واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: به نام پدرحضور هيجاني پدر در خانه
آيا پدر فقط نقش مکمل مادر را در تربيت بچهها دارد؛ يعني چيزي در حد دستيار و کمک کار؟ روانشناسان عقيده ديگري دارند: پدر بايد نقش خاص خودش را در خانواده ايفا کند، نقشي مستقل و مهم: «پدر بودن»معمولاً هر گاه حرفي از تربيت فرزند به ميان ميآيد، مخاطب پيشنهادها و هشدارها، «مادران» فرض ميشوند اما به اهميت پدر و تاثير رفتار و عملکرد او روي فرزندان، نه فقط به عنوان مکمل نقش مادر بلکه در قالب نقشي مستقل کمتر توجه ميشود. پدران ميتوانند در سطوح مختلف ارتباط فعال با فرزندانشان با يکديگر تفاوت داشته باشند.پدران به شيوههايي بر فرزندانشان تأثير ميگذارند که مادران توانايي آن را ندارند؛ مخصوصاً در حيطههايي چون روابط کودک با همسالان و موفقيت در مدرسه، کودکان با پدراني بهتر ميشود که حضور هيجاني داشته باشند، پذيرنده باشند و بتوانند به هنگام آشفتگي فرزند خود را آرام کنند. به همين دليل پدران عيبجو، تحقير کننده يا سرد و بيعاطفه، آسيب شديدي به فرزندان ميرسانند.پدران به شيوههايي بر فرزندانشان تأثير ميگذارند که مادران توانايي آن را ندارند؛ مخصوصاً در حيطههايي چون روابط کودک با همسالان و موفقيت در مدرسه.تغييري که پدر به وجود ميآورداما ممکن است اين سوال پيش بيايد که وقتي پدر سرد و غايب بوده يا ذهنش درگير باشد، کودک چه چيزي را از دست ميدهد؟ پژوهش درباره رشد کودک ميگويد که کودکان در اين مرحله چيزي فراتر از «دستيار مادر» را از دست ميدهند. رابطه پدران با فرزندان با رابطه مادر و فرزند متفاوت است، يعني ارتباط پدر موجب رشد مهارتهاي متفاوت، بهويژه در زمينه روابط اجتماعي است و اين تأثيرات از سن بسيار کم آغاز ميشود بسياري از پژوهشگران بر اين باورند که در آغاز پدران با بازي کردن بر فرزندان خود تأثير ميگذارند. پدران معمولا نه تنها بخش زيادي از وقت خود را صرف بازي و شوخي با فرزندانشان ميکنند بلکه در مقايسه با شيوه تعاملي مادران، در بازيهاي آنها فعاليتهاي جسمي و هيجاني بيشتري وجود دارد. برعکس، بازي مادران به شيوهاي است که هيجانهاي کودک در طول بازي يکنواخت باقي ميماند پدران با فرزندان خود بازيهاي پر سر و صدا و پر جنبوجوش ميکنند؛ مثل بالا بردن کودک يا قلقلک دادن او معمولا پدران با بچهها
بازيهاي غير معمول هيجاني و پرتحرک ميکنند، در حالي که مادران بيشتر وقت بازيهايي چون دالي موشه، شعرخواندن، کتابخواندن، بازي با اسباببازي يا پازل انجام ميدهند بسياري از روانشناسان باور دارند شيوهبازي پر سر و صدا و پرجست وخيز پدران وسيله مهمي براي کمک به کودک جهت آموختن هيجانهاست. وقتي پدر اين حالتهاي هيجاني را شروع ميکند و خاتمه ميدهد، کودک ميآموزد چگونه با هيجان برخورد کند و سپس آرامش خود را از حالت هيجانزدگي باز يايد وقتي کودک وارد دنياي ناآرام و خشنهمبازيها ميشود، چنين مهارتهايي براي او بسيار کارآمد است با داشتن چنين بازيهاي خشني با پدر، کودک ميتواند به نشانههاي اوج گرفتن احساسات در ديگران پي ببرد و بداند که چگونه براي خودش بازيهاي پرهيجان به وجود