واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: ضافه کردن RAM برای بهبود عملکرد با وجود اینکه پردازشگرهای لپ تا پ عمـلکرد خـوبی در زمـیـنه متـعادل سازی سـرعت انـجام کار و مـصرف کم برق دارند، ولی در مـجموع پردازشگرهای کامپیوترهای دسک تاپ از آنها پیشی گرفته اند. مهم تر اینکه کامپیوترهای دسک تاپ از نظر سرعت بالاتر هارددرایو که بیشترین تاثیر را در سرعت کلی سیستم دارد، نسبت به لپ تا پ ها برتری دارند. چاره این امر برای افرادی که از لپ تا پ ها استفاده می کنند این است که وابستگی آنها به هارددرایو را به حداقل برسانند. منظور از این سـخن، ارتقای RAM اسـت. هر چـقدر یـک لپ تاپ بتـواند اطلاعات بیـشـتری را در حافـظه پرسرعت خود جمع آوری کند، نیاز کمـتری به جمع آوری اطلاعات در حافـظه مجازی روی هارددرایـو خـود دارد و ایـن بـدان معناسـت که زمـان انتـظار برای دستیابی به اطلاعات از روی دیسک چرخان نسبتاً کند، کمتر می شود. افزودن یا جایگزین کردن RAM، به آسانی وصل کردن کابل USB است. می توانید لپ تاپ خود را برای انجام چنین کاری به مراکز خدمات کامپیوتر ببرید، اما این کار فقط هدر دادن پول است. مگر اینکه واقعاً هیچ گونه مهارت مکانیکی در زمینه کامپیوتر نداشته باشید. برای اجرای ویندوز XP به طور معمول RAM یک گیگابایتی کفایت می کند. اما در صورتی که با فایل های ویدیویی، Microsoft یا بازی هایی که نیاز به RAM بالا دارند، کار می کنید، استفاده از RAM بالاتر بهتر است. ویندوز ویستا با RAM 2گیگابایتی و بالاتر، به بهترین شکل اجرا می شود، هرچند کاربرانی که فشار زیادی به کامپیوتر خود نمی آورند، می توانند موقتاً با RAM 1/5گیگابایتی هم کار خود را پیش ببرند. تـوجه داشـته باشـید که ارتـقا دادن RAM مـنوط بـه کاهش بازده کار اسـت. برای مـثال مـمـکن اسـت حافظه لپ تاپی که از ویندوز ویستا استفاده می کنـد را از 2 گیگابایت هم بالاتر ببرید، ولی تغییری در آن احساس نکنید. لپ تا پ های تـک کاربـر حـتی اگر ویـستا و Office 2007 هم روی آن نصب باشد، نیاز چندانی به حافظه 3 یا حتی 4 گیگابایتی ندارند. از سوی دیگر، بدون تردید نیازهای آینده مقادیر عجیب و غریب حافظه های امروزی را ناچیز نشان خواهد داد. (یادمان باشد که روزی کامپیوترهای 64 بیتی بالاترین مدل کامپیوتر بودند.) گرچه شاید در آن زمان لازم باشد که به طور کلی به دنبال یک کامپیوتر کاملاً جدید باشید. ● خرید RAM تنها موضوعی که در مورد ارتقای RAM باید نسبت به آن مهارت داشته باشید، خرید ماجول حافظه مناسب است.بسیاری از لپ تا پ ها از SODIMM استفاده می کنند که از RAM کامپیوترهای دسک تاپ کوچک تر بوده و در نتیجه برای لپ تا پ ها مناسب ترند. برای اینکه بدانید کامپیوتر کیفی شما تا چه مقدار RAM را پشتیبانی می کند و اینکه نوع کارت حافظه ای که می پذیرد چیست و چه تعداد شیار SODIMM در آن وجود دارد، به سراغ دفترچه راهنمای کامپیوتر کیفی خود یا سایت شرکت تولیدکننده آن بروید. هرچند اگر هم برخی از این اطلاعات را به دست نیاوردید، جای تعجب ندارد. برای کسب آگاهی کامل باید نگاهی به RAM موجود در کامپیوتر کیفی خود بیندازید. در بسیاری از لپ تا پ ها با برداشتن پانل دسترسی که در زیر کامپیوتر قرار دارد، به راحتی می توان به شیار های RAM دسترسی پیـدا کرد. با استفاده از یک پیچ گوشتی کوچک این صفحه را باز کنید. احتمالاً در پیدا کردن RAM مشکلی نخواهید داشت؛ مگر آنکه پشت قطعه دیگری مانند هارددرایو قرار داشته باشد که البته این قطعات هم قابـل برداشتـن هستند. حواسـتان باشد درصورتی که مجبور به برداشتن قطعه ای شدید، در پایان کار نسبت به قرار دادن آن در محل خود، اطمینان حاصل کنید. به محض اینکه محل RAM را پیدا کردید، هرگونه شماره ای که روی برچسب آن وجود دارد را به همراه اسم تجاری آن یادداشت کنید. اگر برای دیدن برچسب آن نیاز به برداشتن کارت دیگری بود، ابتدا قسمت فلزی میز یا صندلی خود را با دست لمس کنید تا الکتریسیته ساکن بدن خود را تخلیه کنید. برای اطلاعات بیشتر به مقاله حفاظت در برابر ESD مراجعه نمایید. شیارهای SODIMM معمولاً زایده ای فنری دارند و زمانی که کارت حافظه به درستی در جای خود قرار گیرد، این زایده ها در شکاف های موجود در لبه کارت حافظه چفت می شوند. برای بیرون آوردن SODIMM، زایده ها را از درون شکاف خارج کنید. ممکن است برای این کار اهرم های کوچکی وجود داشته باشند که شما باید آنها را فشار دهید. این عمل به بالا آمدن لبه فوقانی کارت حافظه منجر می شود یا دست کم این امکان را به شما می دهد تا بتوانید با ناخن های خود آن را بالا بکشید. در یک زاویه مشخص، بیرون کشیدن کارت از شیار میسر می شود. به این موضوع که کامپیوتر کیفی شما یک یا دو شیار SODIMM دارد، توجه داشته باشید، زیرا با اضافه کردن یک RAM به حافظه موجود، به جای جایگزین کردن آن، می توانید در هزینه صرفه جویی کنید. سپس وب سایت سازنده SODIMM خود را پیدا کرده و شماره مـدل کارت حافـظه خود را در آن بیابیـد. شما باید لیستی از ویـژگی های ماجـول خـود را پیـدا کنیـد که شامل ظرفیت (مثلاً 512 مگابایت)، فرکانس (مانند 667 کیلوهرتـز یا PC2- 5300)، نـوع کارت (مثل DDR2) و زمانـبندی آن باشد. (مانند 12-4-4-4؛ بعضی توزیع کننده ها فقط شماره اول را که CL یا CAS نامیده می شود، یادداشت می کنند.) شما می توانید به شکل مجازی تمام مدل های اخیر SODIMM را در سایت های توزیع کنندگان پیدا کنید، هرچند فروشگاه قطعات کامپیـوتری یا لـوازم الـکترونیکی مـحل شما مـمکن اسـت تنها چند مدل معروف آن را داشته باشند. شایـد به این نتیجه هم برسید که شرکت تولیدکننده کامپیوتر شـما یکی از گران فروش ترین توزیع کننده های RAM است. در مـورد RAMهای قدیـمی تر، شایـد لازم باشـد که تـعداد پین های آن را بشمارید. (پین ها اتـصالاتی هستند که در کانکتورهای کناری وجود دارند.) و از طریق جست وجو در Google Images و تصاویر موجود در آن، تعداد پین ها را با هم مطابقت دهید. برای مثال، اگر به دنبال SODIMM دارای 144 پین هستید و تصویر کارتی را پیدا کردید که دقیقاً مشابه کارت خودتان است، صفحه وبی که تصویر مذکور در آن قرار دارد احتمالاً نـوع آن کارت را مـثلاً EDO یا SDRAM مشـخص کرده است. ● به اعداد توجه داشته باشید خرید کارت حافظه ای با مشخصاتی که کامپیوتر کیفی شما آن را پشتیبانی کند یا چیزی بهتر از آن، از اهمیت بالایی برخوردار اسـت. (در قـسمت خرید RAM بهتر توضـیح بیشتری در این خصوص داده شده اسـت.) اگر درصدد جایگزین کردن SODIMM هستید، مسلماً نمی خواهید که با نصب یک حافظه کندتر، سرعت عملکرد خود را از دست بدهید. اگر هم قصد دارید کارت RAM دیگری را اضافه کنید، مطابقت داشتن مشخصات آن با حافظه موجود، احتمال خطا را کاهش خواهد داد. به عنوان مثال، حافظه ای که تهیه می کنید، باید از نظر درجه بندی فرکانس، مثلاً 800 مگاهرتز یا 6400-PC2 با RAM موجود یکسان بوده یا بهتر از آن باشد. (درجه بندی کامپیوترهای شخصی بر مبنای فرکانس حافظه ضربدر 8 محاسبه می شود. مانند 3200-PC برای حافظه 400DDR مگاهرتز یا 5300-PC2 برای حافظه 667DDR2مگاهرتز.) اگر فرکانس RAM خریداری شده پایین تر از قبلی باشد، کامپیوترهای شما کندتر به نظر می رسد و ممکن است پیغام خطا نیز بدهـد که البته ایـن به تنظیـمات حافـظه در BIOS بستگی دارد. ایـمن تریـن حالـت آن اسـت که از RAM با سـرعـت بالاتر استـفاده کنید. هرچند نـیازی به صرف هـزینه بیشتر برای حافظه با فرکانس بالاتر نیست. (مثلاً جایگزین کردن 800SODIMM مگاهرتز به جای کارت 533 مگاهرتز)، مگر اینکه تصمیم داشته باشید با سرعت بسیار زیادی کار کنید. (سرعت بسیار زیاد عمر باتری را کاهش می دهد، بنابراین اغلب استفاده کنندگان از کامپیوترهای همراه، دست به ایـن کار نمی زنند.) در نهایت اگر لپ تاپ شما از حافظه دو کانال (dual-channel) پشتیبانی می کند، از مطابقت داشتن هر دو SODIMM که می خرید، اطمینان حاصل کنید. اگر کارت های RAM با یکدیگر مطابقت نداشته باشند، ممکن است عملکرد کامپیوتر را به حالت تک کاناله (single-channel) ببرند. ● طریقه نصب برای جایگذاری یک SODIMM جدید، لبه کانکتور آن را با زاویه حدوداً 45 درجه داخل شیار قرار دهید. زمانی که تا حد امکان داخل شیار شد، کارت را مستقیماً به سمت پایین فشار دهید. اگر همه چیز سر جای خود قرار داشته باشد، زبانه های فنری شیار در شکاف های لبه کناری SODIMM چفت می شود و کارت به حالت کاملاً خوابیده قرار می گیرد. اگر این گونه نشد، کار را از نو انجام دهید. اگر پیش از بستن پانل دسترسی لازم بود که سایر قطعات را نیز به جای خود برگردانید، مطمین شوید که همه چیز درست سر جای خود قرار گرفته است. حتی اگر یک کابل هم به شکل صحیح سرجای خود نرفته باشد یا یکی از پایه های هارددرایو درست نصب نشده باشند، پانل دسترسی سر جای خود قرار نخواهد گرفت، مگر اینکه مشکل را حل کنید. ● ورودی نادرست، نتایج بیهوده نکته آخر اینکه همان طور که استفاده از RAM ارزان قیمت در کامپیوترهای دسک تاپ می تواند موجب بی ثباتی و بروز خطا در کار شود، استفاده از حافظه های متفرقه نیز کار کامپیوتر کیفی شما را مختل می کنند. همواره سراغ مارک های مطمین نظیر Corsair ،Crucial و OCZ بروید. ● خرید RAM بهتر مشخصات RAM موجود در کامپیوترتان را پیدا کنید. آن گاه با توجه به آن حافظه ای بخرید که از نظر مشخصات یا با آن یکسان بوده یا از آن بهتر باشد. توجه داشته باشید که توانایی ها و تنظیمات BIOS کامپیوتر کیفی شما مشخص می کند که آیا RAM با فرکانس بالاتر یا زمان بندی محدودتر، می تواند موجب بهبود عملکرد کامپیوتر شما شود یا خیر؟ javanemrooz.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7466]