تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 15 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):ثروت فراوان، دشمن مؤمنان و پيشواى منافقان است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1826104074




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

هفت شهر عشق ...


واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: فريدالدين ابوحامد محمد عطار کدکني نيشابوري در اواخر سده‌ ششم و اوايل سده هفتم مي‌زيسته است. او در سال 537 هجري قمري به دنيا آمد.نامشمحمد، لقبش فريدالدين و کنيه‌اشابوحامد بود و در شعرهايش بيش‌تر عطار و گاهي نيز فريد تخلص کرده ‌است. نام پدر عطار، ابراهيم و نام مادرش رابعه بود. پدر او دکان داروفروشي داشت و بعد از وفات پدر، شغل او را دنبال کرد. عطار زندگي مادي خود را از همين راه تأمين مي‌کرد. او هرگز براي چيزي و يا کسي با انگيزه‌هاي مادي شعر نسرود و هميشه زندگي آرام و زاهدانه اي داشت. وي در طب،شاگرد مجد‌الدين بغدادي، پزشک ويژه‌ي سلطان محمد خوارزمشاه بوده‌است. در همين زمان است که با افکار عرفاني آشنا مي‌شود و برخي از آثار خود را در همان زمان خلق مي‌کند. او شعر را از محدوده‌ي تنگ ادبيات درباري و مداحي بيرون کشيد و آن را به زبان مردم عادي نزديک ساخت و بر بستر دردها، خواستها و آرزوهاي آنان به خلق آثار خويش پرداخت. در آثار عطار نزديک به 200 حکايت در مورد ديوانگان عاقل و يا عاقلان ديوانه نما همچون بهلول آمده‌است. ديوانگان، نقش ويژه‌اي در آثار او دارند. هر جا که در تنگناي اجتماعي، فکري، عقيدتي و يا مواردي اين چنين قرار بگيرد،حرفش را از زبان آنان مطرح مي‌کند زيرا که از سوي جامعه بر اينان حرجي نيست. او بر همين سياق به راحتي از زبان ديوانگان خلفاي عباسي را مورد انتقاد قرار مي‌داد. عطار بخشي از عمر خود را به رسم سالکان طريقت در سفر گذراند و از مکه تا ماوراء النهر رفت تا بسياري از بزرگان عرفان را زيارت کند. آثار به يادگار مانده از وي ، از جمله شامل ، رازنامه، اشترنامه، الهي‌نامه، بلبل‌نامه، بيان ارشاد، بي‌سرنامه، پندنامه، جواهر نامه، جوهرالذات، حيدرنامه، خسرونامه، ديوان قصايد و غزليات، سي‌فصل، شرح‌القلب،‌گل وهرمز مي باشد. هم چنين لسان‌الغيب، مختارنامه، مصيبت‌نامه، مظهرالعجايب، منطق‌الطير ،نزهت‌الاحباب، هيلاج‌نامه، وصلت‌نامه،ولدنامه، اخوان‌الصفا و تذکرة‌الاوليا از ديگر آثار اوست. عطار بحق از شاعران بزرگ و از مردان نام آور تاريخ ادبيات ايران است. کلام ساده و گيراي او که با عشق و اشتياقي سوزان همراه است، همواره سالکان راه حقيقت را چون تازيانه شوق به جانب مقصود راهبري کرده است. وي براي بيان مقاصد عاليه عرفاني خود بهترين راه را که آوردن کلام بي پيرايه ي روان و خالي از هر آرايش و پيرايش است، انتخاب کرده و استادي و قدرت کم نظير او در زبان و شعر به وي اين توفيق را بخشيده است. او حقايق عرفان را به نحوي بهتر در دلها جايگزين مي سازد و توسل او به تمثيلات گوناگون و ايراد حکايات مختلف هنگام طرح يک موضوع عرفاني، مقاصد معتکفان خانقاه ها را براي مردم عادي، بيشتر و بهتر روشن و آشکار مي دارد. عطار، يادآور سنت ادبي کهن ماست. شگرد عطار در فضاسازي داستان اصلي و داستان‌هاي فرعي مبتني بر باوري قلبي و شهودي است. برخي از تاريخ نويسان سال وفات او را 627 هجري قمري، دانسته اند و برخي ديگر سال وفات او را 632 و 616 دانسته اند ولي بنا بر تحقيقاتي که انجام گرفته بيشتر محققان سال وفات او را 627 هجري قمري دانسته اند و در مورد چگونگي مرگ او نيز گفته شده که او در هنگام يورش مغولان به شهر نيشابور توسط يک سرباز مغول به شهادت رسيده که شيخ بهاءالدين در کتاب معروف خود کشکول اين واقعه را چنين تعريف مي کند که وقتي لشکر تاتار به نيشابور رسيد اهالي نيشابور را قتل عام کردند و ضربت شمشيري توسط يکي از مغولان بر دوش شيخ خورد که شيخ با همان ضربت از دنيا رفت. مقبره شيخ عطار در نزديکي شهر نيشابور قرار دارد و چون در عهد تيموريان مقبره او خراب شده بود به فرمان امير عليشير نوايي وزير سلطان حسين بايقرا مرمت و تعمير شد. به مناسبت روز 25 فروردين ماه که در تقويم رسمي کشور به نام عطارنيشابوري نامگذاري شده، همه ساله مراسم بزرگداشت اين شاعر و عارف نامي در نيشابور و ديگر شهرهاي ايران برگزار مي گردد. ک/1 /380/




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 635]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن