واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: «اتمسفر مذاکرات» و مصاحبه با عراقچی تهران - ایرنا - در وادی سیاست ایران، هستند افرادی که مقبولیت دارند. نمی شود با وجهه آنها بازی کرد. موضوعاتی هم هستند که مردم به آن حساسیت دارند و اجازه نمی دهند کسی با تساهل نسبت به آنها رفتار کند؛ مانند مذاکره کنندگان هسته ای و بازدید از مراکز هسته ای و نظامی.
اگر «بازی با وجهه و شخصیت مذاکره کنندگان ارشد ایران» و « برخورد سرسری با خط قرمزهای مردم ایران» را کنار هم بگذاریم ، نتیجه آن می شود: گفت و گوی ویژه خبری- شبکه 2 - سه شنبه شب.
یک سوی این گفت و گو «سیدعباس عراقچی» در نیویورک بود و سوی دیگر مجری مستقر در تهران.
مصاحبه مذاکره کنندگان هسته ای ایران یکی از پربیننده ترین برنامه های صدا و سیما در ماه های گذشته بوده است. اکثر ایرانیان به تحولات هسته ای حساس اند و می خواهند بدانند پشت در های بسته مذاکرات چه می گذرد.به همین خاطر است که سه شنبه شب، در ساعت پرمخاطب برنامه تلویزیونی میلیون ها ایرانی مقابل تلویزیون نشستند تا پاسخ بگیرند.
واژه های نامانوس همچون « اتمسفر مذاکرات» و « وام گرفتن از جمله شما» را که نادیده بگیریم، بیش از همه ، ناهماهنگی مجری با فاصله زمانی تهران - نیویورک اعصاب شان را مخدوش کرد. مجری تا پایان مصاحبه نتوانست فاصله چند ثانیه ای رد وبدل شدن صدا از تهران تا نیویورک را تنظیم کند.
درست وقتی که تمرکز می کردید ببینید عراقچی چه می گوید ، صدای مجری را می شنیدید که گویی اصلا کلام مصاحبه شونده را نشنیده و سوال خود را مرتب تکرار می کند.
عراقچی هم که صدا را با فاصله دریافت می کرد به توضیحات ادامه می داد و شما می ماندید و دو نفر که همزمان در حال صحبت هستند.
این وضعیت موقعی آزاردهنده تر می شد که بحث به نحوه و چرایی بازدید از مراکز هسته ای ما می رسید و این که آیا آژانس حق بازدید از مراکز نظامی ما را دارد یا نه.
مشخص نبود مجری دنبال شنیدن چه جمله ای بود که فقط 13 بار کلام عراقچی را قطع کرد و درباره خطر آفرینی بازرسی ها پرسید و البته 9 بار هم سوال تکراری « توافق نهایی تصویب مجلس را نیاز دارد؟»
یک جا مجری می پرسد می توان مجموعه ای موازی با آژانس بین المللی انرژی اتمی ایجاد کرد؟
نخستین واکنش عراقچی خنده است. بعد توضیح می دهد که متاسفانه و به هر دلیل مجموعه ای موازی با آژانس وجود ندارد و شروع به توضیح می کند که« آلترناتیوی هم ندارد. آژانس بین المللی انرژی اتمی است که مسئول راستی آزمایی و ...»
مجری صدا می زند: آقای عراقچی...
عراقچی که صدا را دریافت نکرده ، ادامه می دهد: آنچه ما باید انجام بدهیم این است که روزنه های نفوذ را ببندیم ...»
مجری می پرسد: آقای عراقچی اگر الان آمدند و گفتند ...
عراقچی در حال صحبت است: «اگر در گذشته در این کار موفق نبودیم باید اکنون پوشش بدهیم».
باز مجری می پرسید: اگر گفتند ما فلان مرکز نظامی شما را می خواهیم بازدید کنیم ما بگوییم نه ، چه اتفاقی می افتد؟ چون همه چیز منوط به راستی آزمایی آژانس شده؟
عراقچی پاسخ می دهد: «اول این را توضیح بدهم که راستی آزمایی آژانس ربطی به مراکز نظامی ندارد» . او شروع به توضیح درباره نوع بازرسی های آژانس می کند ولی هنوز به جمله سوم نرسیده که باز مجری می پرسد: « البته ببخشید... من این سوالم بالاخره چی میشه؟»
عراقچی می گوید: عرض می کنم آن راستی آزمایی که مد نظر شما است ربطی به مراکز نظامی ندارد. با اجرای تعهدات ما در توافق آژانس نظارت و راستی آزمایی می کند که آیا مثلا تعداد سانتریفیوژ ها به آن تعداد که باید می رسیده ، رسیده یا نه؟ و یا میزان ...
مجری کلامش را قطع می کند و می پرسد: آقای دکتر مثلا اگر بگویند می خواهیم پارچین را بازدید کنیم یا نظارت کنیم ما بگوییم نه ، چه اتفاقی می افتد؟
به نظر می رسید یا مجری صبرش را از دست داده و می خواهد به پاسخ دلخواهش برسد و یا اصلا حساسیت موضوعی که باید درباره آن مصاحبه می کرده، نمی دانسته.
پس از سیزده بار پرسش ، وقتی از خیر مراکز نظامی می گذرد سراغ سند توافق نهایی می رود و 9 بارهم می پرسد آیا این توافق به مصوبه مجلس نیاز دارد؟
** آتشی که خرمن را می سوزاند
عنصر « درگیری» بدون شک به جذابیت مصاحبه می افزاید اما همه ظرافت کار به این است که از این عنصر کجا و چگونه استفاده شود؟
این شکل گفت و گو نه تنها دست کم گرفتن عقل و شعور مخاطبان است که از اهمیت و قدر و منزلت موضوعی که برای همه ایرانیان ارزشمند است هم می کاهد. درست زمانی که شما تمرکز کرده اید تا ارتباط آژانس و مراکز نظامی ما را بفهمید ، صدای مجری مانند قیچی این تمرکز را پاره می کند.
این نقد نافی زحمات همکاران رسانه ای ما در بخش خبر صدا و سیما نیست. اما برنامه ای اینچنین مانند آتش ، همه خرمن را می سوزاند.
افکار عمومی وزن این مصاحبه ها و فرق آن را با گفت و گو هایی که در مسیر عبور مذاکره کنندگان صورت می گیرد را می فهمد. انتخاب مجری نامناسب ، طراحی سوال های سطحی، سرسری گرفتن دغدغه ها و حساسیت های مردم و به بازی گرفتن وجهه چهره های ملی چیزی نیست که به راحتی بتوان تاثیرش را از اذهان عمومی پاک کرد.
دو ماه تا پایان مهلت مقرر برای مذاکرات مانده، حیف است با کم دقتی، این فرصت را از رسانه ملی و مردم بگیریم.
کتایون لامع زاده
تمام**
16/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 123]