واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: دلایل عدم اجرای عدالت در جامعه؛ علی نمی شویم، به دنبال مالک برویم
همزمان با میلاد امام عدالت، حضرت علی بن ابیطالب، امیر مومنان علیه السلام، برنامه پیشخوان خبر گفتگویی را انجام داد با دکتر حشمت الله قنبری کارشناس مذهبی که در آن عدالت علوی و راه های جاری کردن آن در جامعه محور اصلی سئوالات بود. با هم مشروح این گفتگو را با هم می خوانیم: مجری: عدالت در سیره علوی چه جایگاهی دارد؟ قنبری: حیات انسانی به سمت کمال طی طریق نمی کند، مگر اینکه تمام صنوف جامعه با عدالت پیوند داشته باشند. امیرالمومنین سلام الله علیه مصداق عدالت نیست، بلکه خودش طراز است. احدی را در زیر گنبد فیرزوگون نمی شود با علی مقایسه کرد. نه با عمل ایشان بلکه با تربیت الهی ایشان که از طریق کارگزاران حکومتی اش منتشر می شد، نمی توان مقایسه کرد. در عصر امیرالمومنین اینگونه نبود. پیشانی ابولهب پینه بسته بود، مردم هم در قالب لعابهای به اعتقاد پیچیده شده بود، اما به این نتیجه رسیده بودند که تنها راه نجات خودشان امیرالمومنین است. خود امیرالمومنین نیز به این مسئله اقبال نداشت. چرا که ایشان می دانستند که مردم توانایی عدالت را ندارند. نزدیک به پنج سال حکومت امیرالمومنین هیچ گاه در تاریخ بشر کسی نمی تواند بر ایشان سبقت بگیرد و همانند خورشید تابناک اگر بر زندگی مردم بتابد، همه مشکلات سیاسی و اجتماعی بشر حل شود. مشخصا چه شاخصه هایی در زندگی امیرالمومنین وجود داشت که ایشان را تبدیل به عین عدالت کرد؟ قنبری: علی بن ابیطالب نفس پیغمبر بودند. یعنی عین حضرت رسول بودند. لذا معنای عدل را تبعیت تام و کامل از وجود پیامبر صلوات الله علیه و آله و سلم بود. در دوران سقوط وقتی مسایل اسلامی به خطر افتاد، علی بن ابیطالب همه زندگی خود را به میدان آورد تا اسلام از هر گونه مشکلی در امان باشد. آنچه که برای ایشان اهمیت داشت عمل به قرآن و سنت حضرت رسول بود. عدالتی بود که به عدالت عینیت می بخشید. هیچ رابطه ای و نیازی باعث نمی شد، امیر مومنان از میزان عدالت عدول بکند. در دوران آغازین حکومت، برادر حضرت به پیش او رفت. عقیل نابینا بود و بچه هایش نیز بسیار آشفته حال بودند. تقاضای او نیز یک من گندم از حضرت بود. به لحاظ کمیت اگر حضرت آن یک من گندم را به عقیل می داد، هیچ مشکلی نیز پیش نمی آمد، اما به لحاظ کیفیت، عدالت خدشه دار می شد. عدم اجرای عدالت در جامعه یعنی بر هم زدن نظم خلقت. چگونه می توان عدالت را در تمام حوزه های اجتماعی پیاده کرد؟ همه چیزهایی که حضرت اجراء کرد، قابلیت اجرا شدن دارد. آنچه که در روایت آمده است، همه قابلیت عملی شدن دارد. رسم الخط زندگی ما، منش علی است. ما علی نمی شویم، اما می توانیم پا روی پای مالک اشتر بگذاریم. نسخه علی نه برای مالک که برای همه بشریت است. اگر کسی نمی تواند آن را اجرا کند، بدلیل پایین بودن ظرفیت افراد است. راه صحیح عملیاتی کردن مفاهیم تربیتی امیرالمومنین چیست؟ غفلت از این تربیت همه جوامع بشری با آن مبتلا هستند. ما خود نیز مبتلا هستیم. از سال 1358 جامعه ما نیز تغییر کرده است. یک راه ظرفیت سازی است. این که ببینیم چه کسی می تواند تربیت را دریافت کند. شرط لازم این است که فقط متقین ظرفیت دریافت این تربیت را دارند. تمام نیازهای بشر امروز و فردا را لیست کنید، یک نکته وجود ندارد، که در قاموس علی نگنجد. اول ظرفیت علی وار شدن را پیدا بکنیم. تدریجا نیز باید این اتفاق افتد. در گام اول کسی انتظار مالک اشتر شدن را از کسی ندارد. اگر کسی تقوا نداشته باشد، اگر مسوولیتی بپذیرد، خائن است. وقتی تقوا پیدا شد، همانند دانش آموز دبستانی که قدرت جسمانی پیدا کرده و شرایط ذهنی را پیدا کرده است، به هرگونه که شده او را در مکتب و محضر معلم حاضر می کنند تا تربیت شود. نکته دوم این است که اطمینان به راه خداست. کسی در این امر مناقشه نکرده است. لذا باید با اعتقاد و باور باید به این نکته برسیم که راه سعادت در مکتب علی و قرآن است. سومین نکته این است که مجاهدت نماید. باید سختی و رنج هایی که در اطراف دستیابی به عدالت است، را تحمل کند.
شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۹:۰۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 116]