محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830704904
آتش در بیابان
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آتش در بيابانوسط يک زمستان سرد، يا حتي در شب هاي تاريک جنگل و کوير، جاي خالي آتش را با چه چيزي پر مي کنيد؟ شايد در يک سفر طبيعت گردانه هيچ چيز به اندازه آتش افروزي مهم نباشد. شما براي پخت و پز، گرم شدن، دور کردن حيوانات و ... نياز به شعله آتش داريد. اما در اين مواقع اگر هيزم و نفت و الکل پيدا نکرديد، با چه چيزي آتش روشن مي کنيد؟
آتش و پارچه: اگر دست بر قضا يک شانه تخم مرغ و چند عدد شمع همراهتان بود، مي توانيد اليافي از لباس هاي کهنه را در حفره هاي شانه خالي تخم مرغ قرار دهيد. سپس شمع را آب کنيد و پارافين آن را درون حفره هاي اين شانه تخم مرغ بريزيد و صبر کنيد تا سرد شود. براي استفاده کارتون را بايد پاره کنيد و از يک قسمت آن استفاده کنيد. اين تکه هاي کوچک هريک به مدت 5 الي 15 دقيقه نسبت به ميزان مصرفي الياف و پارافين ميسوزند. آتش بر روي سکو: از کنده هاي خيس درختان و سنگهاي مسطح مي توان براي ايجاد سکويي جهت درست کردن آتش بر روي زمين مرطوب، برف و يا گل استفاده کرد. فانوسي از قوطي حلبي: اين قانوس وقتي به کار مي آيد که هوا توفاني باشد و يا شما قصد داريد نور را در جهت مشخصي هدايت نماييد. شمع در قوطي هاي کوچک به دليل کمبود هوا ديرتر مي سوزد.
مشعلي از پوست درخت: نوار باريکي از پوست درخت نوخان تهيه کنيد. پوست را از طول به دو نيم کنيد تا نوار باريکي به دست آيد. يک شاخه نازک 1 متري جدا کنيد و مانند شکل روبرو شياري روي آن ايجاد کنيد. پوست تا شده را درون شيار قرار دهيد و انتهاي آن را روشن کنيد. دوام اين شعله تا 15 دقيقه است. از اين مشعل حتي الامکان در فضاي باز و در نزديکي درختان خشک استفاده نکنيد زيرا ممکن است منجر به آتش سوزي در جنگل شود. چراغ شکارچيان: يک تکه کهنه پيچ خورده يا يک فتيله پنبه اي تابيده شده را از شياري که روي پوست صدف يا قوطي حلبي پر شده از روغن مايع يا چربي عبور داده و سپس آن را روشن کنيد. آتش بر روي شيار چوب: سرخپوستان از اين روش استفاده مي کردند. شياري بر روي يک قطعه چوب نرم ايجاد کرده، سپس يک قطعه چوب استوانه اي شکل را تحت فشار زياد به طرف جلو و عقب کشيده ميشود. در اثر اين عمل و با افزايش سرعت، پودر آتش گيرانه اي در انتهاي شيار ايجاد دشه و سپس آتش مي گيرد. آتش زنجيري: از اين روش مي بايست در مواقعي استفاده کرد که جهت باد ثابت است، زمين از هر گونه مواد اشتعال زا پاک بوده و درختان زيادي به منطقه نزديک نباشند. کنده هاي درخت به روشي که در شکل نشان داده شده روي هم قرار مي گيرند. خواب چوبها به سوي باد است. چوبهاي نگهدارنده درواقع از جنس چوبهاي سبز هستند. اگر سرعت باد کم است خواب چوبها را با افزايش روي هم افتادگي آنها کوتاهتر کنيد. مشعل ني: اگر ساقه گياه اکاليفا را در روغن يا چربي حيواني فرو کنيد، ميتوانيد به عنوان مشعل از آن استفاده کنيد. کرک سر اين گياه براي آتش گير مناسب است. کوره با استفاده از قوطي حلبي: قوطي را با موم مايع پر نموده، داخل آن يک فتيله قرار دهيد. انتهاي ديواره قوطي را دندانه دار کنيد و يا بر روي ردنه سوراخهايي براي جريان هوا ايجاد نماييد. سپس قوطي را قبل از استفاده روي سطح مورد نظر قرار دهيد. با افزودن موم مايع ميتوان بارها از اين نوع قوطي استفاده کرد. از چربي پستانداران دريايي نيز ميتوان در اين اجاق بهره مند شد.
آتش شکارچيان: اين روش مخصوص فصلهاي سرد سال است و مي توان براي توليد گرما و همچنين تهيه غذا از آن استفاده کرد. دو کنده درخت به عرض يک فوت و درازاي قامت خودتان ببريد آنها را روي زمين مسطح به صورت عدد V قرار دهيد. چوبهاي خيس را به صورت متقاطع روي اين قطعات قرار داده و آتش را روشن کنيد. چوبها سوخته و به ذغال تبديل ميشوند و بين کنده هاي V شکل مي افتند و بدين طريق حرارت دلپذيري توليد ميکنند. از قسمت باريک اين شکل V ميتوان براي پخت و پز استفاده کرد. براي اين کار از حرارت آتش در تمام مدت شب استفاده کنيد. چوبهاي ضخيم و يا خيس را روي چوبهاي پايه قرار دهيد. وقتي چوبهاي خيس بسوزد چوبهايي که براي شب روي آنها قرار داده ايد درون آتش مي افتند و باعث مي شود آتش خاموش نشود. نوع پيشرفته اين آتش، آتش زنجيري است. آتش اتوماتيک: چاله اي حفر کنيد و درون آن را پر از سنگ کنيد. از خشک بودن سنگها مطمئن شويد، چون سنگهاي خيس ممکن است در اثر حرارت متلاشي شوند. آتش کوچکي درون چاله روشن کنيد و چند تنه نيمه خشک را به صورت عمودي درون چاله قرار دهيد. اين تنه ها دراثر حرارت بتدريج خشک شده و آتش ميگيرند، ميسوزند و به درون چاله مي افتند. آتش جهت علامت دادن: آتش علامت دهنده را به شکلي خاص مي سازند. يک آتش با حجم کم را ميتوان زير کنده هاي خيس يک درخت روشن کرد. وقتي ميخواهيد براي علامت دادن از آن استفاده کنيد حجم آتش را بايد بيشتر کرده و مقداري شاخ و برگ خيس، پلاستيک و يا روغن سوخته به آن اضافه کنيد. بدين ترتيب دود سياه غليظي توليد خواهد شد. آتش زمستاني محصور شده با سنگ يا کنده درخت: اين آتش باعث بازتاب گرما به داخل چادر ميشود و مانند يک بادشکن عمل ميکند. براي پشت آتش ميتوان از يک تخته سنگ مسطح بزرگ يا کنده هاي خيس درختان استفاده نمود. براي بهره وري بيشتر ميتوان لابلاي کنده هاي درخت را با گل پوشاند. فاصله بين کنده ها يا سنگها نبايد بيشتر از 5 فوت (5/1 متر) باشد. چوبهايي را مورد استفاده قرار دهيد که درحين سوختن تکه تکه نمي شوند. آتش سرخپوستي: سرخپوستان وسايل برنده خوبي نداشتند. بنابراين از روشهاي گرمايي استفاده ميکردند که عمدتاً امروزه ميتوان از آنها براي ذخيره سوخت و حفظ جنگلها بهره برد. نهال درختهاي سخت را با تيرهاي کوچک قطع ميکردند، به وسيله آتش گيرانه آتش درست مي کردند و نهالها را به صورت ستاره شکل روي آن قرار ميدادند. وقتي آتش ضعيف ميشد اين چوبها را از انتها به طرف آتش هل ميدادند ودرصورت لزوم از نهالهاي ديگري استفاده ميکردند. با اين نوع آتش در مصرف سوخت صرفه جويي کرده و آتش را کنترل مي کردند.
نگهداري از آتش: از آتش به طور صحيح بهره مند شويد. از کنده هاي سبز درختان براي پايين آوردن حرارت آتش استفاده کنيد. ذغالهاي نيم سوز را درمعرض باد قرار ندهيد. آنها را با خاکستر بپوشانيد و يک لايه نازک از خاک روي آنها بريزيد. به خاطر داشته باشيد حفظ آتش به مراتب آسانتر از درست کردن دوباره آن است. آتش از مدفوع بوفالوها: درختان مناطق غربي پراکنده هستند درنتيجه سرخپوستان از مدفوع بوفالوها براي درست کردن آتش استفاده ميکردند، بوي خوبي نداشت ولي کار را راه مي انداخت. جيب هاي پر از ماسه داغ: وقتي بطري آب داغ همراه نداريد، ماسه ها را درون ماهي تابه حرارت دهيد، جيب هاي لباستان را پر کنيد و اين لباسها را روي کيسه خواب بگذاريد. بخاري هاي ذغالي: سوراخهايي را روي قوطي حلبي بزرگ تعبيه کنيد، ذغالها را جمع آوري کرده و درون قوطي بريزيد و قوطي را روي چند تکه سنگ درون چادر قرار دهيد. توجه کنيد ذغالها هنوز در حال سوختن هستند. بنابراين چادر شما به تهويه نياز خواهد داشت. انبار کردن چوب: چوبهاي بريده شده را روي دو تيره حائل قرار داده و از زمين مرطوب دور کنيد. چوبها را بين دو چوب محافظ عمودي به طور مرتب بچينيد. اگر چوبها به دو نيم شده اند، طرفي را که پوست دارد به طرف بالا بگذاريد. روي چوب را با نوارهايي از پوست درختان يا کرباس ضد آب بپوشانيد. فانوسي از بطري شيشه اي: يک بطري شيشه اي شفاف را درون آتش حرارت دهيد، سپس ته آن را در آب سرد فرو کنيد، ته بطري مي شکند و جدا ميشود. يک شمع در گلويي بطري تعبيه کرده و از طرف گلويي در زمين فرو کنيد. خاکستر چوب: از خاکستر مي توان به عنوان فيلتر استفاده کرد (به علت وجود پتاسيم). در مناطق مرطوب خاکستر، اسيد خاک را کاهش مي دهد. براي تهيه صابون ميتوان از خاکستر، کربنات پتاسيم تهيه کرد. گروه گردشگري تبيان- الهام مراديبرگرفته از سايت بيابان هاي ايران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 377]
-
گوناگون
پربازدیدترینها