واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مارک ها نشان شخصیت!
جوانی خصوصیات خاص خود را دارد که هیچ گریزی از آن نیست، یکی از نیازهایی که به شکل مستقیم با سن جوانی ارتباط دارد، نیاز به آراستگی است به طوری که کلیه جامعه شناسان و روان شناسان متفق القول هستند که جوانان در سنی خاص نیاز به پوشیدن انواع خاصی از لباس و آرایش مو را دارند که حس خود نمایی آنان را تا حد زیادی مرتفع ساخته و از طرفی دارای رنگ های شاد و جذاب باشد. از طرفی دین مبین اسلام نیز همواره بر آراستگی تاکید کرده و به آن توجهات خاصی داشته است، اما مرز بین آراستگی و آنچه به عنوان "خود نمایی غیر معقول" شناخته می شود چیست؟بسیاری معتقدند که معیارهای زیبایی در قرن بیست و یکم تغییر کرده و دیگر معیارهایی که در گذشته وجود داشت، به طور کلی از میان رفته است.از طرفی امروزه برندها هم ماجرای پیچیده ای است که این روزها جیب خیلی ها را خالی و صد البته جیب دیگران را پر می کند. بازار مارک گراییوقتی وارد مرکز تجاری و پاساژ ها می شویم با اکثر مغازه هایی که روبه رو هستیم بوتیک هایی هستند که محل عرضه لباس های خارجی است و کمتر به چشم می آید که بتوانیم در آن کالای ایرانی پیدا کنیم. اکثرا این مغازه ها نمایندگی یک مارک مخصوص با قیمت های سرسام آور و افسانه ای است.معمو لا فروشنده ها می گویند ما برای خرید خودمان به سفر می رویم. وقتی لباس ها را قیمت گذاری می کنیم باید طوری باشد که تمام خرج هایی که سفر، هزینه بار و گمرک دارد، تامین شود. از طرفی مردم خواهان خرید این لباس ها هستند.ما در پایان هر فصل لباس هایی که از آن فصل مانده به حراج می گذاریم و قیمت هایمان رامی شکنیم.به نظر می رسد مردم مناطق بالای شهر حاضرند برای خرید اجناس با مارک های مخصوص مبلغ بسیار زیادی پرداخت کنند.انگار به نوعی مارک گرایی در مردم این مناطق به چشم می خورد. وقتی از خریداران سوال می کنی که چطور حاضر به خرید یک کلاه 43 هزار تومانی یا یک دستکش 85 هزار تومانی می شوید، می گویند: چون مارک دارد و هیچ نارضایتی از این موضوع ندارند.به هنگام حراج می بینی فروشنده ای که تا دیروز برای هزارتومان کمتر حاضر به فروش لباس نبود اکنون همان لباس را به نصف قیمت می فروشد. وقتی از فروشنده مغازه ای می پرسم که چطور راضی به فروختن به این مبلغ شده اید؟ لبخند معنی داری می زند و می گوید: آخر فصل است و سکوت می کندبا شروع فصل سرد و تنوع در لباس ها وقتی به ویترین هر مغازه می رسی، کالاهای جدیدی جلوی چشم هایت را می گیرد; ولی با پاگذاشتن به داخل مغازه سعی می کنی از یاد ببری که چه چیزی تو را وادار به داخل شدن کرده بود; زیرا به قدری قیمت ها بالا و سرسام آور است که ترجیح می دهی فراموش کنی. در نگاه اول، چیزی که جلب توجه کرده و برایت اهمیت دارد، ظاهر شخص مقابل است. چشم هایت ناخودآگاه از پایین به کفش هایش خیره می شود و آرام به بالا می آید تا به صورتش خیره شوی. وقتی این همه دقت به ظاهر فرد مقابلت می کنی، پس باید خودت جزو کسانی باشی که همیشه سعی در تک پوشیدن دارند. وقتی جنس های ایرانی با کیفیت نیست و با یک بار شست وشو از فرم می افتد به اجبار به لباس های خارجی رو می آوری و وقتی در مورد مارک های مختلف این همه تبلیغ می کنند، بد نیست یک بار امتحان کنی. در این میان فروشنده ها سعی می کنند قیمت هایشان متعادل باشد، ولی به هنگام حراج می بینی فروشنده ای که تا دیروز برای هزارتومان کمتر حاضر به فروش لباس نبود اکنون همان لباس را به نصف قیمت می فروشد. وقتی از فروشنده مغازه ای می پرسم که چطور راضی به فروختن به این مبلغ شده اید؟ لبخند معنی داری می زند و می گوید: آخر فصل است و سکوت می کند.در میان این همه لباس های رنگارنگ با مارک های مختلف را می بینی ومی توانی مغازه هایی پیدا کنی که مارک های تقلبی روی لباس ها زده و تو باید بسیار هوشیار باشی تا فریب این مارک های تقلبی را نخوری. هویت و شخصیت آدم ها با پوشش گران قیمت و مشهور رشد نمی کند. بلکه این قدرت تعقل و دانایی یک انسان است که می تواند به او رنگ افتخار و شهرت دهد . آیا جوانان ایرانی دنباله رو مد لباس هستند؟برخی معتقدند شخصا دنبال مد نیستیم، چون دوست نداریم شبیه دیگران باشیم. برای همین هم تمام لباسهایمان مارک دار هستند; البته از هر مارکی هم خرید نمی کنیم. ترجیح می دهیم به جای جیوردانو و بوسینی، از بنتون یا ورساچه خرید کنیم. مریم، دختر بیست ساله درباره این که مد از کجا شروع می شود و چطور رواج پیدا می کند، معتقد است: "مد ها در ایران، همیشه از طریق ماهواره و برنامه های تلویزیونی آنها، رواج داده می شوند. بعد مغازه دارها و تولیدی ها دنبال این طرح ها می روند و تا جایی که بتوانند آنها را پیاده می کنند، یعنی تا جایی که صدای اکثریت جامعه بلند نشود."او در ادامه تاکید می کند:"بعد از رواج اولیه مد، آن قدر این نوع لباس ها در جامعه زیاد می شود که اکثر مردم مجبور می شوند از آنها استفاده کنند. مثلا من خودم، همیشه وقتی می خواهم لباس بخرم، دچار مشکل می شوم.
"اردشیر هم فکر می کند مد از طریق کمپانی های بزرگ مطرح می شود و می گوید: "این مدها، همان لباس هایی است که کانال های fashion نشان می دهند. کم کم طراح های دیگر هم از آنها کپی برداری می کنند و مدها به وجود می آیند."اما برخی نیز مخالف این نظریه اند که مد از طریق ماهواره ها یا به طور کلی از خارج مرزها، وارد ایران می شود. یاسمن، دانشجوی 22 ساله درباره نحوه رواج مد در ایران عقیده دارد: "در ایران مد با اروپا و آمریکا تفاوت دارد. در اینجا، خود جوانها هستند که از یک سبک خاص شروع می کنند و آن قدر آن را رواج می دهند تا همه به همان شکل لباس می پوشند. کدام مارک، چه کسانی، کجا؟مدها، علاوه بر طرح های متفاوت، بر اساس مارک های مهم نیز شناخته می شوند. برای برخی حتی این که لباس را از کجا خریده اند نیز اهمیت دارد.مریم، که به گفته خودش، مارک های معروف لباس را خیلی نمی شناسد، درباره کسانی که از مد پیروی می کنند معتقد است: "به نظرمن کسانی که دنبال مد هستند، عقلشان به چشمشان است و فقط می خواهند با ظاهرشان مطرح شوند. مد برای کسانی مهم است که چیزی برای عرضه به جامعه ندارند.".اما سیروس در مورد کسانی که از مد پیروی می کنند نظر متفاوتی دارد: "به نظر من کسانی که دنباله روی مد هستند، آدم های بی فکری هستند. یک نفر نیست به آن ها بگوید تو فردا می خواهی زن بگیری، باید طوری بگردی که زنت ازت حساب ببرد."گرچه هزینه پیروی از مد، مارک تا مارک و مغازه تا مغازه متفاوت است اما معمولا کسانی که دنبال مد هستند، نسبت به سایرین هزینه های بیشتری برای به روز نگه داشتن پوشش خود باید بپردازند. کسانی که دنبال مد هستند، عقلشان به چشمشان است و فقط می خواهند با ظاهرشان مطرح شوند. مد برای کسانی مهم است که چیزی برای عرضه به جامعه ندارند.بسیاری، پاساژها را در تعیین مسیر مد در ایران مهم می دانند آنچه در ظاهر جوانان ایرانی دیده می شود، نوعی از پوشش تقریبا مشابه است که می توان نام مد را روی آن گذاشت، اما برخورد خانواده ها با این پدیده، تفاوت های زیادی با یکدیگر دارد. "کسی که عاقل باشد، پولش را خرج لباس و کفش و اینجور چیز ها نمی کند. اما جوان ها، از اینکه دنبال این چیزها بروند، لذت می برند و از وقت و درس و کار و زندگی می زنند تا یک ربع بیشتر به سر و وضعشان برسند." حسینی که شغل آزاد دارد، با این که مد را قبول ندارد، با گفتن این نکات، می افزاید: " اگر با بچه ات دوست باشی، نتیجه بهتری می گیری. من هم چون در موارد دیگر حرفم را می خوانند، در این زمینه، آزادشان می گذارم. خوب وقتی هم که بچه ام دلش می خواهد تند و تند کفش و لباس بخرد، مسلما هزینه ها زیاد می شود." اما همه خانواده ها نسبت به رفتارهای فرزندانشان، با مسامحه برخورد نمی کنند. خانم علوی، خانه دار 48 ساله، یکی از این افراد است. او نسبت به مد مخالفت جدی دارد: "همه بچه ها اینطور نیستند که به دنبال این مسائل بروند، معمولا کسانی دنبال مد هستند که از تربیت درستی برخوردار نیستند و نمی توانند تشخیص بدهند که چطور باید لباس بپوشند."او درباره کنترل دنباله روی جوان ها از مد، کاملا به ایجاد مانع معتقد است و می گوید: "کنترل باید باشد، در غیر این صورت دیگر هیچ ارزش پوششی در جامعه باقی نمی ماند. البته امروز این قدر این موضوع درجامعه عادی شده، که شما اگر بخواهید جلوی بچه تان را بگیرید، همه فکر می کنند شما دارید اشتباه می کنید." برنامه های تلویزیونی ماهواره در جهت دهی به مد در ایران موثر است "بیشتر مدها را خود ما مغازه دارها به وجود می آوریم. بعد از این که مدل لباسی در غرب تولید شد، این خلاقیت تولید کننده های ایرانی است که روی آن طرح مانور بدهند و به شکلی درش بیاورند که نزدیک به خط قرمز فرهنگی جامعه خودمان نباشد."محمد علی درباره اهمیت پیروی مغازه دارها از مد می گوید: "اگر جنس مغازه مان روی مد سال نباشد، کاملا بازار را از دست می دهیم."فرید حتی روان شناسی قوی را برای یک مغازه دار مهم می داند و می گوید: "باید بدانیم مردم، کی، چی می خواهند؟"آراستگی و شیک پوشی بدون اشکال است . مشروط بر آنکه برای این آراستگی تعاریف مقبولی وجود داشته باشیم و قرار نباشد شیک پوشی را صرفا با استفاده از اجناس و مارک های خاص و یا خرید از فروشگاه های ویژه در باور خود بگنجانیم . اگر به این بیت شعر توجهی داشته باشیم " تن آدمی شریف است ، به جان آدمیت نه همین لباس زیباست نشان آدمیت " می توانیم نه تنها برای خود بلکه به دیگران و فرزندان خود هم بیاموزیم که ابراز وجود را به پوشیدن لباس های فاخر و مارک دار ندانند. هویت و شخصیت آدم ها با پوشش گران قیمت و مشهور رشد نمی کند. بلکه این قدرت تعقل و دانایی یک انسان است که می تواند به او رنگ افتخار و شهرت دهد . ابتکارتنظیم و تغییر برای تبیان : کهتری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 363]