محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802787364
انتشار اسناد پایگاه های جاسوسی سیا در ایران |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: انتشار اسناد پایگاه های جاسوسی سیا در ایران
بنا بر اسنادی که به تازگی و به درخواست آرشیو امنیت ملی و با استفاده از قانون آزادی اطلاعات از رده بندی محرمانه خارج شده اند، مشخص شده که آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا برای چندین دهه جاسوسی سیگنال (SIGNIT) انجام می داده است.
کد خبر: ۴۹۲۲۸۲
تاریخ انتشار: ۲۹ فروردين ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۵ - 18 April 2015
تاریخ ایرانی نوشت: بنا بر اسنادی که به تازگی و به درخواست آرشیو امنیت ملی و با استفاده از قانون آزادی اطلاعات از رده بندی محرمانه خارج شده اند، مشخص شده که آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا برای چندین دهه جاسوسی سیگنال (SIGNIT) انجام می داده است.
پیش تر هم در مجموعهٔ چند جلدی از اسناد مربوط به تاریخ سی آی ای در فاصلهٔ سال های 1970-1947 که از رده بندی محرمانه خارج شده اند، مشخص شده بود که سی آی ای نه تنها با سرویس های ضدجاسوسی اتحاد جماهیر شوروی درگیر بوده و با مشکلات بین المللی همچون انقلاب ایران دست و پنجه نرم می کرد، بلکه با دیگر ماموریت های داخلی نیز اصطکاک پیدا کرده و در اوج دوران جنگ سرد بر سر بودجه با دیگر سازمان های داخلی از جمله آژانس امنیت ملی درگیر بوده است.
در میان دستاوردهای آژانس که در این اسناد ذکر شده اند می توان به برنامهٔ ماهواره ای هم گردش زمین (ژئوسینک) RHYOLITE اشاره کرد که به طور مرتب مسافت سنجی موشک ها و اهداف موشکی در اوراسیا را پوشش می داد. آژانس می توانست گفت وگوهای رادیو - تلفنی رهبران کمونیست را از درون لیموزین های مسکو شنود کند، رد پایگاه های مخفی پرتاب موشک را از داخل ایران پیگیری کند و اطلاعات میان اعضای پیمان ورشو که از طریق تونل زیرزمینی در برلین شرقی منتقل می شد را جمع آوری کند. این دستاورد ها هزینه های بوروکراتیک به همراه داشتند. برنامهٔ RHYOLITE باعث نارضایتی دفتر شناسایی ملی (NRO) شد که بر اکثر فعالیت های اطلاعاتی ماهواره ای ایالات متحده نظارت داشت و شکایت آژانس امنیت ملی را برانگیخت زیرا کارکنانش از این ماموریت اطلاعی نداشتند. در خارج از کشور، شنود لیموزین های شوروی زمانی متوقف شد که یک روزنامه خبر آن را منتشر کرد و بنا بر شنیده ها مامور شوروی که دستگاه های شنود را در لیموزین ها نصب کرده بود دستگیر و اعدام شد. پس از آنکه شاه در سال 1979 از ایران گریخت، سران جمهوری اسلامی دو مقر حساس ایالات متحده را به سرعت به تصرف درآوردند که این امر به زیان سرویس اطلاعاتی آمریکا تمام شد.
این گزارش ها و دیگر برنامه های سی آی ای در زمینهٔ جاسوسی سیگنال با تلاش جفری ریچلسون، پژوهشگر ارشد آرشیو امنیت ملی و با استفاده از قانون آزادی اطلاعات و همچنین تحقیق در بایگانی ها و دیگر سایت منتشر شده اند. این اسناد شامل موارد زیر هستند:
- تاریخچهٔ جاسوسی سیگنال در آژانس اطلاعات مرکزی ، 1970-1947
- راهنمای مالکیت و حفاظت از اطلاعات افراد که توسط COMINT در اختیار سی آی ای قرار گرفته اند از جمله راهنمایی که در پاسخ به فرمان اوباما در زمینهٔ جاسوسی سیگنال تهیه شده است.
- یادداشتی از هیات مشاوران رئیس جمهور در امور اطلاعات خارج از کشور در زمینهٔ نیاز به افزایش قابلیت های سی آی ای برای به کارگیری ابزار جاسوسی و شنود در خارج از کشور.
- اسناد متعدد از دهه های مختلف مربوط به رابطهٔ سی آی ای و آژانس امنیت ملی، با موضوعاتی متفاوت که از طریق جاسوسی سیگنال توسط آژانس امنیت ملی در اختیار سی آی ای و بالعکس قرار گرفته است.
- گزارش های یکی از مقامات در مورد برنامهٔ ماهواره ای جاسوسی سیگنال سی آی ای RHYOLITE و نارضایتی آژانس امنیت ملی و دفتر شناسایی ملی از این برنامه.
- گزارش استانسفلد ترنر، رئیس آژانس اطلاعات مرکزی از گفت وگو با هارولد براون، وزیر دفاع در مورد تغییر در برنامهٔ ماهواره ای به منظور جایگزین ساختن آنچه که پس از تعطیلی مقر تاکسمن (TACKSMAN) در ایران اتفاق افتاد.
- گزارش های مربوط به تحقیق و رسیدگی در برنامه های سی آی ای و آزمایش سیستم ماهواره ای U-2، LONG SHAFT در ایالات متحده.
سی آی ای و جاسوسی سیگنال
آژانس امنیت ملی و اجزا نظامی آن در راس عملیات جاسوسی سیگنال ایالات متحده قرار گرفته اند ولی تنها بخشی از دولت آمریکا نیستند که انجام چنین عملیاتی را بر عهده دارند. سه سازمان در این کار مداخله می کنند: اف بی آی (از طریق بخش فناوری داده ها)، ادارهٔ مبارزه با مواد مخدر در ایالات متحده (از طریق واحد تحقیق فناوری) و خدمات مارشال های ایالات متحده (به طور خاص از طریق گروه عملیات فناوری). اما در چندین دههٔ اخیر همیشه سی آی ای برنامه ای به موازات و گاهی در رقابت با برنامه های جاسوسی آژانس امنیت ملی به پیش رانده است. تاریخچهٔ فعالیت های سی آی ای در زمینهٔ جاسوسی سیگنال شامل مسائل سازمانی، شنود، پایگاه های زمینی، جمع آوری اطلاعات از طریق فضا، روابط میان ان اس ای و سی آی ای و جنجال های قانونی و حقوقی حریم خصوصی می شود.
برنامه های جاسوسی سیگنال سازمان سی آی ای به نوعی به نقطهٔ آغازین خود بازگشته است، به طوری که برنامه های سی آی ای در ابتدا توسط بخشی از سازمان با حوزهٔ عملکرد گسترده تر اداره می شد و اکنون نیز این برنامه ها تحت نظارت سازمانی با مسئولیت های وسیع تر قرار دارد. تا زمان تاسیس معاونت پژوهش در سال 1962 و تاسیس دفتر ELINT هیچ دفتر مرکزی مسئول برنامه های جاسوسی الکترونیک نبود. در عوض تاریخچهٔ فعالیت های ELINT در دفتر ارتباطات و دیگر بخش های سازمان قرار گرفته اند.
یکی از بخش هایی که پس از تاسیس ELINT به فعالیت خود ادامه داد بخش D بود؛ بخشی از برنامه ریزی مدیریت در سازمان اطلاعات خارج از کشور که به منظور ایجاد پلی میان آژانس امنیت ملی و آژانس اطلاعات مرکزی تاسیس شد تا اطلاعات و داده ها را میان این دو سازمان جابجا کند. دیگر اجزایی که در عملیات شنود سیگنال دست داشتند دفتر فعالیت های ویژه (1974-1962) مسئول عملیات U-2 آژانس بود. همچنین دو دفتر دیگر که سیستم های شناسایی ماهواره ای را بر عهده داشتند. (دفتر فعالیت های ویژه - تاسیس شده در سال 1965- و دفتر توسعه و مهندسی که جایگزین دفتر فعالیت های ویژه شد و در سال 2012 منحل گردید.)
شنود در تونل برلین
اگرچه بسیاری از جاسوسی های سیگنال از طریق جمع آوری اطلاعات از راه دور صورت می گیرد، اما سی آی ای با دسترسی مستقیم به وسایل ارتباطی در مکانی که گفت وگوهای مورد نظر انجام می گرفت نیز شنود کرده است. تحقیقات در آمریکای لاتین نشان داده که در دههٔ 1960 سی آی ای موفق شده تا دستگاه های شنود را در خانهٔ بسیاری از افراد کلیدی نصب کند و بیشترین اطلاعات جاسوسی منطقه از این طریق به دست آمده است. در دههٔ 1970 یکی از افرادی که هدف دستگاه های شنود سی آی ای قرار گرفت نگوین وان تیو، رئیس جمهور ویتنام جنوبی بود. داخل تلویزیون و اسباب منزل که سی آی ای به او هدیه کرده بود، دستگاه های شنود جاسازی شده بودند. سی آی ای همچنین تلاش کرد تا در دفتر و محل اقامت ناظر گفت وگوهای صلح پاریس نیز دستگاه های شنود نصب کند.
چندین سال پیش از این عملیات، هیات مشاورین رئیس جمهور در امور اطلاعات خارجی برنامه های سی آی ای را برای ابزار جاسوسی مورد بررسی قرار داده و گزارشی برای رئیس جمهور وقت کندی تهیه کردند: «توانایی های محدود ابزارهای موجود مانع از موفقیت (سی آی ای) در کاوش و نفوذ در اطلاعات کشورهای بلوک شوروی شده است» و اینکه «تمام قابلیت های شنود اطلاعات به صورت علمی بررسی نشده اند». این هیات چندین پیشنهاد را مطرح کرد، از جمله اینکه سی آی ای و آژانس اطلاعات دفاعی به صورت مشترک عملیات تحلیلی از «قابلیت های بالقوه و بالفعل شنود به عنوان ابزار جاسوسی و فناوری گردآوری اطلاعات» و همچنین «تخمین نتایجی که در آینده به دست خواهند آمد، با در نظر داشتن محدودیت های دلاری» را انجام دهند. رئیس جمهور این پیشنهادات را تایید کرد.
چندین سال پیش سی آی ای تلاش بسیار استادانه ای به خرج داده بود تا با حفاری تونلی زیر برلین شرقی در سه کابل ارتباطی شوروی و آلمان شرقی شنود کار بگذارد؛ همان چیزی که بعد ها با عنوان تاریخ خدمات مخفی شناخته شد. این عملیات با اسم رمز PBJOINTLY در سال 1952 آغاز شد و افرادی از بخش های مختلف سی آی ای - از جمله رئیس بخش D - در طراحی آن دست داشتند. ساخت تونل در آخر فوریه 1955 به اتمام رسید. این عملیات به مدت یازده ماه و یازده روز ادامه یافت تا اینکه نیروهای شوروی در 21 آوریل 1956 تونل را کشف کردند.
اطلاعات به دست آمده توسط برنامهٔ کنترل REGAL منتشر می شد. تاریخ خدمات مخفی اطلاعات طبقه بندی شدهٔ سیاسی، نظامی، علمی و جاسوسی بود که جزئیات برنامهٔ شوروی برای اجرای مصوبات کنگرهٔ بیستم حزب (از جمله سرکوب نا آرامی های دانشمندان هسته ای)، دو برابر ساختن قدرت بمب افکن های شوروی در لهستان، سازماندهی پایگاه های ناوگان بالتیک شوروی، محل استقرار نزدیک به صد پایگاه هوایی اتحاد جماهیر شوروی، شناسایی چند صد تن از افرادی که با برنامهٔ انرژی هسته ای شوروی همکاری داشتند را مشخص می کرد.
