واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تجمل گرایی؛ روحی در کالبد سبک زندگی غربی تهران - ایرنا- روزنامه رسالت در یادداشتی نوشت: در سال های اخیر با پیشرفت تکنولوژی و ساخت لوازم رفاهی پیشرفته، خرید کالا های لوکس و غیر ضروری به هدف و آرزوهای زندگی افراد بسیاری به ویژه در قشر جوان تبدیل شده است که گاهی نیز منجر به از هم پاشیدگی خانواده ها به دلیل عدم توانایی مالی می شود.

این یادداشت به قلم سیدمرتضی حسینی در ادامه می افزاید: تجملات، چشم و هم چشمی، بالارفتن توقعات که در این زمینه افراد به قدرت خرید خود توجه نکرده و این امر باعث بوجود آمدن زندگی قسطی در جامعه می شود که آن نیز قطعاً آثار زیانباری را در پی دارد.
متاسفانه این الگوی مصرف نادرست در جامعه بیشتر در زندگی های شهری رایج است و دراین میان نیز به ویژه آن دسته از خانواده هایی که از نظر مادی مرفه تر هم هستند، بیشترین سهم از خرید کالاهای لوکس یا مد روز را به خود اختصاص می دهند وبه تبع آن حتی افرادی که نتوانسته اند به ثروت مناسبی هم دست یابند از خریدهای اسراف گونه استقبال می کنند.
از آنجایی که هر خانواده دارای درآمد محدودی می باشد، این امر به نوبه خود می تواند مشکلا ت اجتماعی و خانوادگی بسیاری را برای آنها ایجاد کند. دین اسلام، دین اعتدال است و استفاده از زینت و زیبایی های طبیعت و اسباب و لوازم مناسب و... را نه تنها اجازه داده بلکه به آن توصیه و سفارش نموده است؛ لذا قرآن می فرماید: « و در آنچه خدا به تو داده، سرای آخرت را بطلب و بهره ات را از دنیا فراموش مکن و همانگونه که خدا به تو نیکی کرده، نیکی کن و هرگز در زمین در جستجوی فساد مباش که خدا مفسدان را دوست ندارد.»( قصص/سوره28، آیه77). در آیه دیگری درباره اصحاب شمال و گناه کاران آمده است: « آنها، پیش از این (در عالم دنیا) مست و مغرور بودند»( الواقعة/سوره56، آیه45).
بنابراین از نظر مکتب جاوید اسلام، دلباختگی نسبت به امور دنیا و زرق و برق آن که در قالب تجمل گرایی ظاهر می شود محکوم است نه بهره گیری معتدل و حساب شده از نعمتهای این جهان. تجمل گرایی آثار ویرانگر و منفی فراوانی را به دنبال دارد که به چند نمونة آن، اشاره می شود.
طغیان و سرکشی: رفاه، تجمل گرایی و غرق شدن در دریای لذایذ و نعمتهای دنیوی، و دورشدن از معنویات، باعث طغیان و سرکشی انسان می شود؛ لذا در آیات قرآن می خوانیم: « و در هیچ شهر و دیاری، بیم دهنده و انذارگری، ارسال نکردیم مگر اینکه ثروتمندان عیاش آنها (که سر مست ناز ونعمت بودند) گفتند: ما به آنچه فرستاده شده اید، کافریم.»
( سبأ/سوره34، آیه34). گرایش افراط گونه به دنیا و ظواهر فریبنده آن، باعث می شود بزرگانی چون طلحه و زبیر، با آن سابقة تاریخی، در برابر امیرمؤمنان حضرت علی(ع) قرارگرفته، بیعت خود را نادیده گیرند و جنگ خونین جمل را سازماندهی کنند.
وابستگی اقتصادی: در دنیای امروز، اقتصاد و سرمایه، جایگاه خاص و ویژه ای را در عرصه های مختلف زندگی، و معادلات بین المللی به خود اختصاص داده است؛ به گونه ای که اگر کشوری از لحاظ اقتصادی، استقلال داشته باشد، می تواند در عرصه های جهانی و بین المللی، با قوت و قدرت، وارد شود اگر هم طرح و برنامه ای داشته باشد، از سوی دیگران با احترام خاص مورد استقبال قرار می گیرد؛ ولی اگر از لحاظ اقتصادی ضعیف و وابسته باشد، طرحها و برنامه هایش نیز خریدار نخواهد داشت. گسترش فحشا و منکرات: ورود در بازار رقابت تجمل گرایی، گناهانی چون: غرور، حسد، کینه توزی، شهوت پرستی و بی عفتی را به دنبال خواهد داشت. یک دسته به خاطر سرمایه و امکانات فراوان به شهوترانی پرداخته و به قول خودشان از هر چمنی گلی را بر می دارند و عده ای کثیر از انسانهای فقیر و بی بضاعت، به خاطر اینکه در بازار تجمل گرایی و رقابت از قافله رفاه طلب، عقب نمانند، شرف و حیثیت خویش را حراج نموده و به خود فروشی روی می آورند.
کم نیستند انسانهایی که در این بازار غرور و نیرنگ در دام وسوسه های شیطانی افتاده، ارزش و هویت انسانی خویش را از دست می دهند؛ لذا حکیمان گفته اند: « فساد با تجمل مقرون است و اغلب، دنبال آن می آید و تجمل هم دنبال فساد می آید. اگر حرکات قلب را آزاد بگذارید، یعنی جلو هوای و هوس را رها کنید، چگونه می توانید از ضعف روحی جلوگیری کنید؟»
امام راحل(ره) می فرماید: « طبع کاخ نشینی با تربیت صحیح، منافات دارد؛ با اختراع و تصنیف و تألیف و زحمت، منافات دارد. اگر سراسر دنیا هم بخواهید گردش کنید و پیدا کنید، اگر موفق بشوید، یکی دو تا و چند تاست. تمام مصنفین از این کوخ نشینان بودند تقریباً و مخترعین از همین کوخ نشینان بودند تقریباً. ما باید بکوشیم که اخلاق کاخ نشینی را از این ملت بزداییم. اگر بخواهیم ملت جاوید بماند و اسلام را آن طوری که خدای تبارک و تعالی می خواهد، در جامعه ما تحقق پیدا کند، مردم را از خوی کاخ نشینی به پایین بکشید.»( صحیفة نور، ج17، ص217)
بنابر آنچه بیان شد، اگر بخواهیم در طول حیات و زندگی چند روزه دنیا گرفتار طغیان و سر کشی، انحطاط اجتماعی، وابستگی اقتصادی، گسترش فحشا و منکرات و پشت کردن به ارزشهای الهی و انسانی نشویم، چاره ای نداریم جز اینکه از نعمتها و مواهب الهی به صورت درست و حساب شده استفاده و بهره برداری کنیم و از اسراف،تبذیر و
تجمل گرایی دوری نماییم.
*منبع: روزنامه رسالت
** اول **1337
15/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]