واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نگاه کشدار ومنتظر قندی تهران - ایرنا - روزنامه قانون نوشت: آنچه «حسین قندی» و اساتیدی از این دست را با دیگران متمایز می کند،صرف سابقه تدریس دانشگاهی آنان درحوزه روزنامه نگاری نیست بلکه کارآمدی آنان در حوزه تئوری و عمل به شکل توأمان است.
در ادامه این یادداشت که روز شنبه در روزنامه قانون منتشر شد، می خوانید: قندی در شمار برخی صاحب نظران این روزهای ما قرار نداشت که رسانه را با مشتی تئوری های انتزاعی برای دانشجویانش تدریس کند.
او به دلیل حضور فعال در عرصه مطبوعات کشور، چالش ها در این باره را می شناخت و به شکل تجربی می دانست که میان تئوری تا عمل گاه فاصله زمین تا آسمان می افتد.
برای مثال او در قامت یکی از اعضای تحریریه روزنامه می دانست اگر در مواقعی مثل «روز خبرنگار»همه از رسالت روشنگری رسانه ها می گویند، در صحنه عمل، پاپس می کشند و روزنامه نگار را به دلیل روشنگری هایش زیرتیغ انواع اتهام ها می برند.
او تجربه کرده بود که اگر در حوزه تئوری، کارخبرنگار رمزگشایی از اخبار است، اما انجام این وظیفه تا چه اندازه سخت و گاه ناممکن می شود.
او تجربه کرده بود که اگر در دانشگاه به دانشجویانش اصرار می کند که گزارش خوب، گزارش میدانی است ولی در عمل و با نگاه به ساخت و کار اندام سازمان های رسانه ای، این کار در غالب مواقع، ناممکن می شود.
او استاد انتخاب تیتر برای اخبار و گزارش ها و مقالات و مصاحبه ها بود و همه اصول مرتبط براین کار را به دانشجویانش می آموخت اما نیک می دانست برخی تیترهای خوب می تواند به مانند غذای قوی برای معده ضعیفی عمل کند که ملاحظات، موجب هضم نشدن آن می شود.
«حسین قندی»همیشه میان روزنامه نگاران محبوب بود؛چون جنس نگاه و قضاوتش واقعی بود و به اندازه همه روزنامه نگاران وفعالان حوزه رسانه، سرد و گرم زندگی در این عرصه را چشیده بود.
کلام و نظرات او تنها در چهاردیواری کلاس درس خلاصه نمی شد بلکه همراه بود با درک آنچه مختصات فضای محیطی است.
از این رو شاگردانش در درس آموزی از او هرگز سرخورده و مستأصل نمی شدند بلکه هنر تیترزدن های کلیدی را در بزنگاه های سخت می آموختند.
شوربختانه استاد حسین قندی چون گوهری بود که زود از میان ما رفت.
اما عبرت ها و آموزه های این اتفاق می تواند برای همه ما - خاصه جامعه رسانه ای - دستمایه ای باشد درقدردانی و گرامیداشت نخبگانی که اکنون هنوز نعمت حضورشان برما جاری است.
استادقندی در واپسین روزهای حیات خود تنها بود. این وضع چنان است که شاید برای قندی، شیرین تر بود «فراموش» کند که چه حقی برگردن مدعیان رسالت رمزگشایی از اخبار و رویدادها دارد.
نگاه کشدار و منتظر قندی در اوج فراموشی، رنجی است که به وجدان مان چنگ می زند.
منبع: روزنامه قانون
اول ** 1346
05/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]