واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: کاریکاتور - احمد عربانی، از پیشکسوتان کاریکاتور است که از سال 47 تا امروز در این هنر مشغول است. او که یکی از کاریکاتوریستهای مجله گلآقا در سالهای اوجش بود، از امضاکنندگان بیانیه کارتونیستها و کاریکاتوریستهایی است که نمیخواهند در نهمین دوسالانه کاریکاتور تهران شرکت کنند. با او درباره این بیانیه و تأثیرش بر دوسالانه نهم کاریکاتور تهران گفتوگو کردیم.بسیاری از کاریکاتوریستها بیانیه شرکت نکردن در نهمین دوسالانه کاریکاتور تهران را امضا کردند، فکر میکنید با این حساب چه بر سر این دوسالانه بیاید؟ ببینید، اگر آنها بخواهند دوسالانه را برگزار کنند، برگزارش میکنند و ممکن است هیچ اتفاقی هم نیفتد. چون ما در ایران کاریکاتوریست زیاد داریم. ولی این یک حرکت نمادین و اعتراضگونه است. قرار نیست با امضا و انتشار این بیانیه جایی منفجر شود یا اتفاق خاصی بیفتد. ولی این یک اعتراض است. بعد از 40 سال که در مطبوعات کاریکاتور و انیمیشن میکشم، حتی دوستانم در وزارت ارشاد هم به مشکلاتی که ما داریم، آگاه هستند. من به نوعی از وزارت ارشاد ناراضیام و میخواهم اعتراضم را نشان دهم؛ چه برگزار شود چه نشود. اتفاقاً ما با مسئولین برگزاری دوسالانه (به خصوص آقای شجاعی) دوست هستیم و اصلاً قصد نداریم با متولیان دوسالانه لجبازی کنیم. ما میخواهیم وزارت ارشاد از اعتراضمان مطلع شود. حالا البته آنها میتوانند به این جمع احترام بگذارند و با آنها همراهی کنند یا دوسالانه را برگزار نکنند یا کمرنگتر برگزارش کنند. یا میتوانند بیتفاوت باشند و کار خودشان را با همان وسعت انجام دهند. دلیل اصلی صدور این بیانیه فقط اتفاقات اخیر جامعه است، یا دلایل دیگری هم دارد؟ مسلماً دلایل دیگری هم دارد. ببینید کار اصلی من کاریکاتور کشیدن است. چرا اجازه ندارم در روزنامهها آزادانه کاریکاتور بکشم. مثلاً همین مجله گلآقا که این اواخر تعطیل شد؛ وزارت ارشاد نمیگوید مجلهتان را تعطیل کنید، بلکه آنقدر فشار میآورند و محدودیت ایجاد میکنند که مسئولان مجله خودشان به این نتیجه میرسند که باید آن را تعطیل کنند. حالا من قدیمی هستم، ولی این جوانها که با یک دنیا انگیزه وارد این عرصه میشوند خیلی سرخورده میشوند. من که بعد از 40 سال تجربه کاری هیچ پشتوانهای ندارم، جوانی که تازه وارد این عرصه شده، چه کند؟ زمان آقای رفسنجانی سختترین کاریکاتورها را روی جلد گلآقا، خود من میکشیدم. کاریکاتور وزرا را میکشیدیم و مشکلی هم پیش نمیآمد. در حالی که پارسال در یک روزنامه ورزشی به من اجازه ندادندکاریکاتور آقای علیآبادی را بکشم، و آن را حذف کردند. یا وقتی کاریکاتور آقای تاج را کشیدم، دیدم سر آن را تغییر دادند؛ سابقه نداشته دست در اثر من ببرند و تا این حد حرمتشکنی کنند. اینها همه در همین دوره وزارت ارشاد اتفاق افتاد. به نظر من از کاریکاتور نباید ترسید. در سالهای 69، 70 ما تندترین سوژههای سیاسی را در گلآقا میکشیدیم و وزرا نهتنها مشکلی نداشتند، بلکه با ما دوست هم بودند. در آن دوران عدهای متعجبانه میپرسیدند شما این مجله را در ایران چاپ و منتشر میکنید؟ اما الان وقتی نمیتوان آزادانه کاریکاتور کشید، طرحها سر از سایتها درمیآورند. من به این مشکلات، محدودیتها و سانسورها معترضم و الان موقعیتی پیدا شده تا اعتراضم را بیان کنم. فکر میکنید با توجه به این که بیشتر افرادی که از شرکت در دوسالانه نهم انصراف دادهاند از داوران و برندگان دورههای قبل بودند، سطح کیفی دوسالانه افت کند؟ صد در صد افت میکند. اینها که بیانیه را امضا کردند اصلکاریها و ستونهای کاریکاتور ایران هستند. پیشکسوتان، برندگان و داورانی که مبتدی نیستند و از کاریکاتور درک درستی دارند. فکر میکنم اگر این دوسالانه برگزار شود، افت شدیدی در کیفیت آثار ارائه شده خواهد داشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 287]