محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826596029
دو بال پرواز
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: دو بال پرواز
پيروي از قرآن و اهل بيت (عليهم السلام)يكي از مباحث بسيار مهم و با ارزش در معارف دين مبين اسلام و مذهب نوراني تشيع، پيروي از اهل بيت عصمت و طهارت ـ عليهم السلام ـ در كنار پيروي از قرآن است؛ زيرا قرآن و عترت پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله ـ دو وديعه الهي و دو گوهر گرانبهاي به امانت گذاشته شده از سوي رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ هستند كه تمسك به آن دو ، مايه حركت، رشد، سعادت و تكامل انسان‌ها و جوامع بشري به حساب مي‌آيند. اين دو ثقل ارزشمند، نشأت يافته از يك منبع، و در حركت به يك مسير، و سرانجام به يك مقصد منتهي خواهند شد. آنان كه به دنبال سعادت و هدايت در دنيا و آخرت هستند، بي‌ترديد بايد گمشده خويش را در آن دو، جستجو كنند، آن هم نه به صورت مجزا و جدا از هم؛ زيرا قرآن بدون عترت و عترت بدون قرآن، نه مورد توصيه قرآن است و نه مورد تأييد عترت؛ قرآن ابتدا پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ و سپس اهل بيت عصمت و طهارت را نخستين و برترين معلم، مبيّن و مفسّر آيات خويش معرفي نموده است. به راستي چه كساني مي‌توانند، بهتر از اهل بيت عصمت قرآن را تفسير نمايند؟! از اين‌رو، بايد اهل بيت پيامبر ـ صلي اللّه عليه و آله ـ را شناخت، و از آنان چگونه خواندن و چگونه فهميدن قرآن را فرا گرفت. نقش اهل بيت(عليهم‌السلام) در مورد قرآن در اين كه اهل بيت ـ عليهم السلام ـ در زمينه قرآن چه نقشي دارند، مي‌توان از خود قرآن جويا شد، و پاسخ را از زبان گوياي خود قرآن شنيد: «وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ إِلاَّ رِجالاً نُوحِي إِلَيْهِمْ فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ * بِالْبَيِّناتِ وَ الزُّبُرِ وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ»[1]، «و پيش از تو، جز مرداني كه به آنها وحي مي‌كرديم، نفرستاديم. اگر نمي‌دانيد، از آگاهان بپرسيد (تا تعجب نكنيد از اين كه پيامبر اسلام از ميان همين مردان برانگيخته شده است) * (از آنها بپرسيد كه) از دلايل روشن و كتب (پيامبران پيشين آگاهند) و ما اين ذكر (= قرآن) را بر تو نازل كرديم، تا آنچه را كه به سوي مردم نازل شده است، براي آنها روشن سازي؛ و شايد انديشه كنند!»مرحوم علامه طباطبايي(قدس سره) در ذيل آيه بالا، در مقام بيان و مقصود از «ذكر» كه پيامبر است يا قرآن، «أهل الذكر» را در جمله «فسئلوا أهل الذّكر» همان اهل بيت تفسير كرده و از همين جمله استفاده مي‌كند كه اهل بيت مبيّن و معلّم قرآن هستند. و به لحاظ اين كه خطاب در آيه خاص است و ممكن است، مورد خاص مندرج در صدر آيه، مراد و مقصود باشد، با ضميمه كردن حديث شريف «ثقلين» به آيه دوم همين سوره، مبيّن بودن اهل بيت را كشف مي‌كند و مي‌فرمايد: اين در خود بيان رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ است، و در ملحقات بيان آن جناب كه همان بيانات ائمه هدي ـ عليهم‌السلام ـ است، نيز مطلب از اين‌قرار است؛ زيرا به حكم حديث ثقلين بيان ايشان هم بيان رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ است و ملحق به آن است، به خلاف ساير افراد است، هر چند صحابه و يا تابعين و يا علماي امّت باشند، كلامشان حجت نيست، براي اينكه آيه شريفه شامل آنان نمي‌شود، نصّي هم كه بتوان به آن اعتماد نمود و دلالت بر حجيت علي الاطلاق كلام ايشان كند، در كار نيست.«و في الآية دلالة علي حجّبة قول النبي ـ صلي اللّه عليه و آله ـ في بيان الآيات القرآنيّة، و أمّا ما ذكره بعضهم أنّ ذلك في غير النصّ و الظاهر من المتشابهات أو فيما يرجع إلي أسرار كلام اللّه و ما فيه من التأويل فممّا لاينبغي أن يصغي إليه. هذا في نفس بيانه ـ صلي اللّه عليه و آله ـ ، و يلحق به بيان أهل بيته لحديث الثقلين المتواتر و غيره، و أمّا سائر الاُمّة من الصّحابة أو التابعين أو العلماء، فلا حجيّة لبيانهم لعدم شمول الآية و عدم نصّ معتمد عليه يعطي حجيّة بيانهم علي الإطلاق»[2] «اين آيه دلالت دارد بر حجيت قول رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ ، در بيان آيات قرآن و تفسير آن، چه آن آياتي كه نسبت به مدلول خود صراحت دارند، يا آنها كه ظهور دارند، يا آنها كه متشابه‌اند، يا آياتي كه مربوط به اسرار الهي هستند، بيان و تفسير رسول خدا در همه آنها حجت است، و اينكه بعضي گفته‌اند، كلام رسول خدا ـ صلي اللّه عليه و آله ـ در تفسير متشابهات و آن آيات كه مربوط به اسرار الهي‌اند، حجيت دارد، و اما آن آياتي كه در مدلول خود صريح و يا ظاهرند، و احتياج به تفسير ندارند، كلام رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ در آن موارد حجت نيست، حرف صحيحي نيست، و نبايد به آن اعتنا نمود. «اين در خود بيان رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ است، و در ملحقات بيان آن جناب كه همان بيانات ائمه هدي ـ عليهم‌السلام ـ است، نيز مطلب از اين‌قرار است؛ زيرا به حكم حديث ثقلين بيان ايشان هم بيان رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ است و ملحق به آن است، به خلاف ساير افراد است، هر چند صحابه و يا تابعين و يا علماي امّت باشند، كلامشان حجت نيست، براي اينكه آيه شريفه شامل آنان نمي‌شود، نصّي هم كه بتوان به آن اعتماد نمود و دلالت بر حجيت علي الاطلاق كلام ايشان كند، در كار نيست.»[3] در برخي از كتب تفسيري اهل سنّت نيز «اهل ذكر» به ائمه اهل بيت ـ عليهم السلام ـ تفسير شده است.[4] همچنين در همين خصوص مرحوم علامه ـ رحمة اللّه عليه ـ در تفسير آية: «ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَيْراتِ بِإِذْنِ اللهِ ذلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ»[5]، «سپس اين كتاب(آسماني) را به گروهي از بندگان برگزيده خود، به ميراث داديم؛(امّا) از ميان آنها عده‌اي بر خود ستم كردند و عده‌اي ميانه‌رو بودند، و گروهي به اذن خدا در نيكي‌ها(از همه) پيشي گرفتند، و اين همان فضيلت بزرگ است». مي‌فرمايد: «واختلفوا في هؤلاء المصطفين من عباده من هم؟ فقيل: هم الأنبياء، وقيل: هم بنو إسرائيل و... و قيل: هو المأثور عن الصادقين ـ عليه السلام ـ في روايات كثيرة مستفيضة أنّ المراد بهم ذريّة النبيّ ـ صلي الله عليه و آله و سلّم ـ من أولاد فاطمه(عليهاالسلام)، وهم الداخلون في آل إبراهيم في قوله: «إنَّ الله اصطفي ءادم و نوحاً و ءال إبراهيم...»[6]،و قد نصّ النبيّ ـ صلي الله عليه و آله ـ علي علمهم بالقرآن، و إصابة نظرهم فيه و ملازمتهم إيّاه، بقوله في الحديث المتواتر المتّفق عليه: «إنّي تارك فيكم الثقلين كتاب الله و عترتي أهل بيتي لن يفترقا حتّي يردا عليّ الحوض.» رسول خدا (صلي الله عليه و آله) هم تصريح فرموده به اين كه: عالِم به قرآن ايشانند، و نظر ايشان درباره قرآن صائب است، و همواره ملازم با قرآن‌اند، و اين را در روايتي فرموده كه متواتر و مورد اتفاق دو طايفه امت از شيعه و سني است، كه فرمود؛ «من دو چيز گران بين شما مي‌گذارم، و مي‌روم، يكي كتاب خدا، و يكي هم عترتم و اهل بيتم، و نشاني عترتم آن است كه حتي چشم بر هم زدني، از قرآن جدا نمي‌شوند، و اين دو هميشه ملازم هم هستند، تا با هم بر كنار حوض كوثر من را ديدار كنند.و علي هذا، فالمعني بعد ما أوحينا إليك القرآن ـ ثم للتراخي الرتبي ـ أورثنا ذريّتك إيّاه و هم الذين اصطفينا من عبادنا إذا اصطفينا آل إبراهيم.»[7] «در اين كه منظور از اين بندگان خاص، چه كساني‌اند، مفسرين اختلاف كرده‌اند، بعضي گفته‌اند: انبيا هستند، بعضي ديگر گفته‌اند بني‌اسرائيل‌اند، كه جزء مشمولين آيه: «إِنَّ اللهَ اصْطَفي آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَي الْعالَمِينَ»، «خداوند آدم و نوح و آل ابراهيم و آل عمران را بر جهانيان برتري داده» هستند. و بعضي ديگر گفته‌اند: امت محمّداند كه قرآن را از پيغمبر خود ارث برده، و نيز به سوي او بازگشت مي‌كنند، و علماي‌شان بدون واسطه، از قرآن بهره‌مند مي‌شوند، و بقيه امت به واسطه علما، و بعضي ديگر گفته‌اند: تنها علماي امت محمّديّه ـ صلي الله عليه و آله ـ هستند. بعضي ديگر ـ كه روايات بسيار زيادي از دو امام باقر و صادق ـ عليهم السلام ـ بر طبق‌شان هست ـ گفته‌اند: مراد به اين كساني كه اصطفا شده‌اند، ذريّة رسول خدا(صلي الله عليه و آله) از اولاد فاطمه(عليهاالسلام) هستند كه جزء آل ابراهيم و مشمول آيه: «إِنَّ اللهَ اصْطَفي آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَي الْعالَمِينَ» نيز هستند. و رسول خدا (صلي الله عليه و آله) هم تصريح فرموده به اين كه: عالِم به قرآن ايشانند، و نظر ايشان درباره قرآن صائب است، و همواره ملازم با قرآن‌اند، و اين را در روايتي فرموده كه متواتر و مورد اتفاق دو طايفه امت از شيعه و سني است، كه فرمود؛ «من دو چيز گران بين شما مي‌گذارم، و مي‌روم، يكي كتاب خدا، و يكي هم عترتم و اهل بيتم، و نشاني عترتم آن است كه حتي چشم بر هم زدني، از قرآن جدا نمي‌شوند، و اين دو هميشه ملازم هم هستند، تا با هم بر كنار حوض كوثر من را ديدار كنند.» بنابراين معناي آيه چنين مي‌شود: بعد از آنكه ما قرآن را به تو وحي كرديم ـ چون كلمه «ثم» معناي بعديّت رتبي را افاده مي‌كند ـ آن قرآن را به ارث ذريّه‌ات كه ما اصطفاءشان كرديم، و از بين همه بندگان، آنان را در همان روزي كه «آل ابراهيم» را بر مي‌چيديم برچيديم، و انتخاب كرديم.»[8] آنچه كه تاكنون گفته شد، نقش اهل بيت(عليهم‌السلام) نسبت به قرآن، از نظرگاه خود قرآن بود، و اما از زبان رسول گرامي اسلام (صلي الله عليه و آله)، جامع‌ترين و كامل‌ترين سخن، همان حديث «ثقلين» است كه فرمود: «إنّي تارك فيكم الثقلين، كتاب الله و عترتي، ما إن تمسّكتم بهما لن تضلّوا أبداً و أنّهما لن يفترقا حتّي يردا علي الحوض.»[9] نكاتي كه از اين حديث شريف و گرانبها به دست مي‌آيد، عبارتند از: 1. از اين كه حضرت در روزهاي واپسين عمرش، كتاب خدا و عترت خويش را در دريف هم و با تعبير به: «إنّي تارك فيكم الثقلين»، «من دو چيز گرانبها را در بين شما ترك مي‌كنم»، مورد توصيه همگان قرار مي‌دهد، نشان دهنده نقش و جايگاه آن دو در هدايت انسان‌ها، و تعيين وظيفه نسبت به تبعيت از آن دو براي ديگران، و در اهتمام ورزيدن مسلمانان نسبت به آن دو است.--------------------------------------------------------------------------------[1] . نحل، 43 ـ 44. [2] . الميزان في تفسير القرآن، ج 12، ص 261. [3] . ترجمه الميزان في تفسير القرآن، ج 24، ص 128. [4] . التفسير لابن كثير، ج 4، ص 930. [5] . سورة فاطر، آيه 32. [6] . سورة آل عمران، آيه 33. [7] . الميزان في تفسير القرآن، ج 17، ص 45. [8] . ترجمة الميزان في تفسير القرآن، ج 33، ص 73. [9] . فضائل الخمسة عن الصحاح الستّة، ج 2، ص 53. تنظيم گروه دين و انديشه تبيان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 186]
-
گوناگون
پربازدیدترینها