واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: سوال فوتبالی فردوسی پور از رهبر انقلاب متأسفانه من خيلى فرصت نمی كنم برنامههاى ورزشى تلويزيون را تماشا كنم؛ خيلى بندرت اتفاق مىافتد. از طرفى هم چون بيشتر ورزشهايى كه پخش مىشود، فوتبال است، من هم در فوتبال هيچ سررشتهيى ندارم و در جوانى هم فوتبال بازى نمىكردم؛ واليبال بازى مىكردم. جهان: با سلام خدمت حضرتعالى، و تشكر از اين كه وقتتان را در اختيار ما نمايندگان نسل جوان قرار داديد. جناب آقاى خامنه اى! با توجه به اين كه جامعهى ما يك جامعهى جوان است و اينطور كه به نظر مىرسد، خوشبختانه تفريح اول جوانان ما در حال حاضر ورزش كردن يا تعقيب كردن امر ورزش به طور جدى است، و چون جوانان ما به هر حال دوست دارند با ابعاد شخصيتى رهبرشان بيشتر آشنا بشوند، سؤال من اين است كه آيا شما در برنامههاى روزانهى خودتان فرصت می كنيد كه به تماشاى برنامه هاى ورزشى تلويزيون بپردازيد؟ سؤال ديگر اين كه - حالا چون آقاى استيلى هم در اين جا حضور دارند - به هر حال همه دوست دارند بدانند كه وقتى آقاى استيلى آن گل قشنگ را وارد دروازهى تيم امريكا كرد، شما چه احساسى داشتيد، وچه شد كه بعد از آن بازى، آن پيام را انشاء كرديد؟پاسخ رهبرمعظم انقلاب: ايشان كه بعداً پيش من آمد، گفتم به پاداش آن گل ، پيشانى شما را میبوسم و بوسيدم.متأسفانه من خيلى فرصت نمی كنم برنامههاى ورزشى تلويزيون را تماشا كنم؛ خيلى بندرت اتفاق مىافتد. از طرفى هم چون بيشتر ورزشهايى كه پخش مىشود، فوتبال است، من هم در فوتبال هيچ سررشتهيى ندارم و در جوانى هم فوتبال بازى نمىكردم؛ واليبال بازى مىكردم.در عين حال، آن شبى كه بازى ايران و امريكا بود، من آن بازى را نگاه كردم. البته حقيقتش اين است كه آن شب هم نمىخواستم نگاه كنم ؛ چون ديروقت بود و وقت خواب من بود؛ ليكن همينطور كه نشسته بودم، روشن كردم و ناگهان با گل ايشان مواجه شديم و ديگر خواب از سرم رفت و نشستم تا آخر بازى را تماشا كردم!اما علت اين كه من آن پيام را دادم. اين آقايان وقتى كه پيش من آمدند، مفصل با آنها صحبت كردم؛ كه البته گزارش آن ديدار پخش نشد و مردم از محتواى آن ملاقاتى كه با اين جوانان داشتم، مطلع نشدند؛ اما حالا من چند جملهاش را به شما مىگويم. قبل از آن ديدار - شايد چند هفته، و يا يك ماه و يا بيشتر - رسانههاى وابسته به امپراتورى رسانهيى خبرى روى اين بازى تبليغ مىكردند كه اين بازى، بازى سياسى است! با اين كه همه مىگويند فوتبال و ورزش، سياسى نيست، اما در آن موقع همه تبليغ مىكردند كه اين يك بازى سياسى است! از اين كار، دو هدف مورد نظرشان بود:يكى مسألهى تعامل ايرانى، امريكايى در اين بازى بود - من نمىدانم شماها چهقدر مطلع بوديد؛ ولى ما كه در جريان خبرهاى خارجى و گفتارهاى راديوهاى گوناگون دنيا قرار مىگيريم، مىديديم از اين مسأله پُر است - و دوم اين كه پيشبينىهاى عمده، بخصوص از طرف خود امريكاييها، ولو صريحاً هم اظهار نمىكردند، ولى از بياناتشان معلوم بود، اين بود كه ايران گل خواهد خورد؛ نه اين كه گل خواهد زد. و در يك موقعيت ويژه، رئيسجمهور امريكا هم مىآمد و از موضع اقتدار و بزرگمنشى و بزرگوارى، يك پيام هم مىداد كه بله، حالا گل را به شما زديم، اما بالاخره بياييد دست دوستى هم به هم بدهيم! بنابود آن شب پيام رئيس جمهور امريكا از تلويزيون سراسرى پخش شود.اين گل و بعد دنبالهى بازىيى كه بچه هاى عزيزمان ادامه دادند، قضايا را صد و هشتاد درجه تغيير جهت داد و حقيقتاً مظهرى شد از وضعيت ملت ايران در مقابل امريكا. اين كه من در آن پيام گفتم «مظهر» است، نمىخواستم بگويم كه اين آقا به خاطر جنبهى سياسى گلزده؛ نه، ايشان بازى فوتبال مىكند، ماهر است، با تكنيك آشناست، از حريفش قويتر است و گل را زده است. هركسى هم جاى ايشان بود، اين گل را مىزد؛ هركسى هم جاى او بود، آن گل را مىخورد . بنابراين، بحث اين نبود كه اين گل بهخاطر مسألهى سياسى زده شده؛ اما اين گل هويت سياسىيى را كه در دنيا به اين بازى داده بودند، بكلى به عكس خواست آنها عوض كرد و من از اين موقعيت حداكثر استفاده را كردم. البته آنها هم خيلى عصبانى شدند و بعد هم همان عناصر امپراتورى خبرى دنيا گفتند كه فلانى فوتبال را سياسى كرد! نگفتند كه ما چند هفته است كه داريم خودمان اين بازى را سياسى مىكنيم!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 148]