محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855006394
شفاعت آرزويي معقول، ولي مشروط(محتوای سوره توبه)
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: شفاعت آرزویی معقول، ولی مشروط(محتوای سوره توبه)
سیماى سوره توبهاین سوره كه نهمین سورهى قرآن كریم است، یكصد و بیست و نه آیه دارد و در سال نهم هجرى نازل شده است. (تفسیر نور الثقلین) قسمتهایى از آن قبل از جنگ تبوك، بخشى در حال جنگ و قسمت دیگر، بعد از آن نازل شده است.مشهورترین نامهاى این سوره در روایات، «توبه» و «برائت» است. «توبه»، از آن جهت كه در این سوره، بارها از توبهى انسان و بازگشت لطف الهى سخن به میان آمده است، و «برائت»، به این جهت كه این سوره با اعلام برائت از مشركان آغاز شدهاست. البته این سوره در زمان رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله) به نام «برائت» مشهور بوده است.برخى مفسّران به خاطر ارتباط مطالب این سوره با سورهى «انفال»، این سوره را دنبالهى آن دانسته و گفتهاند: به همین دلیل نیازى به «بسم الله الرحمن الرحیم» نداشته است، ولى به عقیدهى ما كه از اهل بیت پیامبر (صلى اللَّه علیه و آله) گرفتهایم، این سوره، مستقلّ است و نداشتن «بسم الله» به خاطر لحن قهرآمیز آن نسبت به مشركین است، زیرا كلمهى «بسم الله»، نشان رحمت و امان است و این سوره با اعلام تنفّر از مشركانِ پیمان شكن آغاز شده است. چنان كه حضرت على (علیه السلام) مىفرماید: «بسم الله» براى امان دادن و برائت براى رفع امان است. (تفسیر مجمع البیان) محتواى سورهاز آنجا كه این سوره به هنگام اوج گرفتن در جزیره عرب و پس از در هم شكسته شدن آخرین مقاومت مشركان نازل گردیده، محتواى آن داراى اهمیت ویژه و فرازهاى حساسى است. قسمت مهمى از آن درباره ی باقیمانده مشركان و بت پرستان و قطع رابطه با آنها، و الغاء پیمانهایى است كه با مسلمانان داشتند (بخاطر نقض مكرر این پیمانها از طرف آنان) تا بقایاى بت پرستى براى همیشه از محیط اسلام بر چیده شود.و از آنجا كه با گسترش اسلام و در هم شكسته شدن صفوف دشمنان عدهاى تغییر چهره داده، خود را در صفوف مسلمانان جاى دادند، تا در فرصت مناسب به اسلام ضربه كارى زنند، قسمت مهم دیگرى از این سوره از منافقان و سرنوشت آنان سخن مىگوید، و به مسلمانان شدیدا هشدار مىدهد و نشانههاى منافقان را بر مىشمرد.به عقیدهى ما كه از اهل بیت پیامبر (صلى اللَّه علیه و آله) گرفتهایم، این سوره، مستقلّ است و نداشتن «بسم الله» به خاطر لحن قهرآمیز آن نسبت به مشركین است، زیرا كلمهى «بسم الله»، نشان رحمت و امان است و این سوره با اعلام تنفّر از مشركانِ پیمان شكن آغاز شده است. چنان كه حضرت على (علیه السلام) مىفرماید: «بسم الله» براى امان دادن و برائت براى رفع امان است.بخش دیگرى از این سوره پیرامون اهمیت جهاد در راه خدا است، زیرا در این موقع حساس غفلت از این موضوع حیاتى باعث ضعف و عقبنشینى و یا شكست مسلمانان مىشد.بخش مهم دیگرى از این سوره به عنوان تكمیل بحثهاى گذشته از انحراف اهل كتاب (یهود و نصارى) از حقیقت توحید، و انحراف دانشمندانشان از وظیفه رهبرى و روشنگرى سخن مىگوید.و نیز در آیات دیگرى به تناسب بحثهاى مربوط به جهاد، مسلمانان را به اتحاد و فشردگى صفوف دعوت مىكند و متخلفین یعنى افراد سست و تنبلى كه به بهانههاى مختلف شانه از زیر بار وظیفه جهاد تهى مىكردند شدیدا سرزنش و ملامت و به عكس از مهاجرین نخستین و سایر مؤمنان راستین مدح و ستایش مىكند.
