واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در پی رونق گرفتن مناظرههای سیاسی در دانشگاههای اصفهان
خواست دولت و ملت؛ قانونمداری، پرهیز از افراطیگری و حفظ آرامش است
به دنبال برگزاری جلسات و مناظرههای سیاسی متعدد در دانشگاهها و رفت و آمد رجال سیاسی مختلف به دعوت تشکلهای متعدد، لزوم پرهیز از حاشیهسازی، افراط و قانونگریزی که فرصتها را به تهدید تبدیل میکند، بیش از پیش احساس میشود.

به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، وعده بازگشت نشاط به دانشگاهها در عین حفظ آرامش و قانونمداری، آزادی عمل دانشجویان و اساتید برای برگزاری کرسیهای آزاداندیشی، رونق فضای علمی و پژوهشی دانشگاههای کشور و رفع فضای به اصطلاح پادگانی از جمله وعدههایی است رئیس جمهور دولت یازدهم، پیش از انتخاب شدنش به مردم داده بود. در این ایام اتفاقاتی در فضای دانشگاهها به ویژه دانشگاههای اصفهان رقم خورد که به دلیل تمایل برخی افراطیون و ندادن تریبون به منتقدان برای نقد علمی مباحث، دانشگاههای بزرگ به جنجال و درگیری کشیده شد و آثار امواج آن تا مدتها در نشریات و فضای مجازی ادامه داشت. در چنین شرایطی هرچه که به ایام برگزاری دو انتخابات مهم کشور نزدیک شویم، عدم تحقق برخی وعدهها، توجه نکردن به اصول و قوانین و عبور از برخی خطوط قرمز در فضای دانشگاهی نتیجهای جز بینظمی، عدم پویایی و درگیر شدن دانشجویان با حواشی داغتر از متن را در پی نخواهد داشت. جمله «قانون فصلالخطاب است» را بارها شنیدهایم و ضرورت آن موضوعی واضح و روشن است، قانونگرایی و پیادهسازی قانون در ارکان مختلف جامعه یکی از مهمترین عوامل و نشانههای جامعه پویا است. تاریخ نشانگر این نکته است که زیر پا گذاشتن قانون همواره نتایج خسارت باری را به بار آورده است، که مصداق بارز آن در سالهای اخیر در قضایای فتنه سال 88 و ماجرای کوی دانشگاه در سال 78 نمود پیدا کرد. قانونمداری و رعایت آئیننامهها و دستورالعملها یکی از اساسیترین ضرورتهای این روزهای محیطهای علمی، دانشگاهی و چه بسا همه بخشهای کشور است، لزوم توجه به اسناد بالادستی که نقشه حرکت در حوزههای مختلف را روشن کرده، ضرورتی است که در صورت بیتوجهی به آن آسیبهای سلسلهواری به سرمایه اجتماعی کشور وارد خواهد شد. در کنار این بحث، شدت توجه به رعایت چارچوبها و خطوط قرمز قانونی، شرعی و فرهنگی-اجتماعی نباید کمتر از پیگیری قانونمداری در دانشگاهها باشد، در شرایطی که نسل آیندهساز کشور در محیطی آموزشی تحت تربیت است و برای آزموده شدن بیش از پیش وی در کارزار مقابله با آسیبها و تهدیدها و به کارگیری فرصتها، انتخابات را به عنوان رویدادی مهم در پیش داریم، باید حداکثر دقت نظر در حفظ و ارتقای جایگاه اصول و ارزشها و نیز رعایت خطوط قرمز لحاظ شود. آسیب و آفت این روزهای دانشگاههای کشور و به ویژه دانشگاههای اصفهان، گرفتار شدن در برخی دوگانگیها و البته برخی تظاهر به روشنفکریهاست که اغتشاش و آشوب را در قالب «چالش فکری» و توهین، پردهدری و افراط را به جای «آزادی بیان» معنا میکند، در چنین فضایی دیگر نه امیدی به قانونگرایی وجود دارد و نه میتوان تدبیری برای حفظ اصول و ارزشها در نظر داشت. از طرفی باید توجه داشت که دانشگاه محیطی برای طرح مسائل اساسی کشور و به چالش کشیدن نقاط ضعف و قوت رویدادها و تصمیمهای کلان است و چکیده این تلاشها برای روشن شدن حقیقت به عنوان محتوایی مرجع در اختیار گروهها و آحاد مردم قرار میگیرد. این نوع رقابتهای نگرشی نه تنها یک ابزار سلبی برای تخلیه انرژیهای جامعه نبوده، بلکه راهبردی حیاتی برای پیشرفت انقلاب اسلامی است، از سوی دیگر فضای نخبگان و خواص جامعه که دانشجویان نیز معمولاً جزو این دسته قرار میگیرند، اثر ویژهای بر جهتدهی به عموم مردم دارد. برای این کار نباید از آزادی و اظهار نظر ترسید و از «مناظره» گریخت و نقد و انتقاد را به کالاى قاچاق و یا امرى تشریفاتى تبدیل کرد، چنانچه نباید به جاى مناظره، به «جدال» گرفتار آمد و به جاى آزادى، به دام «هتاکى و مسئولیتگریز» لغزید. به عبارت دیگر، آزاداندیشی و رقابت گفتمانی در دانشگاهها برای پیشرفت علمی و توسعه فرهنگی امری لازم و ضروری است، از این رو حفظ نظم و آرامش در خلال پیگیری مطالبات و عمل به وظیفههای دانشجویی یک اصل پذیرفته شده است که نه تنها محتوای تولید شده در دانشگاه را غنا میبخشد بلکه تاثیرات روانی آن بر اجتماع مثبت و بازخوردهای مفیدتری را به همراه خواهد داشت. اما اگر به پویایی توامان با نظم و آرامش در دانشگاهها توجه نشود، نه تنها فضای مطالبهگری و نقد دانشجویی به بیراهه میرود بلکه این فضا بر بدنه عمومی جامعه نیز تاثیرگذار خواهد بود و موجب اتلاف سرمایه اجتماعی، ابهام و بیاعتمادی خواهد شد. اتفاقی که جدای از آسیبهایی نظیر مخفی ماندن زوایای برخی رخدادها و تصمیم غلط در انتخاب اصلح، انرژی جامعه را نیز به هدر میدهد و شاید سبب چندین سال عقبگرد در عرصههای مختلف و به تاخیر افتادن بلوغ فکری، فرهنگی و سیاسی شود. نمیتوان نقش تعیینکننده دانشگاه و دانشجو را حتی با چند نشریه دانشجویی ساده، نشستهای خوابگاهی و برنامههای تالاری که خیلی زود محتوای آن در شبکههای مجازی و رسانهها منتشر میشود، کمرنگ تصور کرد، چنین نگاهی محکوم به شکست است اما باید به این موضوع هم توجه کرد که افزایش کارایی و بهرهوری یک نقطه قوت و فرصت بزرگ به همان میزان لذت بخش و ارزشمند است که تبدیل شدن آن به نقطه ضعف و یک تهدید نگرانکننده و خطرناک خواهد بود. به گزارش فارس، چندی پیش یک تشکل دانشگاهی از دانشگاه اصفهان با دعوت از فردی که منتسب به جبهه ملی بود تحت عنوان تبیین حقوقی بیانیه لوزان، سبب ایجاد آشوب و روشن شدن آتش اختلافات در بدنه دانشجویی شد و در نهایت موجب لغو این جلسه در دانشگاه اصفهان و البته برقراری غیرقانونی آن در دانشگاه هنر اصفهان شد، نکتهای که در آن قابل تامل بود، سخنان و مواضع شخص دعوت شده نبود، بلکه اختلافاتی بود که میان جنبش دانشجویی دانشگاه ایجاد شد و آرامش دانشگاه به سمت التهاب رفت. یادداشت از علی صالحی انتهای پیام/2301/س40
94/02/19 - 10:41
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]