تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860986082
شاعر شدن عبدالجبار کاکایی به روایت خودش
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: شاعر شدن عبدالجبار کاکایی به روایت خودش نه گيس بلند كردم نه دمپايي لاانگشتي پوشيدم و نه مخمور به هستي نگاه كردم، با همين ابروهاي در هم كشيده و مغموم با كت و شلوار معلمي و كار با خودم، براي خودم شعر گفتم، دروغ بافتم و شما بزرگوارانه راست پنداشتيد. دروغ‌هاي مرا پنهان كرديد. ما صادقانه به هم دروغ گفتيم، اما كدام باهوش‌تر بوديم؟ من مي‌گويم شما. همين. تازه پانزده سالم بود، بوي نجيبِ بچگي داشتم، هنوز در عضلاتِ پاهايم شوقِ گريزِ ِكودكانه‌ي «گرگم به هوا» بود، قدِ علمم نمي‌رسيد به كتابخانه، تمام نبودم، عقلِ سفت و كالي داشتم، خيالم، خيالات بود تخيل نبود، در تصرفِ كلمات نبودم كه شعر آمد.دق مي‌كردم اگر اين نبود. لذتِ ساختن و پرداختن، يافتن و پروردن، داشتن و باليدن، پاتوقِ ناكامي و تسليم، پناه نااميدي و ترديد، ايستگاه شَك، زاويه‌ي نيايش ، مجالي براي دروغ، براي عشق.تازه پانزده سالم بود كه به آهنگي از درون كلمات را چيدم. نمي‌دانم موسيقي از كجا بود اما با وسواس كلمه‌ها را چيدم، نه كم نه زياد، به قاعده، فقط صورت‌بندي مي‌كردم. همين كلمه‌هايي كه تا چهارده سالگي بي‌مبالات ادا مي‌شدند، آقا شده بودند، اعتبار داشتند. با فعل و اسم و حرف خودماني شده بودم. حالا جذبه‌ي آنها بر اراده‌ي من غلبه داشت، حالا نيمي از عقل من در تصرف من بود، نيمي در تصرفِ آنها. حالا همه من نبودم، شرمسارانه دروغ مي‌گفتم، گناهكارانه راست. از پانزده سالگي به منطقِ زبان حمله‌ور شدم، در آرايش كلمه‌ها كوشيدم، به توده‌هاي وهم‌آلودِ فكر نزديك شدم. به روايت مرموز درونم پرداختم، همه از كلمات ملايم صبح من مي‌فهميدند كه شبِ پيش عاشق شده بودم. به دروغ خودم را عاشق‌تر، شوريده‌تر، ديوانه‌تر و حتي گاهي نادان‌تر مي‌نماياندم. بودم يا نبودم نمي‌دانم و نمي‌خواستم بدانم. از دانايي مي‌گريختم.نه گيس بلند كردم نه دمپايي لاانگشتي پوشيدم و نه مخمور به هستي نگاه كردم، با همين ابروهاي در هم كشيده و مغموم با كت و شلوار معلمي و كار با خودم، براي خودم شعر گفتم، دروغ بافتم و شما بزرگوارانه راست پنداشتيد. دروغ‌هاي مرا پنهان كرديد. ما صادقانه به هم دروغ گفتيم، اما كدام باهوش‌تر بوديم؟ من مي‌گويم شما. همين.منبع: سایت انجمن شاعران ایران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 653]
-
گوناگون
پربازدیدترینها