واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مارگرفتگی!
اگر شما هم جزو آن عده از گردشگرانی هستید که از مار وحشت دارند و با تصور این که ممکن است در طبیعت با مار رو به رو شوند، قید سفر را می زنند، پیشنهاد می کنیم چند توصیه ساده زیر را بخوانید تا دیگر مجبور نباشید سفرهای بکرتان را قربانی وحشت از مارگزیدگی کنید! 1- همیشه به یاد داشته باشید که شما در لیست غذایی یک مار جایی ندارید. بنابراین خیالتان راحت باشد که آنها به منظور خوردنتان به شما حمله نمی کنند!2- حتی اگر از ماری که نیش تان زده خیلی هم ترسیده باشید، خوب است بدانید که زهر آن خیلی کند عمل خواهد کرد، حتی بعد از گزیدگی هم فرصت خیلی از کارها باقی است. 3- زهر مار برایش با ارزش است و به عنوان آخرین حربه آن را استفاده می کند، خوب است بدانید که در بسیاری از اوقات که گزیدگی چند بار اتفاق می افتد، در دفعات اول مقدار بسیار کمی از زهر تزریق می شود، انگار که مار می خواهد فقط شما را گوشمالی دهد و در صورتی که باز هم از طرف شما تهدید شود در دفعات بعدی حمله مقدار بیشتری از زهر را تزریق می کند به همین دلیل در بسیاری از گزیدگی ها می توان مطمئن بود که مقدار کمی از زهر وارد بدن شده. 4- از هر 5 مارگزیدگی فقط یکی از آنها زهرآلود است.5- تعداد کمی از مارگزیدگی ها منجر به مرگ می شوند. بزرگترین بحران برای شما همان ترس شما است.6- نگرانی و دغدغه بعدی خطر عفونت است.
با در نظر گرفتن این موارد بهترین توصیه این است که "خونسرد باشید". اما اگر در شرایطی هستید که نمی توانید سریعا به یک مرکز بهداشت مراجعه کنید (مثلا اگر در اعماق جنگل هستید)، خود را در شرایط بقا قرار دهید. یعنی اولویت های زیر را رعایت کنید: - کاملا خونسرد باشید و اقدام به تهیه سرپناه کنید!- یقین کنید که آب کافی به اندازه 3 روز جمع آوری کرده اید!- از کمک های اولیه مناسب مربوط به مارگزیدگی پیروی کنید. همچون پاکسازی زخم! زمانیکه دچار مارگزیدگی شده و مسموم شده باشید، در حدود 3 روز به شدت بیمار خواهید شد. توجه داشته باشید که حدود یک ساعت پس از مارگزیدگی دیگر امکان جمع آوری آب، ساخت پناهگاه و برپایی آتش را ندارید، البته این زمان بسته به میزان هیجان و وحشت شما و محل گزیدگی متغیر است به همین دلیل درصورتیکه امکان دسترسی به اورژانس و مراکز درمانی را ندارید و در شرایط بقا هستید، می بایست خیلی سریع دست بکار شوید و موارد بالا را تهیه کنید زیرا وقت بسیار کمی دارید.
به خاطر داشته باشید که اگر درست در جنگل حرکت کنید احتمال مارگزیدگی بسیار پایین خواهد بود. بیشتر مارگزیدگی ها در پسربچه های 10 الی 12 سال گزارش شده است. آن هم در زمانی که قصد به دست گرفتن مارها را داشته اند و یا به دنبال کنجکاوی هایشان در هر سوراخ و یا زیر سنگها و مخفی گاه های جانوران را دستکاری و یا چوبی فرو کرده اند. دومین گروه که بیش از سایرین در معرض مارگزیدگی هستند سنگ نوردان هستند که در مسیر های ناشناخته از ناحیه دست و یا صورت آسیب می بینند. این اتفاق زمانی رخ می دهد که از صخره یا سنگی که مار روی آن حمام آفتاب می گیرد بالا می روند. مطالب مرتبط:جنگ ماریسلام مورچه! گروه گردشگری تبیانبرگرفته از سایت بقا در طبیعت
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1196]