تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 6 دی 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):دانايى، ريشه همه خوبى‏ها و نادانى ريشه همه بدى‏هاست.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

دوره آموزش باریستا

مهاجرت به آلمان

بهترین قالیشویی تهران

بورس کارتریج پرینتر در تهران

تشریفات روناک

نوار اخطار زرد رنگ

ثبت شرکت فوری

تابلو برق

خودارزیابی چیست

فروشگاه مخازن پلی اتیلن

قیمت و خرید تخت برقی پزشکی

کلینیک زخم تهران

خرید بیت کوین

خرید شب یلدا

پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان

کاشت ابرو طبیعی

پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا

پارتیشن شیشه ای

اقامت یونان

خرید غذای گربه

رزرو هتل خارجی

تولید کننده تخت زیبایی

مشاوره تخصصی تولید محتوا

سی پی کالاف

دوره باریستا فنی حرفه ای

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1845252628




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

روزه و رمضان در آینه شعر فارسی (1)


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
روزه و رمضان در آینه شعر فارسی (1)
روزه و رمضان در آینه شعر فارسی (1) مبارک باد آمد ماه روزه رهت‏خوش باد، ای همراه روزه شدم بر بام تا مه را ببینم که بودم من به جان دلخواه روزه نظر کردم کلاه از سر بیفتاد سرم را مست کرد آن شاه روزه مسلمانان، سرم مست است از آن روز زهی اقبال و بخت و جاه روزه بجز این ماه، ماهی هست پنهان نهان چون ترک در خرگاه روزهبدان مه ره برد آن کس که آید درین مه خوش به خرمنگان روزه رخ چون اطلسش گر زرد گردد بپوشد خلعت از دیباه روزه دعاها اندرین مه مستجاب است فلکها را بدرد آه روزه چو یوسف ملک مصر عشق گیرد کسی کو صبر کرد در چاه روزه سحوری کم زن ای نطق و خمش آن ز روزه خود شوند آگاه روزه (کلیات شمس، جزء و پنجم، ص 137) رمضان، ماه روزه و ماه نهم از ماههای قمری بین شعبان و شوال است، رمضان در لغت‏به معنای تابش گرما و شدت تابش خورشید است. بعضی گویند رمضان به معنی سنگ گرم است که از سنگ گرم، پای روندگان می‏سوزد و شاید ماخوذ از «رمض‏» باشد که به معنی سوختن است چون ماه صیام گناهان را می‏سوزاند به این خاطر، بدین اسم موسوم شده است زیرا ماه رمضان موجب سوختگی و تکلیف نفس است. اما صوم و روزه که در این ماه تکلیف شرعی مسلمانان است عبارت است از احتراز از خوردن و آشامیدن و مفطرات دیگر از طلوع صبح تا غروب. در قرآن مجید یک بار «رمضان‏» و چهارده بار صوم و صیام و صائمین و صائمات ... آمده است. شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن ... ماه رمضان است که در آن فرو فرستاده شد قرآن ... دستور روزه در آیه 179 سوره بقره طرح شده است: یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون. از همان آغاز که رودکی پدر شعر فارسی، بلند بنای کاخ ادب را برافراشت، مفردات روزه، رمضان، صوم و صیام در آیینه شعر فارسی انعکاس یافتند. این انعکاس در تمامی انواع شعر مدحی، اخلاقی، تعلیمی، غنایی و رثا دیده می‏شود. در شعر شاعران دوره اول، کاربردها سطحی است و از اعلام ماه رمضان یا عید رمضان و مبارک باد گفتن آن فراتر نمی‏رود: روزه به پایان رسید و آمد نو عیدهر روز بر آسمانت‏باد امروزا (رودکی) همان بر دل هر کسی بوده دوستنماز شب و روزه آیین اوست (فردوسی 203/3) بر آمدن عید و برون رفتن روزهساقی بدهم باده بر باغ و به سبزه (منوچهری به نقل از دهخدا) عید قربان بر او مبارک باد همبر آنسان که بود عید صیام (فرخی به نقل از دهخدا) جاهش زد هر چون مه عید از صف نجومذاتش زخلقت چون شب قدر از مه صیامگر در مه صیام شود خوانده این مدیحبر تو به خیر باد مدیح و مه صیام (به نقل از دهخدا) خجسته باد و مبارک قدوم ماه صیامبر اولیاء و احبای شهریار نام (نزاری به نقل از دهخدا) نزد خداوند عرش بادا مقبولطاعت ‏خیر تو و صیام و قیامت (مسعود سعد به نقل از دهخدا) روزه دار و به دیگران بخوراننه مخور روز و شب شکم بدران (به نقل از دهخدا) دیدگاه ناصر خسرو شاعر تعلیمی و دینی مذهبی اسماعیلیه از شاعران پیشین فراتر می‏رود وی اگر چه پرسشی را که از مستنصر بالله درباره روزه و دیگر احکام شریعت می‏کند بی‏جواب می‏گذارد: و آنگاه بپرسیدم از ارکان شریعتکاین پنج نماز از چه سبب گشت مقرر؟و ز روزه که فرمودش ماه نهم از سالو زحال زکات درم و زر مدور ... (ناصر خسرو ص 512) اما مخاطب خود را به تامل درباره این حکم عبادی فرا خوانده می‏گوید: چون روزه ندانی که چه چیزی است چه سود استبیهوده همه روز تو را بودن ناهار (ناصر خسرو ص 165) همه پارسایی نه روزه است و زهدنه اندر فزونی نماز و دعاست (ناصر خسرو به نقل از دهخدا) از نماز و روزه تو هیچ نگشاید تو راخواه کن خواهی مکن، من با تو گفتم راستی (ناصر خسرو به نقل از دهخدا) تا نپذیرد ز توی زی خداینیست پذیرفته صلاة و صیام (ناصر خسرو به نقل از دهخدا) سوی بهشت عدن یکی نردبان کنمیک پایه از صلات و دگر پایه از صیام (ناصر خسرو ص 58) خاقانی شاعر تعلیمی علاوه بر آن که در شعر خود از مفردات صوم و صیام سود جسته است و صیام را از بهترین سکنات نفس دانسته است: از جسم بهترین حرکاتی صلاة دانوز نفس بهترین سکناتی صیام دان (خاقانی) به خاطر آشنایی با عقاید ترسایی و دین مسیحیت از «روزه مریم‏» «صوم العذرا» یاد می‏کند. روزه مریم یا صوم مریم که در آیه 27 سوره مریم آمده است: «فقولی انی نذرت للرحمن صوما فلن اکلم الیوم انسیا: پس بگو بدرستی که من نذر کردم برای خدای بخشنده روزه، پس سخن نمی‏کنم امروز آدمی را. آن است که بعد از ولادت عیسی(ع) مریم نذر کرد که روزه بدارد و یک روز تمام با کسی سخن نگفت: چون قوم از وی سخنها پرسیدن گرفتند فقط اشاره به کودک کرد که در گهواره بود و عیسی(ع) گفت: انی عبد الله اتانی الکتاب و جعلنی نبیا: گفت: به درستی که منم بنده خدا، مرا کتاب داده و پیغمبر گردانیده است. نسطوریه، روزه مریم را هنوز به نام صوم مارت مریم نگاه می‏دارند و آن در دوشنبه بعد از عید بسبار نسطوری آغاز می‏شود و در روز عید میلاد تمام می‏شود: چه بود آن نفخ روح و غسل و روزهکه مریم عور بود و روح تنهاچه بود آن نطق عیسی وقت میلادچه بود آن صوم مریم گاه اصغا (خاقانی ص 27) در توحید و معراج حضرت ختمی مرتبت گوید: دل گرسنه در آمد بر خوان کائناتچون شبهتی بدید برون رفت ناشتامریم گشاده روزه و عیسی ببسته نطقکو در سخن گشاده سر سفره سخا... (خاقانی ص 5) و در واقعه حبس و عزلت ‏خود گوید: روزه کردم نذر چون مریم که هم مریم صفاستخاطر روح القدس پیوند عیسی زای مننیست‏بر من روزه در بیماری دل زان مراروزه باطل می‏کند اشک دهن آلای مناشک چشمم در دهان افتد گه افطار از آنکجز که آب گرم چیزی نگذرد بر نای من (خاقانی صص 31، 322) نظامی گنجوی نیز در مثنوی خسرو و شیرین در بیان مرگ مریم، روزه مریم را یاد می‏کند: چون مریم، روزه مریم نگه داشتدهان در بست از آن شکر که شه داشت (خسرو و شیرین ص 288) مولانا در کلیات شمس، روزه مریم را برای نفس شکم خوار توصیه می‏کند: باز رهان خلق را از سر و از سر کشی ای که درون دلی چند ز دل، درکشی... نفس شکمخوار را روزه مریم دهی تا سوی بهرام عشق مرکب لاغر کشی (کلیات شمس جزو ششم ص 241) و در موردی دیگر گوید: روزه مریم مرا، خوان مسیحیت نواترکنم از فرات تو، امشب خشک نانه (کلیات شمس جزو پنجم ص 222) صوم العذارا نیز ترکیبی است که یک بار در دیوان خاقانی دیده می‏شود، بنا به ترجمه و شرح مینورسکی در قصیده مسیحیت، صوم العذارا را شروع آن روز دوشنبه بعد از عید تجلی است و سه روز طول می‏کشد و عبادیان و مسیحیان عرب آن را به یاد دوشیزگان نصاری می‏گیرند که روزه، آنها را از اسارت پادشاه حیره المنذر رهایی بخشید منذر از امسا چهار صد دختر برد و به عنوان قربانی به عزه از اصنام جاهلی تقدیم کرد. در شرح شیخ آذری صوم العذارا به معنی روزه دختران بکر آمده که به متابعت مریم در هیکل نشینند تا روز وفات. به خمسین و به دنح و لیلة الفطربه عید الهیکل و صوم العذارا (خاقانی ص 28) خاقانی از مضمون روزه گرفتن و افطار کردن، در شعر غنایی، مدحی و رثایی نیز سود جسته است، در شعر غنایی می‏گوید: عشق آتشی است کاتش دوزخ غذای اوستپس عشق روزه‏دار و تو در دوزخ هوا (خاقانی ص 205) و در شعر مدحی می‏گوید: تا به رویش گرفته‏ام روزهجز به یادش نکرده‏ام افطار (خاقانی ص 205) و در شعر رثایی، روزه گرفتن را به معنی ترک و قطع علاقه به کار برده است آنجا که از زبان امیر رشید الدین فرزند در گذشته‏اش می‏گوید: من کنون روزه جاوید گرفتم زجهانگر شما در هوس عید بقایید همه (خاقانی ص 409) و باز در مرثیه او می‏گوید: ز این دونان فلک از خوانچه دونان بینند تا نبینم که دهان از پی خور بگشایید. از طرب روزه بگیرید و به خون ریز سرشک نه به خوان ریزه این خوان چه زر بگشایید (خاقانی ص 158) در آثار سعدی شاعر معرفت و اخلاق نیز توجه به روزه و شرایط آن دیده می‏شود. در یک مورد شاعر، توجه کامل به خدا را مطرح کرده و روزه و عبادتی را که ریا و سمعه‏ای در آن طرح شود مطرود می‏داند: شنیدم که نابالغی روزه داشت به صد محنت آورد روزی به چاشت... پدر دیده بوسید و مادر سرش فشاندند بادام و زر بر سرش چو بر وی گذر کرد یک نیمه روز فتاد اندرو ز آتش معده سوز به دل گفت اگر لقمه چندی خورم چه داند پدر غیب یا مادرم چون روی پسر در پدرم بود و قوم نهان خورد و پیدا به سر برد صوم که داند چون در بند حق نیستی اگر بی وضو در نماز ایستی (بوستان ص 273) و در موردی دیگر تهمت و غیبت را از مبطلات روزه دانسته، می‏گوید: به طفلی درم رغبت روزه خاست ندانستی چپ کدام است و راست یکی عابد از پارسایان کوی همی شستن آموختم دست و روی که بسم الله اول به سنت‏بگوی دوم نیت آور سوم کف بشوی پس آنگه دهن شوی و بینی سه بار مناخر به انگشت کوچک بخار به سبابه دندان پیشین بمال که نهی است در روزه بعد از زوال وزان پس سه مشبت آب بر روی زن ز رستنگه موی سر تا ذقن در دستها تا به مرفق بشوی ز تسبیح و ذکر آنچه دانی بگوی دگر مسح سر بعد از آن غسل پای همین است و ختمش به نام خدا کس از من نداند در این شیوه به نبینی که فرتوت شد پیر ده شنید این سخن دهخدای قدیم بشورید و گفت ای خبیث رجیم نه مسواک در روزه گفتی خطاست بنی آدم مرده خوردن رواست دهن گو ز ناگفتنی‏ها نخست بشوی، آنکه از خور دنیا بهشت(بوستان ص 292)و در جای دیگر می‏گوید: به سرهنگ سلطان چنین گفت زن که خیز ای مبارک در رزق زن برو تاز خوانت نصیبی دهند که فرزند کانت نظر بررهند بگفتا بود مطبخ امروز سرد که سلطان به شب نیت روزه کرد زن از ناامیدی سرانداخت پیش همی گفت ‏با خود دل از فاقه ریش که سلطان از این روزه گویی چه خواست که افطار و عید طفلان ماست خورنده که خیرش بر آید زدست به از صائم الدهر دنیا پرست مسلم کسی را بود روزه داشت که درمانده‏ای را دهد نان چاشت و گرنه چه لازم که سعیی بری ز خود باز گیری و هم خوری (بوستان ص 204) و در قصیده‏ای از تودیع ماه رمضان، بار بر دل دارد و می‏گوید: برگ تحویل می‏کند رمضان بار تودیع بر دل اخوان یار نادیده سیر زود برفت دیر ننشست نازنین مهمان غادرالحب صحبة الاحباب فارق الخل عشرة الخلان ماه فرخنده روی بر پیچید و علیک السلام یا رمضان الوداع ای زمان طاعت و خیر مجلس ذکر و محفل قرآن مهر فرمان ایزدی بر لب نفس در بند و دیو در زندان تا دگر روز، با حبان آید بس بگردد به گونه گونه جهان بلبلی زار زار می‏نالید بر فراق بهار وقت‏خزان گفتم اندوه مبر که باز آید روز نوروز و لاله و ریحان گفت ترسیم بقا وفا نکند ور نه هر سال گل دهد بستان روزه بسیار و عید خواهد بود تیرماه و بهار و تابستان تا که در منزل حیات بود سال دیگر که در غریبستان... (قصاید سعدی 722) در شعر غنایی نیز سعدی از مضمون روزه و ماه نو بی بهره نبوده و هلال ابروی دوست را هلال عید خود یافته است: هر که را خاطر به روی دوست رغبت می‏کند بس پریشانی بباید بردنش چون موی دوست دیگران را عید اگر فرداست ما را از این دهست روزه داران ماه نو ببینند و ما ابروی دوست(غزلیات سعدی ص 388) ادامه دارد ...../خ





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 382]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن