محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830947604
حزبي بودن آن قدرها هم بد نيست
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۴ ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱۱:۵۵ق.ظ)
حزبي بودن آن قدرها هم بد نيست موج- يکي از مشکلات تحزب در ايران اين است که احزاب به عنوان بازيگران عرصه قدرت سياسي ديده نمي شوند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاري موج، بسيار گفته شده است که ساختار و چگونگي شکل گيري احزاب سياسي در کشور ما دچار مشکلاتي است. از اين رو همواره بحث احزاب و تحزب در مقايسه با کارکردهاي نظام سياسي، چالشي برآورد مي شود. عده اي مشکلات احزاب را ناشي از ساختار سياسي و عده اي ناشي از فرهنگ سياسي مي دانند. عده اي هم معتقدند که مسائل ريشه اي تر از آن است و بايد از پايه و بنيان، يک حزب صحيح راه اندازي شود تا در آينده اصولي پيش رود. از همه اينها که بگذريم نوع نگاه مردم جامعه چه عام و چه خاص به حزب و احزاب، نگاه سازماني نيست. معمولا به احزاب نگاه تشکلي مي شود و از اين رو ممکن است در پاره اي از موارد فردي را با حزب متبوعش بازتعريف کنند. ممکن هم است که افراد از بيان اين که مربوط به حزبي هستند، بهراسند. اين در مورد افراد عادي بيشتر است. با اين حال تا آنجا روشن است که نگاه به احزاب در جامعه ما صحيح نيست. احزاب، بازيگران قدرت سياسي هستند در حالي که مردم عامه دقيقا آنها را صاحبان قدرت مي پندارند. نه تنها عامه مردم بلکه بعضي اقشار نيز ممکن است اين عقيده را داشته باشند. ممکن است شخصي سخني بگويد که اين سخن او نسبت به حزب او معني و تعريف شود. نظير سخناني که چند روز قبل معاون اول رئيس جمهور گفته بود. همه مي دانند که جهانگيري رئيس شوراي مرکزي حزب کارگزاران است. ايشان در صحبت هايي که داشتند سخناني درباره انتخابات مجلس گفته بودند که از سوي برخي گروه ها مورد انتقاد قرار گرفته بود. نظير اين جمله که:« اگر مجلس خوبي شکل نگيرد کار دولت ناتمام خواهد بود.» و «بايد به دنبال مجلسي معتدل بود». برخي گروه ها سخنان معاون اول رئيس جمهور را به منزله دخالت دولت در انتخابات مجلس برآورد کردند؛ چرا که ايشان را از موضع حزب کارگزاران نديدند. از طرفي اين سخنان جهانگيري شائبه دولتي شدن مجلس را پيش آورد. با توجه به اتفاقات دروني مجلس در چند ماه قبل از انتخابات و شکل گيري فراکسيون اعتدال و تلاش ها براي ائتلاف با اصولگرايان معتدل در مقابل جناح تندرو اين گمانه زني ها بسيار هم بي مورد نبوده است. با اين حال سخنگوي دولت در واکنش به انتقادات به سخنان جهانگيري گفته است: «حضور دکتر جهانگيري و هريک از اعضاي دولت در احزابي که قبلاً در آن بوده‌اند خلاف قانون نيست؛ بلکه خلاف قانون وقتي است که از امکانات دولتي براي حزب استفاده شود.»
بايد اينطور برآورد کرد که سخنان جهانگيري در جايگاه حزبي بوده است و نه يک مسوول دولتي. اين طور هم بايد تحليل که مسوولان دولتي مي توانند در احزاب و تشکل ها باشند؛ چراکه اين مسوولان از دل اين احزاب به اين سمت رسيده اند و اصلا کارويژه احزاب همين است، ولي؛ متاسفانه مشکلي که در رابطه با تحزب در کشور وجود دارد اينکه،برخي فکر مي کنند خنثي بودن و مستقل بودن امتياز بزرگي است.
به عنوان مثال در برخي انتخابات مي بينيم شخصي خود را کانديداي مستقل معرفي مي کند. اين مستقل معرفي کردن در نگاه مردم ساده و بي آلايش بودن به نظر مي رسد؛ چرا که عامه مردم فکر مي کنند که شخصي که متصل به هيچ حزبي نباشد پس فقط منافع مردم را در نظر دارد و شخصي که منتسب به حزب و تشکلي است فقط منافع مربوط به آن حزب را دنبال مي کند. نگاهي که باعث مي شود برخي از گفتن اين که مربوط به حزبي هستند بهراسند. اين همان مشکل ريشه اي است که ناشي از نگاه و فرهنگ سياسي غالب است. در ماجراي سخنراني جهانگيري و سمت و سو گيري برخي رسانه ها در فضاي مجازي و مکتوب هم همين نکات پنهان هستند. تحليل ها بعد از سخنان وي بيشتر بر سر اين بود که چرا بايد از زبان يک فرد دولتي بحث انتخابات مجلس شنيده شود. در حالي که مسوولان مي توانند عضو احزاب باشند. در همه کشورها هم همين است و البته بايد طوري سخن گفته شود که شائبه دار باشد. در هر صورت بايد بدانيم کار احزاب بازي قدرت براساس منافع است و در همه جا همين است. حالا که دولت زمينه خوبي براي معرفي و فعاليت احزاب در پيش گرفته است بايد به بازتعريف نقش احزاب در فرهنگ سياسي هم همت گمارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
سیاسی
پربازدیدترینها