مجموعه ای از عوامل همچون هوای نامناسب باعث شد تا شوروی به وجود این تونل پی ببرد. البته بعد ها مشخص شد که جرج بلیک، ماموری که با سرویس اطلاعاتی بریتانیا همکاری می کرد و از عملیات آگاهی داشت از سال 1952 و از زمانی که در کرهٔ شمالی زندانی بود، در خدمت شوروی بوده است. اما کا گ ب از ترس اینکه خیانت بلیک آشکار شود، از دخالت در عملیات ممانعت کرد و منتظر ماند تا بهانهٔ مناسبی پیدا شود. آن ها حتی سعی نکردند تا اطلاعات اشتباه را منتقل کنند چرا که مایل نبودند عدهٔ زیادی به این نقشه پی ببرند.
پایگاه های زمینی
عملیات سی آی ای به داخل آمریکا محدود نمی شد و برای ساخت پایگاه زمینی در کشورهای دیگر نیز سرمایه گذاری می کرد. نروژ در سال 1955 از طرف سی آی ای وارد عمل شد تا جمع آوری اطلاعات را از طریق جاسوسی سیگنال انجام دهد. این پایگاه ها اطلاعات مربوط به پایگاه موشک های هوا به هوا و هوا به زمین از دریای سفید و رزمایش شوروی در دریای بارنتز را جمع آوری می کردند. اما مهم ترین پایگاه های عملیاتی سی آی ای در دوران جنگ سرد در ایران قرار داشتند و با نام تاکسمن 1 و 2 شناخته می شدند.
نخستین پایگاه در دههٔ 1950 در یک قلعهٔ تاریخی در بهشهر واقع در جنوب شرقی دریای خزر بنا شد. هدف آن دستیابی به اطلاعات پایگاه تیارتام بود که سی آی ای معتقد بود مهم ترین پایگاه شوروی خواهد بود. در سال های 1965 و 1966 دفتر جاسوسی الکترونیک تلاش کرد تا توانایی هایش برای تحت نظر قرار دادن فعالیت های ضد موشکی در ساری شاگان و آزمایش های موشکی تیارتام را گسترش دهد. به این ترتیب دومین مرکز تله متری را در شمال شرقی ایران در کبکان، 40 مایلی مشهد، راه اندازی کرد. تاکسمن 2 در 650 مایلی جنوب غربی تیارتام واقع شده بود و همچون پایگاه بهشهر قابلیت آن را داشت تا ارتباطات قرارگاه موشکی را تحت نظر بگیرد.
این دو پایگاه از توانایی هایی برخوردار بودند که با دیگر پایگاه های ایالات متحده قابل قیاس نبود. آن ها به آخرین اطلاعات از اولین لحظات مرحلهٔ پرتاب موشک دسترسی داشتند و در نتیجه می توانستند با اطمینان زیادی ابعاد موشک و وزن پرتابی آن را مشخص کنند. این دو پایگاه در دوران اوج خود 85 درصد از اطلاعات جاسوسی از برنامهٔ موشک بالستیک قاره پیمای شوروی را در اختیار ایالات متحده قرار دادند.
جیمی کار تر، رئیس جمهور وقت، تا حدی به این دو پایگاه اهمیت می داد که به ویلیام سالیوان، سفیرش در ایران دستور داد تا علیرغم بی توجهی شاه به حقوق بشر، همکاری میان سی آی ای و ایران ادامه یابد. اما شاه در ژانویهٔ 1979 در اوج ناآرامی ها و تظاهرات از ایران گریخت و این دو پایگاه به دست حکومت جدید افتاد. جبران این باخت در اولویت امور قرار گرفت. در نتیجه در پایان اکتبر 1979 استانسفلد ترنر، رئیس آژانس اطلاعات مرکزی و هارولد براون، وزیر دفاع به بررسی مسائل تکنیکی و مالی پرداختند تا توانایی های تله متری را به برنامه های موجود شنود سیگنال از طریق ماهواره بیفزایند تا این ماموریت ادامه پیدا کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]
-
سیاسی
پربازدیدترینها