تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816445938
سايه سنگين استيضاح مجلس بر سر دولت
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: سايه سنگين استيضاح مجلس بر سر دولت
روزنامه- روزنامههاي امروز علاوهبر پوشش خبري اظهارات رئيسمجلس خبرگان در استان خوزستان مقالات متعددي درباره مسايل اقتصادي و سياسي منتشر كرده‌اند كه موضوع حضور وزير بازرگاني به همراه رئيس‌جمهور در جلسه علني پس‌فرداي مجلس ازجمله آنها است.
استيضاح بدون دستاورد
روزنامه ايران گفت‌وگوهايي با چند نماينده مجلس منتشر و ضمن آن به بي‌نتيجه بودن استيضاح وزير بازرگاني پرداخته است. به نوشته ايران مرتضى تمدن گفت: نمايندگانى كه موضوع استيضاح وزير بازرگانى را دنبال مي‌كنند، اگر همين وقت و انرژى خود را صرف حل مشكلات ساختارى اقتصاد و ريشه‌هاى تورم و گرانى مي‌كردند نتيجه بهترى مي‌گرفتند. وى تصريح كرد: طرح استيضاح در شرايط خاص فعلى با توجه به فشردگى كار و تنگى وقت مجلس نه تنها مشكلى را حل نمى كند بلكه حتى نمى‌تواند روشن‌كننده مسائل و راهى براى رسيدن به پاسخ سؤال‌هاى استيضاح‌كنندگان باشد.
وى افزود: ضمن آنكه سؤال و استيضاح را از حقوق نمايندگان مي‌دانيم اما اين طرح استيضاح با شرايط فعلى نه تنها راهگشا نيست بلكه تامين‌كننده هيچ‌يك از خواست‌هاى استيضاح‌كنندگان هم نخواهد بود. حميدرضا فولادگر، نماينده مردم اصفهان نيز تصريح كرد: موقعيت زمانى روزهاى پايانى مجلس مناسب طرح استيضاح وزير بازرگانى نيست.
وي با اشاره به تلاش‌هاى انجام شده براى حل موضوع از طريق گفت‌وگو و تفاهم اظهار داشت: اكنون كه استيضاح اعلام وصول شده، بهتر است وزير بازرگانى به مجلس بيايد و با دفاع از عملكرد خود عوامل مختلف دخيل در بحث گرانى از جمله تورم جهانى، تحريم‌ها و... را بازگو كند و نمايندگان نيز منصفانه تصميم‌گيرى كنند.
مهدى كوچك‌زاده نماينده تهران نيز اظهار داشت: اگر استيضاح‌كنندگان وزير بازرگانى تمام عوامل و ريشه‌هاى گرانى را بررسى كرده و به طرح استيضاح رسيده‌اند، با انجام آن و بركنارى وزير همه مشكلات حل خواهد شد، اما اگر تمامى عوامل در نظر گرفته نشده و با يك نگاه تك بعدى به ميدان رفته‌اند، چند ساعتى وقت مردم و مجلس را مي‌گيرند و وزيرى را در ميانه راه تغيير مي‌دهند و نتيجه‌اي جز خسران براى مردم نخواهد داشت.
وي افزود: نمايندگانى كه درخواست استيضاح وزير بازرگانى را دادهاند، حتى اگر بخشى از عوامل افزايش و عدم‌كنترل قيمتها مربوط به سوءمديريت و عدم‌تدبير در بخش بازرگانى باشد، پارامترهاى ديگرى نيز هستند كه جدا از مسئله سوءمديريت در افزايش قيمتها تأثير مي‌گذارد و اميدواريم كسانى كه به‌دنبال استيضاح وزير بازرگانى و يا هر وزير ديگرى هستند، به دقت تمامى عوامل را مورد توجه قرار دهند.
هركه پولش بيش، برقش بيشتر
روزنامه دنياي اقتصاد در اعتراض به كاهش ساعت كار صنايع كشور نوشته است هم‌اكنون كشور با مشكل كم‌آبي و كمبود برق روبه‌رو است و متأسفانه اين وضع موجب شده تا مسئولان مختلف استان‌ها سقف‌هايي را بر ساعات كار صنايع مختلف اعمال كنند تا با اين روش مكانيكي، مصرف برق را كنترل كنند. اين در حالي است كه وقتي كمبود برق وجود دارد به صورت طبيعي برق بايد به شخص يا بنگاهي برسد كه بيشترين نياز را به استفاده از آن دارد. حال سؤال به اين بر مي‌گردد كه بيشترين نياز يا احتياج در اينجا به چه معني است؟ در اقتصاد اين سؤال جواب روشني دارد. هرگاه فردي نسبت به فرد ديگر نسبت به يك كالاي خاص نيازمندتر باشد، بيشتر حاضر خواهد شد تا قيمت آن را بپردازد؛ بنابراين مكانيزم قيمتها در حكم سرندي است كه از طريق آن افراد شايسته بهره‌مندي از يك كالا يا خدمت از ديگران ممتاز مي‌شوند.
حال اگر قرار بود به‌طور منطقي نسبت به اين وضع تصميم‌گيري شود، آنگاه بايد قيمت برق با توجه به كمبود آن آنقدر افزايش مي‌يافت تا صرفا برخي بنگاه‌ها بتوانند از آن استفاده كنند و ديگران عدم‌استفاده از آن را ترجيح دهند. بلافاصله اين سؤال مطرح مي‌شود كه چرا برخي بنگاه‌ها كه قدرت پرداخت اين قيمت را دارند، شايستگي استفاده از آن را نيز دارند؟ جواب اين است كه بنگاه‌هايي كه سودآوري بيشتري در مقايسه با ديگران دارند، نياز بيشتري به مصرف برق خواهند داشت و حاضر خواهند بود كه هزينه آن را بپردازند؛ اما بنگاه‌هاي كم‌سودتر ناچار به عدم‌استفاده مي‌شوند. اگر ملاك تصميم‌گيري اين باشد كه كدام سياست، رفاه اجتماعي را كه در اينجا مجموع سودآوري تعريف مي‌شود، حداكثر مي‌كند، آنگاه پاسخ اين است كه با افزايش قيمت برق و بهره‌مند شدن بنگاه‌هاي پربازده‌تر، تابع رفاه اجتماعي افزايش بيشتري مي‌يابد تا زماني كه به همه بنگاه‌ها اعم از پربازده يا كم‌بازده برق مساوي تخصيص داده شود. به عبارت ديگر برخلاف جمله رايج، همواره ظلم بالسويه عدل نيست، بلكه تبعيض در تحميل هزينه استفاده از يك كالا يا خدمت مي‌تواند عين عدالت باشد. اعمال سقف يكسان بر همه بنگاه‌هاي غيرمشابه و متنوع به معني سركوب بنگاه‌هاي خوب و ايجاد چتر حمايتي بي‌توجيه از بنگاه‌هاي بد است.
فرافكني منفورترين رئيس‌جمهور
روزنامه جمهوري اسلامي نوشته است: ديروز بوش كوچك كه بر اساس نظرسنجي‌هاي مؤسسات آمريكائي منفورترين رئيس‌جمهور تاريخ آمريكاست در سخنراني خود در شرم الشيخ، مصر جمهوري اسلامي ايران و سوريه را به حمايت از تروريسم متهم كرد و گفت: «به نفع همه كشورهاي صلح‌طلب منطقه است طوري عمل كنند كه اين دو كشور دست از حمايت از تروريسم بردارند.»
رئيس‌جمهور آمريكا منظور خود از «تروريسم» را نيز در اين سخنراني روشن كرد و با انتقاد شديد از جنبش حماس از كشورهاي منطقه خواست با اقدامات حماس مخالفت كنند. وي جنبش حماس را يك گروه تروريستي ناميد و اقدامات اين جنبش براي دفاع از سرزمين خود در برابر رژيم صهيونيستي اشغالگر را ايستادگي در برابر صلح و قانون دانست! درحالي كه جنبش حماس دو سال قبل در يك انتخابات آزاد با آرا مردم فلسطين به پيروزي رسيد و بعد از آنكه با تكيه بر همين آرا مردمي دولت تشكيل داد آمريكا و رژيم صهيونيستي با وارد آوردن فشارها و تحريم‌هاي پياپي براي سرنگوني دولت حماس تلاش كردند و براي رسيدن به اهداف خود حتي به ترور و خشونت متوسل شدند كه بارزترين نوع تروريسم دولتي است.
اين روزنامه مي‌افزايد: بوش كوچك در سخنان ديروز خود در مورد جمهوري اسلامي ايران نكات ديگري هم گفته است از جمله اينكه با تكرار اتهام هميشگي مربوط به تلاش ايران براي دستيابي به سلاح اتمي گفت: «ملت‌هاي صلح‌طلب منطقه بايد با بلندپروازي‌هاي ايران براي دستيابي به سلاح اتمي مخالفت كنند.» وي همچنين شيوه رياكارانه هميشگي خود را در شرم الشيخ نيز به كار گرفت و خود را دلسوز ملت‌هاي منطقه قلمداد كرد و گفت: «ما بايد در كنار مردم خوب و نجيب ايران و سوريه قرار بگيريم كه شايسته زندگي بهتري از آنچه اكنون دارند هستند.»
اين سخنان را رئيس‌جمهور آمريكا در شرايطي به زبان آورده كه اولا دولت وي در توطئه‌اي كه هفته گذشته عليه ملت لبنان تدارك ديده بود به سختي شكست خورد ثانيا سفر او به فلسطين اشغالي براي شركت در شصتمين سال تاسيس رژيم اشغالگر صهيونيستي با ناكامي همراه شد و ثالثا از عمر رياست‌جمهوري وي فقط چند ماهي مانده و اوضاع داخلي آمريكا نشان مي‌دهد حزب او شانسي براي پيروزي در انتخابات رياست‌جمهوري آينده ندارد. اينها مسائل مهمي هستند كه طبعا بوش كوچك را به خشم مي‌آورند و بايد پذيرفت كه او در چنين وضعيتي حق دارد كنترل خود را از دست بدهد و سخنان بي‌اساس بر زبان او جاري شود.
رفتار رسانه‌اي دولت
روزنامه اعتماد در مقالهاي نوشت: سخنگوي محترم دولت با تاكيد بر «استقبال دولت نهم از گردش آزاد اطلاعات» فرموده‌اند؛ «دولت نهم با سانسور مخالف و طرفدار حفاظت از آزادي رسانه و پرهيز از سيطره دولت بر رسانه‌هاست. دولت از مريدپروري اجتناب و از اصل آزادي و انتقاد در برابر دولت در رسانه حمايت مي‌كند.»
ضمن استقبال از ايراد اين سخنان - اگرچه برخي معتقدند صرفاً واكنشي به اظهارات هفته پيش آقاي هاشمي‌رفسنجاني در خطبه‌هاي نماز جمعه است - ولي چند سؤال در اينجا قابل طرح است؛ به نظر دولت نهم و سخنگوي محترم آن آيا شرايطي كه ما هم‌اكنون در آن قرار داريم با آنچه ايشان فرموده‌اند منطبق هست يا خير؟ آيا هم‌اكنون سانسور به اشكال مختلف وجود دارد يا خير؟ آيا دولت نهم كه مدافع و حافظ آزادي رسانه‌هاست پيگير احقاق حق واجدان صلاحيت براي اعطاي مجوز روزنامه به آنها هست يا نه؟ آيا دولت نهم در هيات نظارت به توقيف نشريات راي داده يا خير؟ آيا دولت نهم در بدعتي تازه براي روزنامه‌ها پاسخ‌هاي پرعتاب و غلاظ و در پاره‌اي موارد حاوي واژه‌هايي به دور از شأن دولت مي‌فرستد و طي نامه‌هاي دستوري حتي تيتر مطالبش را نيز براي مطبوعات تعيين مي‌كند يا نه؟
اعتماد مي‌افزايد: اگر طرح اين سخنان جذاب صرفاً جنبه تزييني دارد كه هيچ، ولي اگر قرار است مفاهيم عرفي و حتي آكادميك قلب يا وارونه شده و به گونه‌اي متفاوت به‌عنوان مصاديق اين سخنان مطرح شود بايد گفت موضوع كاملاً متفاوت است و سؤال‌هاي فوق هم طبعاً خارج از موضوع تلقي مي‌شود. البته با تجارب تاريخي چند سال گذشته چندان هم نبايد شگفتي‌آفرين باشد.
بسته ايراني
روزنامه جام‌جم در مقالهاي مي‌نويسد:جمهوري اسلامي ايران به سهم خود و به عنوان يك عضو موثر و قوي در جامعه بين‌المللي پس از مطالعات و بررسي‌هاي گسترده و كارشناسي، بسته‌اي از پيشنهادها و ابتكارهاي مهم را در حوزه‌هاي مختلف سياسي،امنيتي، اقتصادي و هسته‌اي طراحي و تدوين كرده است. اين بسته تاكنون به دبيركل سازمان ملل، رئيس شوراي امنيت، روسيه، چين، سولانا و وزير امور خارجه سوئيس ارائه شده است.
ايران اين بسته را براساس عدالت، حاكميت و احترام متقابل تهيه كرده و آن را به عنوان اساسي براي آغاز مذاكراتي فراگير و همه‌جانبه بر مبناي تعهدات دسته‌جمعي، به اين مقامات و كشورها ارائه كرده است. رويكرد ايران به اين بسته يك رويكرد راهبردي است. در ادامه اين مقاله آمده است: اين بسته فرصتي استثنايي براي همكاري واقعي و جدي فيمابين طرف‌هاي ذي‌ربط فراهم خواهد كرد.
تحقق همكاري‌هاي جديد بر مبناي بسته پيشنهادي ايران نه تنها به نفع كشورهاي طرف مذاكره است، بلكه به نفع كشورهاي منطقه و جهان نيز خواهد بود. ما اميدواريم طرف‌هاي ذي‌ربط به‌خوبي به اهميت اين موضوع و محتواي بسته پيشنهادي ايران به عنوان راه‌حل جامع معضلات منطقه‌اي و جهاني پي‌برده و مفاد بسته را مبنايي براي همكاري‌هاي درازمدت در آينده قرار دهند. انتظار اين است كه كشورهاي ذي‌ربط با نگرش مثبت، اين بسته را بررسي كنند.
فرمان را دست خاتمي ندهيد!
روزنامه رسالت در مقالهاي در واكنش به حضور احتمالي سيدمحمد خاتمي در انتخابات آتي رياست‌جمهوري آورده است: خاتمي يكي از يگانه منابع سياسي دوم خردادي در بازي‌هاي دهه گذشته بوده است. اما آنها نبايد فراموش كنند كه با هزينه كرد مكرر منابع در بازي‌هاي مختلف از ارزش سياسي آنها كاسته مي‌شود. ادبار عمومي از ليست موسوم به «ياران خاتمي» در انتخابات مجلس هشتم روند فرسايشي محبوبيت خاتمي را به خوبي در معرض قضاوت آگاهان سياسي گذاشت.
در واقع اقتضاي وضعيت موجود اين است كه نه به يك‌باره خاتمي را از قطار اصلاحات پياده كنيم، همان ايده‌اي كه در دور دوم رياست‌جمهوري وي در حال شكل‌گيري بود و نه اينكه او را به اتاق لوكوموتيوران ببريم و بي‌محابا فرمان قطار دوم خرداد را به وي بسپريم. رانندگي بيش از 8 ساعت خطرناك است حتي براي راننده‌هاي حرفه‌اي! دوم‌خرداد‌ي‌ها بايد فرمان را به يك نيروي تازه نفس بسپارند. البته اگر در سامانه گردش نخبگان خود جايي براي پرورش نيروهاي سياسي جديد تدارك ديده باشند.
تاريخ درج: 30 ارديبهشت 1387 ساعت 11:22 تاريخ تاييد: 30 ارديبهشت 1387 ساعت 14:19 تاريخ به روز رساني: 30 ارديبهشت 1387 ساعت 14:18
دوشنبه 30 ارديبهشت 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 215]
-
گوناگون
پربازدیدترینها