محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803203086
اولین دوستم یک کتابخانه سه هزار جلدی بود
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: عبدالملکیان در نمایشگاه کتاب:
اولین دوستم یک کتابخانه سه هزار جلدی بود
شناسهٔ خبر: 2579776 - چهارشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۱:۵۶
فرهنگ > کتاب
گروس عبدالملکیان در نشست شعرخوانی در نمایشگاه کتاب گفت: من دوران کودکی چندانی نداشتم و اولین دوستی که من از دوران کودکی ام به خاطر دارم، یک کتابخانه سه هزار جلدی بود که پدرم در خانه داشت. به گزارش خبرنگار مهر، یکی از نشست های شعرخوانی فرهنگسرای انقلاب، عصر دیروز سه‌شنبه ۲۲ اردیبهشت، با حضور گروس عبدالملکیان و دیگر شاعران انجمن‌های ادبی در بیست و هشتمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار شد. عبدالملکیان در ابتدای این برنامه با اشاره به برگزاری چنین نشست هایی در نمایشگاه کتاب، گفت: چنین برنامه هایی، فضای فرهنگی گرم و مناسب با کتاب و کتابخوانی دارد و می تواند در جذب مخاطب بسیار کمک کند.شاعر کتاب «سطرها در تاریکی جا عوض می کنند» در بخشی از سخنانش، با اشاره به خاطرات کودکی اش، گفت: من در دوران کودکی مانند دیگر بچه ها، کودکی چندانی نداشتم. اما اولین دوستی که من از دوران کودکی ام به خاطر دارم، یک کتابخانه ۳ هزار جلدی بود که پدرم در خانه داشت. بخش شیرینی از خاطرات من مربوط به همان دوره کودکی است. هنوز که هنوز است، زمانی که ۴ یا ۵ ساله بودم، در خاطرم مانده است؛ مادرم کتاب «خرسی که می خواست خرس بماند» را برایم می خواند.این شاعر در ادامه به خوانش چند شعر از مجموعه «هیچ چیز مثل مرگ تازه نیست» پرداخت و گفت: از ۶ سالگی هم خودم توانستم بخوانم. طبیعی است که بخشی از خاطرات من با کتاب و کتاب خوانی گره خورده است. بزرگتر که شدم، شعر می خواندم و می نوشتم. ده دوازده سالگی هم با راهنمایی های پدرم شعر کلاسیک سعدی حافظ و اشعار نو اخوان و سپهری را می خواندم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها