محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826560922
نگرشي اخلاقي بر رويداد خجسته مبعث
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار یکشنبه 28 تیر 1388 تعداد مشاهده : 63 نگرشي اخلاقي بر رويداد خجسته مبعث خبرگزاري فارس: مدير حوزه علميه اصفهان در نگرشي اخلاقي بر رويداد خجسته مبعث تصريح كرد: ثمرات حيات‌بخش بعثت پيامبر (ص) در سايه اهتمام آن حضرت و اصحاب ايشان به دستورالعمل و برنامهاي كه از جانب خداوند حكيم در سوره مزّمّل نازل شد، تحقّق يافت. به گزارش خبرگزاري فارس از اصفهان، آيت‌الله حسين مظاهري مدير حوزه علميه اصفهان و از اساتيد اخلاق در مقدمه كتاب "سير و سلوك " خود نگرشي اخلاقي بر رويداد خجسته مبعث داشته است كه متن كامل آن در ادامه ميآيد: از نظر قرآن كريم، انسان در حركت به سوي پروردگار هستي است و منتهاي اين سير كه در مسيري پررنج و پرمشقّت واقع شده‌است، خداوند متعال مي‌باشد: «يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّكَ كادِحٌ إِلى رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاقيهِ»، آيات ديگري نيز به همين مضمون در قرآن كريم وجود دارد كه بازگشت انسان را به سوي خود خداوند بر مي‌شمرد و انتهاي مسير حركت او را مقام عنداللهي مي‌داند. بنده‌اي كه قدم در راه نهد و با عزمي جزم مسير تقرّب به درگاه الهي را بپيمايد، به مقامي مي‌رسد كه خداي سبحان او را به نزد خودش دعوت مي‌كند و او را در بهشت موعود كه با بهشت معمولي تفاوت دارد و مخصوص خود خداوند است، منزل مي‌دهد. «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ، ارْجِعي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً، فَادْخُلي في عِبادي، وَ ادْخُلي جَنَّتي»، رسيدن به اين مرتبۀ عظيم و دست يافتن به اين مقصد رفيع، پس از پيمودن راهي طولاني در مسيري پرمشقّت براي آدمي ميسّر مي‌شود. راهي كه انسان بايد بپيمايد، از مو باريك‌تر، از شمشير برّنده‌تر و از آتش سوزنده‌تر است، ولي اگر كسي عزم خود را جزم كند و گامي به سوي پروردگار متعال بردارد، لطف و عنايت خداوند منّان را در همۀ مراحل مسير پرفراز و نشيبي كه مي‌پيمايد، مشاهده خواهد كرد و حق تعالي را همواره پشتيبان و حامي خود خواهد يافت.«وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَكي مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً» اگر اين توفيق از طرف خداوند براي انساني كه زمينۀ آن را ايجاد كرده‌است، رفيق راه شد، موانع از سر راه او برداشته مي‌شود و در يك زمان بسيار كوتاه، با پيروز شدن در يك امتحان الهي و يا جذب يك نظر ولائي، راه طولاني سير و سلوك را پيموده و به مقصد خواهد رسيد و خوشا به حال اين‌گونه افراد كه در طول تاريخ بسيار بوده‌اند. براي رسيدن به هر مقصدي بايد از راهي كه به آن مقصد منتهي مي‌شود، عبور كرد و طيّ مسير در هر راه و مسيري، محتاج كمك و راهنمايي است. اگر كسي بنا داشته‌باشد به يك مسافرت معمولي برود، قطعاً از نقشۀ راه بي‌نياز نخواهد بود، مسلماً راهنمائي كساني كه آن مسير را پيموده‌اند و به موانع راه و پيچ و خم موجود در آن واقفند، فوائد فراواني در راستاي سهولت طي مسير دارد و از موانع موجود در آن خواهد كاست. با يك مقايسۀ ساده اين نتيجه حاصل مي‌شود كه اگر يك مسافرت عادي تا اين مقدار نيازمند كمك و راهنمائي باشد، حركت به سوي خداي سبحان با آن موانعي كه بر سر راه دارد، راهنماياني مي‌طلبد كه علاوه بر وقوف كامل بر جزئيّات مسير حركت، قادر به برطرف كردن موانع موجود باشند و بتوانند دست انسان را گرفته، به آن مقصد اعلي برسانند، از سوي ديگر دعوت بندگان به مقصدي خاص، بدون نمايش نقشه راه و ارسال راهنما، با حكمت خداوند حكيم سازگار نيست بنابراين حق تعالي با انزال كتب آسماني به ويژه قرآن كريم و ارسال رسولان و اوصياي ايشان«عليهم‌السّلام»، به ويژه چهارده معصوم«عليهم‌السّلام»، حجّت را بر بندگان خويش تمام كرده و بر همين اساس انسان را به سوي خويش فرا مي‌خواند. خداوند تعالي در آيات متعدّدي از قرآن مجيد به صورت مستقيم و غيرمستقيم راه را به جويندگان حقيقت نشان مي‌دهد. پيامبر اكرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» و اهل‌بيت گرامي ايشان«عليهم‌السّلام» كه مبيّن قرآن هستند نيز، در روايات فراواني سلوك معنوي آدمي را متذكّر شده و به گونه‌اي مسير حركت را براي سالك هموار مي‌كنند كه گويي او را به مقصد رسانيده‌اند. بنابراين سالك بايد در پرتو نور قرآن كريم و عترت«عليهم‌السّلام» راه طولاني تقرّب به سوي پروردگار متعال را بپيمايد تا گمراه نشود. *تدوين برنامۀ رسالت پيامبر«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» توسّط خداوند هنگامي كه پيامبر اكرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» به پيامبري مبعوث شدند، هيچ فضيلت بارزي در جامعۀ عرب جاهلي عربستان ملاحظه نمي‌شد. پيامبر گرامي اسلام«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» در جامعه‌اي عاري از فضائل و پر از رذائل و در حالي كه شقاوت و جهالت سر تا پاي آن جامعه را فرا گرفته‌بود، به پيامبري برانگيخته شدند. اوّلين آياتي كه بر پيامبر اكرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» نازل شد نيز، آيات تربيتي و آموزشي بود. "بِسْمِ‌اللَّهِ‌الرَّحْمنِ‌الرَّحيم اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذي خَلَقَ، خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ، اقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأكْرَمُ، الَّذي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ، عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ يَعْلَمْ "؛ اين آيات شريف، به قول اهل ادب «براعت استهلال» قرآن كريم است و لزوم آموزش و پرورش را نمايان مي‌سازد. به عبارت روشن‌تر قرآن كه يك كتاب تربيتي و آموزشي است، با اين چند آيه، برنامۀ تربيتي و پرورشي پيامبر اكرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» را تا روز قيامت تعيين فرموده است. بر اساس اين آيات شريف، پيامبر خاتم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم»، معلّم آموزشي و پرورشي بشريّت است، آن نبيّ گرامي«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم»، فرستاده شده تا با تبيين قرآن كريم، انسان‌ها را تربيت كند و آنان را به مقام آدميّت برساند، خودسازي و تهذيب نفس را به بندگان آموزش دهد و آنان را به دو بال علم و عمل مجهّز كند تا بتوانند پرواز كنند. *دستورالعملي ارزنده براي سير و سلوك پيامبر گرامي«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» پس از مبعوث شدن به رسالت و دريافت برنامۀ آموزشي، از غار حرا به خانه بازگشتند. باري سنگين بر دوش آن رسول گرامي«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» آمده بود: «إِنَّا سَنُلْقي عَلَيْكَ قَوْلاً ثَقيلاً»، جبرئيل نازل شد و آيات اوّل سورۀ مزّمّل را آورد، در حقيقت با يك دستورالعمل دوازده‌گانه كه بهترين ابزار كار براي تحمّل آن بار سنگين بود، بر پيامبر اكرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» وارد شد. «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم، يا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ، قُمِ اللَّيْلَ إِلاَّ قَليلاً، نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَليلاً، أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتيلاً، إِنَّا سَنُلْقي عَلَيْكَ قَوْلاً ثَقيلاً، إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قيلاً، إِنَّ لَكَ فِي النَّهارِ سَبْحاً طَويلاً، وَ اذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَ تَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتيلاً، رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكيلاً، وَ اصْبِرْ عَلي ما يَقُولُونَ وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَميلاً»؛ اى جامه بر خود پيچيده، شب را جز اندكى (براى نماز و عبادت) برخيز، نصف شب را يا اندكى از نصف كم كن (يك سوّم آن را)، يا بر نصف بيفزاى (دو سوّم آن را)، و قرآن را با ترتيل (شمرده و آرام) تلاوت كن، همانا بار سنگيني به دوش تو آمده است و شب بيداري، موجب تقويت اراده و شرح صدر و قاطعيّت در گفتار است و بايد در روز نظير يك ستاره كوشا باشي و نام پروردگار خود را ياد كن و(در دل) از همه چيز به سوى او منقطع شو، همان خدايى كه پروردگار مشرق و مغرب است، جز او معبودى نيست، پس او را وكيل خود ساز، و بر آنچه مىگويند (از نسبتهاى ناروا) صبر كن و از آنها به وجهى نيكو دورى گزين. خداوند متعال در اين آيات شريفه مي‌فرمايد: يا رسول‌الله كه عباي نبوّت به دوش تو آمده است، از اين دستورالعمل كمك بگير: اوّل: شب‌زنده‌داري؛ «قُمِ اللَّيْلَ إِلاَّ قَليلا» دوّم: نماز شب(تهجّد)؛ «إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قيلا» سوّم: تمسّك به قرآن؛ «وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتيلاً» چهارم: اراده؛« إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً» پنجم: قاطعيّت در گفتار؛ «وَ أَقْوَمُ قيلا» ششم: فعّاليّت مدام؛ «إِنَّ لَكَ فِي النَّهارِ سَبْحاً طَويلاً» هفتم: ذكر مدام؛ «وَ اذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ» هشتم و نهم: دعا و انقطاع الي الله؛ «وَ تَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتيلاً» دهم: توكّل؛ «رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكيلاً» يازدهم: صبر؛ «فَاصْبِرْ عَلي ما يَقُولُون» دوازدهم: سعۀ صدر؛ «وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَميلا» بدين ترتيب خداوند متعال براي ياري رساندن به پيامبر«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» در راه پرمشقّتي كه لازم بود آن حضرت بپيمايد، يك دستورالعمل كه مشتمل بر دوازده بخش بود، ابلاغ فرمود. در واقع خداي سبحان با ابلاغ اين دستورالعمل، برنامۀ رسالت پيامبر«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» را تدوين فرموده‌است، برنامۀ جامعي كه نقشي اساسي و حسّاس، در امر رسالت براي پيامبر«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» ايفا كرد. پيامبر اكرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» با استفاده از اين دستورالعمل، فعّاليّت تبليغي و رسالت خويش را آغاز كردند و پس از تحمّل شدايد و پشت سر گذاشتن موانع فراوان و فشارهاي كفّار، توانستند در مدّت كوتاهي جامعۀ عرب جاهلي را دگرگون سازند و با يك انقلاب دفعي، افرادي مهذّب و باتقوا تربيت كنند. از ميوه‌هاي شيرين درخت نبوي، تربيت و پرورش انسان‌هاي با فضيلت و بامعرفت بود، آن حضرت علف‌هاي هرز رذالت و پستي را از دل آنان ريشه‌كن و نهال فضايل را در سينۀ آنان غرس كرد و فطرت پاك آنان نيز در رشد و به ثمر نشستن نهال فضائل مؤثّر واقع شد و يكي دو سال از بعثت نگذشته بود كه شجرۀ طيّبۀ اسلام، به بار نشست و مكتب نجات‌بخش اين دين جهان‌شمول، سراسر گيتي را متوجّه خويش ساخت. ثمرات حيات بخش بعثت پيامبر«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم»، در سايۀ اهتمام آن حضرت و اصحاب ايشان به دستورالعمل و برنامهاي كه از جانب خداوند حكيم در سورۀ مزّمّل نازل شد، تحقّق يافت لذا مي‌توان گفت آن دستورالعمل، در واقع برنامۀ سلوك معنوي مسلمانان، مشتمل بر راهكارهايي براي خودسازي آنان بود. برخي از مسلمانان صدر اسلام با عمل به اين برنامه و پيروي از پيامبر اكرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم»، به مقام آدميّت نائل آمدند. منازل سير و سلوك را يكي پس از ديگري پيمودند تا "فاني‌في‌الله " شدند. از اين رو اين دستورالعمل تربيتي مي‌تواند به عنوان يك برنامه، فرا راه سالك قرار گيرد و او را در حركتي كه پيش رو دارد، ياري كند. خداوند متعال به گونه‌اي حكيمانه و با توجّه به موانع و مشكلاتي كه پيامبر«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» در مسير حركت خود دارد، به تدوين اين دستورالعمل پرداخته و ناگفته پيدا است كه فقط با عمل به چنين برنامهاي مي‌توان بر شدائد و سختي‌ها فائق آمد و همچون پيامبر«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» پيروز ميدان شد. بنابراين موفّقيّت در ميدان سير و سلوك و عبور از سختي‌ها و موانع موجود در مسير حركت به سوي خدا، تنها با برنامهاي كه ذات باري تعالي براي سخت‌ترينِ كارها تنظيم و تدوين فرموده، امكان‌پذير است، هر كه اهل سير و سلوك باشد و رسيدن به مقامات عاليۀ عرفاني را به عنوان چشم‌انداز پيش روي خود رقم زده‌باشد، با عمل به اين دستورالعمل مي‌تواند به مطلوب خود برسد. انتهاي پيام/ش10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها