محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798426079
مروری بر فیلمهای سینمایی عاشورایی
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: این فیلم که یکی از بزرگترین پروژههای سینمایی کشور است که تاکنون کلید ساخت آن زده شده، قطعاً با بودجه بالایی جلوی دوربین خواهد رفت. براساس برآوردهای اولیه بیش از... باز این چه شورش است روزهای محرم است و این بار نیز دست سینما خالی است. روزهای محرم آمد و این بار هم سینماداران ناگزیرند سینماها را تعطیل کنند. محرم آمد و باز این سوال بر جا ماند که چرا در کشوری با سابقه 30سال سینما و حکومت اسلامی تعداد فیلمهای درباره محرم از انگشتان دست تجاوز نمی‌کند. این بار نیز مانند سال‌ها‌ی قبل مهر ردی بر کارهای دولت زده شد تا هیچ چیزی برای عرضه در سینماها نداشته باشد. اگر سال پیش در روزهایی که چهارچنگولی در سینماها نشان داده می‌شد به مناسبت محرم و ایام عزاداری فیلم روز واقعه - یادگاری از سالیان دور- بر پرده سینما رفت امسال هم در یکی دو سالن سینما تعزیه‌ها اجرا می‌شوند و نه بیشتر. شاید باید امیدوار باشیم که این کوتاهی سال‌ها‌ی بعد جبران شود. فیلمبرداری عصر روز دهم امسال به پایان نرسیده تا اکران شود اما حداقل یک فیلم دیگر هم در این زمینه ساخته شده و همین باعث خوشحالی است. مروری بر فیلمهای ساخته شده در زمینه محرم حداقل کاری است که میشود انجام داد؛ فیلم‌ها‌یی که برخی به یمن حضور در شبکه خانگی به راحتی دیده می‌شوند. چرای اول تکراری است اگر بگوییم واقعه عاشورا و سیر حوادث کربلا، یکی از مهم ترین و نقاط عطف تاریخ اسلام و البته تاریخ شیعه است که بی هیچ اغراقی از همان یازدهم محرم سال 61 هجری در بخش‌ها‌ی مختلف زندگی مسلمانان و به ویژه شیعیان وارد شده است به طوری که توانسته در قدرت گرفتن این مذهب نقش کلیدی و محوری را ایفا کند. به دلیل همین خصوصیت است که در کنار وجوه اجتماعی و سیاسی فرهنگ نیز- به خصوص بعد از رسمی‌شدن این آیین در دوران صفویه در قرن نهم هجری- تحت تاثیر آن قرار گرفته و زمینه‌ها‌ی مکتب فرهنگی هنری را به نام مکتب عاشورا فراهم کرده است. قصه حماسی و تراژیک است که عناصر داستانی لازم برای طرح و تولید یک اثر نمایشی را دارد؛ وجود قهرمان و ضدقهرمان، فراز و فرودهای قصه، شکست و پیروزی، گفتارها و دیالوگ‌ها‌ی قدرتمند و لوکیشن و موقعیت مندی داستان و... مولفه‌ها‌یی هستند که در یک چیدمان داستانی به آفرینش یک اثر ماندگار کمک می‌کنند. با این همه و با توجه به روایت‌ها‌ی تصویری که در این واقعه مهم وجود دارد سینما کمترین نسبت مستقیم را با این حادثه تاریخی دارد. با این همه و با توجه به تاثیر فرهنگ عاشورایی در میان جامعه ایرانی نباید این نکته را از یاد برد که هرچند تعداد فیلم‌ها‌یی که با موضوع عاشورا و قیام امام حسین در کربلا روی داده است به شمار انگشتان یک دست هم نمی‌رسد اما می‌توان رویکرد سینماگران به عاشورا را از ساخت فیلم مستند گرفته تا نمایش یک سکانس در مورد آیین‌ها‌ی محرم و واقعه عاشورا ارزیابی کرد. در سینمای 31ساله پس از انقلاب اسلامی شاید بیشترین تاثیر را سینمای دفاع مقدس و پس از آن سینما ماورایی و مذهبی از واقعه عاشورای حسینی گرفته اند. در واقع تاثیرپذیری و الهام سینما از واقعه کربلا را می‌توان در دو حوزه مورد بررسی قرار داد؛ یکی خود حادثه و روایت تاریخی آن است که در قالب ژانرهای تاریخی و مذهبی به خلق فیلمهای کوتاه و داستانی در این زمینه منجر میشود و دیگر مناسبات و آیین و رسوم عزاداری و سوگواری است که در ژانرهای گوناگون سینمایی به تصویر کشیده میشود؛ مناسبات مذهبی که صرفاً بازتاب یک اثر دینی نیست و در واقع هنجارها و سنت‌ها‌ی فرهنگی- اجتماعی جامعه را مورد توجه قرار می‌دهد. وقتی فیلمسازان وارد می‌شوند صحنه‌ها‌ی عزاداری در فیلم «هامون» نمونه‌یی از این مساله است که تاثیرات فرهنگی- تربیتی این حادثه را در قالب سنت‌ها‌ی اجتماعی عاشورایی بررسی می‌کند. «ابوالقاسم طالبی» در «دست‌ها‌ی خالی» باورهای حسینی را در فیلمش به عنوان یک عامل متحول کننده به تصویر می‌کشد. مسعود کیمیایی سال 75 و در «سلطان» یکی از فصل‌ها‌ی فیلم خود را به زنجیرزنی قهرمان خود در اربعین اختصاص داد که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان سینمایی یکی از به یادماندنی‌ترین سکانس‌ها‌ی سینمایی است. همچنین فیلم مستند تعزیه (ناصر تقوایی) یکی از این رویکردها است. در این فیلم ویژگی‌ها‌ی این هنر به تصویر کشیده شده است. تعزیه طی یک هفته در منطقه زواره اصفهان با حضور جمعی از بهترین تعزیه خوان‌ها‌ی ایران تصویربرداری شد و فرهاد صبا و اصغر رفیعی جم به شکل همزمان تصاویر فیلم را ثبت کردند. به عبارت دیگر در بیشتر آثار سینمایی ما بیش از آنکه خود حادثه کربلا به عنوان یک داستان قابل پردازش و فیلم نوشت مورد توجه قرار گیرد باورهای عاشورایی و آیین و رسوم اجتماعی و نمادین برساخته آن به تصویر کشیده شده و تلاش شده از پیام‌ها‌ی انسانی و معنوی عاشورا در متن اجتماعی و مناسبات انسانی امروزی استفاده شود. قطعاً بیشترین کاربرد سینما با این رویکرد در سینمای دفاع مقدس و فیلمهای جنگی ما صورت گرفته است؛ در واقع حادثه کربلا در جهان سینمایی ما بیش از آنکه به لحاظ دراماتیک تاثیر بگذارد به شکل ایدئولوژیک موثر بوده است و نقش این حادثه به عنوان یک تراژدی و پدیده دراماتیک مورد توجه قرار نگرفته است؛ به عبارتی دیگر درس‌ها و پیام‌ها‌یی که از این واقعه عظیم برمی‌آید دستمایه داستان پردازی و فیلمسازی قرار گرفته و مورد تاویل و تفسیر مولف واقع شده است. این باورها و انگاره‌ها‌ی اخلاقی عاشورا است که در سیمای کهن الگوهای اسطوره‌یی در سینمای ما بسط یافته است یا وقایع تاریخی مرتبط با آن که به شکل غیرمستقیم واقعه کربلا را در مرکز توجه خود قرار می‌دهد. عاشورا و مراسم و آیین‌ها‌ی عاشورایی البته در فیلمهای مستند نیز مورد توجه قرار گرفته و آثار تجربی و حرفه‌یی متعددی در این حوزه ساخته شده است که البته بیش از آنکه به خود واقعه بپردازد به سنت‌ها و آیین‌ها‌ی مذهبی و عزاداری و شیوه‌ها‌ی گوناگون آن در مناطق و قومیت‌ها‌ی مختلف توجه کرده است. همه فیلمهای این سال‌ها همه ما وقتی می‌خواهیم درباره سینما و عاشورا بگوییم بلافاصله یاد فیلم «روز واقعه» می‌افتیم. به روایتی این فیلم حدود 50 بار از تلویزیون نشان داده شده است. پارسال نیز همزمان با محرم این فیلم را در سینماها نشان دادند تا یک بار دیگر این نکته به یاد بسیاری بیاید که تنها فیلم عاشورایی ما همین فیلم «روز واقعه» است. اما غیر از این فیلم به طور مستقیم فیلم مستند «ناصر تقوایی» است که با عنوان تعزیه آخر ساخته شده است؛ فیلمی که قرار بود به یونسکو برای ثبت پرونده تعزیه ارائه شود و در نهایت به دلیل طولانی بودن زمان آن تنها به اکران چندباره در این گوشه و آن گوشه اکتفا شد. در این سال‌ها هم بود که عباس کیارستمی در ایتالیا به وسیله دوربین و حضور یک گروه تعزیه خوان این آیین مذهبی ما را روایت کرد. اما متاسفانه اگر بخواهیم صادق باشیم تعداد فیلم‌ها‌یی که در این سال‌ها به طور خاص به عاشورا پرداخته اند زیاد نیستند اما در فیلم‌ها‌یی به طور غیرمستقیم در بطن و حاشیه به مضامین عاشورایی و ارتباط با آن پرداخته شده است؛ فیلم‌ها‌یی همچون «پرواز در شب» مرحوم رسول ملاقلی پور، «به خاطر ها‌نیه» کیومرث پوراحمد، «راه طی شده» عباس رافعی، «سینه سرخ» پرویز شیخ طادی و «سهم گمشده» حسن نجفی، «شب دهم» جمال شورجه، «سلطان» مسعود کیمیایی، «بال‌ها‌ی سفید» مهدی و ناصر ها‌شمی و.... البته مکتب عاشورا و راهی که امام حسین انتخاب کرد سرلوحه بیشتر رزمندگان اسلام بود و در بسیاری از فیلمهای دفاع مقدس این نکته خود را نشان می‌دهد. در برخی فیلمهای ایران دسته‌ها‌ی سینه زنی و عزاداری یا المان‌ها‌یی وجود دارند که بیننده با همان صحنه کوتاه به عمق کربلا می‌رود که می‌توان به این سکانس‌ها اشاره کرد؛ سکانس آب آوردن فرمانده رزمندگان که تداعی گر آب آوردن حضرت ابوالفضل(ع) است؛ در فیلم «پرواز درشب» به کارگردانی مرحوم رسول ملاقلی پور. سکانسی از فیلم «راه طی شده» که پژمان بازغی می‌گوید این نقش امام حسین(ع) را باید کسی بازی کند که مثل او زندگی کرده باشد. سکانس خداحافظی فرمانده با رزمندگان در فیلم «حماسه مجنون»، سکانس حنا بستن و عزاداری قبل از عملیات آبی رزمندگان در فیلم افق و صحنه‌یی از فیلم «بر بال فرشتگان»، سکانسی که فرمانده نیروی بسیجی از بسیجی پشت بی سیم می‌خواهد که برایش زیارت عاشورا بخواند. سکانس سینه زنی در فیلم «نیاز» به کارگردانی علیرضا داوودنژاد. صحنه‌یی از فیلم «دخیل» ساخته داریوش یاری که در هیات نذری پزان برپاست. سفیر نخستین فیلم عاشورایی در سینمای ایران مربوط به همان سال‌ها‌ی اول انقلاب است؛ سال‌ها‌یی که سینما می‌خواست پر و بال بگیرد. سال 61؛ این بار نه هجری قمری بلکه هجری شمسی. این بار ایران و شیعیانش روایتگر تنهایی مرد «سفیر» هستند. از کارگردان آن «فریبرز صالح» این روزها خبری نیست. اما او می‌دانسته برای دیده شدن فیلم باید غیر از تمرکز روی فیلمنامه از بازیگری همچون «فرامرز قریبیان» استفاده کند که از حداقل توانایی‌ها‌ی بازیگری برخوردار است. بازیگری که قدرت فیلم «گوزنها» بود و اکنون سفیر شده بود. این فیلم جزء اولین فیلمهای ساخته شده در زمینه تاریخ و عاشورا بوده و هست. فیلم در همان سال به عنوان پرفروش‌ترین فیلم سال لقب گرفت و هنوز هم هرچند وقت یک بار در روزهای عزاداری پخش میشود و برخی صحنه‌ها‌یش هنوز برای بیننده جذاب است. این فیلم از حداقل‌ها‌ی سینمایی برخوردار است. مثل کارهای اول انقلاب مملو از شعار نیست، هرچند اینجا هم کاری انقلابی روایت میشود. کارگردانش که تنها دو فیلم دیگر در کارنامه اش دارد، چند سال پیش با ایسنا مصاحبه‌یی انجام داده بود و درباره چگونگی ساخته شدن فیلم حرف زد. این فیلم قرار بود برای تلویزیون ساخته شود اما فریبرز صالح پس از خواندن فیلمنامه به این نتیجه می‌رسد که بهتر است فیلم گسترده‌تر و سینمایی شود. بودجه آن را هم شهید یوسف کلاهدوز از سپاه تامین کرده بود. در «سفیر» علاوه بر فرامرز قریبیان نام‌ها‌ی خاطره انگیز دیگری هم بازی کرده اند، همچون زنده یاد عزت الله مقبلی، جلال پیشواییان، کاظم افرندنیا، زنده یاد محمدتقی کهنمویی، کیومرث ملک مطیعی، سامی‌تحصنی، حسین خانی بیک، احمد بهروزی، محسن اصلانی و زنده یاد منوچهر حامدی. این فیلم درباره «قیس بن مسهر» است. مردی که وظیفه دارد نامه‌یی محرمانه از سوی امام حسین (ع) به سلیمان خزاعی در کوفه برساند. او در میانه راه به دست راهداران «ابن زیاد»، والی کوفه دستگیر و به زندان افکنده میشود. «قیس» پیش از دستگیری نامه را از بین می‌برد و در زندان زندانیان را ضد زندانبان‌ها می‌شوراند. حسین ابن نمیر، فرمانده راهداران، قیس را به زندان ابن زیاد در کوفه منتقل می‌کند. ابن زیاد به پیشنهاد مشاورش، خالد، از قیس می‌خواهد در مسجد سخنرانی کند و به دروغ به مردم بگوید امام قصد بیعت با یزید را دارد. قیس می‌پذیرد، اما در روز موعود علیه یزید سخنرانی می‌کند. ابن زیاد که به خشم آمده پس از سرکوب مردم، قیس را از بالای برج ارک به پایین انداخته و او را به شهادت می‌رساند. این نکته‌ها را هم حین دیدن فیلم به یاد می‌آوریم؛ به گفته کارگردانش «کلیه شات‌ها‌ی فیلم «سفیر» دارای قاب، اسکلت و متن بودند.» کارگردان در پلان‌ها‌ی فیلم به دنبال کشف روان و جان و روح و پیام است. در این فیلم زدن سر با شمشیر را می‌بینید. این فیلم شما را به 14 قرن پیش به کوفه دعوت می‌کند. موسیقی این فیلم هم که ساخته کامبیز روشن روان است جزء موسیقی‌ها‌ی ماندنی سینمای ایران شده است. البته شاید این هم ناشی از تاثیر گرفتن از موسیقی موریس ژار باشد. لیلا شاید موضوع فیلم لیلا به عاشورا هیچ ارتباطی نداشته باشد اما از جمله فیلم‌ها‌یی است که در آن المان‌ها‌ی مذهبی همراه ماجرا هستند و اصلاً زمینه ساز اتفاقات آن. فیلم از همان کاسه نذری شروع میشود و شله زردی که آورده میشود. همان جا است که دو نفر دل به یکدیگر می‌بندند و برای یک زندگی همراه هم می‌شوند. اما حکایت عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها همراه فیلم میشود و در نتیجه زندگی آنها در نبود کودکی و وارث خاندان با مشکلات روبه رو میشود. فیلم با همان صحنه آوردن شله زردی دیگر به پایان می‌رسد. داریوش مهرجویی کارگردان توانایی است. یک موضوع امروزی را در بستری متفاوت مطرح کرده است. یاحسین‌ها‌یی که بر این شله زردها نوشته میشود از حضور دائمی مذهب و تفکر این گونه در زندگی ما ایرانی‌ها‌ی شیعه حکایت می‌کند و این فیلم یک نشانه است و مصداق برای این باورهای جمعی و دینی. به خاطر ها‌نیه سال 73 بود که کیومرث پوراحمد فیلمی را ساخت. شاید او نمی‌خواست اما این فیلم جزء فیلمهای سینمایی خاص کودکان شد که در هر برنامه عزاداری آن را نشان می‌دادند. ناخدا علو با 14 مرد دیگر برای صید به دریا می‌روند ولی همه به جز ناخدا صید دریا می‌شوند و مردم ناخدا را مسبب مرگ عزیزان شان می‌دانند و به او و خانواده اش حمله می‌کنند و در این بین دختر خردسال ناخدا‌ها‌نیه فلج میشود. ناخدا و خانواده اش تنگک را ترک می‌کنند و به بوشهر می‌روند. ناخدا علو نذر کرده که شب دهم محرم تا صبح دمام بزند تا ها‌نیه شفا یابد اما مرگ امانش نمی‌دهد. پس از ناخدا پسر او تصمیم می‌گیرد نذر پدر را ادامه دهد تا شفای خواهر را بگیرد اما برای دمام زدن مشکل پیدا می‌کند. او در محرم مامور میشود به تنگک برود و گهواره مراسم محرم را به بوشهر بیاورد. اما در تنگک خبر آمدن ناخدا علو به همه می‌رسد و این بچه‌ها برای انتقام دست به کار می‌شوند و بشیرو را آزار می‌دهند اما او با شهامت بسیار گهواره را به مقصد می‌رساند. او که به فکر دمام زدن تا صبح است، اتفاقی در انبار زائر خذر که وسائل محرم در آنجا نگهداری میشود، زندانی میشود و بدین ترتیب موفق میشود به دمام دست یابد و تا صبحدم دمام بزند و بدین ترتیب نذرش را ادا می‌کند. راه طی شده یکی دیگر از فیلم‌ها‌یی که درباره ساخت تعزیه است فیلم «راه طی شده» ساخته «عباس رافعی» است که با تکیه بر فیلمنامه نویسی «فرهاد توحیدی» و بازی «شقایق فراهانی» و «پژمان بازغی» می‌خواست موفقیت را از آن خود کند اما در این راه زیاد موفق نبود. در این فیلم یک گروه فرانسوی به منظور انتخاب نمایش تعزیه برای جشنواره «اوینیون» و ساخت فیلم مستندی از مراحل آماده سازی و اجرای تعزیه به ایران می‌آیند. حضور این گروه موجب بروز ماجراهایی میان شبیه پوشان و شبیه گردانان تعزیه میشود، به گونه‌یی که تعزیه را تا مرز تعطیلی پیش می‌برد. عصر روز دهم حیف که رسول ملاقلی پور دیگر در بین دوستان و دوستداران سینمایش نیست تا آنها را به مهمانی یکی دیگر از ساخته‌ها‌یش دعوت کند. او طرح «عصر روز دهم» را داده بود و حتی به کربلا هم سفر کرده بود اما حیف که غصه‌ها‌ی ریز و درشت همراه اجل شد تا خیلی زود از بین مردم برود. داستان این فیلم از خرمشهر و در دوران جنگ ایران و عراق آغاز میشود و زندگی یک خانواده را به تصویر می‌کشد که جنگ باعث جدایی آنها میشود و بعد از وقایع دیگری از جمله سقوط صدام و جنگ امریکا و عراق آنها همدیگر را پیدا می‌کنند. این فیلم روایت داستان دکتر مریم شیرازی است که با گروهی از پزشکان هلال احمر برای کمک به مردم عراق عازم این کشور میشود و تصمیم به جست وجو برای یافتن خواهر گمشده اش می‌گیرد. منوچهر محمدی تهیه کننده فیلم راه دوری نرفت و به همراه «مجتبی راعی» ساخت این فیلم را آغاز کردند و چقدر سختی کشیدند. این فیلم هم در مقطعی به لحاظ مسائل مالی می‌خواست متوقف شود؛ قول‌ها‌یی که در زمینه حمایت‌ها داده میشود گاه دیرتر از زمان موعد عملی میشود. اما غیر از سختی‌ها و رنج‌ها فراوانی که سازندگان آن دیده اند حاصل کار کاملاً مورد توجه است. کمتر کسی است که راش‌ها‌ی فیلم را دیده باشد و تحت تاثیر قرار نگرفته باشد. هرچند هنوز فیلمبرداری فیلم به پایان نرسیده و فیلمبرداری صحنه‌ها‌یی از آن در جنوب کشور ادامه دارد. یکی از نکات مثبت این فیلم ثبت لحظه‌ها آن هم به صورت مستند است. دست اندرکاران فیلم اصلاً از ناامنی و شلوغی شهرهای کربلا و نجف در ایام عزاداری سالار شهیدان نترسیدند و سال پیش برای تصویربرداری به این شهرها سفر کردند و حتی مراسم عزاداری سومین روز شهادت امام حسین (ع) نیز فیلمبرداری شد و بازی بازیگران در این فضاهای واقعی رخ می‌داد. آنان بیش از 20 روز نیز ماندند. هرچند در آنجا با مشکلات فراوان روبه رو شدند اما توانستند از صحنه‌ها‌یی فیلمبرداری کنند که در مدیوم سینما تصویر نشده بود. این صحنه‌ها مربوط به مراسمی است که سالانه در شهرهای عراق انجام میشود. اما نکته دیگر که هنوز اعلام عمومی‌نشده وقف این فیلم است. شاید برای اولین بار این اتفاق در سینمای ایران بیفتد که فیلمی‌وقف میشود؛ به یاد ملاقلی پور و برای اینکه مردم آن را راحت تر و بیشتر بر پرده سینما ببینند. به هرحال باید منتظر ماند و دید فیلم چقدر به اهداف سازندگانش نزدیک است. آنان می‌خواستند عصر روز دهم با رویکردی تازه تولید شود و در عرصه سینمای دفاع مقدس تلاش داشتند عناصر اعتقادی و دینی دو ملت ایران و عراق را با محوریت خاندان اهل بیت و بالاخص واقعه عظیم عاشورا به گونه‌یی تصویر کنند تا سرفصل تازه‌یی در ایجاد پیوند دینی و فرهنگی بین دو ملت باشد. «روز رستاخیز» در راه سال‌ها‌ست می‌شنویم روند ساخت فیلم روز رستاخیز در حال انجام است. نمی‌دانیم این از سختگیری کارگردانش احمدرضا درویش است یا از همان معضل بی پولی و جذب نشدن سرمایه‌ها. او که در پروژه سینمایی «دوئل» نشان داد می‌تواند هم سرمایه‌ها را جذب کند و هم تدارک عظیم ساخت یک فیلم را فراهم کند، این بار چندان بخت و روند معمول کارها با او یار نبوده است تا برای سینمای ایران یک روز رستاخیز بسازد. یک دفترچه کامل از چگونگی ساخت لوکیشن‌ها، حضور عوامل و حتی سکانس‌ها‌ی فیلم تهیه شده است. روز رستاخیز درباره واقعه عاشورا و قیام امام حسین(ع) است و قصه فیلم به شخصیتی حاشیه‌یی در واقعه عاشورا مربوط است که در متن حوادث حرکت می‌کند. این فیلم، از مرگ معاویه تا قیام امام حسین (ع) را روایت خواهد کرد. این پروژه ترکیبی از بازیگران داخلی و خارجی خواهد داشت و برای انتخاب بازیگران خارجی، دفاتری در انگلستان و فرانسه دایر شد تا فهرستی از بازیگران مناسب را معرفی کند. از سال 81 تدارکات ساخت این فیلم آغاز شده و هنوز به سرانجام نرسیده است. 60 بازیگر مشهور و قدرتمند ایرانی احتمالاً در آن بازی می‌کنند. نام‌ها‌یی همچون سعید راد و بازیگران خارجی همچون آنتونی ها‌پکینز و عمر شریف جزء اسم‌ها‌ی تکذیب شده این پروژه در طول این سال‌ها بوده اند. از اوایل سال 86، طراحی صحنه و لباس این فیلم را فرهاد فارسی آغاز کرده است. سفر به موزه کشورهای اسلامی کاری است که برای انجام تحقیقات در این زمینه صورت گرفته است. اعلام شده بود تمامی‌دکورهای فیلم در داخل کشور و در کنار استفاده از دکورهای بکر طبیعی ساخته میشود، ضمن اینکه با استفاده از دانش متخصصان ایتالیایی، کهنه سازی دکورها انجام خواهد شد. برای انتخاب لوکیشن‌ها‌ی فیلم، از مکان‌ها‌یی در کاشان، نائین، یزد، کرمان و شهرهایی از استان فارس، چهارمحال بختیاری و بوشهر بازدید شده است و در نهایت احتمالاً فیلمبرداری بخش‌ها‌یی از کار در کلوت‌ها‌ی شهداد صورت گیرد. شهرهای یزد، بوشهر و بندرعباس هم مکان‌ها‌ی دیگر این لوکیشن هستند. به هر حال یک نکته کاملاً واضح است و بارها نیز توسط دست اندرکاران این فیلم گفته شده است؛ «ما عجله‌یی برای کلید زدن کار نداریم و ترجیح می‌دهیم پخته تر و با پیش تولید سنجیده تری پیش برویم.» یک قیاس هم می‌توان انجام داد که شاید اصلاً درست نباشد، وقتی فیلمی مانند اخراجی‌ها با این همه بازیگر و عوامل در مدت کوتاه ساخته میشود فارغ از کیفیت آن وقت آن نرسیده که درویش و دیگر دست اندرکاران فیلم دل را به دریا بزنند و ساخت آن را آغاز کنند؟ این همه هزینه شده است. این همه تحقیق شده است. می‌ترسیم سرانجام بشود مانند باغ هنر بم که در نهایت هم توسط استاد شجریان به دلیل مسائل و عدم همراهی مسوولان نیمه کاره ماند و بیش از 4 ، 5 میلیارد صرف آن شد. اکنون نیز هزینه‌ها‌ی گزافی صرف شده که نباید حرام شود. به هر حال چند سالی است که احمدرضا درویش کارگردان سینما که بیشترین تمرکز خود را در سینمای دفاع مقدس گذاشته، تصمیم گرفته است این واقعه را به تصویر بکشد؛ فیلمی که اگر روند ساخت آن به همین شکل پیش برود یک BIG PRODUCTION در سینمای ایران به شمار می‌رود. فیلمی‌که حتماً هزینه‌ها‌ی تولید آن با مبالغ گسترده و شیوه‌ها‌ی معمول سینمای ایران فاصله دارد. در واقع درویش در روز رستاخیز می‌خواهد مدیوم‌ها‌ی مرسوم سینمای ایران را بشکند و فیلمی در حد و اندازه‌ها‌ی تولیداتی در سینمای جهان و به ویژه‌ها‌لیوود بسازد. او در دوئل نیز تا حدودی از امکانات سینمای ایران پا را فراتر گذاشت. روز رستاخیز درباره واقعه عاشورا و قیام امام حسین(ع) است و قصه فیلم به شخصیتی حاشیه‌یی در واقعه عاشورا مربوط است که در متن حوادث حرکت می‌کند. این فیلم از مرگ معاویه تا قیام امام حسین (ع) را روایت خواهد کرد. البته حساسیت ساخت چنین فیلم بزرگی در سینما باعث شده است درویش و گروه سازنده فیلم روز رستاخیز همچنان بدون اعلام هیچ خبری از فضای مطبوعاتی دور باشند و کمتر در مورد روند ساخت آن خبری از سوی گروه تولید فیلم منتشر شده است. از آنجایی که سازندگانش با پروژه سنگین و حساسی روبه رو بودند، این فیلم در فاز تحقیقات گسترده‌یی فعال شد که جوانب تولید را از منظرهای مختلف مورد بررسی قرار داد. فیلمنامه روز رستاخیز در سال 87 به پایان رسید و به شورای پروانه ساخت ارائه و مجوز ساخت آن دریافت شد. یکی از ویژگی‌ها‌ی ساخت روز رستاخیز پیش تولید گسترده‌یی است که از سال گذشته و بعد از پایان فیلمنامه با نظارت درویش آغاز شده است. این فیلم که یکی از بزرگترین پروژههای سینمایی کشور است که تاکنون کلید ساخت آن زده شده، قطعاً با بودجه بالایی جلوی دوربین خواهد رفت. براساس برآوردهای اولیه بیش از هشت میلیارد تومان برای ساخت این فیلم هزینه شده است. یک نکته هنگامی‌که پای سخنان همین اندک کارگردانان و تهیه کنندگان می‌نشینید در یک سخن با هم شریکند؛ ساختن هر پروژه سینمایی به خصوص آنان که روایتگر تاریخ باشند و نکته‌ها‌یی از اسلام را روایت کنند براساس کمک دولت و مسوولان امکان پذیر است. کمتر تهیه کننده‌یی از بخش خصوصی می‌تواند در این راه قدم بگذارد. هرچند اعتقاد و ایمان در وجود تک تک آنان وجود دارد اما برای به زمین نخوردن احتیاج به همراهی مسوولان دارند. در همین پروژههای اندکی که ساخته شده است این حمایت خود را نشان می‌دهد. گاه نیز که حمایت‌ها قطع می‌شوند فیلم‌ها مانند فیلم «عصر روز دهم» در آستانه توقف و تعطیلی قرار می‌گیرند. هرچند این سوال هم وجود دارد که چرا آنان در این راه پیشقدم نمی‌شوند. جشنواره سال 85 را به یاد دارید؟ 10 فیلم در عرصه سینمای دفاع مقدس ساخته شد؛ 10 فیلمی‌که بزرگانی همچون «خسرو سینایی» و «کیومرث پوراحمد» یکی از ماندگارترین فیلمهای سینمای خود را ساختند و به یادگار گذاشتند. چرا این نگاه در بین مسوولان سینمای مذهبی وجود ندارد. چرا آنان همت نمی‌کنند؟ اگر این کار را انجام دهند به خصوص اگر از مشاوران جوان استفاده کنند، می‌توانند همراهی آنان در دیدن فیلم را هم داشته باشند. البته می‌توانند به این همه کارگردان جوان و خوش فکر این پیشنهاد را بدهند تا نگاه‌ها‌ی جدید را در مذهب داشته باشند. یک دریغ هر سال در ایام محرم و عزاداری سالار شهدا سینماها تعطیل است. هر سال هم تعداد زیادی فیلم مستند ساخته میشود. بیشتر این مستندها را جوان‌ها می‌سازند؛ جوانانی که تنها امکان اکران فیلم‌ها‌یشان در خانه هنرمندان است یا یکی دو سینما در این گوشه و آن گوشه یا حداکثر در سالن‌ها‌ی مرکز گسترش و تجربی. حداقل نمی‌توان در این فرصت فیلمهای کوتاه و بلند مستند را نشان داد؟ فیلم‌ها‌یی که نگاه متفاوت به مقوله عزاداری دارند، فیلم‌ها‌یی که توانسته اند به سراغ عاشورا بروند آن هم از نوع امروزی اش، فیلم‌ها‌یی که می‌توانند نکته‌ها‌ی تازه‌یی را از مذهب بیان کنند. گاهی سخنان جوان ترها برای خود جوان‌ها جالب تر و شنیدنی است. هر سال هم که جشنواره‌ها‌ی متعدد مذهبی از رویش تا تصویرهای عاشورایی برگزار میشود. حداقل میشود این فیلم‌ها را که توسط داوران شناخته شده ارزیابی شدند برای نمایش و اکران انتخاب کرد. به نظر می‌رسد کار سختی نباشد. امسال هنوز فرصت هست و سینماها با تعطیلات مذهبی زیادی در ایام محرم و صفر روبه رو هستند. می‌توان برای چند روز آخر ماه صفر از حالا برنامه ریزی کرد. برای روزهای اربعین برنامه ریزی کرد. این حداقل خواسته جوانان است که میشود به آن جامه عمل پوشاند؛ اگر کمی همت کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1157]
-
گوناگون
پربازدیدترینها