تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868946380
- شب تاریخی برای بانوی تاریخ معاصر ایران زمین
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: شب تاریخی برای بانوی تاریخ معاصر ایران زمین تهران - ایرنا - شب بزرگداشت منصوره اتحادیه عصر چهارشنبه 9 اردیبهشت 1394 با همکاری بنیاد فرهنگی اجتماعی ملت، دایرهالمعارف بزرگ اسلامی، بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، گنجینه پژوهشی ایرج افشار و نشر تاریخ در کانون زبان فارسی برگزار شد .
به گزارش گروه اندیشه خبرگزاری ایرنا، دویستمین شب از شب های بخارا به بزرگداشت مقام علمی بانو منصوره اتحادیه اختصاص داشت. علی دهباشی در ابتدای مراسم گفت : " امشب در واقع دویستمین شبی است که مجله بخارا برگزار میکند . اولین شب به سال 1384 برمیگردد که به رابیندرانات تاگور اختصاص داشت و ما بنا داشتیم که دویستمین شب مصادف باشد با انتشار صد و ششمین شماره مجله بخارا که در کنار مجله کِلک به دویستمین شماره میرسید که مقدور نشد و هفته آینده شماره صد و شش بخارا بیرون میآید. و ما در این شبها کوشیدهایم که از سویی بزرگان ادب و هنر و فرهنگ ایران را ارج نهیم و از سویی دیگر بزرگان تاریخ و ادب و فرهنگ جهان را معرفی کنیم و یا بیشتر بشناسانیم."
- آنچه در پی می آید گزارشی است از شب بزرگداشت بانوی فرهیخته ، منصوره اتحادیه (نظام مافی)، زاده ی 1312 در تهران، استاد دانشگاه ، تاریخ نگار، نویسنده و مدیر نشر تاریخ. از جمله آثار وی می توان از "شیوه تاریخ نگاری" و "پیدایش و تحول احزاب سیاسی مشروطیت، دوره های یکم و دوم مجلس شورای اسلامی" نام برد.
** من از خدایان آسمان سخن می گویم ومنصوره اتحادیه از زنانی که با مقنعه کلاهداری کردند
نخستین سخنران مراسم بزرگداشت بانو منصوره اتحادیه ، ژاله آموزگار بود . وی درباره ی سالها آشنایی اش با منصوره اتحادیه گفت: خوشحالم که هم به عنوان عضوی از جمع دوستان خانم دکتر اتحادیه در این مراسمی که شایسته موقعیت و مقام ایشان است شرکت میکنم و از آقای دهباشی که همیشه بانی خیر این گونه مراسم هستند صمیمانه متشکرم و برگزاری چنین شبهایی را که ، انوار مهربانیها و صمیمیتها از هر روزی روشنتر و درخشانترند، به ایشان تبریک میگویم.
وقتی که آقای دهباشی با شگرد خاص خودشان مرا به این جایگاه فراخواندند، یک لحظه تردید کردم. چون با وجود سابقه دوستی دیرپا و ارادتهای فراوان که به خانم اتحادیه دارم، قرار گرفتن خود را در این جایگاه زیاد مناسب نمیدیدم چون بیان آن چه به عبارتی تخصص ناچیز من است و آنچه خانم اتحادیه قلم میزنند هزارها سال فاصله است . من از خدایان در آسمانها سخن میگویم و به تواناییها و زیباییهای ایزد بانوان اشاره میکنم که چگونه در هزارههای پیشین ذهن و اندیشه مردمان را به خود مشغول کرده بودند و منصوره اتحادیه درصدد معرفی خاطرات تاجالسلطنه است ، زنی از دورانی نه چندان دور از روزگار ما، بانوی با شهامتی که یک تنه به مصاف سنتهای دست و پاگیر دوره قاجاری میرود و کفرگراییهایش را میقبولاند و تشریفات کاملاٌ مردانه دوره قاجاری را با قدرت تمام به کنار میزند و به ندای قلب خود گوش فرامیدهد.
من اگر از ایزد بانوی اَشی صحبت میکنم که چگونه برکت به خانهها میبرد و بانوانی را که یاری او را میطلبند سفید بخت میکند، او از نجمالسلطنه سخن میگوید، در مجموعة زنانی که زیر مقنعه کلاهداری کردهاند.
من اگر قوانین ازدواج دوران بسیار دور را در جشننامة خود او به چالش کشیدهام، او عقدنامههای قاجاری و بعد از آن را از صندوقخانههای مادربزرگها بیرون میکشد و درباره کابینهای آنان حرف میزند. اگر من به قوانین و شرایط کاری زنان در دوران هخامنشی میپردازم او با انتشار اسناد ذیقیمت و جالب توجهی از وضع اقتصادی زنان در دوران قاجار و پس از آن سخن به میان میآورد .
پس کارها علی رغم فاصلهها از یک قماشند و چنین میشود که به راحتی میتوان دیوارها را از میان برداشت و در فضاهای صمیمانه در کنار هم ، و هر کس به گونهای به فرهنگ ایران خدمت کرد. در اینجا به ذکر جزییات خدمات ارزنده فرهنگی دکتر اتحادیه و فهرست بلندبالای آثار ایشان نمیپردازم، دوستان دیگر با احاطهای که به مراتب بیش از من به این موضوع دارند، به ذکر آنها خواهند پرداخت. از خود او سخن میگویم . به ازای سالهای متمادی که در دانشکده ادبیات به هم سلام گفتهایم و با هم پلهها را تا طبقه دوم بالا رفتهایم. او به سمت دفتر گروه تاریخ رفته است و من به سوی گروه فرهنگ و زبانهای باستانی . هر دو اشتیاق درس دادن داشتهایم، با دوستان مشترک. ملایمتها و ناملایمات را با هم چشیدهایم و سرپا ماندهایم!
در طی این سالها که منصوره اتحادیه را میشناسم، به دلائل بسیار ، به او احترام فراوان میگذارم. او با وجود خانواده اشرافیاش تنها به تحصیلاتی که در انگلیس کرده بود اکتفا نکرد. رفاه آنی و راحت را نپذیرفت و با همة موانعی که در سر راهش بود که بارها خود دربارة آن سخن گفته است و شاید در این جلسه هم به آن اشاره شود، با پشتیبانی صمیمانه و آگاهانه همسر فرهنگ دوستش راه پیشرفت علمی را در پیش گرفت و به جای این که بنشیند و از آسایش آنی و مادی و موقعیت خانوادگیاش بهرهمند شود و نگذارد آب در دلش تکان بخورد، در زیر مقنعه کلاهداری کرد و از مخالفتها هراسی به دل راه نداد، تنگنظریهای دیگران را ندیده گرفت، با مشکلات دست و پنجه نرم کرد و هدفش این بود که پژوهشگر شود و پژوهشگر بماند. راهی بود که خود انتخاب کرد و مشکلاتش را به جان خرید و نخواست که در مسیر زندگی از پیش تعیین شدهای قرار گیرد. و چون خواست موفق شد. استاد موفق و مهربانی گشت که برای دانشجویانش از همه وجودش مایه میگذاشت و گروهی پژوهشگر جوان را زیر و بال و بر خود گرفت. کار کرد و کار کرد و موفق شد و بیادعا پیش رفت. من هرگز از منصوره اتحادیه منم، منم نشنیدهام. حتی مواردی بوده است که احیاناٌ نوشتههای ایشان با زیربنای فکری من یا دیگران کمتر هماهنگی داشته است، در همه این موارد بدون تعصب به نکات مطرح شده گوش داده است و من ندیدم که با عقاید مطرح شده در نوشتههایش با تعصب برخورد کند برای این که هدف اصلی او همیشه حفظ و انتشار اسناد تاریخی بوده است و ممانعت از نابودی آنها و غالباٌ بدون پیش داوری.
چقدر خانوادههای ریشهداری بودهاند و هستند که در میانشان منصوره اتحادیهای نیست و ورقههای ارزشمند تاریخی خانوادههایشان یا پوسیده است و یا از میان کاغذ باطلهها سردرآورده است.او نعمتی برای خاندانش و نوشتههایش سرمایهای تاریخی برای دوران معاصر است.
به او و دوستی با او افتخار میکنم. زبان حال گروهی از دوستان هستم که بارها مصاحبت شیرین او را چشیدهایم و از مهربانیها، خوش قلبیها، بلندنظریها، تواضع و بیادعایی او لذت بردهایم، از داشتن این بانوی مورخ سخت کوش، با فرهنگ و فرهنگپرور در جمع دوستانهمان به خود بالیدهایم. من اراده و پشتکار او را میستایم و از این که توانسته است سالهای عمرش را چنین پربار کند به او تبریک میگویم.
** بانو دکتر اتحادیه از معدود چهره های آکادمیکی و نویسندگانی است که دچار طاعون مارکسیسم نشدند
صادق زیبا کلام دیگر سخنران این مراسم ، به دِین خود در قبال دکتر اتحادیه اشاره کرد و گفت : بدون اینکه خانم اتحادیه بدانند خیلی به ایشان مدیون هستم خیلی زیادتر که خود نیز بی خبرند. وقتی هفته ی گذشته با من تماس گرفتند و گفتند جلسه ی بزرگداشت ایشان هست و شما دعوتید خواهش کردم در این جلسه سخنرانی داشته باشم برای دینی که به ایشان دارم. شاید خودشان به خاطر نداشته باشند که خیلی سال ها پیش، حدود بیست و دو سال پیش، کتاب" ما چگونه ما شدیم" را نوشته بودم.
آن روزها برخی همکاران و دانشگاهیان نیز انتقادات بسیار جدی و سختی داشتند. همان ایام بود که در دانشگاه حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران قرار شده بود جلسه ی نقد و بررسی این کتاب را برگزار کنند و تعدادی از دانشجویان علاقمند که آن زمان از این موجودات بسیار بود و اینک کیمیا هستند، جمع بودند. از جمله از دانشگاه ادبیات و علوم انسانی چند نفری را به عنوان منتقد دعوت کردند. گرچه بنده مخالف بودم و معتقد بودم که همه بر این کتاب انتقاد می کنند و برای نقد و بررسی چیزی نداریم.... اما در آن جلسه، خانم اتحادیه از معدود کسانی بودند که گفتند:" من کتاب را بررسی کردم و چون بررسی کردم خواهم آمد و در باره اش صحبت خواهم کرد."
ایشان بودند و آقای دکتر بشیری و چند تن دیگر از اساتید. تا آن روز خانم دکتر اتحادیه را ندیده بودم و با ایشان هیچ سخنی نگفته بودم اما ایشان را می شناختم و در موردشان بسیار خوانده بودم. گمان می کردم خانم دکتر هم چون دیگران به قول کرمانی ها خواهد گفت :"این کتاب شیره ی گلوسوزی نیست!" . آن زمان عزم خود را جزم کرده بودم که کتاب دیگر توزیع نشود تا جلسه ای که چهار ساعتی طول کشید و اساتید همه از جمله دکتر بشیری مخالف بودند. خانم دکتر اتحادیه سخنانی فرمودند که هنوز بعد گذشت سال ها آن ها را به یاد دارم
گفتند کتاب بسیار جالبیست و سوالات خوبی مطرح کرده است و سعی کرده خود به سوالات جواب بدهد. سوالات درستی است." و با لحن گلایه آمیز به سمت همکاران خود گفتند که این کتاب را ما باید بنویسیم. کار محقق همین است. کار مورخ همین است که بگوید چه شد که به اینجا رسیدیم و این کتاب این کار را انجام می دهد ، بعد هم ایشان در حوزه ی تخصصی شان که مشروطه است، صحبت کردند. گرچه کتاب "ما چگونه ما شدیم؟" وارد تاریخ مشروطه نمی شد اما این سخنان خانم اتحادیه همانند جلد دوم کتاب و در ادامه بود. ایشان تنها شخص آکادمیکی بودند که نگفتند :"کتاب ضعف هایی دارد اما خب...!"، بلکه تاکید کردند که این کتاب کار ماست نه کار اشخاصی که در وادی سیاست هستند و ....
بعد از پایان جلسه که در سالن مرحوم آقا شیخ مرتضی انصاری در دانشگاه حقوق و علوم سیاسی تهران برگزار شده بود، می خواستم به حضور خانم دکتر اتحادیه بروم و سوال کنم که آیا این حرف ها را از سر دلسوزی و تنها از بابت دلگرمی به من گفتند؟! اما با خود فکر کردم ایشان که نمی دانند چه مصیبت هایی بر سر من و این کتاب آمده پس دلیلی برای دلسوزی نبود! تنها با خود گفتم:" خانم دکتر منصوره اتحادیه روزی باید از شما تشکر کنم. چون شما باعث شدید من در این وادی حرکت کنم. من ایستاده بودم . شما گفتید بنویسم و جلوتر بروم."
خیلی ظلم بود که امروز در اینجا از ایشان تقدیر نمی کردم چون مدیونشان هستم و این داستان باعث شد بیشتر از قبل به بررسی و مطالعه ی کارهایشان بپردازم.
ایشان از معدود مورخین ما هستند که نه مغرور و مجذوب آنچه که غربی گفتند شدند که خود چیز جالبی نیست چون باید یک جاهایی بگویید که این من هستم و این برای من است! بنابراین من ایشان را صرفا یک مترجم نمی دانم و دوم اینکه ایشان از معدود چهره های آکادمیکی و نویسندگانی هستند که دچار طاعون مارکسیسم نشدند و توانسته اند بر کلیشه های رایج مارکسیستی که بسیار نیرومند است فائق آید ، و من کمتر کسی را در ایران دیده ام که توانسته باشد در سایه سار سنگین نگاه مارکسیستی نوشته باشد، فکر کرده باشد و قلم زده باشد. مهم نیست ایشان چه گفتند یا حتی چیزی که گفتند درست است یا خیر چون در حوزه ی علوم انسانی، درست بودنی وجود ندارد؛ مهم این است که هر چیزی در رابطه با ایشان است خودش است یعنی تحت تاثیر هیچ قالب فکری از پیش تعیین شده به نام مارکسیسم و یا جمله ی "چون غربی ها گفتند پس درست است" نبودند. خانم ها و آقایان! شاید باورتان نشود کمتر چهره و شخصیت آکادمیک را می توان پیدا کرد که از اولی و دومی خیلی بیشتر توانسته باشد جان علمی به سلامت ببرد و این بانوی بزرگوار توانسته اند این کار بکنند و این بعد از شخصیت ایشان برای من خیلی ارزشمند و قابل ستایش است. انشالله سالهای سال پایدار باشید و سایه تان مستدام و خداوند امثال شما را زیاد کند.
** ویژگی متمایز کننده ی استاد اتحادیه ، پرهیز از کلی گویی در بیان تاریخی است
دکترسید صادق سجادی، استاد تاریخ، ضمن برشمردن ویژگی های علمی بانو منصوره اتحادیه، با ابراز تأسف، محروم بودن دانشجویان از تدریس استاد اتحادیه را ستم به جامعه ی علمی خواند.
وی گفت : دکتر منصوره اتحادیه زمانی به تدریس و تحقیق در دانشگاه آغاز کرد که هنوز برای بانوان ایرانی در این نوع فعالیتها موانعی وجود داشت. اما استقبال استادان دانشمند چون عباس زریاب و باستانی پاریزی و احسان اشراقی از ایشان و آن گاه کلاسهای پربار و صمیمانه خانم اتحادیه و مخصوصاٌ اطلاعات روزآمد او درباره آخرین تحقیقات مربوط به تاریخ معاصر ایران توسط محققان ایران شناس غربی، که برای طالبان علم و دانشجویان تاریخ بسی مغتنم و مفید بود، این موانع را برطرف کرد و او به یکی از پرکارترین و مقبولترین استادان گروه تاریخ تبدیل شد.
دکتر اتحادیه در کار تحقیق و تألیف، سلیقۀ مخصوص دارد و از کلی گویی در بیان تاریخی، بیماری مزمنی که غالب تاریخنویسان ما را مبتلا کرده است، به شدت احتراز میکند و این بیگفتگو از امتیازات اوست. توانایی کم مانند دکتر اتحادیه در ایجاد ارتباطات علمی با طیفهای وسیع محققان داخل و خارج از ایران و نیز تسلط بر انبوه اسناد خانوادگی، افقهایی نو در تحقیق تاریخی پیش چشم او میگشاید. به همین سبب بسیاری از آثار و نیز رسالههایی که زیر نظر او تدوین شده است، غالباٌ مبتکرانه است. به نظر من که سالها با ایشان کار کردهام ، گذشته از همه اینها، سلوک مخصوص او با دانشجویان و راهنمایی آنها از صمیم دل بزرگترین وجه امتیاز اوست. دکتر اتحادیه قدم به قدم با دانشجو پیش میرود، وجوه مختلف و متضاد موضوع را برای او توضیح میدهد، و او را به تدریج به سمت توجه به نکتههای بدیع و بیسابقه میکشاند. ایران دوستی و علاقه او به تاریخ ایران یعنی سرنوشت مردم این سرزمین، از حد محقق و استادی که به مقتضای وظایف علمی به تاریخ میپردازد، بکلی عبور کرده و ذاتی او شده است.
به نظرم از جمله مهمترین اسباب ایجاد نشر تاریخ ایران، همین علائق و ایجاد فضایی مناسب برای تحقیق در تاریخ معاصر ایران، مخصوصاٌ احوال مردم بوده است که بخش اعظم آثار منتشره در این مؤسسه بر همین مواد و موضوعهاست. مؤسسهای که همواره از محققان و دانشجویان و طالبان تاریخ ایران استقبال کرده است، مواد تحقیق در اختیارشان نهاده و از راهنمایی آنها دریغ نکرده است. با این همه باید تأسف خورد که دانشگاه قدر و قیمت او را، چنان که باید و شاید، ندانست . از بعضی کژرفتاریها سخن نمیگویم، اما محروم کردن دانشجویان مستعد و علاقمند از استفاده از استادی که در اوج تواناییهای علمی و مشحون از تجربۀ تحقیق و تدریس است، بیگمان ستم به جامعۀ علمی ایران باید تلقی شود.
** بانو اتحادیه در شرایطی که تاریخ یک رشته ی مردانه بود ، وارد حوزه تاریخ شد
سیمین فصیحی از دانشجویان سابق استاد اتحادیه درباره سلوک سخاوتمندانه ایشان در کسوت استادی گفت: اولین تاثیری که ایشان بر من گذاشتند برمی گردد به سال 63 که من به عنوان یک دانشجوی جوان وارد دانشگاه تهران شدم و در برخورد با ایشان گشاده رویی ، اخلاق خوش ، گشاده دستی و سخاوت در اختیار گذاشتن اسناد و کتاب ها به دانشجویان را می دیدم ، که این رفتار ایشان اعتماد به نفس بالایی برای من ایجاد کرد و همچنان این اعتماد به نفس با من است و در واقع موجباتی را فراهم آوردند که خودباوری را نه تنها در من بلکه در بسیاری از دانشجویان تقویت کردند ، و این ها اولین ، مهم ترین و تأثیر گذارترین درس اخلاقی بود که من از ایشان گرفتم ، آن هم در زمانه ای که بین استاد و دانشجو دیواری وجود داشت و هیچ استادی مانند ایشان خودش را دردسترس دانشجویان قرار نمی داد .
به هرحال سپاسگزارم از آنچه که از نظر اخلاقی و منشی از ایشان یاد گرفتم و سعی کردم ایشان را در ارتباط با دانشجویانم الگو قرار دهم ؛ صرف نظر از این خصیصه مهمی که خانم دکتر اتحادیه دارد از نظر علمی ، در حوزه تاریخ نگاری اگر بخواهیم قدر و منزلت این بانوی بزرگوار را بشناسیم باید گفت که تاریخ معاصر ایران به ویژه تاریخ قاجار بدون ایشان و آثارشان یک خلأ و نقص عظیم خواهد داشت .
اهمیت ایشان اولِاٌ به عنوان یک زن مورخ است ، زنی که در شرایطی که تاریخ یک رشته مردانه بود وارد حوزه تاریخ شد ، اگر جریان تاریخ نگاری زنان در اروپا را بررسی کنیم ، این جریان از سال 1960 تأسیس شد ، رشد پیدا کرد و شکوفا شد و بسیاری از زنان مورخ اروپایی و یا آمریکایی اجازه حضور در رشته تاریخ را نداشتند و دراوایل قرن بیستم در دانشگاه های آلمان کسانی که جانشین رانکه شده بودند با صدای بلند اعلام می کردند که ما با حضور زنان در رشته تاریخ مخالفیم چرا که این حضور از نظر آنها نوعی توهین به دانشجویان مرد محسوب می شد ، چندین سال بعد از این شرایط ، زنانی از جمله خانم دکتر اتحادیه جسورانه وارد رشته تاریخ شدند و درسشان را در دانشگاه ادینبورگ خواندند و جزء اولین های زنانی هستند که کرسی استادی تاریخ را در دانشگاه تهران کسب می کنند و اگر از امینه پاکروان ، که برای مدتی از سال 1314 به بعد در دانشگاه تهران ، تاریخ هنر درس می دادند ، صرف نظر کنیم ؛ به جز خانم دکتر اتحادیه بانوی دیگری را سراغ ندارم که در آن دوره تاریخ تدریس کرده باشد.
ایشان از اولین زنانی بودند که همراه با خانم دکتر بیانی ، خانم دکتر ناطق و فرشته نورایی گروه تاریخ دانشگاه تهران را اداره می کردند و سال ها بعد این افتخار نصیب من شد که از حضور ایشان استفاده کنم .
* * نشر تاریخ ، توانائی های فراتر بانو دکتر اتحادیه را در زندگی، سیاست و کارکردن نشان داد
نگین یاوری ، دیگر سخنران مراسم به اشراف خانم اتحادیه بر جوانب مختلف کاری و زندگی را اشاره کرد و گفت : من در دهۀ هشتاد میلادی با ایشان آشنا شدم. روزهایی پر تلاطم و پر حادثه. من در آمریکا تحصیل میکردم و برای گذراندن تابستان به ایران آمده بودم. و میدیدم که چه تفاوت و شکاف بزرگی وجود داشت بین من و هم ردیفان من که در اینجا در رشته تاریخ تحصیل میکردند. و بین متد و محتوا تفاوت زیادی وجود داشت. و بعد وقتی به نشر تاریخ رفتم دیدم که چطور وقتی آدم تاریخ بلد باشد میتواند درباره زندگی و سیاست و کار کردن ، دیدش بالاتر و فراتر برود.
نشر تاریخ در واقع در طول این سالیان وظایف یک دانشگاه را انجام داده است. من هر وقت که به نشر تاریخ رفتم خانم دکتر اتحادیه مشغول کار بودند و در تمام این مدت همه کار کردند. و به همه ما چه آنها که در خارج بودند و همه منابع را در اختیار داشتند و چه به آنها که در اینجا بودند و از کمی منابع رنج میکشیدند یاد دادند که اگر بخواهیم کار کنیم میتوانیم.
** برای ما افتخار بود با منصوره خانم که فن و دانش تاریخی را از پروفسور ریچارد پرس آموخته بود، تلمذ کنیم
بخش هایی از پیام دکتر جان گرنی که توسط دکتر نگین یاوری خوانده شد: آشنایی من با منصوره خانم به اوایل دهه هفتاد بازمی گردد. با شگفتی تمام دانستم که منصوره خانم در اواسط دهه پنجاه، پیش از آن که ریچارد پرس به دلیل ضعف مزاج دوباره به اکسفورد برگردد، در دانشگاه ادینبورگ در محضر این استاد یگانه تلمذ کرده است،. برای ما که چندسال بعد در اکسفورد شاگرد پرس بودیم و اهمیت و معنای تلمذ در محضر او را می شناختیم، آشنا شدن با کسی که در کنار آخرین شاگردان پرس در ادینبورگ فن و دانش تاریخی را آموخته بود، و تخیل و حساسیت های تاریخیش در تأثیر تعلیمات او شکل گرفته بود، به ستایشی انجامید که هر چه زمان بیشتری بر آن گذشت افزون تر و عمیق تر شد.
از نخستین سال های آشنایی با منصوره خانم تا به امروز، از روزهایی که پایان نامه دکترایش را درباره تشکل احزاب سیاسی در انقلاب مشروطیت - درست در روزهایی که انقلاب دیگری در مجاورت محل زندگیش در خیابان أذربایجان در جریان بود- می نوشت، تا بنیانگذاری سازمان نشرتاریخ در سال های بعد، تا گسترش روزافزون فعالیت های آن در انتشار متون و منوگراف های تاریخی، تا پابرجا نگاه داشتن آن علیرغم همه مشکلات، تا دایر نگاه داشتن آن به عنوان محل مناسبی برای گردهمایی و تبادل نظر آزادانه دانشجویان و پژوهندگان جوان، شاهد فعالیت های درخشان ایشان در مقام یک مورخ متخصص بوده ام، و اراده و پشتکار ایشان را در انجام تحقیقات تازه، جستجوی منابع جدید و تجزیه و تحلیل و ویرایش آن ها، که به احراز جایگاهی شایسته در حوزه تاریخنگاری دوران قاجار انجامیده، ستوده ام.
* * آرزویم این بود که تاریخ ایران به دست ایرانیان نوشته شود
در پایان مراسم ، بانو دکتر منصوره اتحادیه به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت : پس از پایان تحصیلات یکی از مخبرین روزنامه کیهان به علت آشنایی که با من داشت پرسید، حالا که فارغالتحصیل رشته ی تاریخ شدید، آرزویتان چیست؟ من هم پاسخ دادم آرزویم این است که تاریخ ایران به دست ایرانیان نوشته شود. امروز پس از 60 سال به نظر میآید که آرزوی من برآورده شده است و ایرانیان چه در داخل و چه در خارج از کشور کتابهای ارزشمندی در مورد تاریخ و فرهنگ ایران زمین تألیف کردهاند، هر چند هنوز راه درازی در پیش رو داریم تا ادوار طولانی این مرز و بوم را بیتعصب و به شیوهای علمی بازشناسی و تدوین کنیم.
وی در ادامه افزود : در واقع انقلاب اسلامی تاریخ نگاری را به صورت یک رشته دانشگاهی و یک تخصص جدی رونق داد و به جایگاهی که میبایست داشته باشد ارتقاء داد. هر چند هنوز هم باید برای بالا بردن کیفیت کار بسیار کوشید.
نشر تاریخ ایران، این خوشبختی را داشته است که علاوه بر همکاران خوب، طی سالیان متمادی حیاتش از اسنادی که به دستش رسیده، بهره گرفته است. اولین کتاب نشر تاریخ ایران خاطرات و اسناد حسین قلی خان نظامالسلطنه است که به خصوص متکی بر اسنادی خصوصی بود که از طرف نتیجه ی ایشان ،خانم معصومه مافی ، به ما سپرده شدند و به این ترتیب راهمان ادامه پیدا کرد.
در پایان این نشست خاطره ی زندهیاد فریدالدین فریدی از دوستداران فرهنگ ایران زمین در حوزه تاریخ که چند روز پیش از جمع دوستداران فرهنگ ایران زمین رخت بر بست ، گرامی داشته شد و برگزارکنندگان مراسم فقدان وی را به خواهر ایشان ، دکتر حورا یاوری و خواهرزاده ایشان ، دکتر نگین یاوری تسلیت گفتند.
اندیشه ** آ.ش **1601**
11/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
گوناگون
پربازدیدترینها