تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871861038
گفتوگو با مریم کاظمی کارگردان نمایش «رام کردن زن سرکش»/ قصه زنی که دلش شوهر نمی‌خواست
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: گفتوگو با مریم کاظمی کارگردان نمایش «رام کردن زن سرکش»/ قصه زنی که دلش شوهر نمی‌خواست
مریم کاظمی این روزها در تماشاخانه ایرانشهر، نمایش «رام کردن زن سرکش» نوشته شکسپیر را به روی صحنه برده است.
به گزارش نامه نیوز «رام کردن زن سرکش» نام نمایشنامه‌ای است که ویلیام شکسپیر متناسب با تم داستان خود برای این نمایشنامه کمدی انتخاب کرده است. این نمایشنامه داستان بازرگان ثروتمندی اهل پادوا است که دو دختر دارد؛ دختر بزرگتر شرور وسرکش به طوری که حتی یک نفر حاضر به ازدواج با او نیست و دختر کوچکتر، مهربان و لطیف که خواستگاران زیادی دارد و شرط پدر برای این خواستگاران، عروسی دختر بزرگتراست. این شرط پدر باعث می شود خواستگاران با هم شریک شوند و یک شوهر برای دختر سرکش او دست و پا کنند که به دنبال آن ماجراهای جالبی در قالب کمدی اشتباهات اتفاق می افتد.
این نمایشنامه چندیست که تونسط مریم کاظمی در سالن استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه رفته، چگونگی انتخاب این نمایشنلمه و شیوه‌اجرایی متفاوت آن بر روی صحنه بهانه‌ای شد تا با این کارگردان باتجربه به گفت‌گو بنشینیم.
در سال‌های اخیر و به خصوص در دهه گذشته که روند ترجمه نمایشنامه‌های غربی در ایران گسترش یافت، کارگردانان کمتر به سراغ اجرای متون کلاسیک می‌روند و گاها به اقتباس از این متون اکتفا می‌کنند. دلیل شما برای انتخاب نمایشنامه «رام کردن زن سرکش» برای اجرا چه بود و چه جنبه‌هایی از این متن شما را بر آن داشت تا آن را به روی صحنه ببرید؟
نمایشنامه های کمدی بسیار متکی به محل و زاد وبوم اجرا هستند. برای درک شوخی‌ها و نکته‌های خنده دار باید درک متقابلی ابتدا بین نمایشنامه و خواننده اثر و سپس بین گروه اجرایی و تماشاچی، وجود داشته باشد. از بین کمدی های شکسپیر داستان «رام کردن زن سرکش» عمومی تر وقابل ارائه در فرهنگ‌های مختلف به نظرم آمد. تم نمایشنامه یعنی مسئله ازدواج و دوام آن و اینکه رفتارهای فردی و اجتماعی چقدر می تواند در تصمیم گیری‌های ما تاثیر داشته باشد . مشکل خانواده ها در انتخاب همسر برای فرزندان و آداب و رسومی که هرکدام می تواند تعیین کننده سرنوشت افراد آن جامعه باشد.
علی رغم روان‌سازی دیالوگ‌ها، این متن (به اصطلاح) ایرانیزه نشده؛ گویا سعی داشته‌اید اصالت متن را با استفاده از نام اصلی شخصیت‌ها و مکان وقوع این داستان و سایر جزئیات (آن گونه که در متن اصلی آمده)، حفظ کنید، که طراحی لباس شخصیت‌ها این موضوع را تأیید می‌کند. در عین حال شاهد استفاده از موسیقی ایرانی در این نمایش نیز هستیم که شکلی نو و کمتر دیده شده از اجرای متون کلاسیک را ارائه می‌دهد. چگونه به این ایده رسیدید و چه بازخوردی از مخاطبان نسبت به این موضوع داشته‌اید ؟
واژه کلاسیک فقط ساختار زبان نمایشنامه محدود نمی شود. کلاسیک ابتدا از تقسیم بندی کمدی ها و تراژدی ها شروع می شود، بعد به ساختار پرده بندی نمایشنامه و چگونگی طرح داستان، گره‌افکنی و نتیجه‌گیری برمی گردد و طبق یک الگوی حساب شده ،رویدادها چیدمان شده اند. نمایشنامه های نوشته شده در طی قرون مختلف در تاریخ ادبیات دراماتیک ثابت مانده اند و نام نویسنده خود را یدک کشیده اند. ولی اجراها دوره به دوره، جا به جا و همزمان با تغییر سلیقه و دریافت انسان ها، تغییر یافته است. اجراهای متفاوت از همان نمایشنامه اولیه کلاسیک و مشخص و ثابت.
