محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828689414
يک روز بعد از اولين شهر قرباني سلاح هاي شيميايي
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تاريخچه به کارگيري سلاح هاي شيميايي و ميکروبي به جنگ جهاني اول و آن هم در جبهه هاي جنگ باز مي گردد که تبعات آن که به کشته شدن 90 هزار و مصدوميت بيش از يک ميليون نفرانجاميد، به قدري دهشتناک بود که تمامي طرف هاي درگير سعي داشتند خود را مبرا از اين حملات و طرف مقابل را عامل اعلام کنند. به طور مثال در سال 1915، در طي جنگ جهاني اول آلمان ها به کاربرد عامل بيماري وبا در ايتاليا و طاعون در پترزبورگ روسيه متهم شدند. انگليسي ها نيز ادعا نمودند که آلمان ها در طول جنگ از بمب هاي حاوي طاعون استفاده نمودند و فرانسوي ها مدعي بودند که آلمان ها عروسک ها و آب نبات هاي آلوده به عوامل ميکروبي را بر روي روماني ريخته اند. به هر حال اين تبعات دهشتناک که براي سال ها براي کهنه سربازان ادامه يافت، باعث شد که در سال 1925 در کنفرانس خلع سلاح ژنو، عهدنامه منع کاربرد سلاح هاي شيميايي و بيولوژيک به تصويب 40 کشور جهان برسد. مشکل اصلي در ارتباط با ممنوعيت ذکر شده در پروتکل ژنو اين بود که هيچ اشاره اي به ممنوعيت ساخت، توليد ، ذخيره سازي ، آزمايش ، نقل و انتقال و خريد و فروش اينگونه سلاح ها نشده بود. از اين جهت 47 سال بعد کنوانسيون 972 ژنو، مبني بر ممانعت از توسعه، توليد و ذخيره سازي سلاح هاي باکتريولوژيک (بيولوژيک) و کاربرد آنها شکل گرفت. اما با اين همه، رژيم بعث، که از آمريکا، که هيچ اصلي را در جنگ ويتنام رعايت نکرده بود، خط مي گرفت و مرهون کمک هاي مالي و فناوري آن کشورمي شد، در تاريخ جنگ هشت ساله اي که به ايران اسلامي تحميل کرد، بارها از اين سلاح استفاده کرد. رژيم بعث براي اولين بار در تاريخ 23 دي ماه 1359، به کاربرد، آزمايش و سنجش تأثير اين بمب ها بر رزمندگان اسلام در محورهاي هلاله و ني خزر مبادرت ورزيدند، در اين سال عراق چهار بار از سلاح شيميايي از نوع تاول زا (گاز خردل) استفاده کرده که يک مصدوم و 20 شهيد به دنبال داشت. اما پس از اين حادثه در سال 1360، دامنه کاربرد اين سلاح ها را مي توان در جبهه هاي هويزه، تپه هاي اللّه اکبر، جسر نادري و خرمشهر مشاهده کرد که در اين سال، عراق شش بار از اين سلاح مرگبار و غير انساني استفاده کرد که باز در همان منطقه (جبهه هاي جنوب) و از همان نوع تاول زا بود و اين بار 101 نفر به شهادت رسيدند. در همين حال مجامع بين الملل و مسؤولان سازمان ملل جهت بررسي کاربرد عوامل شيميايي گروهي از کارشناسان را به مناطق جنگي آلوده به عوامل شيميايي اعزام کردند که اين گروه تحقيق، پس از بررسي و نمونه برداري عوامل پايدار شيميايي، مشاهده مجروحان و مصدومان شيميايي و اجساد مطهر شهيدان، کاربرد گازهاي شيميايي را تأييد کردند اما از اعلام رسمي کاربرد عوامل شيميايي به وسيله عراق طفره رفته و به کلي گويي پرداخته اند و اين امر، خود تشويقي بر ادامه کاربرد اين سلاح ها از سوي رژيم حاکم عراق شد. سرانجام با سهل انگاري مجامع جهاني و در ميانه چراغ سبز استکبار جهاني در تاريخ هفتم و هشتم تيرماه 1366، که رژيم عراق درنااميدي کامل در پيروزي جنگ عليه ايران به سر مي برد با هواپيماهاي بمب افکن و بمبهاي شيميايي به چهار نقطه پر ازدحام و متراکم جمعيتي شهر سردشت حمله کرد و زن ،کودک ،خرد و کلان مردم بيگناه آن شهر و اطراف آن را آماج گازهاي کشنده و دهشتناک شيميايي قرار داد. اين بمباران شيميايي در شهر مرزي سردشت، فجيعترين و وحشتناکترين تهاجم شيميايي را رقم زد که آثار و پيآمدهاي منفي زيادي را موجب شد. در همان روز اول 110 تن از اهالي شهر به شهادت رسيدند و بيش از پنج هزار نفر مجروح شدند ، اين در حالي است که آثار سلاح هاي شيميايي و ميکروبي تا نسل ها باقي مي ماند. به کارگيري سلاح هاي شيميايي از سوي عراق در حالي صورت گرفت که اين کشور جزو 120کشور امضا کننده پروتکل ژنو درباره منع استفاده از سلاح هاي سمي، خفه کننده و ترکيبات باکتريولوژيک قرار داشت. رژيم بعث عراق به اين نيز بسنده نکرد. تنها هشت ماه بعد مردم کشور خويش را نيز به دليل واهي در شهر حلبچه آماج حمله جنون آساي شيميايي قرار داد تا نشان دهد که به مرگ خويش نزديک شده است- مرگي که از مرداد 1367 با پايان جنگ با ايران به تدريج آغاز گشت.- در کنفرانس خلع سلاح شيميايي که دي ماه 1367 در پاريس برگزار شد، از سوي کشور ايران اسنادي ارائه گرديد که تعداد حمله هاي شيميايي عراق را از دي ماه 1359 تا اسفند 1366، 242 مورد با 44 هزار قرباني معرفي مي کرد، با همه اين تلاش ها و ارائه سندهاي محکم و قوي، اين کنفرانس فقط در يک بيانيه شش ماده اي، بدون ذکر نام عراق، از کاربرد سلاح هاي شيميايي اظهار نگراني کرد. در تاريخ 30 مهر 1380راديو صداي عراق اعلام کرد که در جنگ با ايران از پودر سياه زخم استفاده مي نمود و در طول 8 سال جنگ هر هفته اقدام به توليد 3 هزار ليتر ماده مادر در توليد پودر سياه زخم مي کرد که سبب شد ضايعات بسياري ايجاد کند. از اين ضايعات مي توان از سوختگي هاي پوستي، تحريک شديد چشم ها، ورم ملتهبه که با احساس سوزش شديد، ريزش اشک، ، ترس از نور و خيره شدن ديد، همراه است، ضايعات ريوي، گرفتاري دستگاه تنفسي فوقاني، عوارض گوارش، عوارض خوني، که خطرناک ترين عارضه در ميان مصدومان گازها ي شيميايي است وپس از 5 تا 7 روز در بيمار علايم دپرسيون مغز استخوان پديد مي آيد، نام برد. در حال حاضر، آمريکا، جديدترين و خطرناک ترين روش توليد و کاربرد مواد شيميايي را در اختيار دارد، توليد عوامل شيميايي دو گانه(مضاعف) عصبي، جديدترين شيوه اي است که با صرف صدها ميليون دلار و در سال 1986، به مرحله توليد و انباشت رسيده است، آمريکا، کشوري است که مي کوشد با فريب افکار عمومي، ديگران را عامل شرارت و نقض حقوق بين المللي معرفي کند، ولي مي بينيم که خود، زيان بارترين بمب ها و مواد شيميايي را توليد و در جهان منتشر مي کند. اما انواع سلاح هاي شيميايي که توسط آمريکا و دولت هاي مختلف ديگر توليد مي شود مي توان از وي ايکسVX،سارين،گاز خردل،سياه زخم ،بوتولينوم توکسين و افلاتوکسين نام برد که عوارض اين داروها بسيار است، در اين ميان، محققان طرفدار صلح نيز بيکار ننشسته اند و همواره براي يافتن راه حل مبارزه با اين سلاحها، مطالعه و تحقيق مي کنند تا روزي تمام اين عوارض با روش درمان جديد به خوبي بهبود يابند . ک/1 550/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 334]
-
گوناگون
پربازدیدترینها