تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866245675
امتحان 20مرحله ای رسول خدا
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: امتحان 20مرحله ای رسول خدا
در قرآن می خوانیم:وَ اِذِابْتَلى اَبْراهیمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَاَتَمَّهُنَّ قالَ اِنّى جاعِلُكَ لِلنّاس ِاِمامَاً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتى قالَ لایَنالُ عَهْدِى الظّالِمینَ. و [بیاد آورید] هنگامى كه ابراهیم را پروردگارش با كلماتى بیازمود، و او همه را [بشایستگى ] انجام داد؛ [آنگاه خدا به او] فرمود: «من تو را پیشواى مردم قرار دادم.» [ابراهیم ]گفت: «از نسل من [نیز]؟» فرمود: پیمان من به ستمكاران نخواهد رسید.» (بقره/124)مرحوم صدوق پیرامون آیه یاد شده مى فرماید: آزمون بر دو نوع است: نوع نخست، آزمونى است كه به منظور كشف حقیقت و پى بردن به فرجام كار انجام مى شود؛ زیرا امتحان كننده از حقیقت كار و فرجام آن بى خبر است. چنین آزمونى ازجانب خدا غیرممكن است، چرا كه او آگاه به نهانها و داناى به فرجام كارهاست و تمامى موضوعات و پوشیده ها براى او روشن و عیان است. نوع دوّم، آزمونى است كه به منظور بروز استعدادها و تواناییها براى افراد و جامعه ها پیش مى آید تا بدینوسیله حقایق انسانها مشخّص شود؛ آنگاه كسانى كه دربرابر این رویدادها كه براى آزمودن انسانها رخ مى دهد، پایدارى ورزند و به وظیفه خود آنگونه كه شایسته است، عمل كنند، به كمال بال مى گشایند و درخور پاداش مى شوند و برازندگى اوج گرفتن به مقام بالاتر و كمال والاتر را مى یابند، و كار سترگ آنها نیز سرمشق عصرها و نسلها مى شود. با این بیان، حوادث روزگار كه بر اساس سنّت الهى براى آزمودن آدمیان اتّفاق مى افتد، در همانحال كه سنگ محك است، نردبان رشد و ترقّى نیز هست. و خدا ابراهیم خلیل (ع) را به همین طریق آزمود؛ حوادثى سخت و تكان دهنده براى آن مرد بزرگ پیش آورد تا شخصیت او در كوره حوادث آبدیده و صیقلى شود. او نیز در طوفان حوادث، در كمال پایمردى و شجاعت و در اوج تدبیر و شكیبایى به وظیفه بزرگ خود عمل كرد. و آنگاه بود كه زیبندگى خویش را براى امامت راستین عصرها و نسلها روشن ساخت. شرح آزمون ابراهیم(ع)مرحوم صدوق پس از بیان دو نكته اى كه گذشت، مى افزاید: كلماتى كه ابراهیم(ع) با آنها آزموده شد، عبارتند از: 1. یقین: قرآن شریف در این مورد مى فرماید: «وَ كَذلِكَ نُرى اِبْراهیمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَالْاَرْض ِ وَ لِیَكُونَ مِنَ الْمُوقِنینَ.»(انعام/75) و اینگونه ملكوت آسمانها و زمین را به ابراهیم نمایاندیم تا ازجمله یقین آورندگان باشد. 2. توحید گرایى: ابراهیم (ع) در شناخت آفریدگار هستى، به اوج توحیدگرایى و یكتاپرستى بال گشود؛ خداى را آنگونه كه زیبنده است، شناخت و با نگرش به خورشید و ماه و ستارگان، دربرابر شرك گرایان ایستاد و نداى توحید را طنین افكن ساخت. 3. شجاعت: او در راه توحید و تقوا، شجاعتى وصف ناپذیر از خود نشان داد. قرآن در این مورد، كار سترگ او را ترسیم مى كند كه دربرابر هزاران دشمن حق ستیز و گمراه، از خود به نمایش نهاد و بتخانه و بتهاى آنان را درهم كوبید: «فَجَعَلَهُمْ جُذاذَاً اِلّا كَبیرَاً لَهُمْ ...»(انبیاء/58). 4. بردبارى: او قهرمان بردبارى و حلم بود و این حقیقت را در كوره حوادث به نمایش نهاد. قرآن درمورد این ویژگى ابراهیم (ع) مى فرماید: «اِنَّ اِبْراهیمَ لَحَلیمٌ اَوّاهٌ مُنیبٌ.»(هود/75) براستى كه ابراهیم، بردبار و نرمدل و بازگشت كننده به سوى خدا بود. 5. سخاوت: ابراهیم(ع) سمبل این ویژگى اخلاقى و انسانى بود. قرآن در ترسیم این وصف بزرگ او مى فرماید: «هَلْ اَتاكَ حَدیثُ ضَیْفِ اِبْراهیمَ الْمُكْرَمینَ.»(ذاریات/24) آیا گزارش مهمانان ارجمند ابراهیم به تو رسیده است؟ 6. بریدن و گسستن از گمراهان: او براى پیشبرد آرمان توحیدى خویش، با صلابت و شهامت، از گمراهان و جامعه سرگردانى كه در وادى ضلالت غوطه ور بودند، برید؛ پیوند خویش را با آنان گسست و از یار و نزدیك و خویشاوند و فامیل خود براى خدا چشم پوشید. قرآن در این مورد مى فرماید: «وَاَعْتَزِ لَكُمْ وَ ماتَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ اَدْعُوا رَبّى ...»(مریم/48) و از شما و از آنچه غیر خدا مى خوانید، كناره مى گیرم و پروردگارم را مى خوانم ... و [بیاد آورید] هنگامى كه ابراهیم را پروردگارش با كلماتى بیازمود، و او همه را [بشایستگى ] انجام داد؛ [آنگاه خدا به او] فرمود: «من تو را پیشواى مردم قرار دادم.» [ابراهیم ]گفت: «از نسل من [نیز]؟» فرمود: پیمان من به ستمكاران نخواهد رسید.» 7. فراخوان به سوى ارزشها: او قهرمان امر به معروف و نهى از منكر بود و این نیز وسیله دیگر آزمایش آن حضرت بود. قرآن سخن او را اینگونه ترسیم مى كند: «یا اَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ ما لا یَسْمَعُ وَ لا یُبْصِرُ ...؟»(مریم/42) پدرجان! چرا چیزى را مى پرستى كه نمى شنود و نمى بیند ...؟! 8. بدى را با نیكى پاداش دادن: او بزرگمردى بود كه بدى و نادانى نادان را نه تنها مى بخشید و از آنها مى گذشت، بلكه با نیكى و خوبى به كیفر آنان برمى خاست؛ تا بدینوسیله آنان را بسازد. براى نمونه، وقتى پدرش با تندى و سرسختى به او گفت كه «اگر از دعوت توحیدیت دست برندارى، ترا سنگسار خواهم كرد و برو از من دور شو!»، او با نرمش قهرمانانه اى، خشم او را با نیكى پاسخ داد و گفت: سَلامٌ عَلَیْكَ سَاَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبّى اِنَّهُ كانَ بى حَفِیّاً.»(مریم/47) درود بر تو باد. من بزودى از پروردگارم براى تو آمرزش خواهم خواست؛ چرا كه او نسبت به من بسیار مهربان است. 9. توكّل به خدا: یكى از ویژگیهاى ابراهیم(ع)، توكّل به خدا و اعتماد به او بود؛ و این خصوصیت نیز یكى از وسایل آزمونش شد. قرآن این ویژگى را با عباراتى از زبان او بدینصورت ترسیم مى كند: «اَلَّذى خَلَقْنى فَهُوَ یَهْدینِ وَالَّذى هُوَ یُطْعِمُنى وَ یَسْقینِ وَ اِذا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفینِ.»(شعرا/80-78) اوست كه مرا آفرید، سپس راه نمود؛ اوست كه به من غذا مى خوراند و سیرابم مى سازد و هنگامى كه بیمار شوم، شفایم مى بخشد. 10. ایستادگى تا پاى جان: از دیگر وسایل آزمون ابراهیم (ع) این بود كه در راه دعوت توحیدى خویش، تا پاى جان و
افكنده شدن در دریاى آتش، پایمردى و فداكارى كرد، و از ترفندها و تهدیدها و شرارتهاى شرك گرایان نهراسید. 11. قربانى كردن فرزند: ابراهیم(ع) درمورد فرزند برومندش اسماعیل نیز مورد آزمون قرار گرفت. به بیان قرآن شریف، در یك رؤیاى رحمانى به او پیام رسید كه باید فرزندش را در راه دوست قربانى كند؛ و او درنگ نكرد. 12. ازطریق خاندان: ابراهیم (ع) درمورد همسر و خاندان خویش نیز ازطرف پروردگار مورد آزمون قرار گرفت و درپرتو ایمان ژرف و پایمردى و سختكوشى اش، خدا او را یارى فرمود. 13. شكیبایى در محیط خانواده: او در محیط خانه و خانواده با مشكلاتى ازجمله بداخلاقى و تندى همسرش ساره روبرو شد؛ امّا همه مشكلات را با اخلاق پسندیده و بردبارى خود آسان ساخت و از سر راه برداشت و نیك امتحان داد. 14. فروتنى دربرابر خدا: ابراهیم (ع) با آن همه عبادت و كارهاى شایسته اى كه در زندگى پرافتخار خود انجام داد، باز هم كارهایش را دربرابر خدا و عبادت او ناچیز مى شمرد و نیایشگرانه مى گفت: «وَلا تُخْزِنى یَوْمَ یُبْعَثُونَ.»(شعراء/87) و روزى كه مردم برانگیخته مى شوند، مرا رسوا مساز. و ابراهیم و یعقوب پسران خویش را به همان [آیین یكتاپرستى ] توصیه كردند [و گفتند: ]اى پسران من! خداوند این دین را براى شما برگزید؛ از این رو نباید جز مسلمان بمیرید...15. موقعیت والا: ابراهیم(ع) مقام والا و موقعیت پرفرازى داشت و همین امتیاز نیز وسیله دیگر آزمون او در زندگى اش محسوب مى شد. قرآن درمورد موقعیت ممتاز او مى فرماید:«ما كانَ اِبْراهیمُ یَهُودِیَّاً وَ لا نَصْرانِیَّاً وَلكِنْ كانَ حَنیفَاً مُسْلِمَاً ...»(آل عمران/67) ابراهیم نه یهودى بود و نه نصرانى؛ بلكه حقگرا و فرمانبردار خدا بود... 16. عبادت كامل و جامع ابراهیم (ع): او دربرابر خدا عبادتى جامع و كامل داشت و خداى را در همه میدانها خالصانه مى پرستید. قرآن منطق او را در این مورد اینگونه ترسیم مى كند: «... اِنَّ صَلوتى وَ نُسُكى وَ مَحْیاىَ وَ مَماتى لِلَّهِ رَبِ الْعالَمینَ.»(انعام/162) درحقیقت نماز و دیگر عبادتها و زندگى و مرگ من، همه و همه براى خدا، پروردگار جهانیان، است. 17. پذیرفته شدن دعاى او: ابراهیم (ع) مقام و موقعیت والایى در بارگاه خدا داشت و دعاها و خواسته هایش پذیرفته مى شد. براى نمونه، وقتى دست نیایش به درگاه خدا برد و گفت: «... رَبِّ اَرِنى كَیْفَ تُحْیِى الْمَوْتى ...»(بقره/260) پروردگارا! به من نشان بده كه چگونه مردگان را زنده مى كنى... خدا خواسته اش را برآورد.
18. برگزیده بارگاه خدا: ابراهیم (ع) بخاطر اندیشه پویا و عقیده توحیدگرایانه و عملكرد شایسته و ویژگیهاى انسانى و اخلاقى خود، ازجانب خدا بعنوان بنده برگزیده اش معرفى شد، و در آخرت نیز در صف شایستگان قرار گرفت. این حقیقت در قرآن شریف به اینصورت آمده است كه: « ... وَ لَقَدِاصْطَفَیْناهُ فِى الدُّنْیا وَ اِنَّهُ فِى الْآخِرَةِ لَمِنَ الصّالِحینَ.»(بقره/130) ... و ما ابراهیم را در دنیا به شرف رسالت برگزیدیم و البتّه در آخرت هم از شایستگان است. 19. مقتداى پیامبران: ابراهیم (ع) به مقامى از دانش و عمل و ایمان و تقوا اوج گرفت كه مقتداى پیامبران پس از خویش شد. این واقعیت را مى توان از آیه شریفه زیر دریافت كرد: «وَ وَصّى بِها اِبْراهیمُ بَنیهِ وَ یَعْقُوبُ یابَنِىَّ اِنَ اللَّهَ اصْطَفى لَكُمُ الدّینَ فَلاتَمُوتُنَّ اِلّا وَ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ.»(بقره/132) و ابراهیم و یعقوب پسران خویش را به همان [آیین یكتاپرستى ] توصیه كردند [و گفتند: ]اى پسران من! خداوند این دین را براى شما برگزید؛ از این رو نباید جز مسلمان بمیرید... همچنین این آیه شریفه كه: «ثُمَّ اَوْحَیْنا اِلَیْكَ اَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ اِبْراهیمَ حَنیفَاً ...»(نحل/123) آنگاه به تو وحى كردیم كه از آیین ابراهیم حقگرا پیروى كن ... 20. نخستین شخصیت: ابراهیم (ع) در همه كارهاى شایسته، پیشاهنگ و پیشگام بود. سعید بن مسیّب مى گوید: ابراهیم (ع) نخستین شخصیتى بود كه بشایستگى مهماندارى كرد؛ اوّلین كسى بود كه سنّت ختنه كردن را به انجام رساند؛ شارب خود را چید و و موى سپید را بر محاسن خود نگریست و از خدا پرسید كه «بار پروردگارا! این نشان چیست؟» پیام آمد كه «این نشان وقار است». گفت: «پروردگارا! بر وقار من بیفزاى». افزون بر آنچه آمد، ابراهیم (ع) نخستین كسى است كه در راه خدا به كارزار پرداخت؛ خمس دارایى خویش را داد؛ پرچم برافراشت و كفن پوشیدن را به دیگران آموخت. «فاتمّهنّ قال انّى جاعلك للنّاس اماماً» پس او همه را بشایستگى انجام داد؛ آنگاه خدا به او فرمود: اینك تو را به امامت و پیشوایى مردم برگزیدم درباره ضمیر فاعل در «اتمّهنّ»، بعضى گفته اند به ابراهیم(ع) برمى گردد، و برخى دیگر معتقدند به خدا برمى گردد. جهرمی زاده_دین و اندیشه تبیانتلخیصی از ترجمه تفسیر مجمع البیان، مرحوم طبرسی، مجلد یکم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 360]
-
گوناگون
پربازدیدترینها