تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869103277
-آرایش سیاسی در انگلیس پیش از انتخابات پارلمانی
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
آرایش انتخاباتی انگلیس آرایش سیاسی در انگلیس پیش از انتخابات پارلمانی مردم انگلیس روز پنجشنبه برای انتخاب نمایندگان مجلس جدید پای صندوق‌های رای می‌روند. این دوره از انتخابات پارلمانی انگلیس متفاوت‌تر از انتخابات سال‌های پیشین یا شاید بتوان گفت دهه‌های قبل است.
احزاب انگلیس در این دوره از انتخابات به گونه ای صف آرایی کرده اند که پیش بینی ترکیب دولت آینده انگلیس بسیار دشوار شده است. یکی از ویژگی های نظام حزبی انگلیس دو قطبی بودن آن بود. برای چند دهه است که قدرت در انگلیس بین دو حزب کارگر و محافظه کار در حال گردش است. سیستم انتخاباتی انگیس نیز به گونه ای است که احزاب کوچک بسختی می توانند به مجلس انگلیس راه یابند. البته احزاب کوچک بخصوص احزاب محلی اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی نمایندگانی به پارلمان می فرستند اما تعداد نمایندگان این احزاب از تعداد انگشتان یک دست بیشتر نبوده است. با توجه به آن که نظام سیاسی انگلیس نظامی پارلمانی است. نمایندگان احزاب کوچک در مجلس عوام نقش و اثری در روند مصوبات پارلمان و تصمیمات دولت ندارند. به همین دلیل در چند دهه گذشته اقشار مختلف انگلیس باید از میان نمایندگان دو حزب کارگر و محافظه کار مطالبات خود را دنبال کنند. در دو دهه گذشته حزب لیبرال دموکرات توانست تا حدودی جایگاه خود را در عرصه سیاسی انگلیس به عنوان حزب سوم مستحکم کند. به میزانی که از پایگاه اجتماعی حزب محافظه کار و حزب کارگر کاسته می شد محبوبیت حزب لیبرال دموکرات نیز افزایش می یافت. در انتخابات پارلمانی سال 2010 اتفاقی کم سابقه بعد از چند دهه رخ داد و حزب لیبرال دموکرات با کسب 18 درصد آرا موفقیت بزرگی به دست آورد. برنامه های مختلف احزاب در مقابل حزب محافظه کار با وجود کسب اکثریت نسبی آرا به تنهایی قادر به تشکیل دولت ائتلافی نبود. در اینجا حزب لیبرال دموکرات نقش تعیین کننده در تشکیل دولت پیدا کرد. در پی مذاکرات طولانی نیک کلگ رهبر حزب لیبرال دموکرات حاضر به ائتلاف با حزب محافظه کار شد. نیک کلگ ریسک بزرگی کرد، چرا که شعارها و پایگاه اجتماعی احزاب محافظه کار و لیبرال دموکرات متفاوت است. حزب لیبرال دموکرات طرفدار همگرایی اروپایی و حزب محافظه کار شکاک به اتحادیه اروپا و اکنون مخالف همگرایی اروپایی است. نیک کلگ با پذیرش خطر از دست دادن بسیاری از حامیان حزب لیبرال دموکرات با محافظه کاران ائتلاف کرد. در 5 سال گذشته اختلافاتی میان دو شریک ائتلافی بروز کرد ولی در اکثر موارد این لیبرال دموکرات ها بودند که از مواضع خود عقب نشینی کردند. ائتلاف حزب لیبرال دموکرات برای این حزب گران تمام شد و نیمی از حامیانش را از دست داد. در آخرین نظرسنجی ها حزب لیبرال دموکرات حدود 7 تا 8 درصد محبوبیت دارد. البته محافظه کاران نیز در پی بحران مالی و اتخاذ برنامه ریاضت اقتصادی موقعیتشان بشدت آسیب دیده است. دیوید کامرون برای کاهش 86 میلیارد پوندی در هزینه های دولتی، سیاست کاهش هزینه ها در بخش های خدماتی، آموزشی، بهداشتی و رفاهی را به مرحله اجرا گذاشت. اجرای این سیاست ها نارضایتی، اعتراضات، اعتصابات و تظاهرات گسترده ای را در چند سال گذشته به دنبال داشته است. کامرون در برنامه های تبلیغاتی تلاش کرد مسئول بحران مالی در انگلیس را متوجه سیاست های حزب کارگر در دوره نخست وزیری گوردون براون و تونی بلرکند. محافظه کاران از سوی دیگر کوشیدند با تمرکز روی سیاست های مهاجرتی و کاهش وابستگی به بروکسل پایگاه اجتماعی خود را تقویت کنند. به همین دلیل در چند سال گذشته عضوی ناسازگازتر از گذشته در اتحادیه اروپا شده اند. دیوید کامرون تهدید کرده است اگر اتحادیه اروپا حاضر به تغییراتی در سیاست های مهاجرتی برای کنترل بیشتر ورود مهاجران از کشورهای فقیر اتحادیه اروپا به انگلیس نشود خروج یا باقی ماندن در اتحادیه اروپا را به همه پرسی می گذارد. آلمان به عنوان بزرگ ترین قدرت اقتصادی در اتحادیه اروپا و قدرت محور در روند همگرایی اروپایی با این خواسته انگلیسی ها مخالفت کرده و بر رفت و آمد آزاد شهروندان اتحادیه اروپا بدون تبعیض تاکید کرده است. نخست وزیر محافظه کار انگلیس وعده داده است در صورتی که همچنان در خانه شماره 10 داونینگ استریت ساکن بماند همه پرسی را در سال 2017 برگزارخواهد کرد. این سیاست تبلیغاتی عیب دیگری نیز داشته که به زیان حزب محافظه کار بوده است. حزب استقلال که ضداتحادیه اروپاست، بخشی از آرای محافظه کاران را به سمت خود جلب کرده است. این مساله نیز باعث ریزش حامیان حزب محافظه کار شده است. حزب استقلال چند کرسی در پارلمان انگلیس به دست آورده و برای اولین بار در انتخابات میان دوره ای 2 کرسی مجلس عوام را تحت کنترل گرفت. ناکامی حزب محافظه کار در توجه افکار عمومی از موضوعات اقتصادی به موضوعات اروپایی باعث شد محافظه کاران در مانیفست انتخاباتی خود تغییراتی ایجاد کنند. در این مانیفست موضوعات اقتصادی محور قرار گرفته است. یکی از این موضوعات افزایش قدرت خرید مردم و اختصاص وام برای مسکن دار شدن یک میلیون و 300 هزار انگلیسی است. کامرون همچنین وعده داده است مالیات ها افزایش نیابد. مخالفان حزب محافظه کار نیز روی مسائل اقتصادی متمرکز شده و تلاش می کنند از این طریق آرای میلیون ها ناراضی انگلیسی از عملکرد حزب محافظه کار را به سمت خود جلب کنند. اد میلیبند رهبر حزب کارگر وعده های جذابی را برای جلب نارضیان انگلیسی از وضعیت موجود اقتصادی داده است. میلیبند اعلام کرد در صورت پیروزی در انتخابات قیمت انرژی را تا سال 2017 ثابت نگه خواهد داشت. دومین وعده انتخاباتی رهبر حزب کارگر بالا بردن سطح استانداردهای زندگی برای تمام انگلیسی ها ونه فقط برای گروه خاصی است. افزایش هزینه های خدمات بهداشتی دولتی، سومین وعده انتخاباتی میلیبند برای جلب آرای مردم انگلیس است. در این زمینه وعده داده شده حدود 20 هزار پرستار جدید استخدام خواهند شد. چهارمین برنامه انتخاباتی حزب کارگر برای انتخابات 7 می موضوع جنجال برانگیز مهاجرت است. میلیبند اعلام کرد مهاجرانی که به انگلیس می آیند باید در کمتر از 2 سال انتظار هیچ گونه کمک مالی و بهره مندی از خدمات دولتی را داشته باشند. وعده پنجم میلیبند در صورت انتخاب به مقام نخست وزیری شعاری بسیاری کلی است: «نسل آینده باید زندگی بهتری از نسل فعلی داشته باشد.» حزب کارگر با توجه به حساسیتی که انگلیسی ها به اتحادیه اروپا دارند در وعده های انتخاباتی خود وارد بازی محافظه کاران درباره جایگاه انگلیس در اتحادیه اروپا و خروج یا باقی ماندن در این اتحادیه نشده است. حزب کارگر نیز همچون محافظه کاران در مقایسه با انتخابات سال 2010 نتوانسته موقعیت خود را بهبود ببخشد. بخشی از این ناکامی نداشتن برنامه خاص در قبال بحران مالی 5 سال گذشته در انگلیس بوده است. علت دیگر این ناکامی، خروج اسکاتلند از پایگاه اجتماعی حزب کارگر است. اسکاتلند در مجلس عوام انگلیس بیش از 50 کرسی دارد که کنترل اکثریت این کرسی ها در دست شاخه حزب کارگر در اسکاتلند بوده است. همه پرسی استقلال سال گذشته اسکاتلند به موقعیت حزب کارگر آسیب زیادی وارد کرد. حزب کارگر در کنار حزب محافظه کار و حزب لیبرال دموکرات در مخالفت با استقلال اسکاتلند ایستاد. هر چند استقلال طلبان اسکاتلند نتوانستند در این همه پرسی به هدف خود برسند ولی موقعیت این حزب در اسکاتلند تقویت شد. نیکولا استروژن وزیر اول و رهبر حزب ملی اسکاتلند حدود 71 درصد محبوبیت دارد. بخشی زیادی از حامیان حزب کارگر در انتخابات گذشته به حزب ملی اسکاتلند گرایش پیدا کرده اند. نظرسنجی ها نشان می دهد حزب ملی اسکاتلند به پیروزی بزرگی در این دوره از انتخابات دست یابد. ملی گرایان اسکاتلند به چنین پیروزی ای آن قدر امیدوارند که به اد میلیبند پیشنهاد ائتلاف پیش از انتخابات را داده اند. احتمال ائتلاف نظرسنجی ها از رقابت بسیار نزدیک و برابر حزب محافظه کار و حزب کارگر حکایت می کند. بر اساس این نظرسنجی ها محبوبیت دو حزب بین 33 تا 35 درصد در نوسان است. آنچه قریب به یقین به نظر می رسد این است که هیچ یک از 2 حزب محافظه کار و کارگر به تنهایی قادر به تشکیل دولت نیستند و مجبور به ائتلاف هستند. در این زمینه سناریوهای مختلفی مطرح شده است. سناریوی اول این است که در صورت پیروزی حزب محافظه کار گزینه اجتناب پذیر آنها، باز هم لیبرال دموکرات ها هستند. نکته اینجا است که آیا لیبرال دموکرات ها به اندازه ای رای می آورند که بتوانند مجددا دولت ائتلافی را تشکیل بدهند. سناریوی دوم ائتلاف حزب کارگر با حزب لیبرال دموکرات است. لیبرال دموکرات ها اعلام کرده اند هر حزبی که بیشترین آرا را بیاورد با آن حزب ائتلاف خواهند کرد. سناریوی سوم نیز این است، در صورتی که حزب کارگر اکثریت آرا را کسب کند یا حزب محافظه کار با وجود کسب اکثریت آرا نتواند دولت تشکیل بدهد احتمال ائتلاف حزب کارگر با حزب اسکاتلند وجود دارد. این ائتلاف نیز برای حزب کارگر هزینه سنگینی به همراه دارد زیرا ائتلاف با حزبی که خواستار تجزیه انگلیس است، ریسک سیاسی بزرگی به همراه دارد. به همین دلیل اد میلیبند رهبر حزب کارگر محتاطانه درباره این سناریو حداقل قبل از انتخابات صحبت می کند. هر کدام ازاین سناریوها که تحقق یابد با شدت و ضعف، تبعاتی در سطح اروپا و سیاست خارجی انگلیس و مناسبات ویژه انگیس با ایالات متحده آمریکا خواهد داشت. مرتضی مکی / جام جم
چهارشنبه 16 اردیبهشت 1394 ساعت 04:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 128]
-
گوناگون
پربازدیدترینها