آورد و به شيوههايي که نه بسيار آرام و نه پرشتاب و خارج از کنترل باشند به ديگران واکنش نشان دهد. در واقع او ياد ميگيرد چگونه هيجانهايش را در سطحي مطلوب براي بازي سرگرم کننده حفظ کند پژوهش ها نشان داده کودکاني که پدران آنها سطوح بالايي از بازيهاي جسماني را داشتند بيشترين محبوبيت را در بين همسالانشان دارند؛ البته به شرطي که اين شيوه بازي آمرانه و زورگويانه نباشد. رابطه پدران با فرزندان با رابطه مادر و فرزند متفاوت است، يعني ارتباط پدر موجب رشد مهارتهاي متفاوت، بهويژه در زمينه روابط اجتماعي است و اين تأثيرات از سن بسيار کم آغاز ميشود وقتي پدران تعامل با فرزندانشان را در حالتي مثبت حفظ کنند و به کودکان اجازه دهند در مديريت و جهتدهي بازي سهيم باشند بهترين مهارتهاي اجتماعي در کودکان شکل ميگيرد. کودکاني بيشترين موفقيت را در رابطه با همسالان و پيشرفت تحصيلي داشتند که پدرانشان احساسات آنها را ميپذيرفتند و انجام کار را در آنان تحسين ميکردند چنين پدراني آموزشگر هيجان بودند و هيجانهاي منفي فرزندانشان را انکار نميکردند بلکه آنها را ميپذيرفتند، با فرزندان خود همدلي ميکردند و آنان را براي رويارويي با احساسات منفي راهنمايي ميکردند. جالب اينجاست که در مقايسه با پاسخهاي پدر به کودک، نوع ارتباط کودک با مادر به اندازه پدر پيشبيني کننده موفقيتهاي بعدي با شکست در مدرسه در رابطه با دوستان نيست.تقويت پيوندهاي عاطفي بين پدر و کودکتوصيه ما به پدرها اين است از همان دوره حاملگي همسرتان در مراقبت از کودک حضور فعال داشته باشيد و تا دورههاي
بعدي به اين کار ادامه دهيد پژوهشها نشان ميدهند حضور فعال پدر در دوران حاملگي همسرش زمينه را براي زنجيره کلي تعاملات مثبت خانوادگي که به نفع زندگي زناشويي، به نفع کودک و تقويت کننده پيوند پدر- کودک است آماده ميسازد.تعادل بين زندگي شغلي و خانوادگيبيشتر وقتها مردان براي برقراري تعادل بهتر بين زندگي شغلي و خانوادگي ناگزير به از خود گذشتگي براي تامين مالي خانواده و پيشرفت شغلي هستند. در خيلي از موارد پدران نيازمند کاهش فشار شغلي هستند. سپري کردن روزهاي ناخوشايند در محل کار يکي پس از ديگري ميتواند براي رابطه پدر با فرزندانش آسيبزا باشد.رضايت شغلي ميتواند مهارتهاي والديني را بهبود بخشد؛ گر چه پيامد اين رضايت براي پدران سپري کردن وقت کمتري با فرزندانشان هم هست. احساس استقلال شغلي براي پدر موجب تفاوتهاي بسياري ميشود. پژوهشها نشان داده است که وقتي پدران استقلال بيشتري در کار داشته باشند، به فرزندان خود هم استقلال بيشتري ميدهند. اما اگر در کارشان تحت نظارت زيادي باشند، از فرزندان خود انتظار دنباله روي و فرمان برداري بيشتري دارند و بيشتر شيوه تنبيه بدني را به کار ميگيرند.همشهري- رضا قربان جهرمي گروه خانواده و زندگي سايت تبيان- تهيه و تنظيم: مريم عطاريان از نه گفتن نترسيد! انتقاد از راه بازي دوستت دارم ، بي چون و چرا پاداش بوسيدن فرزند کاربران محترم مي توانند سوالات خود در اين زمينه را از بخش مشاوره روان شناسي تبيان بپرسند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 345]