واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: فتوای آقای مشائی درباره موسیقیبخش سیاسی-اگرچه در این روزها تا حد زیادی به این مباحث پرداخته شده است اما استفاده های سیاسی و باندی گروهها و جریانهای مختلف از موضوع مرجعیت ما را ناگزیر ساخت که چند سطری را درباب مقوله مرجعیت دینی مطرح نماییم.یکی از مهم ترین آسیبهایی که در این دهه ها برخی گروههای مذهبی و متدینین را تهدید می کند اجتهادات شخصی بدون سوابق علمی و فقهی است. علی رغم تمام ادعاها و توهمات جریانهای غرب گرا اولین جرقه حرکت مدرن سیاسی ایران علیه سلطنت مطلقه و استبداد سیاسی توسط میرزای شیرازی مرجع تقلید فقید در دوران قاجار در جریان نهضت مبارزه با امتیاز توتون و تنباکو زده شد.حضور علمای بزرگ نیز در جنبش مشروطه و حمایت مراجع تقلید البته قبل از انحراف آن نیز نشان دهنده عمق و میزان قدرت سیاسی مراجع در ایران است.انقلاب اسلامی ایران نیز توسط مرجع عالیقدر تقلید حضرت امام خمینی رهبری شد و به ثمر نشست. از دیرباز فقه شیعه به واسط ویژگی های پویا و روزآمد خود فضای به نسبت مساعدی را برای اجتهاد در ابواب مختلف فراهم کرده و این تکثر و مشرب ها و مکتبهای مختلف فکری فضای متکثری را فراهم آورده است.اما نکته مهم در این میان ،تفاوتهای اجتهاد مراجع تقلید است که درباره مسائل مختلف فقهی و برخی مسائل روز می باشد. از دیرباز فقه شیعه به واسط ویژگی های پویا و روزآمد خود فضای به نسبت مساعدی را برای اجتهاد در ابواب مختلف فراهم کرده و این تکثر و مشرب ها و مکتبهای مختلف فکری فضای متکثری را فراهم آورده است.هر کدام از فقها بر مبنای منابع اصلی اجتهاد و فقه با نیتی خالص به جستجوی مسیر صواب و ثوابند .اما لازمه این تتبعات و تفقهات دانش عمیق فقهی و علوم مختلفی چون حدیث و رجال است.لذا بدون آشنایی و سیر علمی هر کسی را شایستگی صدور فتوا نیست. به علاوه امر قابل ذکر درباره این گونه فتاوا نسبت آن با ولایت فقیه است. طبق اندیشه سیاسی امام راحل و قانون اساسی جمهوری اسلامی و اصلاحات آن در سال 68،فقیه حاکم که شجاع ، عادل ، مدیر و مدبر است؛ ولایت امر را بر عهده داشته و تمام احکام حکومتی و اجتماعی از او نشات می گیرد و ملاک عمل است. یکی از مسائل بسیار مهمی که امام راحل و رهبر معظم انقلاب بر آن تاکید می کردند تکریم و بزرگداشت مراجع تقلید است.
یکی از مسائل بسیار مهمی که امام راحل و رهبر معظم انقلاب بر آن تاکید می کردند تکریم و بزرگداشت مراجع تقلید است. از طرف دیگر مساله ای که تمام عالمان دین و متفکران اسلامی برآن تاکید دارند تخصصی بودن بحث صدور احکام و الزام اجتهاد در این زمینه است.یکی از مهم ترین آسیبهایی که در این دهه ها برخی گروههای مذهبی و متدینین را تهدید می کند اجتهادات شخصی بدون سوابق علمی و فقهی است. برای مثال مساله موسیقی یکی از موارد مناقشه برانگیز می باشد.آرای مراجع تقلید در این باب متفاوت است .عده ای مطلقا آن را حرام و معادل غنا و عده ای به تفکیک بین موسیقی لهوی و غیر آن قائلند که به تفصیل بیان خواهد شد.این تفاوت نظر نه به خاطر عدم اطلاع که مشبهای فقهی متفاوت حضرات مراجع است و نظریه دادن های غیر تخصص بسیار ناصحیح است .برای مثال در خبری که سایتهای مختلف اصولگرا منتشر شد، اخیرا آقای مشائی رییس دفتر رییس جمهور و 17 مسوولیت مختلف دیگر در اظهاراتی گفته اند: "هنر و موسیقی را هنرمند می شناسد و قدر می داند و اگر جامعه ای به آن اهمیت ندهد منزوی و افسرده می شود.بعضی موسیقی را نمی شناسند و با کتاب حافظ و سعدی و شاهنامه انس ندارند و عشقی هم در وجودشان پیدا نمی شود". مشایی افزود: "اگر موضوعی را بگویم می گویند کفر گفت; ولی بعضی موسیقی را درک نمی کنند و نمی فهمند و می گویند موسیقی حرام است".این موضوع یکی از مسائل مناقشه برانگیز فقهی است و فقها و مراجع تقلید در باره آن آرای متفاوتی داشته اند. گفتنی است در باره حلیت موسیقی اقوال فقها متفاوت و متعدد است.برخی فقها و مراجع ماضی و حال به حرمت کلی موسیقی حکم داده بودند. این مراجع افرادی مهم در حوزه اندیشه و فقه بوده و هستند. در مقابل عده ای از مراجع و فقها به تفکیک موسیقی لهوی و غنا از سایر موسیقی ها حکم داده اند و غنا را حرام و شنیدن غیر آن را جایز دانسته اند.با این حال اشارات مستقیم مشایی به برخی كه موسیقی را حرام می دانند، موجب شده است تا باردیگر موضوع آقای مشائی که گویا علاقه به سخنان جنجالی مانند دوستی با مردم اسراییل و یا ایراد به نبوت انبیا دارد نقل مجالس شود.به نظر می رسد این گونه مباحث که به شکل نسنجیده و غیر تخصصی مطرح می شوند نسبتی با مباحث علمی و فقهی ندارند. آقای مشائی به عنوان یک مقام مسوول باید توجه داشته باشند که در یک کشور شیعی مراجع تقلید از احترام فراوان برخوردارند و این گونه نظرات باعث کاسته شدن جایگاه مراجع نیست بلکه دل علاقه مندان به دولت را به درد خواهد آورد.آقای مشائی به عنوان یک مقام مسوول باید توجه داشته باشند که در یک کشور شیعی مراجع تقلید از احترام فراوان برخوردارند و این گونه نظرات باعث کاسته شدن جایگاه مراجع نیست بلکه دل علاقه مندان به دولت را به درد خواهد آورد.نهایتا به نظر می رسد لازم است نظر فقهی مقام معظم رهبری را در این باب مرور کنیم. ملاك تمییز موسیقى حلال از حرام چیست؟ و آیا موسیقى كلاسیك حلال است، بسیار مناسب است كه معیار آن را بیان فرمایید؟هر موسیقى كه به نظر عرف موسیقى لهوى و مطرب كه مناسب با مجالس عیش و نوش است باشد، موسیقى حرام محسوب مىشود و فرقى نمىكند كه موسیقى كلاسیك باشد یا غیر كلاسیك. تشخیص موضوع هم موكول به نظر عرفى مكلّف است و اگر موسیقى این گونه نباشد بخودى خود اشكال ندارد.این فتوا معیار عمل تمام دستگاههای دولتی و فرهنگی نظام به عنوان فتوای ولی فقیه است که به علت شان ولایت فقیه در تمام حوزه های سیاسی و اجتماعی لازم الاجراست.این نگاه تخصصی و متناسب با نیازهای روز رهبر معظم انقلاب بر گرفته از مکتب فقهی پویای حضرت امام راحل می باشد که بر مبنای نیازهای روز و اساسی جامعه است.این نگاه فقهی بر اساس تفقه دینی مراجعی مانند امام و رهبری بنا شده است و با برداشتهای فقهایی که سنتی می اندیشند متفاوت است.این بحث فقیهانه مسلما علمی و تخصصی است.این نگاه موسیقی را به لهوی و غیر لهوی تقسیم کرده و آن را مبنای حرمت و حلیت می داند.اما سبک غیر تخصصی این مقام مسوول که فاقد تخصصهای علمی و فقهی هستند و در عین حال با نگاهی کامل مثبت کل مقوله موسیقی را نگاه تحلیل می کنندمشکلات زیادی را در پی داشته است.نهایتا به نظر می رسد بهترین پاسخ به این گونه مباحث را آقای لاریجانی ریاست مجلس بیان داشته است" که اسلامیت اصول دارد و هرکسی نمی تواند پابرهنه وارد این امور شود. من با برخی اظهارات سبک در حوزه دین مخالفم. تحقیر علما وزن این آقایان را اضافه نمی کند.علما باید راجع به مسائل اسلامی نظر دهند و نه کسانی که در این زمینه دانش فقهی ندارند. من با برخی حرفهای ناپخته در حوزه دین مخالفت دارم".گروه جامعه و ارتباطات
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 377]