واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: کادوی خداوند به برخی انسانهالطفا سلام برسانید!
سلام هدیه ای است که انسان ها در هنگام ملاقات با یکدیگر به هم عرضه می کنند. هدیه ای که سرشار از شادی و سرور است و آرزوی سلامتی جسم و روح را در پی دارد.اما نکته قابل ملاحظه این است که این کادوی گرانبها را تنها در هنگام ملاقات رو در رو به یکدیگر اهدا نمی کنند. بلکه می توان همانند دیگر کادوها با ابزارهای دیگر و به گونه هایی متفاوت به دیگران رسانید. پست, فکس و اینترنت می تواند زحمت رساندن نامه, پیامک و یا ایمیل شما را که حاوی سلام گرمتان به یک دوست قدیمی است, به دوش بکشد. همینطور دل و زبان دوستان را می توان برای ابلاغ سلام به دیگران به خدمت گمارد. خدمتی که در راه صلح و صفا و دوستی است و هزینه ای هم بر دوش کسی نمی گذارد. کادوی خداوندجالب اینجا است که خداوند هم به وسیله برخی, سلام خود را به دیگران رسانده است. برای نمونه هنگامی که جبرائیل خدمت پیامبر می رسید, چنین می گفت:ای محمد! خداوند سلام رسانده و این آیات را برایت فرستاده است.1هنگامى كه حضرت خدیجه از دنیا رفت, دخترش فاطمه علیهاالسلام كه كودكى بیش نبود, از گرد پیامبر کنار نمی رفت و چنین می گفت: اى رسول خدا! مادرم كجاست؟ اما پیامبر پاسخى نمىداد و در فكر این بود كه چه جوابى به او بدهد. در این حال جبرئیل بر او نازل گردید و گفت: خداوند مىفرماید: به فاطمه سلام برسان و به او بگو مادرت با آسیه همسر فرعون و مریم دختر عمران، در خانه اى در بهشت قرار دارد که دیوارهاى آن از طلا و ستونهاى آن از یاقوت سرخ است.2 هدیه ای گرانبها در گستره زمان و مکاناین هدیه به ظاهر کوچک و بی قیمت, گاهی چنان ارزشمند می شود که هزار هدیه گرانبها در برابر آن دیده نمی شوند. همانند هدیه ای که یوسف علیهالسلام برای پدرش فرستاد.یوسف هنگامی که عربی را در سرزمین مصر دید و دانست که از کنعان خواهد گذشت, به او گفت: هنگامی که به فلان وادى رسیدى بایست و فریاد كن: اى یعقوب! اى یعقوب! مرد بزرگوار نیكو منظر و تنومند و خوش چهره اى خواهد آمد. به او بگو: من در مصر مردى را ملاقات كردم كه به شما سلام رسانید و گفت: امانت تو نزد خداى تعالى ضایع نشده است.3همه ما باید به این باور برسیم که سلام دیگران در نزد ما امانتی است که باید آن را به صاحبانش برسانیم. پس همانگونه که حرمت دیگر امانات مردم را نگاه می داریم, باید این هدیه گرانبها را نیز به دست و دل صاحبانش برسانیم.شگفتی این هدیه در این است که آن را می توان به آینده هم فرستاد. گفته اند: یکی از مومنان طایفه جن هنگامی که نزد پیامبر آمد به ایشان چنین گفت: پیامبران پیشین که بشارت تو را به من داده اند, همگی سلام تو را رسانده اند.4جابر بن عبدالله انصاری یکی از یاران پیامبر خدا بود که توانست پنجمین جانشین او را ببیند و سلام پیامبر را به او برساند. روزی جابر خدمت امام سجاد علیه السلام رسید و مشغول گفتگو با امام شد. ناگاه حضرت باقر(علیه السلام) که کودکی کم سن و سال بود, وارد شد.
جابر که او را شناخت، لرزه بر اندامش افتاد و گفت: به خدا سوگند كه شمایل پیامبر را دارا است. حضرت باقر (علیه السلام) به او گفت: آنچه را كه رسول خدا به تو سپرده است به من برسان. جابر گفت: اى مولاى من! رسول خدا به من بشارت دادند كه تا زمانی که شما را ملاقات کنم, زنده مىمانم و به من فرمود آنگاه كه او را ملاقات كردى سلام مرا بدو برسان، پس اى مولاى من! رسول خدا به شما سلام رسانیدند.امام باقر(علیه السلام) هم فرمود: تا آسمان و زمین برپاست بر رسول خدا درود و سلام و بر تو اى جابر كه آن سلام را به من رساندى.5همه ما باید به این باور برسیم که سلام دیگران در نزد ما امانتی است که باید آن را به صاحبانش برسانیم. پس همانگونه که حرمت دیگر امانات مردم را نگاه می داریم, باید این هدیه گرانبها را نیز به دست و دل صاحبانش برسانیم.سلمان فارسی به دو نفر گفت: امانتی برای من نزد شماست. گفتند: هرگز، فقط گروهی از مردم به شما سلام رساندند. فرمود:(همین سلام مردم، امانت است) چه متاعی برتر از همین «سلام» که تحیت اهل بهشت است.6آری, همه ما باید با چشم واقع به این هدیه پرارزش بنگریم و آن را حقیقی و ارزشمند بدانیم. اما بسیاری از مردم چون ارزشی برای آن قایل نیستند, آن را به حساب نمی آورند و به باد فراموشی می سپارند. پاسخ شایسته به این هدیه ارزشمندقرآن به ما آموخته که در برابر محبت دیگران پاسخی در خور و شایسته بدهید.7 بنابراین اگر دوستی سلامی را به هر نحوی برای ما فرستاد و شادی را کم یا زیاد به دل ما ارسال کرد, شایسته است که پاسخی درخور و محبت آمیز دریافت نماید.سلمان فارسی به دو نفر گفت: امانتی برای من نزد شماست. گفتند: هرگز، فقط گروهی از مردم به شما سلام رساندند. فرمود:(همین سلام مردم، امانت است) چه متاعی برتر از همین «سلام» که تحیت اهل بهشت است. یکی از یاران امام صادق(علیه السلام) خدمت آن حضرت رسید و گفت: عبدالله بن ابى یعفور خدمت شما سلام رساند. حضرت فرمود: بر تو و بر او درود و سلام باد. هنگامى كه عبدالله را دیدى از طرف من سلام به او برسان و به او بگو كه جعفر بن محمد گفت: اى عبدالله! در جایگاهی که علی(علیهالسلام) نزد رسول خدا داشت, بنگر و ملازمش باش. او چنین جایگاهی را به سبب راستگویی و ادای امانت به دست آورده است.8 ابلاغ سلام به ارواح طیبهارواح انسانها پس از مرگ نیز می توانند هدایای معنوی را دریافت کنند و به آن واکنش نشان دهند. چرا که مرگ نابودی نیست, بلکه تنها انتقال روح از دنیا به برزخ است.سلام, هدیه ای است معنوی که بر جان می نشیند و دل را سرشار از شادی و سرور می کند. بنابراین این هدیه قابلیت آن را دارد که در میان ارواح انسانها رفت و آمد کند و تبادل گردد. فرقی هم نمی کند که آنها در این دنیا باشند یا در سرای برزخ.
اصبغ بن نباته می گوید: با امیرمومنان علی (علیهالسلام) از قبرستانی عبور می کردیم که حضرت به مردگان سلام داد و چنین گفت: السَّلَامُ عَلَى أَهْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه. 9پس بیایید هر از چندی ارواح همه مومنان مخصوصا خویشاوندان و دوستانمان که چشم امید به سوی ما دارند, سلامی بدهیم و به همراهش فاتحه ای ضمیمه کنیم. اما از این مهمتر کسانی هستند که وظیفه داریم هر روز به آنان ابراز ارادت کنیم و به روح بلند و بی همتایشان درود بفرستیم. امام صادق (علیهالسلام) می فرماید:فرشتهاى از فرشتگان از خدا خواست كه قدرت شنیدن سخنان بندگان را به او بدهد. خداوند متعال هم این كار را كرد. هر گاه یكى از مؤمنان بگوید: خدایا! بر پیامبر و اهل بیتش درود و صلوات بفرست، این فرشته، سلام او را به پیامبر می رساند و پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) هم پاسخ می دهد: بر او سلام و درود باد.اما به گمانم زیباترین درودها و ارزشمندترین سلام ها را باید نثار عزیزترین انسانها کرد. همو که عزیز فاطمه هست و گل سرسبد خاندان پیامبر یعنی آخرین حجت خدا بر روی زمین مهدی زهرا. در دعای ندبه می خوانیم:فَبَلِّغْهُ مِنَّا تَحِیَّةً وَ سَلَاماً وَ زِدْنَا بِذَلِكَ یَا رَبِّ إِكْرَاما. 10خداوندا ! سلام و تحیت ما را به او برسان و با این درود بر بزرگی و کرامت ما بیافزا . سیدمصطفی بهشتی – کارشناس گروه دین و اندیشه تبیانپی نوشت ها:1- نهج الخطابة, ج 2, ص 76.2- الخرائج و الجرائح، ج2، ص 53.3- كمال الدین، ج1، ص141.4- بحارالأنوار, ج60، ص 84.5- كمال الدین، ج1، ص254.6- امالی طوسی، ج1، ص357.7- سوره نساء, آیه 86.8- الكافی، ج2، ص 104.9- بحارالأنوار, ج 90, ص 203.10- اقبال الأعمال, ص 298.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 594]