محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829737083
ارزيابي برخي خصوصيات مرفولوژيک مؤثر بر عملکرد و اجزا عملکرد در ده ژنوتيپ برنج
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
ارزيابي برخي خصوصيات مرفولوژيک مؤثر بر عملکرد و اجزا عملکرد در ده ژنوتيپ برنج غلامعلي اکبري (استاديار پرديس ابوريحان دانشگاه تهران )، رحمت اله صالحي زرخوني (دانش آموخته کارشناسي ارشد دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساوه )، مجتبي يوسفي راد (استاديار دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساوه )، مرتضي نصيري (عضو هيات علمي موسسه تحقيقات برنج کشور )، سمانه متقي (دانشجوي دکتري پرديس ابوريحان دانشگاه تهران - نويسنده مسئول)، و اميد لطفي فر (کارشناس ارشد سابق زراعت دانشگاه تهران، پرديس ابوريحان) تاريخ دريافت: 86/8/10 تاريخ پذيرش: 86/11/18چکيده جهت تعيين مهم ترين خصوصيات مرفولوژيک موثر بر عملکرد دانه برنج، آزمايشي در سال زراعي 84-1383 در موسسه تحقيقات برنج کشور - معاونت ماندران (آمل) با ده ژنوتيپ برنج در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار اجرا گرديد. ژنوتيپ هاي مورد مطالعه شامل 8 لاين اميد بخش و دو رقم به عنوان شاهد شامل فجر و ندا بود. در اين آزمايش صفاتي از قبيل عملکرد بيولوژيکي، شاخص سطح برگ در مرحله گل دهي، تعداد پنجه، ارتفاع بوته، تعداد برگ فعال بعد از گل دهي و مساحت برگ پرچم و تاثير آن بر عملکرد دانه، شاخص برداشت و وزن هزار دانه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج تجزيه واريانس نشان داد که ژنوتيپ ها از نظر عملکرد دانه، عملکرد بيولوژيکي، شاخص برداشت، تعداد پنجه، ارتفاع بوته و مساحت برگ پرچم داراي اختلاف معني دار بودند و از نظر وزن هزار دانه، تعداد برگ فعال و ميزان کلروفيل برگ پرچم، اختلاف معني دار نداشتند. در بين ژنوتيپ هاي مورد بررسي لاين 106 بالاترين عملکرد دانه و لاين شماره 104 کمترين عملکرد دانه را به خود اختصاص داد. لاين 106 در مقايسه با ژنوتيپ هاي ديگر داراي ميانگين بالاتر وزن هزار دانه، تعداد برگ هاي فعال بيشتر بعد از مرحله گل دهي، عملکرد بيولوژيکي بالا، ارتفاع کم بوته و کلروفيل بيشتري بوده است. نتايج اين بررسي حاکي از آن است که مي توان خصوصياتي مانند عملکرد بيولوژيک، وزن هزار دانه و مساحت برگ پرچم را، عواملي موثر درعملکرد دانه معرفي کرد. کلمات کليدي: اجزاء عملکرد، برنج، خصوصيات مورفولوژيک، کلروفيل، شاخص برداشت مقدمه توليد دانه در گياهان يک پديده پيچيده بوده و عوامل چندي به طور مستقيم و غير مستقيم بر آن موثرند و عملکرد دانه برنج نيز برآيند ارتباط بسياري از فرايندهاي حياتي در مراحل نمو گياهي است و هيچ فرايندي به تنهايي کليد دسترسي به حداکثر عملکرد نيست. براساس مطالعات انجام شده، اجزاء تاثير گذار بر عملکرد از يکديگر مستقل نيستند و ممکن است افزايش يک جزء با مقدار معين، موجب کاهش در اجزاء ديگر مي شود. پس براي دست يابي به يک رقم با عملکرد بالا بايد تمامي اجزاء دخيل در عملکرد به طور مناسبي در نظر گرفته شود. به اعتقاد رحيميان و همکاران (4) اولين شرط جهت افزايش عملکرد، افزايش توليد ماده خشک در واحد سطح مي باشد. هر چند هنوز مشخص نشده تاثير توليد ماده خشک قبل از گل دهي يا بعد از گل دهي کدام يک موثرتر است، با اين حال توليد ماده خشک بالا منجر به افزايش عملکرد دانه مي شود (5). به اعتقاد پنگ و همکاران، پايين بودن بيوماس گياهي در زمان گل دهي مي تواند باعث کاهش اختصاص مواد، به خصوص مواد دوباره انتقال يافته از ساير اجزاء به دانه و به دنبال آن کاهش عملکرد دانه گردد. برگ نيز به عنوان اندام فتوسنتز کننده، نقشي انکار ناپذير در توليد ماده توسط تمامي گونه هاي گياهي از جمله برنج ايفا مي کند (10). يانگ و همکاران، در مطالعه عملکرد دانه و اختصاص آسيميلات ها به دانه در برنج هيبريد ژاپونيکوم / اينديکوم گزارش کردند که در اين هيبريدها سطح برگ بالا در طول دوره پر شدن دانه، نقش بسيار مهمي در مقدار فتوسنتز و به دنبال آن توليد ماده خشک دارد. هورتون نيز معتقد است که براي معرفي ارقام با عملکرد بالا در آينده ممکن است افزايش سطح برگ مدنظر گرفته شود. عملکرد دانه و اجزاء عملکرد گياه برنج با ديگر خصوصيات مرفولوژيک گياه از جمله تعداد پنجه، ارتفاع بوته، تعداد برگ هاي فعال بعد از گل دهي، ميزان کلروفيل برگ و سطح برگ پرچم در ارتباط است. در مورد تعداد پنجه ياداوا و همکاران، بين تعداد پنجه و عملکرد دانه رابطه مثبتي گزارش کردند. ژانگ و همکاران، نيز به رابطه مثبت تعداد خوشه و تعداد دانه در گياه و عملکرد دانه برنج با قدرت پنجه دهي پي بردند. از طرف ديگر ميلروهيل و گراويس و هلمز، رابطه منفي بين تعداد پنجه با طول بوته را دليل عملکرد بالاتر ارقام با قدرت پنجه زني بالا توصيف کردند. ياموچيا، پيشنهاد کرد که در اصلاح و معرفي ارقام جديد افزايش قدرت پنجه زني مد نظر قرار گيرد. به اعتقاد نصيري و همکاران (9) و ياداوا و ساين، ارتفاع بوته نيز از صفات تاثيرگذار بر عملکرد دانه محسوب مي شود به طوري که با افزايش ارتفاع از ميزان عملکرد کاسته مي شود. جنت و کاش، اظهار کردند که براي معرفي ارقام جديد با کميت و کيفيت بالا، دارا بودن زودرسي و پاکوتاهي مي تواند به عنوان يک استراتژي مطرح باشد. با اين حال مطالعات مهدوي (8) نشان مي دهد که بالاترين عملکرد به پابلندترين رقم مربوط مي شود و ارقام پاکوتاه، به دليل توليد پنجه هاي نابارور بيشتر و سطح برگ بالا و سايه اندازي بيشتر، دچار کاهش فتوسنتز و توليد دانه مي شود. برگ پرچم که بالاترين برگ زير خوشه است، آخرين برگ محسوب مي شود که در طول دوره درويشي از گره ساقه توليد مي شود. ساحارا و همکاران، بيش از 60 درصد و مورچيه و همکاران، 43-41 درصد از افزايش وزن دانه را بر عهده برگ پرچم مي دانند. به دليل هم زماني اوج فعاليت اين برگ با دوره تشکيل و پر شدن دانه، سطح اين برگ عاملي مهم در انتخاب ارقام پر محصول مي باشد. هدف از اين تحقيق مقايسه عملکرد و اجزاء عمکرد دانه 8 رقم جديد وارداتي از سازمان جهاني تحقيقات برنج با دو رقم بومي ندا و فجر به عنوان شاهد و بررسي تاثير صفت مورفولوژيک تاثيرگذار بر عملکرد ارقام ياد شده است. مواد و روش ها اين آزمايش در سال زراعي 84-1383، در محل موسسه تحقيقات برنج کشور - معاونت مازندران (آمل) واقع در عرض جغرافيايي 36 درجه و 28 دقيقه شمالي، طول جغرافيايي 52 درجه و 23 دقيقه شرقي و ارتفاع 29/8 متر از سطح دريا، به صورت طرح بلوک هاي کامل تصادفي در سه تکرار با ده تيمار (8 لاين خالص و دو رقم شاهد فجر و ندا) انجام گرفت. اين لاين ها تعدادي از لاين هاي خالص ارسالي از موسسه بين المللي تحقيقات برنج (IRRI) بوده که پس از انجام بررسي هاي اوليه تعداد 8 لاين به عنوان لاين برتر انتخاب گرديدند. يک ماه بعد از بذرپاشي، نشاء هاي 30 روزه به زمين اصلي منتقل شده و در کرت هاي به ابعاد 5×3 متر و به صورت کپه اي (4-3 بوته در هر کپه) با فاصله هر کپه 25×20 سانتيمتر کپه اي نشاء کاري شدند. مبارزه با علف هاي هرز و ساير عمليات داشت مطابق با دستورالعمل هاي فني موسسه تحقيقات برنج انجام شد. کودهاي نيتروژن، فسفر، پتاس به ميزان 100-100-100 کيلوگرم (ماده خالص) در هکتار قبل از نشاء کاري مصرف شد. همچنين در دو مرحله 25 و 40 روز پس از نشاء کاري، کود سرک اوره به مقدار 50 کيلوگرم در هکتار به کار برده شد. از هر کرت پس از اتمام دوره رويشي 10 بوته به صورت تصادفي انتخاب و تعداد پنجه هاي آن ها اندازه گيري شد. در زمان گل دهي نيز از هر کرت 10 بوته به صورت تصادفي برداشت و تعداد برگ فعال شمارش و با استفاده از سطح برگ سنج، سطح کليه برگ ها و برگ پرچم اندازه گيري شد. با استفاده از کلروفيل متر (مدل - SPAD- 502) ، مقدار کلروفيل ده نقطه از وسط برگ پرچم در هر بوته اندازه گيري و ميانگين آن براي هر کرت ثبت گرديد. براي اندازه گيري ارتفاع بوته، در زمان رسيدگي ده بوته از هر کرت به صورت تصادفي انتخاب و طول بوته از سطح زمين تا نوک بلندترين خوشه (بدون در نظر گرفتن ريشک) اندازه گيري شد. در زمان برداشت 5 متر مربع از هر کرت با رايت حاشيه براي اندازه گيري عملکرد و اجزاي عملکرد در نظر گرفته شده و صفاتي نظير وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بيولوژيکي اندازه گيري گرديد. شاخص برداشت نيز با استفاده از فرمول زير محاسبه شد. H.I= عملکرد اقتصادي (دانه)÷ عملکرد بيولوژيک× 100براي محاسبات آماري و رسم نمودار از نرم افزارهاي SAS و EXCEL و براي مقايسه ميانگين ها از روش دانکن استفاده شد. نتايج و بحث نتايج حاصل از تجزيه واريانس نشان مي دهد که تيمارهاي مورد آزمايش در مورد صفات شاخص سطح برگ، عمکرد بيولوژيک، تعداد پنجه، ارتفاع بوته، مساحت برگ پرچم، وزن هزار دانه، شاخص برداشت و عملکرد دانه اختلاف معني دار (P<. ,01 ) داشتند ولي از نظر تعداد برگ فعال بعد از گل دهي و ميزان کلروفيل برگ اختلاف معني داري مشاهده نشد (جداول 1و2). نتايج مقايسه ميانگين نشان مي دهد که بيشترين شاخص سطح برگ در مرحله گل دهي به لاين هاي 106 و 107 (به ترتيب 5/19 و 5/17) و پايين ترين شاخص سطح برگ به لاين هاي 101 و 104 (4/00 و 4/59) مربوط بود (جدول 2). اين صفت به دليل تاثير بر ميزان فتوسنتز و توليد ماده خشک، همبستگي با توليد بيوماس (r=0/84) و عملکرد دانه (r=0/59) و وزن هزار دانه (r=0/66) داشت (جدول 1). اين نتايج با يافته هاي يانگ و همکاران و هورتون و حسين پور و همکاران (2) مطابقت دارد. نتايج اين محققان نيز حاکي از افزايش عملکرد بيولوژيک و عملکرد دانه در اثر افزايش سطح برگ است. براساس نتايج مقايسه ميانگينها، در بين ژنوتيپ ها، بيشترين تعداد پنجه به رقم ندا (22/91 عدد) و کمترين تعداد پنجه به لاين 104 (10/88 عدد) مربوط مي شود (جدول 2). همبستگي بين اين صفت نيز با عملکرد دانه (r=0/48) و عملکرد بيولوژيک (r=0/56) مثبت و معني دار بود (جدول 1) که با يافته هاي ژانگ و همکاران و مهدوي (8) مطابقت داشت. افزايش عملکرد به دليل افزايش تعداد پنجه را مي توان با تاثير تعداد پنجه بر روي مخزن (تعداد خوشه و تعداد دانه در واحد سطح) و منبع (شاخص سطح برگ) در ارتباط دانست. در بين ژنوتيپ هاي مورد آزمايش تيمار ندا داراي بلندترين (123/66 سانتي متر) و لاين 101 داراي کوتاه ترين (94/25 سانتي متر) ارتفاع بوته هستند (جدول 2). برخي محققان معتقدند که در برنج نيمه پاکوتاه ارتفاع ممکن است فتوسنتز پوشش گياهي و توليد بيوماس را محدود کند و در صورت بالا بودن مقاومت در برابر ورس و بالا بودن شاخص برداشت مي توان به منظور توليد بيوماس از ارقام با ارتفاع بالا استفاده نمود زيرا يک کانوپي با ارتفاع بيشتر تهويه بهتري داشته و متعاقب آن تراکم CO2 داخل کانوپي بيشتر است. در اين بررسي رقم شاهد ندا جزو ارقام با ارتفاع بالا محسوب و با داشتن شاخص برداشت و قدرت توليد بيوماس بالا جزو ارقام پر محصول بود. بيشترين مساحت برگ پرچم در مرحله گل دهي در لاين 106 (57/60 سانتي متر مربع) و کمترين مساحت برگ در لاين 101 (23/49 سانتي متر مربع) ديده شد (جدول 2). همبستگي بالاي بين مساحت برگ پرچم با وزن هزار دانه (r=0/72) و به دنبال آن عملکرد دانه (r=0/57) نشان از نقش برگ پرچم در به دام انداختن نور و افزايش فتوسنتز و به دنبال آن توليد ماده داشته که با توجه به نزديکي اين برگ به دانه مي توان از آن به عنوان عاملي تاثيرگذار در انتخاب ارقام پر محصول ياد کرد (جدول 1). اله قلي پور و همکاران (1) افزايش عملکرد دانه را عمدتا متاثر از افزايش سطح برگ مي دانند.
.jpg)
.jpg)
بين ژنوتيپ ها اختلاف معني داري از لحاظ تعداد برگ فعال بعد از گل دهي ديده نشد. با اين حال براساس جدول مقايسه ميانگين رقم ندا با متوسط 4/4 برگ سالم و فعال در مرحله بعد از گل دهي بالاترين تعداد ول اين 101 با متوسط 3/22 برگ فعال پايين ترين تعداد برگ فعال را داشتند. رقم ندا به دليل داشتن تعداد برگ فعال بالا و تعداد مخازن بالا از عملکرد بالايي در بين تيمارهاي مورد آزمون برخوردار بودند (جدول 3). تعداد برگ فعال با عملکرد بيولوژيک (r=0/69) و وزن هزار دانه (r=0/72) همبستگي مثبت و معني دار دارد (جدول 3). تيمارهايي که تعداد برگ سبز بالايي در مرحله پر شدن دانه دارند به دليل افزايش ظرفيت فتوسنتز ماده خشک بيشتري توليد مي کنند که در افزايش عملکرد موثر خواهد بود. البته تاخير در پيري برگ ها ممکن است در انتقال مجدد مواد از برگ ها اختلاف ايجاد کند که از باروري دانه ها مي کاهد. بر اساس جداول مقايسه ميانگين، در بين ژنوتيپ هاي مورد بررسي بيشترين ميزان کلروفيل در لاين هاي 103 و 101 (به ترتيب 30/53 و 28/40) ديده شد و لاين 104 (26/36) نيز پايين ترين مقدار کلروفيل را در برگ خود داشت (جدول 3). پايين بودن ميزان کلروفيل به همراه پايين بودن سطح برگ در مرحله گلدهي مي تواند از دلايل عمده کاهش فتوسنتز و توليد بيوماس باشد. تحقيقات کاش، نيز حاکي از تاثير مقدار فتوسنتز بر توليد بيوماس است. بيشترين ميزان عملکرد بيولوژيک به لاين 106 و لاين 105 (به ترتيب 14/41 و 14/16 تن در هکتار) و پايين ترين ميزان به لاين 104 و لاين 101 (به ترتيب 9/48 و 9/68 تن در هکتار) اختصاص داشت (جدول 3). با توجه به همبستگي بالا و معني دار بين عملکرد بيولوژيک با عملکرد دانه (r=0/80) مي توان به اهميت بالاي اين صفت در ارتباط با توليد دانه پي برد (جدول 3). اين نتيجه با يافته هاي ياداوا و ساين و عليزاده و همکاران (6) و راييني و ملکي (3) مطابقت دارد.
.jpg)
نتايج حاصل از مقايسه ميانگين نشان مي دهد که لاين هاي 101 و 104 (به ترتيب با 56 و 57 درصد) از بالاترين شاخص برداشت و رقم فجر (46 درصد) از کمترين شاخص برداشت نسبت به ساير تيمارها برخوردار بودند (جدول 3). به اعتقاد نصيري (9) هرچه شاخص برداشت بالاتر باشد ميزان عملکرد دانه نيز بالاتر است، ولي در آزمايش اخير با اين که رقم لاين 101 و 104 داراي شاخص برداشت بالايي بودند ولي نتوانستند عملکرد دانه خوبي از خود نشان دهند (جدول 3). همبستگي بين اين صفت با عملکرد دانه منفي بود که دليل آن را مي توان غير مستقيم بودن اثر اين عامل در عملکرد دانه دانست. به طور کل هر چند بالا بودن نسبي شاخص برداشت شرط لازم براي توليد عملکرد بالا است، ولي شرط کافي نيست. شاخص برداشت بالا در صورتي مي تواند منجر به افزايش عملکرد دانه گردد که عملکرد کل ماده خشک نيز در حدي قابل قبول باشد و در صورت پايين بودن مقدار توليد وزن بالاي دانه به توانايي گياه در توليد و انتقال مواد فتوسنتزي به دانه ها و توزيع کلي مواد فتوسنتزي در کل گياه بستگي دارد. از طرف ديگر نوربخشيان و رضايي (10) بيوماس در گياه بالا بودن شاخص برداشت نمي تواند تاثير زيادي در افزايش عملکرد داشته باشد. ژنوتيپ ها از نظر وزن هزار دانه اختلاف معني داري نداشتند با اين حال بر اساس جدول مقايسه ميانگين ها ژنوتيپ ها از لحاظ اين صفت به چند گروه آماري تقسيم شدند که بيشترين وزن هزار دانه مربوط به لاين 106 با ميانگين 32/56 گرم و کمترين وزن هزار دانه مربوط به لاين 104 با ميانگين 21/46 گرم بود (جدول 3). تيمار 106 به دليل دارا بودن تعداد برگ فعال بيشتر بعد از گل دهي، دارا بودن سطح برگ پرچم بيشتر، طولاني تر بودن دوران پر شدن دانه و سطح برگ بيشتر بعد از گل دهي وزن هزار دانه بالاتري توليد کرد. لاين 104 نيز به دليل محدوديت مخزن که در اثر تعداد برگ و مساحت برگ پرچم و مساحت برگ بعد از گل دهي و همچنين مقدار کلروفيل کمتر در برگ پرچم ايجاد شده بود، داراي وزن هزار دانه پايين تري نسبت به بقيه ژنوتيپ هاي مورد آزمون بود. کوچکي (7) بيان کرد اعتقاد دارند که در گياه برنج توان اندازه دانه توسط پوسته کنترل مي شود. همبستگي بالاي وزن هزار دانه با عملکرد در اين آزمون مثبت و معني دار بود (r=0/68) که با يافته هاي الله قلي پور(1) مطابقت داشت. نتايج مندرج در جدول مقايسه ميانگين نشان مي دهد که در بين ژنوتيپ هاي مورد آزمايش، بالاترين عملکرد دانه متعلق به لاين 106 با ميانگين عملکرد دانه 7/02 تن در هکتار و کمترين ميزان عملکرد نيز مربوط به لاين 104 با ميانگين 5/36 تن در هکتار بود (جدول 3). در اين تحقيق لاين 106 با داشتن شاخص سطح برگ بالاتر بعد از گل دهي، مساحت برگ پرچم بيشتر، عملکرد بيولوژيک بالاتر و وزن هزار دانه بالاتر توانست از عملکرد دانه اي بيشتري برخوردار بودند و مي توان با انجام آزمون هاي بيشتر بر روي اين رقم از نقطه نظر کيفي نسبت به توصيه آن به کشاورزان اقدام نمود. از طرف ديگر لاين 104 به دليل شاخص سطح برگ پايين در مرحله گل دهي، تعداد پنجه کمتر، مقدار کلروفيل کم، عملکرد بيولوژيک پايين و وزن هزار دانه پايين، کمترين عملکرد را داشت. ايوانز، کمبود مواد فتوسنتزي به واسطه محدوديت در فرايندهاي فتوسنتزي را يکي از عوامل اصلي در کاهش عملکرد برنج مي دانند. لي و همکاران، دو فرضيه را براي ضعف در پر شدن دانه ها توصيه نمودند که عبارتند از محدوديت در توليد ماده خشک بعد از گل دهي به دليل پيري زودرس برگ ها در زمان پر شدن دانه و کاهش سطح فتوسنتز کننده که منجر به کمبود فتوسنتز مي گردد و پايين بودن مخزن نسبت به منبع که بر روي اندام هاي توليد کننده نيز اثر بازدارنده دارد. در اين آزمون نقش منبع در عملکرد بسيار مشهود بود، به طوري که با افزايش سطح فتوسنتز کننده شامل برگ پرچم و ساير برگ ها عملکرد بالا رفت. از طرفي به نظر مي رسد که براي انتخاب ارقام مناسب از جهت عمکرد وجود يک تعادل در ارتفاع و تعداد پنجه توصيه مي شود. ارتفاع زياد از حد علاوه بر افزايش حساسيت به ورس، منجر به کاهش شاخص برداشت مي گردد. در مورد تعداد پنجه نيز کاهش بيش از حد پنجه منجر به کاهش تعداد خوشه چه و به دنبال آن دانه در واحد سطح مي گردد که در نهايت عملکرد را کاهش مي دهد و از طرف ديگر افزايش تعداد پنجه منجر به افزايش تعداد پنجه نابارور شده و با افزايش رقابت درون گياهي به دليل استفاده از ريشه مشترک و فشردگي بيش از حد بوته ها، از ميزان فتوسنتز و عملکرد مي کاهد. منابع 1- اله قلي پور م. 1382. بررسي سازگاري و پايداري تعدادي از لاين هاي اميد بخش. انتشارات موسسه تحقيقات برنج کشور. 60 صفحه . 2- حسين پور ط.، ع. سيادت، ر.م. مقاني و م. رفيعي . 1381 . بررسي شاخص هاي مورفولوژيک و فيزيولوژيک موثر بر عملکرد و اجزاء عملکرد ارقام مختلف گندم. مجموعه مقالات هفتمين کنگره زراعت و اصلاح نباتات ايران، کرج، 16-13 شهريور، صفحه 487 . 3. راييني س. و ق. ملکي. 1370. روش هاي آبياري در ژاپن. انشارات دانشگاه مازندران. 155 صفحه. 4. رحيميان ح.، ع. کوچکي و ا. . زند. 1377. تکامل و سازگاري و عملکرد گياهان زراعي. انتشارات نشر آموزش کشاورزي. 241 صفحه. 5. علاء ا. 1376. اثر آرايش کاشت بر رشد، عملکرد و اجزاء عملکرد ماش. پايان نامه کارشناسي ارشد دانشگاه تبريز، 112 صفحه. 6. عليزاده ش. 1381. بررسي تاثير کاشت با ماشين بر روي شاخص هاي رشد و عمکرد و اجزاء عملکرد ارقام مختلف برنج، پايان نامه کارشناسي ارشد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات، 114 صفحه. 7. کوچکي ع. و ج. خلقاني. 1375. شناخت مباني توليد محصولات زراعي (نگرش اکوفيزيولوژيک). انتشارات دانشگاه فردوسي مشهد. 536 صفحه. 8. مهدوي ف. 1383. مطالعه شاخص هاي فيزيولوژيک و مرفولوژيک رشد در ارقام جديد و قديمي برنج. پايان نامه کارشناسي ارشد دانشگاه مازندران . 131 صفحه. 9. نصيري م.، م. بهرامي و ص. حسيني. 1381. معرفي رقم جديد برنج با کيفيت مطلوب. انتشارات موسسه تحقيقات برنج، 22 صفحه. 10. نوربخشيان ج. و ع. رضايي. 1377. تعيين منحني و سرعت رشد ارقام برنج در منطقه لردگان، پنجمين کنگره زراعت و اصلاح نباتات ايران، کرج، موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر، 11-13 شهريور. صفحات 621-620.11. هاشمي دزفولي ا.، ع. کوچکي و م. بنايان اول. 1374. افزايش عملکرد گياهان زراعي، انتشارات جهاددانشگاهي مشهد، 243 صفحه. منبع: پژوهش در علوم کشاورزی /خ
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 470]
-
گوناگون
پربازدیدترینها