از آنجا كه جامعه گسترده اسلامى در آن روز نیازهاى مختلفى پیدا كرده بود، كه مىبایست بر طرف گردد، به همین مناسبت بحثى از زكات، و پرهیز از تراكم و كنز ثروت، و لزوم تحصیل علم، و وجوب تعلیم افراد نادان را یاد آور مىشود.علاوه بر مباحث فوق، مباحث دیگرى مانند داستان هجرت پیامبر (صلی الله علیه و آله)، مساله ماههاى حرام كه جنگ در آن ممنوع است، موضوع گرفتن جزیه از اقلیتها و امثال آن به تناسب مطرح گردیده است. شرایط استغفارما كانَ لِلنَّبِیِّ وَ الَّذینَ آمَنُوا أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكینَ وَ لَوْ كانُوا أُولی قُرْبى مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحابُ الْجَحیمِ (توبه/113) براى پیامبر و مؤمنان، شایسته نبود كه براى مشركان (از خداوند) طلب آمرزش كنند، هر چند از نزدیكانشان باشند (آن هم) پس از آنكه بر آنها روشن شد كه این گروه، اهل دوزخند!مشهورترین نامهاى این سوره در روایات، «توبه» و «برائت» است. «توبه»، از آن جهت كه در این سوره، بارها از توبهى انسان و بازگشت لطف الهى سخن به میان آمده است، و «برائت»، به این جهت كه این سوره با اعلام برائت از مشركان آغاز شدهاست. البته این سوره در زمان رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله) به نام «برائت» مشهور بوده است.بعضى از مردم گناه مىكنند و آرزو مىكنند كه پیامبر یا یكى از اولیاء خدا آنان را شفاعت كند، زیرا فرزند فلان ولى از اولیاء خداست یا پیرو پیامبر است.ممكن است این خواسته، آرزویى معقول باشد ولى به سه شرط:1- این آرزو تنها یك خواسته نباشد بلكه آرزویى باشد توأم با عمل صالح. قرآن كریم مىفرماید: «آیا آدمى تمنى مىكند، در حالى كه آخرت و دنیا از آن خداست». تا آنجا كه مىگوید: «براى آدمى جز آنچه براى به دست آوردنش سعى ورزیده نیست». اینها دلیل بر این است كه آرزو اگر در همان محدوده آرزو باقى بماند سودى نخواهد داشت.2- رابطه و پیوستگىاش به ولى یا رسول رابطه و پیوستگى بر مبناى ایمان باشد نه آن كه فقط جنبه عاطفى داشته باشد یا پیوستگى نسبى باشد. زیرا پیوندهاى مكتبى، مهمتر از پیوندهاى عاطفى است و نباید عواطف فامیلى بر مكتب غالب شود. «ما كانَ» ... «وَ لَوْ كانُوا أُولِی قُرْبى» و همچنین خویشاوندى با پیامبر، مانع دوزخ نیست. «وَ لَوْ كانُوا أُولِی قُرْبى» خداوند او را فرستاده تا مردم از او فرمان ببرند و اگر رابطه و پیوستگى از جهت ایمان به خدا باشد سبب شفاعت او مىشود.3- گناه انسان، شرك به خدا كه گناهى عظیم است نباشد، زیرا خدا هر گناهى را مىآمرزد مگر شرك به خود را. شرك، گناهى نابخشودنى است و حتّى استغفار پیامبر براى مشركان بىاثر است. «ما كانَ» ... «أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِینَ»با تحقق این شروط پیغمبر یا ولى خدا مىتوانند از گناهكاران شفاعت كنند ولى باز هم شفاعت به آن معنى نیست كه بر خدا واجب است كه گناهان را بیامرزد. بلكه بنده باید خدا را بخواند و خدا به فضل خود دعاى او را مستجاب كند. همچنین شفاعت و استغفار به یك معنى است زیرا استغفار دعاست براى آمرزش گناه گناهكاران. تا زمانى كه شخصى مشرك است اهل جهنم است بنابراین طلب آمرزش براى او معنایی ندارد. او از امتى است و مؤمنین از امت دیگر. سرانجام او آتش است و سرانجام مؤمن بهشت.گناه انسان، شرك به خدا كه گناهى عظیم است نباشد، زیرا خدا هر گناهى را مىآمرزد مگر شرك به خود را. شرك، گناهى نابخشودنى است و حتّى استغفار پیامبر براى مشركان بىاثر است. «ما كانَ» ... «أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِینَ»صادقین چه كسانی هستند؟ «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ»(119)، «اى كسانى كه ایمان آوردهاید از خدا بترسید و با راستگویان باشید.» در روایات شیعه و سنى آمده است كه مقصود از «الصَّادِقِینَ» در این آیه ، محمّد (صلى اللَّه علیه و آله) و آل محمّد (علیهم السلام) مىباشند.(آیه 177 سورهى بقره، اهل ایمان، انفاق، نماز، وفاى به عهد و صبر در برابر مشكلات را صادق مىشمارد و آیه 15 سوره حجر و 8 سوره حشر، مهاجرانِ رنج كشیده و جان بر كف را «صادق» شمرده است.) نكات آیه:1- دوستى، همنشینى و همراهى با راستگویان، یكى از عوامل تربیت و جلوگیرىِ انسان از انحراف است. «اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ» 2- از رهبران الهى جدا نشویم. «كُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ»3- رهبران الهى معصوم هستند، و گر نه خداوند فرمان نمىداد با آنان باشید.«كُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ» 4- تكامل جامعه در سایهى ایمان، تقوا و اطاعت از رهبر معصوم است. «آمَنُوا»، «اتَّقُوا»، «مَعَ الصَّادِقِینَ»5- در هر زمان باید معصومى باشد كه مسلمانان با او همراه باشند. «كُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ»6- جایگاه صدق تا حدّى است كه خداوند به جاى «معصومین»، «صادقین» به كار برده است، و كسانى را كه مراحل ایمان و تقوا را پشت سر گذاشتهاند، با این عنوان ستایش كرده است. «آمَنُوا»، «اتَّقُوا»، «الصَّادِقِینَ» وای بر دلهای بیماروَ أَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَتْهُمْ رِجْساً إِلَى رِجْسِهِمْ وَ ماتُوا وَ هُمْ كافِرُونَ (توبه/125)، و امّا آنان كه در دلهایشان بیمارى است، (آیات قرآن) پلیدى بر پلیدى آنان افزاید و در حال كفر بمیرند.نكتههای آیه:اگر لاشهى مردهاى در استخر بیفتد، هر چه باران بیشتر بر آن ببارد، بدبوتر مىشود. این بوى بد به خاطر باران نیست، بلكه به خاطر آن مردار است. روحِ لجاجت و تكبّر در انسان، سبب مىشود كه با نزول آیات قرآن، بیماردلان، متكبّرتر شوند و لجاجت، تعصّب و عناد بیشترى از خود نشان دهند. پیام های آیه:1- بیمارىهاى روحى، مثل بیمارىهاى جسمى است، اگر به فكر چاره نباشیم، گسترش یافته، انسان را نابود مىكند. «فَزادَتْهُمْ رِجْساً إِلَى رِجْسِهِمْ»2- كفر، حقپوشى و ناسپاسى، بیمارى خطرناكِ روح و دل انسانهاست. «فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ» ... «كافِرُونَ» 3- منافق، بدعاقبت است. «ماتُوا وَ هُمْ كافِرُونَ» نوشته آمنه اسفندیاری – گروه دین و اندیشه تبیانمنابع:1- تفسیر نور ج 52- تفسیر نمونه ج 73- تفسیر هدایت ج 4
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 629]
-
گوناگون
پربازدیدترینها