پس استفاده از یک نمایشنامه کلاسیک الزاما مارا مجبور نمیکند به صورت کلاسیک اجرا کنیم. هر کارگردان و هر گروه اجرایی با توجه به دانش، خواست، توانایی وامکانات خود شیوه‌ای را برمی گزیند.. این می تواند نوآوری هم نباشد. آیا ما مطمئنیم کاری که می کنیم قبلا توسط دیگران، انجام شده یا خیر؟ من اسم شیوه اجرایی خودم را نوآوری نمی گذارم ، یک انتخاب است . زیرا معتقدم که اجرا ها را باید صرفنظر از دانش یا انتظارمان ببینیم و قضاوت کنیم. طوری که تماشاچی عمومی تئاتر لذت می برد و ما در این اجرا به هدفمان رسیدیم. ضمن اینکه زبان شکسپیر در این نمایشنامه همین است که می بیننید و می شنوید، کاملا با آثار ترجمه شده در ایران متفاوت است. در کشور ما نمایشنامه ها با تصور کلاسیک بودن آثار شکسپیر ترجمه شده اند، در صورتی که زبان واقعی این نمایشنامه برخلاف تصور، تغییر یا آداپته نشده است.
عدم استفاده از دکور در این متن کلاسیک از دیگر نکات قابل توجه این نمایش بود که البته میزانسن، طراحی لباس و بازی‌های پر انرژی و شبه اکسپرسیونیستی بازیگران، احساس نیاز به دکور را برای این نمایش برطرف کرده بود؛ لطفا کمی در این باره توضیح دهید که چگونه به این شیوه اجرایی رسیدید.
این موضوع هم به همان ساختار نمایشنامه های کلاسیک برمی گردد. همه انتظار دارند کارهای کلاسیک با صحنه پردازی وطراحی لباس مناسب زمان تاریخی و شبه واقعی اتفاق بیفتد. من در اجرا از خودشکسپیر تقلید کرده‌ام و از سبک اولیه اجراها در تماشاخانه گلوب که خود شکسپیر از سهامداران آن بود استفاده کرده‌ام. اضافه کنم که تمایل خود من در ساده کردن شاخ و برگ تزئینی اجراها و پیشنهادهای اجرایی نویسنده هاست.
در این نمایش شاهد حضور نسلی از بازیگران باتجربه مانند خود شما، آقای محب اهری، آقای هژیر آزاد و ... در کنار بازیگران جوان که تجربه کمتری در عرصه بازیگری داشتند بودیم. همکاری با دونسل متفاوت از بازیگران در این نمایش چگونه بود؟
بسیار خوب و تجربه خوبی است. می دانید آقای محب اهری عضو گروه تئاتر مستقل و از همکاران همیشگی کارهای این گروه هستند. در کار جدید از آقای هژیرآزاد و سید جواد زیتونی و عده دیگری از بازیگران جوان دعوت کردیم و در کنارهنرمندانی که چند سال است با هم کار می کنیم، توانستیم به ترکیب مناسبی برسیم.
یکی از ویژگی‌های شیوه اجرایی شما از نمایشنامه «رام کردن زن سرکش»، عدم محدودیت سنی در مخاطبان این نمایش است، بطوریکه مفهوم و جذابیت‌های بصری این نمایش هم برای بزرگسالان و هم برای مخاطبان کم سن و سال قابل درک است. این موضوع چقدر متأثر از تجربیات و سبک اجرایی شما در تئاتر کودک و نوجوان بوده است؟
از نظر گروه ما هم تماشای این اجرا محدودیت سنی ندارد و یک نمایش شاد خانوادگی است. ویژگی نمایش های کودک و نوجوان نه در انتخاب موضوع بلکه در انتخاب نوع بیان موضوع یا تم است. کار در زمینه کودک و نوجوان موقعیت و فرصت مناسبی برای من بود که نوع نگاهم به دنیای نمایش تغییر کند و نمی توانم تاثیر آن را نادیده بگیرم. به این صورت که فکر می کنم اگر همه ما کودک درونمان را زنده نگهداریم، دنیا زیباتر خواهد شد.
بنابراین سعی می کنم کارهایی که اجرا می کنم کودک درون آدم بزرگ‌ها را بیدارو شاد کند . اگر این اتفاق افتاده باشد، پس بچه ها هم می‌توانند به شیوه و درک خودشان از نمایش استفاده کنند.
منبع: خبرآنلاین
۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۰۹:۲۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها