تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 30 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):بزرگ ترين مصيبت ها، نادانى است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

بلیط هواپیما

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816935603




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

آشنايي با دست آفريده هاي زنان و مردان سيستان و بلوچستان


واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، از ديرباز اقتصاد و معيشت مردم اين ديار بر پايه کشاورزي و دامداري استوار بوده است اما مردان به فراخور فرصت هاي پيش آمده به بافتن حصير و سبد، تهيه ابزار و مصالح کار و حتي ساختن سفال هايي چون کلپورگان مبادرت مي ورزيدند تا قدري از مايحتاج زندگيشان را تامين کنند. زنان سيستاني و بلوچي صبور و بردبار از زمان هاي دور تاکنون همدوش مردان خود، با ذوقي سرشار، بيشتر وسايل خانه را به بهترين شکل درست مي کردند و با نقوش زيبا مي آراستند. از تهيه پارچه تا دوخت و تزئين پوشاک و بافت فرش، گليم و جاجيم با زيياترين نقوش برجاي مانده از آبا و اجدادشان که سينه به سينه منتقل شده، از ديرباز بر دوش زنان اين ديار بوده است. رهاورد اهتمام مردان و زنان اين ديار براي تامين مايحتاج زندگي خود، هنري ممتاز و ارزنده از سرزمين کهن سيستان و بلوچستان است که پيوند تنگاتنگ اين آثار با زندگي روزمره مردم، آنها را از ساير هنرهاي ايراني متمايز کرده است. اگر به نقوش به کاررفته در آثار هنري مردم اين ديار بدقت بنگري، پيوند عميق لحظه ها، باورها و قصه هاي مردانگي و غيرتمندي گذشتگان طي قرن هاي متمادي در شکل گيري تمدن اين منطقه را حس خواهي کرد. عمده ترين هنرهاي سنتي و دستي سيستان و بلوچستان، پشتي، گليم، قالي، سياه دوزي، سکه و آيينه دوزي، سوزن دوزي بلوچي، خامه دوزي، پريوار دوزي، حصيربافي، پرده بافي، سياه چادر بافي، سفالگري، جواهر سازي، آويزديواري از نوع اسفند، توليد ابزارآلات موسيقي، توتن و لنج سازي است. امروز هنر سوزن دوزي در استان، بيشتر با نام بلوچ دوزي و پريوار دوزي ياد مي شود زيرا اين هنر در منطقه سيستان اکنون به صورت خامه دوزي و سياه دوزي انجام مي گيرد و تا اندازه اي متمايز از سوزن دوزي بلوچستان است. اهميت سوزن دوزي در نقوشي است که به طور عمده به صورت اشکال هندسي پديد مي آيد و هنرمند با استفاده از ساده ترين مواد اوليه چون پارچه، نخ و سوزن، بي نظيرترين نقوش رنگي را روي پارچه بوجود مي آورد و در پريواردوزي از آينه هاي کوچک نيز استفاده مي کنند. سوزن دوزي به عنوان شغلي دائمي براي زنان بلوچ به شمار مي رود که به طور عمده از اين طريق امرار معاش مي کنند و استفاده از رنگ، نوع نقوش و جنس پارچه ها رابطه مستقيمي با درآمد اقتصادي هر خانواده دارد. نقش هاي نمادين روي پارچه ها در سوزن دوزي بلوچي با عقايد، باورها، طبيعت و معيشت مردم رابطه مستقيم دارد و تداوم اين نقوش را مي توان در ساير هنرهاي سنتي استان از جمله سفال گري، گليم بافي و قالي بافي به وضوح مشاهده کرد. عمده ترين منطقه توليد سوزن دوزي شهرستان هاي نيشکهر و ايرانشهر است و به صورت پراکنده در سراسر سيستان و بلوچستان نيز مي توان اشتغال به اين نوع هنر دستي را مشاهده کرد. سکه دوزي هنري است که توليدات آن اغلب براي تزئين پايين تخت خواب ها، حاشيه بالاي ديوار اتاق پذيرايي و به صورت آويزهاي سه گوش در چادرهاي عشايري و گاه به منظور آذين حيواناتي مانند شتر و نيز يکي از اقلام مهم جهيزيه عروس در سيستان و بلوچستان به کار مي رود. مناطق عمده توليد سکه دوزي در بلوچستان اطراف شهرستان ايرانشهر، دشتياري، منطقه سرحد، نواحي شهرستان هاي زاهدان و خاش است. در گذشته روي بافته هاي پشمي، به صورت نوار در ابعاد مختلف سکه دوخته مي شد و تزئينات حاشيه آن در طرح هاي مختلف شامل آيينه، دکمه، خرمهره، صدف و منگوله هاي پشمي بوده است. قالي بافي از صنايع مهم سيستان و بلوچستان به شمار مي رود و در اقتصاد جامعه اهميت بسزايي دارد و بيشتر توسط عشاير منطقه بافته مي شود، قاليچه سه متري و يک در دو متري، کناره قالي، خورجين و پشتي در ابعاد مختلف از جمله اين هنر دستي منطقه است. براي رنگ کردن نخ هاي قالي از رنگ هاي طبيعي استفاده مي شود و اين رنگ ها بيشتر تيره، گرم يا خيلي روشن و نقوش قالي ها اغلب گياهي، درخت زندگي، هندسي و حيواناتي مانند شتر و بز، پرندگان و نمادهاي انساني است. قدمت هنر قاليبافي در سيستان به قرن پنجم پيش از ميلاد و اقوام سکايي برمي گردد و زيراندازهاي سيستاني به سه نوع قالي هاي تاريخي، ميانه و نو تقسيم مي شود و اکنون فرش سيستان به سبب نوع طرح، رنگ، نقش، ابعاد و دوام در بازارهاي داخلي و خارجي فروش فراواني دارد. هنر گليم بافي در سراسر استان و بيشتر در بين عشاير و طوايف بلوچ و بلوچ هاي ساکن سيستان توليد مي شود و ارتباط قوي با عشاير شمال و مرکز خراسان دارد. عشاير مواد اوليه گليم از جمله نخ را از پشم دام هاي خود تهيه و آن را رنگ آميزي مي کنند و نقوش و طرح هاي اين نوع گليم بيشتر راه راه و هندسي هستند. دستگاه گليم بافي به صورت افقي است و کمتر از دار عمودي استفاده مي کنند و شيوه برپايي آن در سيستان با بلوچستان تفاوت دارد و يکي از انواع معروف گليم اين استان، سفره نان است. از بافت گليم نوارهايي به عنوان مال بند، مهار بند شتر، زيرانداز، چادرشب، کناره، سجاده و جوال نيز توليد مي شود که تزئين آن بيشتر با خرمهره و صدف، منگوله هاي پشمي باقي مانده از مواد اوليه است. پشتي و خورجين بافي يکي ديگر از هنرهاي سنتي رايج در اين استان است که نقوش در پشتي اغلب همانند نقوش قالي و گليم و در ابعاد کوچک تر ايجاد مي شود و مراکز عمده توليد آنها در سيستان است. مواد اوليه حصيربافي در منطقه بلوچستان از نوعي درخت خرماي وحشي به نام داز که در کنار رودخانه ها و مسيل ها مي رويد، به دست مي آيد و از عمده ترين توليدات حصيري مي توان به زيرانداز، جارو، سجاده، جاي نان، صندوقچه وسايل آرايشي، لانه مرغ و انواع سبدهاي حمل و نقل کالا، نگهداري خرما، پرده حصيري و پوشش سقف اشاره کرد. وفور درختان گز و بوته هاي وحشي از نوع گز در سيستان سبدبافي را در منطقه رايج کرده است و اين سبدها در اشکال مختلف از ترکه هاي نازک درختان و بوته ها بافته مي شوند. وجود درياچه هامون ساخت نوعي قايق محلي يا بلم بومي به نام توتن را در سيستان رواج داده که از دست ساخته هاي قابل توجه اين منطقه است، توتن در دو نوع بزرگ و کوچک براي حمل و نقل مسافران، صيادان و شکارچيان استفاده مي شود. زرگري و نقره سازي يکي ديگر از هنرهاي دستي سيستان و بلوچستان است که در اثر تغييرات زمان و عوامل متعدد ديگر، طلا سازي جايگزين نقره سازي شد. زرگرهاي بلوچ از اقوام و طوايف مشخصي هستند که افزون بر جواهرسازي، انواع زيورآلات زنان بلوچ را با مهارت تهيه و زنان بلوچ مانند ساير زنان ايراني از اين زيورهاي بومي استفاده مي کنند. زرگرهاي محلي زيورهاي طلا و نقره را با نقوش ساده هندسي و نمادين مي سازند و اين زيورها براي زينت سر و گردن، گوش، بيني، دست و پا استفاده مي کنند. پيشينه هنر سفال گري در مناطق باستاني بلوچستان به عصر پارينه سنگي و پيش از تاريخ مي رسد و در شهر سوخته و در سه هزار و 200 سال قبل از ميلاد مسيح توليد سفال بسيار چشمگير بوده است. سفال روستاي کلپورگان يکي از روستاهاي تابعه شهرستان سراوان در اين استان، شهرت ملي و بين المللي دارد و در نوع خود بي نظير است. شايد بارزترين وجه تمايز سفال کلپورگان با ساير مواد مشابه، طريقه ساخت اين سفال است که همچنان براساس الگوهاي قديمي و باستاني ساخته مي شود. روش ساخت اين نوع سفال، موسوم به روش لوله اي است و بدون لعاب و با نقوشي سياه رنگ تزيين مي شود. رئيس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري سيستان و بلوچستان گفت: اکنون همه شهرستان هاي استان داراي مرکز آموزش صنايع دستي هستند و علاقه مندان از جمله دانش آموزان، دانشجويان و عموم مردم در اين کلاس ها آموزش مي بينند. حسنعلي شهرکي در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: بيشتر آموزش هاي صنايع دستي به بخش خصوصي واگذار شده و تاکنون در اين زمينه پيشرفت قابل توجهي صورت گرفته است. وي ادامه داد: عمده توليدهاي سنتي استان بويژه سوزن دوزي، سکه دوزي، پريوار دوزي، خامه دوزي، زيور آلات سنتي، سفال کلپورگان و حصير بازارهاي داخلي و حتي خارجي دارند. او بيان کرد: سفال کلپورگان و سوزن دوزي بلوچي در نوع خود در کشور و جهان بي نظير است و از نوع سفال کلپورگان تنها در کشور ژاپن توليد مي شود. وي اظهار داشت: متاسفانه امسال براي اشتغالزايي هنرمندان صنايع دستي استان، بانک هاي عامل همکاري لازم را نداشتند و ايجاد اشتغال براي آنان به نحو مطلوب انجام نگرفت. شهرکي اضافه کرد: آموزش يک هزار و 300 نفر کارآموز صنايع دستي در استان براي سال 1389 پيش بيني و نيز براي گسترش هنرهاي دستي در ميان عشاير و اشتغالزايي براي آنان، تفاهم نامه اي با اداره کل امور عشاير سيستان و بلوچستان منعقد شده است. وي گفت: مسئولان استاني براي اشتغالزايي هنرمندان اين استان و گسترش صنايع دستي در سال آينده تمهيدات لازم را انديشيده اند تا با همکاري آنان 13 ميليارد و 500 ميليون ريال اعتبار براي اجراي 220 طرح صنايع دستي سال 89 تامين شود. او اضافه کرد: صندوق مهر امام رضا (ع) نيز در سال آينده براي پرداخت تسهيلات به هنرمندان صنايع دستي استان قول مساعدت داده است. وي درباره برخي رشته هاي منسوخ صنايع دستي استان گفت: حوزه معاونت هنرهاي سنتي و صنايع دستي سازمان ميراث فرهنگي ، صنايع دستي و گردشگري سيستان و بلوچستان، دو رشته منسوخ خامه دوزي سيستان و پارچه بافي سنتي را درسال 86 احيا کرد و تلاش براي احياي ساير رشته هاي منسوخ هنرهاي دستي همچنان ادامه دارد. رئيس سازمان ميراث فرهنگ استان اظهار داشت: امسال براي استقبال از مسافران نوروزي، در هر شهرستان يک نمايشگاه صنايع دستي برگزار مي شود و توليدات بومي آن شهرستان در معرض بازديد و فروش قرار مي گيرد. ک/4 7315 / 653/569




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 370]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن