واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۵ ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱۱:۳۶ق.ظ)
بررسي پديده مهاجرت در جهان موج - گروه بين الملل خبرگزاري موج
به گزارش خبرگزاري موج، مهاجرت يکي از پديدهاي قديمي در تاريخ بشر بوده و به جابجايي افراد در نقاط مختلف زمين گفته مي شود. مهاجرت انواع مختلفي مانند دائمي، موقتي و تحصيلي داشته و هرکدام نتايجي را براي کشور و فرد در بر دارد.
فناوري هاي جديد، علاوه بر اين که برتوان رقابت کشورها درصحنه اقتصاد بين الملل مي افزايد، موجب افزايش قدرت نظامي و دفاعي آنها نيز خواهد بود. اما در کانون اين امر «امنيت نيروي انساني» نهفته است. در رقابت سختي که در جريان جهاني شدن اقتصاد جريان دارد، امنيت علمي، امنيت اقتصادي و امنيت اطلاعاتي حائز اهميت بسيارند، اما دستيابي به آنها مستلزم برخورداري از نيروي انساني مناسب است. نيروي انساني مناسب، استخوان بندي و شالوده کشور و منبع قدرت دولت است. البته منظور از نيروي انساني در شرايط جديد، «افراد داراي ويژگي هاي تخصصي» هستند.
خروج از کشور پديده کهني است که از ديرباز تاکنون به گونه اي وسيع و چشمگير گريبانگير کشورهاي جهان سوم بوده است. اين پديده بسيار پيچيده است که شامل مساله مهاجرت نخبگان، فرار مغزها و خروج دانش آموزان و دانشجويان براي تحصيل را شامل مي شود و هر کدام از اين موارد مکانيزم ها و ساز و کارهاي خاصي دارند. فرار مغزها فرآيندي است که بر محمل يک رابطه نامتعادل بين کشورهاي صنعتي پيشرفته و کشورهاي کمتر توسعه يافته جهان سوم شکل مي گيرد. ولي امروزه نه تنها نخبگان بلکه همه دانش آموزان و دانشجويان در پي يافتن راهي براي خروج ازکشور هستند.
در واقع کشورهاي پذيرنده مهاجران نخبه از اين راه به چپاول ثروت ديگر کشورها مي پردازند. البته پديده مهاجرت به خودي خود، امري ناپسند نيست، چرا که نگاه درست به آن و بهره گيري شايسته از توانايي مغزهايي که خارج مي شوند، مي تواند دستاوردها و منافع فراواني براي کشور مبدا در پي داشته باشد. بنابراين چنين پديده اي هم «فرصت» و هم «تهديد» محسوب مي شود. مهاجرت براي کسب دانش برتر امري منفي نيست اما عدم بازگشت به وطن مساله اي است که ذهن اغلب کارشناسان با آن درگير است. اين عارضه که از منظر آسيب شناسان به نوعي استثمارشدگي کشورهاي جهان سوم، توسط کشورهاي توسعه يافته محسوب مي شود به عنوان مخرب ترين بحران اجتماعي شناخته و تعريف شده است. در اين کشورها صدمات جبران ناپذيري در بخش هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي و تمام ابعاد مختلف جامعه وارد مي شود.
اولين ضرر ناشي از اين پديده بر کشورهاي در حال توسعه، به هدر رفتن هزينه هايي است که صرف آموزش و تربيت نيروهاي متخصص خود کرده اند و با خارج شدن آنها، تمام اين هزينه هاي هنگفت را (که بخش بزرگي از بودجه هاي ناچيز کشورشان را دربرمي گيرد) با خود به کشور مقصد مي برند. علل اصلي جذب شدن نخبگان به مراکز علمي ساير کشورها را مي توان: 1. بي توجهي به جايگاه علم 2. بي توجهي به پژوهش 3. عوامل اقتصادي 4. عوامل سياسي و قانوني 5. عدم شايسته سالاري 6. انحصارات دولتي و 7. ميزان اميد به آينده، دانست ;i براي هر يک از اين موارد مي توان راهکارهايي ارائه کرد.
اما مسئله پيچيده تر مهاجرت غيرقانوني و قاچاق انسان است که در سال هاي گذشته گريبان گير اروپا و به خصوص ايتاليا نيز شده است.
بحران هاي موجود در منطقه هر از چند گاهي موجي از مهاجرت را از کشوري به سمت اروپا، Hمريکا، استراليا و ديگر کشورها به راه مي اندازند. ايران نيز از اين قاعده مستثني نيست. آمار کاملي از تلاش ايراني ها و افغانستاني ها براي ورود غيرقانوني به کشورهاي غربي وجود ندارد اما گفته مي شود سالانه بيش از هفت هزار نفر سعي مي کنند خود را به کشورهاي غربي برسانند، البته اين ميزان در ايران از ارقام رسمي نيست، اما طبق آمار رسمي سازمان ملل، تعداد ايراني هايي که در سال 2015 تنها در کشور ترکيه خود را به عنوان پناهجو به سازمان ملل متحد معرفي کرده اند از مرز 14000 نفر رد شده است.
به گزارش فرانس24، سخت شدن قوانين پناهندگي که منجر به رد شدن تعداد زيادي از درخواست ها مي شود و همينطور زمانبر بودن آن - در برخي موارد فرد پناهجو بايد سال ها در ترکيه، هند، مالزي و ... بگذراند تا يک کشور غربي موافقت کند او را در خاک خود بپذيرد - باعث شده است که بسياري از پناهجوها رو به شيوه هاي غيرقانوني بياورند و اينجاست که کشورهايي مانند ترکيه به بهشت افرادي بدل مي شوند که به «آدم پران» معروف هستند. کار اين افراد «قاچاق» انسان از افغانستان، ايران و ترکيه به کشورهاي مختلف است.
البته اين افراد در کشورهاي ديگر جهان نيز به روش هاي مختلف دست به چنين اقداماتي مي زنند. مهاجرت غير قانونd با کمک اين افراد معمولا بسيار دشوار و خطرناک بوده و تاکنون جان هزارن نفر را گرفته است.
به گزارش يورونيوز، در طي چند ماه گذشته ميزان کشته شدگان در درياي مديترانه به 30 هزار نفر رسيده است. اين درحالي است که حتي با عبور موفقيت آميز از مرزها و رسيدن به کشور مورد نظر همه چيز تمام نشده است و اين خود مي تواند شروعي براي مشکلات باشد. مشکلاتي از جمله فقر و بيکاري و درگيرهاي فرهنگي و سياسي که خود ممکن است فرد را سال ها درگير و در قرنطينه نگه دارد.
بيشترين ميزان مهاجرت ايراني ها در سال هاي گذشته به سمت استراليا بوده است زيرا اين کشور در سال هاي گذشته اقدام به جذب نيروي کار متخصص مي کرد اما از سال 1392 اين کشور نيز اعلام کرد ديگر پذيرش پناهده از ايران را ممنوع کرده است.
در خبري ديگر سفير وقت استراليا در تهران با اشاره به ممنوعيت مهاجرت قانوني به اين کشور گفت: "سالانه نزديک به 2000 نفر ايراني به استراليا مهاجرت قانوني داشته اند."
وي همچنين درباره تعيين 180 هزار دلار جريمه براي هر قاچاقبر انسان در استراليا گفت: "اين يک اقدام خوب از سوي دولت است که در اينباره پليس استراليا با همکاري کشور هاي منطقه مانند پليس اندونزي وارد عمل شده است."
مسئله مهاجرت و قاچاق انسان در حال حاضر در اروپا به يکي از مسائل مهم تبديل شده است و مقامات اروپايي را نگران کرده و آنها را مجبور به برگزاري نشست هاي اضطراري کرده است. اين درحالي است که در کشورهاي شرقي مانند ايران اين روند براي سال ها ادامه داشته است و ادامه دارد اما همچنان هيچ يک از مشکلات و علل اين پديده مورد بررسي قرار نگرفته و تلاشي براي مبارزه با اين مسئله انجام نشده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]