واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: پدرم چون مروارید صدف کعبه مشهد - ایرنا - وقتی به انجام کاری همت می گمارم بی اختیار یا علی (ع) را زمزمه می کنم، نام او چون پدر تکیه گاه من است پدری که سمبل مردانگی و انسانیت، مهر و عطوفت است.
13 رجب المرجب بود که خانه حق، فاطمه بنت اسد را در آغوش گرفت تا حرمخانه تولد علی بن ابیطالب(ع) باشد و آنگاه پس از سه روز که ملائک فاطمه را یاری کردند تا فرزند خویش را بدنیا آورد، از مکه بانگ یا علی برآمد که پسرعم پیامبر (ص) جمال خویش را نمایان کرده است.
تا صدف کعبه شکافت و مرواریدش درخشید، مکه سراسر شور و شعف شد، فاطمه به بیرون از سرای حق گام نهاد و اطراف را از نور جمال پسر ابوطالب روشن کرد و علی (ع) همچون گلی زیبا در آغوش مادرش به روی جهان لبخند زد.
علی (ع) پا به این دنیا گذاشت و قلب عاشقان ایزد متعال را محسور کرد و عدالت و مهرورزی اش به آنجا رسید که به سمبل مهربانی و ایثار مبدل شد و پدر تمامی آفریدگان پروردگارش لقب گرفت.
آری او علی (ع) همان جانشین بر حق پیامبر اسلام (ص) است که اسوه عدالت و مردانگی و معرف والاترین الگوی شهامت و دیانت در تاریخ جهان بوده و سالروز طلوعش در آسمان امامت و ولایت به واسطه مردانگی، مهرورزی و عدالت بی مثالش به نام روز پدر نامگذاری شده است.
میلاد امام علی (ع) مزین به نام بزرگداشت پدرهایی است که یا در کنار ما و یا در زیر خاک خفته اند. در این روز پدرهای زنده از سوی فرزندان بوسه باران می شوند و پدرهای خفته در خاک، تنها اشک را بر صورت و یک دنیا حسرت را بر دل فرزندانشان باقی می گذارند.
آری، آنکه در خاک بخفت، پدر پیر من است، پدری پاک تر از آب روان، پدری سبزتر تر از سرو بلند، به خدا نزدیکتر... و آنکه حیاتم را به او مدیونم، پدر پیر من است، پدری روشن تر از چراغ خانه ام، مهربان تر از باران، لطیف تر از گل بهار و به علی (ع) نزدیکتر...
پدرم، ای بهار من! من از تبار سبز توام، در پناه لطف و عطوفت تو رشد کرده ام و در سفر پر فراز و نشیب زندگی به هر سو که رفته ام کلامت راهگشایم بوده است.
پدرم، هماره پژواک خنده تو از شادترین کنج خانه، گوشم را نوازش می دهد و با آمدنت خانه دوباره روشن می شود، وقتی هوای حوصله ابری است، به آغوش گرمت پناه می برم تا تو چشمانی پر از عشق به من ببخشایی و آفتاب وجودت دل هراسان و خاموشم را روشنی بخشد.
پدرم، صدای خسته تو را هنگامی که با کلیدهای تجربه در دست به خانه بازمی گردی به دیگر صداها ترجیح می دهم و تویی که جایت هماره در خانه اندیشه من است.
پدرم، خوب می دانی که همیشه تکیه گاهم بوده ای و در سایه ات آسوده و با افتخار به آسمان نگاه کرده ام و طنین صدای دلنشینت تا ابد در گوشم زنگ می زند.
پدرم، یکی از بهترین نعمت های خداوند این است که می توانم پدر صدایت کنم، خوشبختی وقتی است که قلب پدرم بتپد، خوشبختی وقتی است که گفتن یا علی به من قوت بخشد، پدر و علی (ع) زیباترین نام های دنیاست که هیچ مترادفی ندارد.
پدرم، صدای گامهایت به من آرامش می دهند حتی وقتی با صدای عصا هم آواز می شود، دنیای مردانه ات غمگین است اما شادی من از توست، گاهی دلیل زخمت بوده ام و گاهی رنجیده از اخمت شده ام اما خوشبختم که پدر صدایت می کنم.
پدرم، چون علی (ع) شاهزاده همه زندگی من هستی، پایان خوش قصه پرغصه یتیمی هستی که چشمانش در حسرت پدر نمناک است.
پیر یا جوان بودنت، خندان و اخمو بودنت، زنده بدون یا نبودنت، فرقی نمی کند فقط پدرم و مایه دلگرمیم هستی چون مولا علی (ع).
/ / 15397489
11/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]