واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: آغاز جشنواره کن در سردی و سکوت سال گذشته فیلم سازان زن مثل جین کمپییون و ایزابل کوآکست حضور موفقی در کن داشتند. دو سال پیش فیلم «چه» استیون سادربرگ که با زمان 4 ساعت و خرده ای در واقع معادل دو فیلم سینمایی بود! در جشنواره کن عنوان طولانی ترین فیلم را داشت؛ امسال هم فیلم «کارلوس» ساخته «الیویه آسایاس» با زمان 5 ساعت و خرده ای در این زمینه رکورد دار است. ايلنا :آسمان کن نیمه ابری است، نسیم سردی می وزد، و هوای متغیر با جو حاکم بر شصت و سومین دوره جشنواره بین المللی فیلم «کن» که سکوت آن را فرا گرفته، هماهنگ است. همان طور که وعده داده شده بود، فیلم سینمایی «رابین هود» تازه ترین ساخته «ریدلی اسکات» که «راسل کرؤ» در آن در نقش قهرمان افسانه ای قرن دوازدهم ظاهر شده، در مراسم افتتاحیه کن به نمایش در آمد، و رسانه های حاضر در این جشنواره، البته برخورد محترمانه ای با این فیلم داشتند ولی شور و هیجان چندانی در آنها ایجاد نکرد. آمیزه جذاب و اندوه بار ماجراجویی و رمانس و تاریخ به فیلم رابین هود که یکی از ادامه دار ترین فیلم های دنباله دار دنیای سینما است، شور و شوق خاصی بخشیده، و راسل کرؤ با آن هیکل عضلانی و صورت پر چین و چروکش در فهرست طولانی بازیگرانی قرار می گیرد که نقش این شخصیت شورشی را بازی کرده اند، از جمله ارول فلین، داگلاس فربنکس، کوین کاستنر، و کری الوز. «کیت بلانشت» هم حس شکننده ای از خود اتکایی و استقلال را به نقش «ماریون لاکسلی» بخشیده است. ولی فیلم رابین هود از منتقدان حاضر در جشنواره کن نقد های ضد و نقیضی دریافت کرده است، از تعریف و تمجید بکر و نو بودن آن تا خسته کننده بودن سکانس های پر دیالوگ و دو ساعته بودن آن. گناه سرد بودن جشنواره امسال را می توانید به گردن موج غول پیکری که همین هفته گذشته به شهر بندری کن اصابت کرد، بیندازید. می توانید گناه را به گردن طغیان آتشفشان ایسلند بیندازید که پرواز چندین نفر از شرکت کنندگان در جشنواره را به تأخیر انداخت و در نتیجه آن تعداد حاضران بدخلق و دچار خستگی پرواز، بیشتر از همیشه شد. یا می توانید دلهره اقتصادی را که اتحادیه اروپا را در چنبره خود گرفته، مقصر بدانید. شاید همه اینها از عوامل سردی و سکوت جشنواره امسال کن باشد که همواره به ایجاد گرما و شور و شوق در بین علاقه مندان سینما زبان زد خاص و عام بوده است. تنها فیلم آمریکایی شرکت کننده در جشنواره اسمال کن «بازی منصفانه» است که «داگلاس لیمان» آن را از یک کتاب به همین اسم نوشته «والری پالم» اقتباس کرده است. این فیلم در تاریخ 20 می اکران می شود و والری پالم و شوهرش جو ویلسون قرار است برای حمایت از فیلم در جشنواره حضور یابند. دو فیلم آمریکایی دیگر؛ یعنی، «وال استریت: پول هرگز نمی خوابد» ساخته «الیور استون» و «یک غریبه قدبلند سبزه را ملاقات خواهی کرد» ساخته وودی آلن، هم در جشنواره حضور دارند که در بخش غیر رقابتی به نمایش گذاشته می شوند. کن امسال با حضور فیلم های خارجی ای که خیلی ها مشتاقانه منتظر دیدن شان بودند، بیشتر از همه به سینمای جهان تعلق دارد؛ فیلم هایی مثل: «ذیبا» ساخته «آلخاندرو گونزالس ایناریتو» و با نقش آفرینی «خاویر باردم»؛ «اهانت» ساخته «تاکیشی کیتانو»؛ «تامارا درو» ساخته «استیون فررز» و «آئورارا» ساخته «کریستی پوئییو». جشنواره امسال کن همچنین شاهد بازگشت برخی از کهنه کاران ارجمند سینما، مثل ژان-لوک گودار، عباس کیارستمی، برتراند تاورنییه، مایک لی، کن لؤچ، و مانوئل دو الیویه را است که با داشتن 102 سال سن تقریبا همسن خود جشنواره کن است. «آنتونی برزنیکان» خبرنگار روزنامه «یو. اس. ای. تودی» گفت به دلیل غیبت فیلم های جریان اصلی سینمای آمریکا در جشنواره اسمال کن، خیلی از شرکت کنندگان در جشنواره ابراز ناخشنودی کرده اند (علاقه مندان امیدوار بودند که امسال شاهد نمایش فیلم های «درخت زندگی» ساخته «ترنس مالیک» و «آغاز» ساخته کریستوفر نولان باشند.) در جشنواره امسال برنامه ای گنجانده شده که در آن فیلم هایی درباره یک پدر ناراضی («موسیقی غم انگیز چانگ کوئین» ساخته «ونگ زیائوشوآی»)، درباره وسواس یک عکاس جوان نسبت به یک دختر مرده («قضیه عجیب آنجلیکا» ساخته دو الیویه را) و درباره طلاق («سه شنبه بعد از کریسمس» ساخته رادو مانتینز) به نمایش گذاشته شده که در بین آنها فقط فیلم «در سفر» به کارگردانی ماتییو آمالریک کمی جسورانه است. در جشنواره امسال بر عکس سال گذشته هیچ کارگردان زنی در بخش رقابت اصلی حضور ندارد.سال گذشته فیلم سازان زن مثل جین کمپییون و ایزابل کوآکست حضور موفقی در کن داشتند. دو سال پیش فیلم «چه» استیون سادربرگ که با زمان 4 ساعت و خرده ای در واقع معادل دو فیلم سینمایی بود! در جشنواره کن عنوان طولانی ترین فیلم را داشت؛ امسال هم فیلم «کارلوس» ساخته «الیویه آسایاس» با زمان 5 ساعت و خرده ای در این زمینه رکورد دار است.در آن سال نمایش فیلم های سادربرگ و سوفیا کاپولا (ماری آنتوانت) و رمز داوینچی با نقد های منفی منتقدان همراه بود، و فیلم سادربرگ به زور و زحمت توانست پخش کننده پیدا کند! این در حالی است که استقبال گرم از یک فیلم در جشنواره کن می تواند برای سازندگان آن بسیار مفید و سودآور باشد. در این میان وودی آلن که فیلم ویکی کریستینا بارسلونای او سال گذشته در کن به موفقیت رسیده بود، امسال هم امیدوار است که با فیلم جدیدش موفقیت مشابهی را کسب کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 305]