تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1813130232
پشت پرده مذاکرات هسته اي!
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۵ ارديبهشت ۱۳۹۴ (۹:۴۱ق.ظ)
جام جم: پشت پرده مذاکرات هسته اي! موج -
به گزارش خبرگزاري موج، «پشت پرده مذاکرات هسته اي!» عنوان يادداشت روز روزنامه جام جم است که در آن مي خوانيد:
هفته گذشته، رسانه ها بخش هايي از مصاحبه جان کري، وزير امور خارجه آمريکا با شبکه 10 تلويزيون رژيم صهيونيستي به نقل از روزنامه معروف صهيونيستي، جروزالم پست را انعکاس دادند که شايد فراز مهم آن در کنار مطالب تکراري وي در مورد مذاکرات هسته اي با ايران اين بود که وي خطاب به منتقدان مذاکره کنندگان آمريکايي، ضمن انتقاد از عصبيت آنها از ايشان خواست که به واقعيات و حقايق پشت اين مذاکرات توجه کنند.
اين نکته هشدارهاي مهمي براي مذاکره کنندگان ايراني که به تعبير رهبر معظم انقلاب، فرزندان انقلاب و سربازان جبهه ديپلماسي هستند و نيز به تحليلگران اعم از حاميان يا منتقدان و نيز به مردم فهيم و تيزبين کشورمان دارد.
با توجه به مجموعه مصاحبه ها، سخنراني ها و گزارش هاي مذاکره کنندگان آمريکايي و حتي رئيس جمهور اوباما، روشن است که آمريکاييان به دنبال حل جنجال هسته اي بنحوي که در يک بازي برد ـ برد، طرف ايراني پس از 13 سال چالش به حالتي عادي در بحث هسته اي بازگردد، نيست.
اين امر گرچه ظاهرا به بهانه نگراني از مسلح شدن ايران به سلاح هسته اي و نگراني از امنيت متحدان آمريکا در خاورميانه، خصوصا رژيم صهيونيستي و سران مرتجع عرب است، اما مجموعه مذاکرات و مواضع علني و غيرعلني مقامات رسمي و سياسي و انديشمندان 1+5 که صاحب اين قلم در دوره خدمت سفارت نيز شاهد بعضي از آنها بودم به اضافه واقعيت هاي علمي و حتي گزارش هاي منتشره مجموعه سازمان هاي اطلاعاتي آمريکا و غرب حاکي از آن است که آنچه آمريکا را مغشوش و نگران مي سازد، امکان دسترسي سريع جمهوري اسلامي ايران به بمب هسته اي نيست و اين موضوع، صرفا بستري براي فشار به ايران جهت کسب نتايج ديگري است.
به همين دليل آنان به رغم معيارهاي شناخته شده پادمان ها و مقررات ان.پي.تي، با ابتکار آينهورن و گري سيمور، مشاوران صهيونيست آمريکايي و آلبرايت، نظريه پرداز همپالکي آنها، معيارهاي جديد و من درآوردي، همچون زمان گريز هسته اي را در بحث ها وارد کرده اند و حتي مونيز، وزير انرژي آمريکا و عضو هيات مذاکره کننده که خود، فيزيکدان هسته اي ام.آي.تي است در مصاحبه اخير خود گفت که بازه زماني يک سال، براي گريز هسته اي که نتيجه آن تعيين ذخيره مجاز اورانيوم غني شده و تعداد مجاز سانتريفيوژهاي ايران است، بر اساس محاسبات هيات آمريکايي و نه نظرات طرف ايراني است که اين يعني حتي معيار فني خاص مذاکرات را نيز آنها ابداع و تحميل کرده اند.
اما مشغوليت فکري اصلي آمريکا نسبت به ايران چيست؟
گرچه رويکرد کلاسيک آمريکا نسبت به رژيم صهيونيستي تغييري نکرده و آمريکا تقويت و ضمانت امنيت اين رژيم را ضمانتي براي امنيت غرب در برابر بيداري اسلامي و دليل مناسبي براي عدم اعزام مستقيم نيرو براي سرکوب مسلمانان خاورميانه مي داند، به همين دليل تحليلگران آمريکايي، اسرائيل را ناوگان ثابت آمريکا مي خوانند! اما واقعيات نظام در حال گذار و سيال بين المللي، بخشي از سياستمداران آمريکا را که اوباما و کري را نيز بايد در زمره آنان دانست به اين نتيجه رسانده که ديگر، همچون 4 دهه پس از جنگ دوم جهاني، آمريکا کنترل چنداني بر آشفتگي ها و بي نظمي هاي صحنه بين الملل ندارد. تجربه بوش پسر نيز، ابزار حضور مستقيم نظامي در خاورميانه را خارج از دستور کار ايشان قرار داده است.
اما اين شرايط به معني کوتاه آمدن آمريکا از هژموني خود نيست، لذا اين گروه از سياستمداران به نظر استراتژي قديمي «ستون ها» در زمان نيکسون و کيسينجر بازگشته اند که اساس آن همکاري با قدرت هاي منطقه اي ايران، عربستان، اسرائيل و ترکيه است تا به اين ترتيب اراده آمريکا بر منطقه، نهادينه شود با اين تفاوت که روابط آمريکا با ايران از پيروزي انقلاب اسلامي به اين طرف، شرايط ويژه اي را ايجاد کرده که در عمل، آمريکا نمي تواند به ستون ايران، به راحتي تکيه کند.
اما واقعيات ديگري نيز در اين سال ها بروز کرده است که بازگشت شبيه سازي شده دهه هاي پيش به اين تئوري را ناممکن ساخته است. اينها عبارتند از: رشد سريع نفوذ جمهوري اسلامي ايران با تکيه بر انديشه و ايدئولوژي آن ـ گرايش ها به انديشه اسلامي (حتي از نوع متفاوت با ايران) در ميان مردم ترکيه ـ ضعف و سستي و خام انديشي در نظام حکومتي عربستان، خصوصا در زمان پادشاه جديد و علاوه بر اينها مشکلات روزافزون اجتماعي در اسرائيل و بيداري اسلامي در خاورميانه و خارج از کنترل شدن جريانات غرب و عرب ساخته افراطي اسلامي مانند داعش و القاعده.
به تعبير مارتين اينديک، نظريه پرداز صهيونيست آمريکا که در دوره کلينتون، طراح سياست هاي خاورميانه اي دولت دموکرات بود، دو گزينه پيش روي آمريکاست: اول، حاکميت مشاعي يا مشترک با ايران براي برقراري يک نظام منطقه اي و مهار تروريسم و افراط گرايي در ازاي توافق با ايران در مباحث هسته اي و حزب الله و حماس و سوريه و يمن. دوم، وابستگي به متحدان سنتي يعني عربستان و اسرائيل و ترکيه براي مهار ايران.
بديهي است افرادي با تفکر مارتين اينديک که شايد اکثريت زيادي از سياستمداران و تحليلگران هر دو حزب جمهوريخواه و دموکرات را در بر مي گيرد، روش اول را نفي و روش دوم را ترجيح دهند، اما گروه کمي نيز بر اين اعتقادند که با تغيير نسل هاي اول و دوم انقلاب اسلامي ايران، امکان ايجاد تغيير در ديدگاه ها و معيارهاي انقلابي ايران در اثر وارد کردن فشارها از نوع اقتصادي و سياسي وجود دارد.
نتيجه مطلوب براي آمريکا در اين حالت اين است که با بازي بين عربستان و ايران و ترکيه که هر يک شرايط متفاوتي از 40 سال پيش دارند، مي تواند با ايجاد موازنه بين آنها از سرکشي هاي جزئي و موردي آنها جلوگيري کند و در عين حال، توانمندي هاي اين کشورها را در جهت تحکيم سلطه آمريکا بدون نياز به حضور مستقيم و پرهزينه و دردسرساز نظامي به کار گيرد.
اما علاوه بر مقالات مارتين اينديک، مي توان به مقاله ديويد ايگناتيوس در واشنگتن پست در مورد نظريه و پارادايم «dual engagement» يا تعامل دوگانه (منظور تعامل با عربستان و ايران) اشاره کرد که طرفدار مديريت آمريکا با بازيگران منطقه و بهره گيري از توانايي ها و حتي اختلافات ايشان است.
لکن اکثريت قريب به اتفاق جمهوريخواهان و بسياري از دموکرات ها اين نظريه را به بهانه هايي از قبيل مخدوش شدن اعتبار اقتدار آمريکا و امنيت اسرائيل رد مي کنند که تجلي آن در مخالفت هاي ايشان با مذاکرات هسته اي و متهم کردن اوباما و کري به واگذاري امتياز به ايران است لذا آنها حتي به قيمت مخدوش شدن اعتبار بين المللي آمريکا، طرح هايي مانند منندز ـ کرک يا طرح تعديل شده کورکر يا طرح مخرب کاتن را براي اعمال نفوذ در مذاکرات و حتي رد آن در کنگره، مطرح مي کنند.
حتي خطر وتوي آمريکا را نيز مي پذيرند تا اگر نه در کوتاه مدت ولي در ميان مدت، توافق را مخدوش کنند. به اين ترتيب مي توان گفت آنچه که کري به عنوان واقعيت هاي پشت توافق به آنها اشاره کرده است اميد به تغيير تدريجي مواضع اصولي ايران در منطقه براي تامين اسرائيل و تحکيم کم هزينه سلطه آمريکا در خاورميانه است.
نويسنده: دکتر عليرضا شيخ عطار
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها