محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799165389
«چموش»و«ابریشم» دریک قدمی منسوخ شدن /صنایع دستی گیلان حمایت شود
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: مهر گزارش می دهد؛
«چموش»و«ابریشم» دریک قدمی منسوخ شدن /صنایع دستی گیلان حمایت شود
شناسهٔ خبر: 2581634 - شنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۱:۴۴
استانها > گیلان
رشت- هرچند رکود در بازار صنایع دستی گریبانگیر استان گیلان هم وارد شده اما در این میان هنرمندانی هستند که عاشقانه و با ایجاد خلاقیت سعی دارند تا از منسوخ شدن برخی رشته ها جلوگیری کنند. به گزارش خبرنگار مهر صنایع دستی هر منطقه نشان دهنده ذوق، هنر و خلاقیت مردم آن منطقه بوده و ریشه در اقلیم و فرهنگ آن دارد. در گیلان نیز که مردم آن از دیرباز در رشته های مختلف صنایع دستی کارنامه درخشانی از خود نشان داده اند، تولید صنایع دستی مختلفی در شهرها و روستاهای این استان سرسبز رواج داشته که بر حسب نحوه ساخت و مواد اولیه ای که در ساخت این محصولات به کار برده می شود به انواع متنوعی تقسیم شده اند. اما متاسفانه طی سال های گذشته در گیلان نیز همچون سایر استان ها، رونق از بازار صنایع دستی رخت بربسته و رکود بر بازار هنرمندان این رشته سایه افکنده است.در این میان تولید برخی از رشته های صنایع دستی که از دیرباز در گیلان رایج بوده به دست فراموشی سپرده شده و دیگر کمتر کسی است که درباره آنها چیزی بداند. هرچند هنوز هم افرادی هستند که عاشقانه در این حوزه فعالیت کرده و تلاش می کنند که مانع از فراموشی این هنرها شوند اما بی شک این تلاشها بدون حمایت متولیان امر نتیجه بخش نخواهد بود.چموش؛ پاپوشی که در حال منسوخ شدن استاگرچه در گذشته نه چندان دور چموش یکی از پاپوش های رایج مردم گیلان بوده و چموش دوزی شغلی پردرآمد محسوب می شده است اما امروزه این رشته در فهرست صنایع دستی منسوخ شده قرار گرفته است. راه رفتن بر روی زمین سرسبز و جنگلی گیلان نیازمند پاپوشی زیبا و در عین حال مقاوم بوده که بتواند از پاها در برابر آسیب ها جلوگیری کند.برای این منظور چموش که از چرم طبیعی دوخته می شود از دیر باز به عنوان اصلی ترین پاپوش زنان و مردان گیلانی استفاده می شده و چموش دوزی یکی از سنتی ترین مشاغل گیلان به شمار می آید ولی متاسفانه، در سالهای اخیر با اینکه چموش توانسته مهر اصالت یونسکو را به خود اختصاص دهد اما، دیگر اثری از کارگاه های چموش دوزی در گیلان به چشم نمی آید.مهدی کاووشیان هنرمندی است که اگرچه اصالتی همدانی دارد اما سال هاست که در گیلان زندگی می کند و با مهارت خود تلاش کرده چموش و چموش دوزی را تا به امروز زنده نگاه دارد و در حال حاضر از اندک هنرمندانی است که چموش می دوزد. وی در گفت و گو با خبرنگار مهر دلایل فراموشی چموش را این چنین بیان می کند: اگر هنری خود را با زمان تطبیق ندهد و یا مورد حمایت قرار نگیرد به راحتی فراموش می شود و چموش دوزی هنری است که منسوخ شدن آن بنا بر هر دو دلیل فوق است. چموش و هنر دوخت آن طی سالیان سال مورد حمایت قرار نگرفته و به همین دلیل هنرمندانی که از مهارت کافی برای دوخت آن بهره مند بودند به راحتی فراموش شدند و از یادها رفتند و هنر آنان نیز با آنها فراموش شد.کاووشیان می افزاید: چموش سنتی پاپوشی است که فاقد پاشنه بوده و برای پوشیدن در سطوح جنگلی دوخته می شده است اما امروز با وجود خیابان های مسطح و آسفالت، پوشیدن چموش به دلیل فقدان پاشنه ممکن است برای سلامت اغلب مردم آسیب هایی را به وجود آورد.این هنرمند که ۴۵ سال تجربه کار با چرم را در کارنامه خود دارد ادامه می دهد: از سوی دیگر چموش و هنر دوخت آن طی سالیان سال مورد حمایت قرار نگرفته و به همین دلیل به راحتی هنرمندانی که از مهارت کافی برای دوخت آن بهره مند بودند به فراموشی سپرده شدند و از یادها رفتند و هنر آنان نیز فراموش شد.وی به تلاش خود برای جلب حمایت های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای آموزش این هنر به جوانان اشاره می کند و می گوید: اگرچه به تازگی چند دوره آموزشی برای انتقال هنر و تجاربم به جوانان برگزار شده اما بارها به این سازمان مراجعه کردم و این درخواست را ارائه دادم که با در اختیار گذاردن کارگاهی این فرصت به من و جوانان علاقمند داده شود که بتوانیم برای زنده نگاه داشتن چموش گامی برداریم.البته کاووشیان با ایجاد نوآوری و خلاقیت در طراحی چموش های دست دوز، تلاش کرده است که علاوه بر حفظ اصالت این پاپوش سنتی، سلایق امروزی را نیز جلب کند. وی در این باره به خبرنگار مهر می گوید: چموش هایی که در حال حاضر می دوزم با تغییراتی برای خیابان های امروزی مناسب است و از سویی با تغییراتی در ظاهر آن علاوه بر حفظ استحکام، به خوبی نظر جوانان را به خود جلب می کند اما وقتی حمایتی از خلاقیت هنرمند صورت نگیرد چطور می توان از عهده تولید انبوه آن به تنهایی برآمد؟این هنرمند پیشکسوت معتقد است در صورتی که چموش مورد حمایت قرار گیرد می تواند به عنوان یکی از بادوام ترین کفش های چرمی در ویترین کفش فروشی ها به مردم عرضه شود.
«ابریشم کشی» جایی میان فراموشی و توسعهاما علاوه بر چموش، یکی دیگر از صنایع دستی گیلان که در فهرست صنایع دستی منسوخ شده قرار دارد «ابریشم کشی» است. پرورش کرم و تولید نخ ابریشم که از دیرباز یکی از مشاغل مردم گیلان بوده و سالیان سال گیلان در این زمینه رتبه اول کشور را داشته است متاسفانه به دلیل سیاستهای نادرست،عدم مدیریت صحیح و اعمال تصمیمات سلیقه ای و کارشناسی نشده در این حوزه، چند سالی است که سایه رکود را بر سر خود احساس می کند.هر چند طی چند سال گذشته تلاش دولت بر حمایت از نوغانداری در گیلان معطوف شده است تا مجددا این صنعت در گیلان رونق یافته و از قبل آن ابریشم کشی نیز به عنوان یکی از صنایع دستی گیلان همچنان پابرجا بماند اما، یکی از هنرمندان این حوزه فرصت و ظرفیت پرورش کرم ابریشم و تولید نخ ابریشم در گیلان را بسیار بزرگتر از تلاش های خرد دولت می داند.زمانی گیلان با تولید بیش از ۲ هزار تن نخ ابریشم در سطح کشور حرفی برای گفتن داشت و تامین کننده بهترین نخ های ابریشم کشور محسوب می شد اما امروز این میزان به ۷۰۰ تن هم نمی رسد.حمزه مرادی که کودکی خود را در کنار مادرش و در کارگاه های قدیمی ابریشم کشی به خاطر می آورد به خبرنگار مهر می گوید: زمانی گیلان با تولید بیش از ۲ هزار تن نخ ابریشم در سطح کشور حرفی برای گفتن داشت و تامین کننده بهترین نخ های ابریشم کشور محسوب می شد اما امروز این میزان به ۷۰۰ تن هم نمی رسد.به گفته وی سال ها بی توجهی به این صنعت، نه تنها باعث شده رغبت فعالان این حوزه از بین برود بلکه فرصت ورود سرمایه گذاران به این حوزه را نیز مغفول گذاشته است. مرادی که فارغ التحصیل رشته صنایع نساجی است، پس از ده سال فعالیت، کارگاه ابریشم کشی خود را که به تنهایی و بدون حمایت دولتی دایر کرده بود، فروخته است. وی درباره دلایل تعطیلی و فروش کارگاه ابریشم کشی خود به خبرنگاه مهر توضیح می دهد: وقتی تمام سرمایه خود را برای یک کارگاه کوچک بگذارید و هیچ حمایتی از آن نشود و در عین حال نیاز داخلی کشور با واردات بی رویه ابریشم تامین شود، هیچ چاره ای جز تعطیلی کارگاه برایتان نمی ماند.
این هنرمند ادامه می دهد: با اینکه در کشورهای متعددی از جمله آرژانتین، مکزیک، چین، تایوان و ازبکستان با توجه به ظرفیت فوق العاده تولید نخ ابریشم و ارزش افزوده ای که به ارمغان می آورد، روز به روز بر رونق ابریشم کشی افزوده می شود اما در استان ما این شغل آبا و اجدادی در ورطه فراموشی قرار گرفته است.مرادی اظهار می کند: در کشورهایی مانند ژاپن، از دستگاه های قدیمی ابریشم کشی که به طور سنتی مورد استفاده قرار می گرفته است به طور نمادین حفاظت می شود و در عین حال با ورود سرمایه گذاران و ایجاد صنایع تبدیلی، بستر مناسبی برای اشتغال و درآمدزایی مردم فراهم است اما در گیلان تنها فعالان سالمند باقی مانده اند و دستگاه های قدیمی که هیچ نوسازی در آن ها صورت نمی گیرد. بدین ترتیب ابریشم کشی به راحتی از یادها می رود. به نظر می رسد اگرچه امروزه «چموش دوزی» و «ابریشم کشی» به عنوان دو رشته منسوخ شده صنایع دستی گیلان مطرح می شوند اما هنر و ذوق گیلانیان و سابقه طولانی فعالیت آنها در این دو رشته با اندک حمایت و توجه مسئولان از مهجوریت خارج شده و می تواند رونق گذشته را به بازار این محصولات و دستان هنرمندان گیلانی بازگرداند. گزارش:مائده اسفندمز
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها