واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آدم های خاموش در میدان توپخانه
گروه هنر تبیان: در هیاهوی میدان توپخانه، در ضلع شمال غربی میدان ساختمانی هست که همه آدم هایش ساکتند. سالهاست که سخنی بر لب نمی آورند؛ چون نمی توانند، از همان روز اول هم نمی توانستند؛ چرا که آنها چیزی جز مجسمه و نگاره نیستند اما خالقشان آنها را چنان ساخته که در سکوت سخن می گفتند و هر کدام بیانی بودند از زندگی و مردم واقعی عصری که هنرمند در آن زندگی می کرده است. یعنی عصر حاضر و دوره معاصر. اما این پیکره ها بیمار شده اند. خاک می خورند و در قرنطینه مانده اند؛ درها به رویشان بسته شده و همچنان مانده اند تا کسی برایشان کاری کند. اما چه کسی؟ مدیر موزه هلال احمر که برکنار شده و سمت دیگری را برعهده اش گذاشته اند؟ یا فرزند علی اکبر صنعتی؟ شاید هم مسئولان موزه صنعتی در کرمان و شاید هم باید منتظر بود تا علی اکبر صنعتی زاده دیگری بیاید و این بار اثار علی اکبر صنعتی را زیر چتر خود بگیرد و از آنها حمایت کند؟ علی اکبر صنعتی که نام و فامیلش را از یک بزرگمرد به یادگار دارد و رنج سالهای سخت کودکی را می توان در نگاه بسیاری از مجسمه هایش دید، دو موزه به نام خود در ایران دارد. یکی در تهران و یکی در زادگاهش کرمان. موزه اش در تهران را هلال احمر تاسیس کرد چرا که تعدادی از آثار این هنرمند را خریده بود و باید جایی به نمایش می گذاشت اما حالا این موزه در شلوغی میدان امام خمینی (ره) و دستفروش ها و رفت و آمد مردم گم شده و مسئولان هم آن را رها کرده اند تا نم دیوار به تابلوهای استاد نشت کند و رطوبت مجسمه ها را تکه تکه خرد کند و فرو بریزاند. بیشتر مجسمه های مرحوم صنعتی از گچ ساخته شده اند. برخی از آنها بسیار بزرگ هستند و ابعادشان چند متر است، برخی از این آثار همه به دیوارهای موزه هلال احمر نصب شده اند بنابراین انتقال آنها ساده نیست. برخی از آثار را نمی توان بدون لطمه خوردن، از دیوارهای موزه جدا کرد و ممکن است به برخی دیگر در حین جابجایی خدشه وارد شود.اما وقتی رسانه ها صدایشان در آمد که یک گنجینه ارزشمند در حال نابودیست، تلاش هایی برای نجات آنها آغاز شد. حالا هنردوستان دلخوشند که آثار صنعتی به کرمان برود و در موزه صنعتی کرمان به درستی نگهداری شود اما این قصه هم سر دراز دارد. موزه هنرهای ماعصر کرمان اعلام کرده که با حمایتهای مدیرکل ارشاد اسلامی کرمان و قولهای شورای شهر کرمان امیدوار است بتواند آثار صنعتی را به کرمان منتقل و آنها را مرمت و نگهداری کند. اما روند اداری این کار به کندی انجام می شود و با وجود تلاش شورای شهر کرمان این کار تا کنون انجام نشده و به نظر می رسد یکی از دلایل آن هم معطل ماندن فاز دوم موزه هنرهای معاصر صنعتی در کرمان باشد. این موزه 11 گالری دارد که سه گالری آن به نمایش آثار استاد صنعتی اختصاص دارد و مابقی هم به آثار سهراب سپهری، هنرمندان معاصر کرمان و... اختصاص داده شده اند. ساخت فاز دوم این موزه مدتی است در دستور کار قرار گرفته و شاید با احداث فاز جدید نه تنها مشکل کمبود فضای فعلی در موزه صنعتی کرمان حل شود، شاید امکانی برای انتقال سایر آثار این استاد از تهران به این موزه هم فراهم شود. اما توسعه این موزه هم با مشکل مواجه شده، میراث فرهنگی و ارشاد استان کرمان مخالف تغییر بنای این موزه هستند. اما به فرض که موزه هنرهای معاصر کرمان توسعه پیدا کند، به فرض که با انتقال آن هم موافقت شود و به فرض آنکه هیچ کس و هیچ چیزی هم مانع نشود، آیا این کار به صلاح هست؟ بیشتر مجسمه های مرحوم صنعتی از گچ ساخته شده اند. برخی از آنها بسیار بزرگ هستند و ابعادشان چند متر است، برخی از این آثار همه به دیوارهای موزه هلال احمر نصب شده اند بنابراین انتقال آنها ساده نیست. برخی از آثار را نمی توان بدون لطمه خوردن، از دیوارهای موزه جدا کرد و ممکن است به برخی دیگر در حین جابجایی خدشه وارد شود. بنابراین چاره ای وجود ندارد جز اینکه برای نگهداری از این آثار در تهران چاره ای اندیشیده شود. مطالب مرتبط: روایت تصویری از تخریب موزه صنعتی علی اكبر صنعتی هنر برای همه، همه علیه هنرتكرار یك تراژدیاستاد صنعتی در بستر بیماریتشییع پیكر پیر مجسمهسازی ایران در تهران گروه هنر تبیان / آدر مهاجر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 274]