واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: هر چی بدی بازم کمه!
با اندک توجهی که به اطرافیان و انسانهای اطراف خود بیندازیم به خوبی درمی یابیم که "نامحدود طلبی" از ویژگی های بارز انسانهاست. در واقع در کسب و بدست آوردن کمالات و خوبی ها انسانها همواره نامحدود طلبند و می کوشند آنچه را که خوب و کمال می دانند تا جایی که بتوانند به طور نامحدود بدست آورندچون انسان موجودی نامحدود است لازم است هدف گذاری برای او در عالم به نحوی صورت گیرد که بتواند وجود نامحدود او را ارضاء نماید. در این نوشته برای لازم دیدیم که توضیحی درباره ی این ویژگی انسانی بدهیم تا شاید با شناخت بهتر خود بتوانیم خداوند متعال را بشناسیم که: مَن عَرف نَفسه فَقَد عَرف رَبّه. نامحدودیت؛ ویژگی وجود انسان انسان موجودی است که برخلاف سایر موجودات هرگز با وصول به مدار کم و اندک سیر نمی شود. انسانی را در نظر بگیرید که در زندگی بدنبال علم است. این انسان هرگز ارضاء نمی شود و هر مرتبه ای از علم را که بدست آورد باز بدنبال مرتبه ی دیگر می گردد و یا کسی که کسب مال و ثروت را هدف خود در زندگی ساخته است. او همواره پول درمی آورد اما همیشه هم احساس می کند پول کم دارد. پس باز هم می کوشد تا بیشتر پول درآورد و به ثروت بیشتری برسد. همینطور در مورد کسی که بدنبال قدرت در زندگی است. او در ابتدا بدنبال تسلط بر یک جمع محدود است وقتی توانست بر آن جمع مسلّط شود احساس می کند نیاز دارد آدمهای بیشتری را تحت فرمان درآورد و وقتی آدمهای بیشتری را تحت الاختیار گرفت باز احساس می کند بیشتر می خواهد قدرتمند شود تا جایی که حتی اگر همه ی کره ی زمین از او فرمانبرداری کنند باز بدنبال آن است که کهکشانها و آسمانها را به تسخیر خود درآورد. حتماً شما هم داستان فرعون را شنیده اید که به سلطه درآوردن خداوند آسمانها را بعد از سلطه بر آدمهای زمینی طلب می کرد! بهرحال با اندک توجهی که به اطرافیان و انسانهای اطراف خود بیندازیم به خوبی درمی یابیم که "نامحدود طلبی" از ویژگی های بارز انسانهاست. در واقع در کسب و بدست آوردن کمالات و خوبی ها انسانها همواره نامحدود طلبند و می کوشند آنچه را که خوب و کمال می دانند تا جایی که بتوانند به طور نامحدود بدست آورند. کمال واقعی یعنی خوبی و خیرمطلق که اگر انسان به آن دست یابد وجودش راضی و ارضاء می شود. آن کمال واقعی کمـالی نامحدود برای وجود سیری ناپذیر انسان است که می تواند او را راضی نمایدکمال جویی ویژگی فطری
بر این اساس کمال طلبی انسان به طور نامحدود در همه ی انسانها وجود دارد و از جمله فطریات و شاکله های همه ی انسانهاست. همه ی آدمها کمال جو هستند و این ویژگی در آنها به سوی نامحدود گرایش دارد. اما آن که "کمال چیست؟" بر اساس آنکه هر انسانی خودش چه چیزی را کمال می داند تعریف می شود. در واقع آدمهای مختلف هر کدام چیزی را کمال می دانند. مثلاً کسی علم را کمال می داند، دیگری ثروت را و دیگری شهرت و قدرت را و همینطور هر انسانی به تناسب روحیات خود چیزی را در زندگی کمال تصور می کند و چون از نظر فطری موجودی کمال جو است آن هم به طور نامحدود و بی نهایت کمال را می طلبد، بدنبال آن کمال مورد نظر خود تا نامحدود و بی نهایت پیش می رود. از همین روست که طالب علم، طالب قدرت، طالب ثروت و ... هرگز سیر نمی شوند. آنها بدنبال کمالات مطلوب خود تا بی نهایت هستند و این ویژگی در آنها فطری است. فطریات و منشأ الهی موضوع جالب دیگر آن است که همه ی فطریات ما که شاکله ی وجودی ما را تشکیل می دهند، ویژگی هایی هستند که خداوند متعال آنها را در وجود ما به ودیعه نهاده است و منشأ الهی دارند. در واقع خداوند متعال با دمیدن روح خود در انسانها، روح و جان آنها را با کمالات خود آراسته است و فطری الهی به آنها عطا نموده است بنابراین ویژگی کمال جویی در انسانها هم منشأ الهی دارد. در واقع خداوند که موجودی نامحدود است، نامحدود طلبی را در وجود انسان تزریق کرده است! پس کمال جویی او ویژگی خدایی است. اما نکته ی مهم آن است که انسان کمال واقعی را بشناسد و به دنبال کمال واقعی باشد. شناخت کمال واقعی برای وصول به مطلوب کمال جویی فطری الهی در وجود انسان او را به سوی طلب کمال می کشاند و به طور بی نهایت او را برمی انگیزاند که هرگز سیر نشود. حال اگر انسان کمال واقعی را به درستی بشناسد موفق خواهد شد این ویژگی فطری را به درستی هدایت کند و او را رشد دهد. اما اگر به تصور غلط چیز پست و ناشایستی را کمال تصور کند و بر اساس ویژگی فطری خود بدنبال آن برود و آن را طلب نماید، فطرت خود را گمراه نموده است و حتماً نمی تواند به سعادت واقعی برسد. نمونه ی آن کسانی هستند که کمال واقعی را در ثروت و شهرت و قدرت و سایر دنیویات پست دیدند و به تصور غلط آرمان مطلوب زندگی خود را ناصحیح انتخاب نمودند. در حالی که اگر کمال واقعی را می شناختند و به سوی او گام برمی داشتند و آن را هدف زندگی خود را قرار می دادند ضمناً می توانستند به خوشبختی و سعادت واقعی برسند. ویژگی کمال جویی در وجود انسان ویژگی فطری الهی است و اگر انسان به شناخت صحیح کمال نائل شود می تواند این ویژگی را در خود رشـد دهد و به سعادت برسدکمال واقعی چیست؟کمال واقعی یعنی خوبی و خیرمطلق که اگر انسان به آن دست یابد وجودش راضی و ارضاء می شود. آن کمال واقعی کمالی نامحدود برای وجود سیری ناپذیر انسان است که می تواند او را راضی نماید. کمال و خوبی مطلق و حقیقی که جز وجود خداوند متعال نمی تواند باشد. بنابراین کمال واقعی، ذکر و رسیدن به خداوند است و اینکه انسان تنها او را در زندگی هدف و آرمان خود قرار دهد تا با کمال جویی فطری و طلب حقیقی او در زندگی بتواند فطرت سلیم خود را رشد دهد. نتیجه گیری ویژگی کمال جویی در وجود انسان ویژگی فطری الهی است و اگر انسان به شناخت صحیح کمال نائل شود می تواند این ویژگی را در خود رشد دهد و به سعادت برسد. در غیر این صورت با شناخت نادرست کمال، انسان گمراه می شود و مطلوب ها و آرمانهای نادرستی را در زندگی هدف قرار می دهد که او را هرگز به سعادت نخواهند رسانید. رادفرگروه دین تبیانمنابع:1- زندگی آرمانی و آرمانهای زندگی- علامه جعفری 2- صحیفه ی نور- مجموعه سخنان امام خمینی (ره) 3- مراحل اخلاق در قرآن- آیت الله جوادی آملی 4- انسان بر آستان دین- خلاصه مجموعه آثار شهید مطهری 5- 15 گفتار- شهید مطهری 6- شرح نهج البلاغه- علامه جعفری (ره) 7- مجموعه سخنرانی های علامه جعفری درباره ی هدف زندگی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 535]