واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
طالبان در افغانستان؛اهداف،استراتژی و تاکتیکها
خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی ضمن پرداختن به اهداف و استراتژیهای طالبان در افغانستان به بررسی مسائلی مانند میزان محبوبیت این گروه تروریستی در میان افغانها،مذاکرات صلح و زندگی نیروهای خارجی در این کشور پرداخته است.
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، پس از گذشت یک دهه از حمله آمریکا و هم پیمانانش به طالبان افغانستان، نیروهای طالبان هنوز به عنوان یک تهدید بالقوه دراین کشور از جمله پایتخت به شدت محافظت شده کابل وجود دارند. در حمله اخیر شورشیان به یک مهمانسرا در این ایالت 14 نفر کشته شدند که 9 تن از آنان خارجی بودند. خبرگزاری آسوشیتد پرس در گزارشی اهداف و استراتژی طالبان در افغانستان را بررسی کرده است. طالبان در افغانستان به دنبال چیست؟ طالبان بیش از یک دهه است برای سرنگون کردن دولت کابل که به آن ننگ دست نشاندگی آمریکا میزند، مبارزه میکند وخواهان جایگزین کردن آن با حکومتی اسلامی است که بر مبنای تفاسیر تند و زننده از قانون شریعت اداره شود. آنها همچنین به دنبال این هستند که نیروهای ایالات متحده یا هر نیروی خارجی دیگر هرچه زودتر افغانستان را ترک کنند. با این حال رهبر طالبان نشان داده است که امکان انعطاف در مواضع آنهاها در خصوص برخی مسائل سیاسی بحث برانگیز به منظور پایان دادن به درگیری و ایفای یک نقش کلیدی در اداره کشور وجود دارد. چگونه حمله به غیرنظامیان در زمره اهداف طالبان قرار می گیرد؟ حملات صورت گرفته توسط طالبان به خصوص حملاتی که کابل پایتخت افغانستان را مورد هدف قرار می دهد،نشان دهنده قدرت زیاد طالبان و ضعف حکومت است که پس از پایان ماموریت نیروهای نظامی ایالات متحده در پایان امسال درتلاش است امنیت را در کشور ایجاد کند. طالبان تقریبا به تمامی نیروهای خارجی داخل افغانستان از جمله کارگران امداد و نجات به عنوان نیروهای اشغالگر نگاه می کند و اعضای آن موظف به بیرون کردن تمامی این نیروها هستند. شبهنظامیان طالبان با فشار وارد کردن به مقامات افغانستان مبنی بر این که توجه خود را به جای پیشرفت اقتصادی به مسائل امنیتی جلب کنند و همچنین با محدودیت ایجاد کردن در اقدامات دولتهای خارجی و نیروهای کمک رسانی، امیدوار هستند که دیدگاه مردم افغانستان را درمورد حکومت تغییر دهد. چرا دولت قادر به مقابله با حملات ترویستی طالبان نیست؟ طالبان از اواسط دهه 1990 در حال جنگ با فرماندهان نظامی محلی ،نیروهای تحت رهبری ایالات متحده ، پلیس و نیروی نظامی افغانستان است. آنها از زمین ناهموار افغانستان نهایت استفاده را بردند و به کرات به پایگاه های موجود در مرز پاکستان عقب نشینی(فرار) کردند. آنها همچنین تاکتیکهای خود را متناسب با شرایط مختلف به کار میبرند. برای مثال به جای تلاش برای مخفیانه حرکت کردن خودروهای بمبگزاری شده از ایستگاههای پلیس کابل،آن ها به طور فزاینده ای( پیش از پیش) گروههای کوچکی از مردان مسلح را به کار میگیرند، همانطور که در حمله به مهمانسرای کابل آنها این کار را انجام دادند. طالبان چقدر در میان مردم افغانستان محبوبیت دارد؟ مردم افغانستان تا حد زیادی از سرنگونی حکومت طالبان در سال 2001 و پایان حکومت وحشیانه آن که مواردی مانند اعدام در ملا عام، محدودیتهای شدید پیرامون حقوق زنان، ممنوعیت موسیقی و ورزش و تخریب مکانهای تاریخی را شامل میشد، خوشحال بودند. اما پس از سرنگونی طالبان، دولت افغانستان که مورد حمایت آمریکا بود به عنوان دولتی فاسد دیده شد که نتوانست به تعهدات خود درزمینه بازسازی این کشور جنگ زده عمل کند. طالبان بیشترین حمایتها را از مناطق روستایی افغانستان به دست آورد که به طور زیادی توسط جهان نادیده گرفته شده بودند و در مقایسه با مردم کابل در رفاه کمتری قرار داشتند. آیا هیچ امیدی برای صلح وجود دارد؟ دولت جدید افغانستان تحت رهبری «اشرف غنی» خواستار مذاکرات صلح با طالبان شد. رهبر طالبان ضمن استقبال از تلاشهای غنی برای صلح اظهار داشته است که از مطالبات اصلی خود از جمله عقب نشینی نیروهای آمریکایی از این کشور دست نخواهد کشید. طالبان در سال 2013 دفتری را در قطر به منظور مکانی برای مذاکرات صلح بازگشایی کرد که نشان از موفقیتی بزرگ برای صلح بود اما پس از این که طالبان پرچم خود را در این دفتر به اهتزاز درآورد و مشخص شد که در نظر داشته با گشایش این دفتر خود را یک حکومت در تبعید معرفی کند، با واکنش تند دولت کرزی مواجه شد. نمایندگان دولت افغانستان و برخی از اعضای طالبان مذاکرات صلح را اوایل این ماه آغاز کردند.این در حالی است که هر دو طرف براین عقیده هستند که هنوزبرای رسیدن به توافق اصلی راه درازی باقی مانده است. زندگی نیروهای خارجی در کابل چگونه است؟ کابل هنوز هم خانه دهها هزار نفر از خارجیان است. اما آن دسته از افرادی که در سفارتخانهها یا سازمانهای بینالمللی ایفای وظیفه میکنند ،در معرض اقدامات امنیتی شدید قرار دارند که به شدت فعالیتهای آنها در سراسر کشور و نیز تعاملات آنها با مردم عادی افغانستان را محدود میکند. تعداد خارجیهایی که در افغانستان تحت عناوین نیروهای کمک رسانی یا دیگرسازمانهای کوچکی که بنا به ملاحظات امنیتی تلاشهای خود را کم کرده اند طی سالهای اخیر رفته رفته کاهش یافته است. انتهای پیام/
94/02/27 - 11:49
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]