واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: گزارش از جشن قهرماني اينتري ها زانتي خطاب به هواداران حاضر در ورزشگاه گفت که اين تيم شايسته قهرماني بوده است. جشن قهرماني در سن سيرو تا ساعت هشت صبح ادامه پيدا کرد. ديگر آفتاب صبح روز يکشنبه هم نمايان شده بود و ميلان درحاليکه هيچ نشاني از يک شهر معمولي نداشت، روز تعطيل خود را شروع مي کرد. گل - جشنهاي قهرماني اينتر در مادريد همزمان با ورود اين تيم به شهر ميلان به ايتاليا منتقل شدند. اگرچه دقايقي بعد از سوت پايان مسابقه و حتي قبل از آن ميلاني ها خود را براي جشني که 45 سال بي وقفه انتظار آن را داشتند آماده کرده بودند.ساعتها قبل از شروع مسابقه، دوربينهاي نصب شده در ميدان دومو ميلان-محل اصلي تجمع هواداران اين تيم- جمعيت حاضر در خيابانهاي شهر را که همگي پيراهن اينتر و پرچمهاي سياه وآبي رنگ اين تيم را روي شانه داشتند، به تصوير مي کشاندند. اين درحالي بود که در خيابانهاي پايتخت ايتاليا هيچ شور وشوقي از فينال ليگ قهرمانان به چشم نمي خورد. رم يک سال پيش در اين زمان ميزبان فينال سال قبل بود ولي آن موقع هم عدم حضور يک تيم ايتاليايي در فينال المپيک، شور و هيجان بيش از حد را از مردم پايتخت گرفته بود. اگر در بارها و رستورانهاي رم، فقط توريستهاي خارجي براي تماشاي اين مسابقه و رزرو کردن ميزها سرودست مي شکستند، در ميلان همه شهر براي شروع اين بازي از صبح درحال آماده باش بود. بعد از پايان بازي، جشنهاي چند ساعته هواداران اينتر که تا پاسي از شب و تا صبح روز بعد که همزمان با ورود بازيکنان تيم به ميلان بود، ادامه يافت. ميلان، شنبه تا صبح نخوابيد. *ساعت يازده شب هواداران اينتر خيابانهاي مرکزي ميلان را به اشغال خود درآوردند. مقابل گالري ويتوريو امانوئله جاي سوزن انداختن نبود. تقريبا همه ميدانهاي اصلي شهر و حتي ايستگاه اصلي قطار ميلان در محاصره هواداراني بود که با کاروانهاي شادي خود و بوقهاي ممتد اتومبيلهايشان فضاي عجيبي در شهر شمالي ايتاليا ايجاد کرده بودند. دراين ميان چهره هواداران ميلان که همگي در فينال شنبه شب هوادار بايرن مونيخ بودند، ديدني بود. درپايتخت هم رمي ها با ابراز نفرت از اينتر، به انتقام گرفتن تيم آلماني از مورينيو و بازيکنانش اميدوار بودند.هواداران اينتر اما به حدي از خود بي خود شده بودند که تنها به نورافشاني و پرتاب ترقه و تکان دادن پرچمها وفرياد زدن در خيابانها فکر مي کردند. هراندازه ميلان مثل يک شهر جنگزده به نظر مي رسيد، سکوت در ديگر شهرهاي ايتاليا موج مي زد. *ساعت 2 صبحدرهاي استاديوم سن سيرو براي هواداران باز شد. درهمين لحظه بازيکنان اينتر از مادريد به سمت فرودگاه مالپنسا شهر ميلان درحال حرکت بودند. پرواز اينتري ها تا ايتاليا دوساعت طول مي کشيد. با اينکه بيشتر هواداران اينتر براي حضور در سن سيرو و برپايي جشن قهرماني به طرف ورزشگاه در حال حرکت بودند، خيلي از آنها راه فرودگاه را در پيش گرفتند تا درلحظه ورود از ستاره هاي قهرمان خود استقبال کنند. بعد از گذشت يک ساعت، حدود بيست و پنج هزار نفر در استاديوم اختصاصي اينتر حضور داشتند. همين لحظه اعلام شد که بازيکنان اينتر ساعت پنج صبح به وقت محلي به ايتاليا مي رسند. ضمن اينکه حدود چهارهزار نفر ازهواداران هم در فرودگاه شهر براي استقبال از تيم استقرار پيدا کرده بودند. ساعت چهار و پنجاه و هشت دقيقه صبح، هواپيماي حامل بازيکنان اينتر به زمين نشست. از کابين خلبان يک پرچم اينتر در حال تکان دادن به چشم مي خورد. فرداي روز قهرماني با جشني دوباره در حال شروع شدن بود.*مورينيو نبود اولين بازيکناني که از هواپيما بيرون آمدند، کاپيتان زانتي و کوردوبا بودند. مسلما جام قهرماني دردستان کاپيتان تيم بود. يک نکته عجيب ديگر اينکه مورينيو همراه بازيکنان اينتر نبود. با اينکه در کنفرانس خبري بعد از مسابقه مربي پرتغالي اينتر در جواب سوالي مبني براينکه آيا بعد از قهرماني در مادريد مي ماند يا به ايتاليا بر مي گردد، گفته بود که قصد رفتن به خانه را دارد، اما مورينيو بعد از آخرين بازي اش بر روي نيمکت اينتر بازيکنان اين تيم را در بازگشت به ميلان همراهي نکرد.*شهر آبي و مشکيساعت شش صبح جشن قهرماني رسما در خيابانهاي شهر ميلان شروع شد. بازيکنان اينتر براي اداي احترام به هواداران حاضردر سن سيرو به اين ورزشگاه رفتند. زانتي و ماتراتزي اولين بازيکناني بودند که روي چمن جوزپه مه آتزا راه رفتند. بلندگوهاي ورزشگاه در تمجيد از اين پيروزي و قهرماني مي گفتند. در بين بازيکنان اينتر ميليتو و اسنايدر بيش از بقيه دربين هواداران طرفدار داشتند و پيراهنهاي اين دو تقريبا تن همه اينتريها به چشم مي خورد. زانتي خطاب به هواداران حاضر در ورزشگاه گفت که اين تيم شايسته قهرماني بوده است. جشن قهرماني در سن سيرو تا ساعت هشت صبح ادامه پيدا کرد. ديگر آفتاب صبح روز يکشنبه هم نمايان شده بود و ميلان درحاليکه هيچ نشاني از يک شهر معمولي نداشت، روز تعطيل خود را شروع مي کرد.در اين لحظات هنوز از کوچه پس کوچه هاي شهر هراز گاهي صداي بوق و فرياد به گوش مي رسيد.شيشه هاي شکسته شده در خيابانها و کاغذهاي پراکنده در گوشه و کنار شهر، جشن بي پايان شنبه شب را در ذهن تداعي مي کنند. دست همه مردم يکي از سه روزنامه ورزشي معتبر ايتاليا به چشم مي خورد. تقريبا همه خانه ها و آپارتمانهاي شهر به نشانه اين قهرماني يک پرچم اينتر را در بالکن خود آويزان کرده اند.بعد از 45 سال ، اين حق را دارند که چهره اي غيرمعمول به شهر ميلان ببخشد. اگرچه شهر شمالي ايتاليا مثل پايتخت نيست که يک قهرماني، ماهها و ماهها مردم را در شادي زايد الوصف نگه دارد. در ميلان، به محض اينکه همه ياد وداع مورينيو بيفتند، دوباره در لاک خود فرو مي روند
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 248]