محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827724908
ساز سخنم كوك نمي شود در اين خانه ....
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اما هستند مادراني كه سهمي از بزرگ كردن بچه هايشان در زندگي ندارند و نا اميد و دلشكسته در دوران پيري و آخرين ايستگاه زندگي به تنهايي خاطرات آن دوران را در ذهن مرور مي كنند. آري سخن از خانه سالمندان است، در حالي مي خواستم از اين مركز گزارش تهيه كنم كه بر خلاف بقيه سوژه ها غمي سنگين تنهايي مادران و ساكنان اين خانه روي دلم كنج كرده بود. هواي آخرين روزهاي بهاري گرمتر از هميشه بود و غم ديدن ساكنان اين خانه كه هر از گاهي و به بهانه هاي مختلف آنها را مي ديدم بيشتر دلم را رنجور مي ساخت. خيلي زود به درب مركز رسيديم، مركز نگهداري سالمندان سپيدار، با خود انديشيدم كه اگر چنين مركزي نبود ساكنان اين خانه و صدها نفر در ديگر مناطق كشور كه آخر زندگي به تنهايي ناشي از بي مهري فرزندان دچار شده بودند جايشان در كجاي اين دنيا قرار داشت؟ شاخ و برگهاي درختان كهنسال كه عمري را گذرانده بودند امروز سايه اي براي مادران خانه سالمندان شده بود. هنگام ورود به مركز سراغ اولين كسي را كه گرفتم احترام بود، قديمي ترين ساكن اين غمخانه و اهل يكي از استانهاي شمالي كشور، زني پر شور و نشاط و هيجان كه به هنگام ورود هر غريبه و آشنا به مركز با سرودن اشعار شاد از او استقبال مي كرد و بدون مقدمه از هر دري سخني مي گفت. اما هنگامي كه شنيدم احترام چند وقت پيش بر اثر سكته عمرش در اين خانه به پايان رسيده است ، دلم آزرده تر شد. اما دلم بيشتر غمگين شد كه فوت اين مادر را به بچه هايش اطلاع مي دهند ولي آنها بعد از گذشت دو روز آن هم به اصرار مسئول مركز براي خاكسپاري مادرشان مراجعه مي كنند. مدديار مركز مي گويد: دو روز طول كشيد تا احترام دفن شود و اگرچه اهل استان ايلام نبود ولي به اصرار فرزندانش بهشت رضا ايلام خانه ابدي اش شد. مدديار از خاطرات زندگي با احترام مي گويد كه دو روز قبل از فوتش از او خواست شماره پسرش را بگيرد و بجاي او به پسرش بگويد كه خيلي زحمتها كشيده و خيلي شب نخوابي ها داشته ولي او جواب اين همه خوبي را به زندگي با زن و بچه و دوري از مادر ترجيح داده است. مدديار با مكثي ادامه داد: هنگاميكه با فرزندانش تماس گرفتيم گفتند ما عروسي داريم و بايد چند روزي به ما فرصت دهيد و هنگاميكه خواستيم جنازه مادرشان را به شهرشان بفرستيم قبول نكردند و سرانجام بعد از دور روز براي مراسم خاكسپاري به ايلام آمدند. حلقه هاي اشك ديد چشمانم را تيره كرد و ساكنان خانه سالمندان ميزبان مهماني با دلي سراسر از غم شدند. اينجا دنياي فراموش شدگان است، دهها مادر و سالمند با غمي مشترك در زير يك سقف جمع شده اند، سخن از مادراني است كه روزگاري از تب فرزند خواب به چشم راه ندادند، مادراني كه از بزرگ شدن فرزندانشان خاطره ها دارند و مادراني كه همچون پرنده خيالي ققنوس بخاطر فرزند سوختند ولي امروز سهمشان از زندگي سراي سالمندان شده است. با اينكه خيلي از سئوالات را آماده كرده بودم كه از ساكنان اين خانه بپرسم ولي در برابر اين همه بي مهري فرزندان كه در اين خانه مشهود بود ساز سخنم كوك نمي شود. با دلتنگي تمام وارد اولين اتاق مي شوم، ساعات اوليه صبح است و هنوز گروهي خواب هستند، اما با شنيدن صداي پاي غريبه توجه ها جلب مي شود. نگاه مهربان مادران كار را برايم ساده تر مي كند، در اولين اتاق پيرزني كه روي تخت نشسته و مدام سرش را تكان مي دهد توجهم را بيشتر جلب مي كند، مدديار مركز كه مرا همراهي مي كند مي گويد: دچار شكستگي لگن است، تيك عصبي دارد، حدود يكسال است كه به اينجا آمده و اهل يكي از شهرستانهاي جنوبي استان است. پيرزن به محض ديدنم پايش را بالا مي زند و از دردش ناله و گلايه مي كند و من تنها مي توانم دستي به نشانه محبت روي پايش بكشم. اين مادر ديروز و ساكن امروز خانه سالمندان داراي چهار فرزند پسر و يك دختر است، او مي گويد: بچه هايم مرا به اينجا آوردن، گفتن اينجا محل نگهداري سالمندان است، فقط پسر كوچكم آنهم ماهي يكبار به ديدنم مي آيد. در حاليكه دستانش نيز به لرزه درآمده بود گفت: آرزو دارم يكبار ديگر پيش بچه هايم برگردم ولي كسي نيست مرا با خود ببرد و هيچكس پيرزن را دوست ندارد. طاووس مادر ديگري است كه به تخت آهني تكيه داده و با چشمانش مرا مي خواند، پاي درد و دلش مي نشينم، دلش حسابي براي بچه ها به خصوص نوه هايش تنگ شده و مدام نام پسرش را صدا مي زند. او كه ته لهجه عربي دارد مي گويد: فكر كردم مرا براي دكتر مي برند، بچه هايم مرا اينجا آوردند و ديگر برنگشتند، در اين مدت فقط يكي از عروسها به سراغم آمده و بزرگترين آرزويم اين است دوباره پيش بچه ها و نوه هايم برگردم. با خود مي انديشم چه كسي مقصر است؟ مادري كه عمر و جوانيش را بخاطر بزرگ شدن فرزندش هدر داده؟ فرزندي كه با بي مهري تمام جواهر زندگيش را به اينجا سپرده و يا روزگار كه اينچنين تقديري را براي مادران و ساكنان اين مركز رقم زده؟ در استان ايلام با بافت سني هنوز بسياري خانواده ها به فرزند پسر توجه ويژه نشان مي دهند ولي نتيجه اين همه نگاه سنتي را مي توان با گذري كوتاه در خانه سالمندان ايلام به وضوح مشاهده كرد. آن طرف تر پيرزني دستش را دراز مي كند و من به خيال اينكه كمك مي خواهد دستش را مي گيرم، دستم چين و چروك و پينه دستهاي مادر پير را به خوبي احساس مي كند و او دستم را به نشانه خوش آمد گويي به گرمي مي فشارد. نازپري كه مادر سه پسر است مي گويد: بعد از فوت شوهرم سهم ارثم را به فرزندان پسرم دادم تا آخر عمري حداقل از من نگهداري و حمايت كنند ولي نتيجه كارم آمدن به اينجا شد. او آرزو دارد دوباره توان جواني را بدست بياورد تا بتواند بدون كمك ديگران زندگي كند. زن ديگري با واكر به سختي جلو مي آيد، مدت زيادي طول مي كشد تا بالاخره بنشيد، از درد زانو زير لب گلايه مي كند، مادر دو پسر و يك دختر است، اهل يكي از استانهاي همجوار و مدت يك سال و نيم است ساكن خانه سالمندان سپيدار شده است. او مي گويد: از همان زمانيكه متولد شدم مادرم را نديدم، دوران كودكي را بدون مهر و محبت مادر گذراندم و هميشه دوست داشتم اين خلاء عاطفي را براي فرزندانم پر كنم. وي ادامه داد: بعد از فوت شوهرم بخاطر اينكه سربار كسي نباشم به تنهايي در يك اتاق زندگي مي كردم و با حمايت كميته امداد زندگي ام را مي گذراندم. وي در حاليكه از بي حرمتي عروسش گلايه مي كند و به خدا شكايت مي كند دستهايش را به هم مي زند و مي گويد: خدا را شكر كه حداقل اينجا هست كه از ما نگهداري كنند و جواب بي مهري فرزندانمان را بدهند. اين مادر با اين وجود مي گويد: خدا بلا را از بچه هايم دور كند. آري اينجا جاي مادرانيست كه با تحمل زجرها و سختيهاي فراوان و در فرزا و نشيبهاي طولاني فرزنداني را بزرگ كردند اما امروز همه چيز به فراموشي سپرده شده و اين فرزندان با چشم پوشي آن همه سختي مادران خود را تنها گذاشتند. سرگذشتهاي متفاوت سالمندان دلم را به درد مي آورد، امروز دلم مي خواهد بدانم من و امثال من كه در حال بزرگ كردن فرزندمان هستيم چه چيزهايي به او ياد دهيم، چگونه زندگي كنيم، چه رفتاري با همسرمان داشته باشيم تا در آينده ، جاي شايسته وجود پدر و مادر واقعي در زندگي او داشته باشيم! اما اين پايان ماجرا نيست و بي مهري فرزندان تنها مختص به مادران نيست، هم اكنون علاوه بر مركز سالمندان سپيدار ويژه زنان يك مركز نيز ويژه نگهداري سالمندان مرد در شهرستان ايوان استان ايلام وجود دارد. مسئول مركز سالمندان سپيدار ايلام مي گويد: اين مركز سال 88تاسيس و به صورت شبانه روزي و ويزيت در منزل فعاليت دارد. پرستو صيده در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: در اين مدت تاكنون 36نفر پذيرش كه از اين تعداد 23نفر در حال حاضر نگهداري مي شوند، سه نفر فوت كرده و مابقي نيز ترخيص شده اند. وي ادامه داد: ساكنان اين مركز را افراد متاهل و مجرد تشكيل داده كه عمده علت سپردن آنها عدم توانايي خانواده ها در نگهداري به دليل ازكارافتادگي اين افراد است. وي به برنامه هاي اين مركز براي سالمندان اشاره كرد و گفت: دو روز در هفته ساكنان اين مركز توسط پزشك عمومي و كاردرمان ويزيت مي شوند. وي گفت: همچنين فيزيوتراپ نيز هر روز اين افراد را معاينه كرده و دو نفر پرستار به صورت شيفت شبانه روزي در مركز فعاليت دارند. به گفته صيده، چهار مدديار نيز در اين مركز بكارگيري شده و امور شخصي سالمندان را انجام مي دهند. وي با بيان اينكه اين افراد دچار اختلال رواني هستند گفت: بسياري از آنها دچار بيماريهاي شديد رواني اسكيزوفرني و همچنين آلزايمر هستند. وي در خصوص برنامه غذايي اين مركز گفت: برنامه غذايي اين افراد توسط كارشناس تغذيه در طول هفته برنامه ريزي شده و دو روز در هفته نيز مطابق ميل سالمندان غذا تهيه مي شود. صيده همچنين به حمايت بهزيستي از اين مركز اشاره كرد و افزود: با توجه به اينكه اين مركز از نوع درجه دو است بهزيستي به ازاء هر سالمند مبلغ يك ميليون و 250هزار ريال به عنوان يارانه ماهانه پرداخت مي كند. وي اظهار داشت: متاسفانه اين مبلغ با توجه به شرايط جسمي ساكنان مركز جوابگوي خدمات دهي به آنها نبوده و براي ارايه خدمات مطلوبتر نيازمند حمايت بيشتر هستيم. وي در عين حال گفت: اين در حالي است كه خانواده اين افراد بايد در قبال نگهداري سالمندشان مبلغي را ماهانه به مركز پرداخت كنند. به گفته صيده، با توجه به اينكه بيشتر ساكنان اين مركز بي سرپرست بوده و داراي هويت نامشخص هستند تعداد اندكي از خانوده هاي آنها در پرداخت شهريه با مركز همكاري دارند. وي اظهار كرد: از طرفي افراديكه داراي تمكن مالي مناسب هستند مي توانند با اهدا كمكهاي نقدي و غير نقدي اين مركز را در ارايه خدمات مناسب تر و با رفاهيات بيشتر به سالمندان پرداخت كنند. وي اضافه كرد: اگرچه به دليل فرهنگ خاص حاكم در استان بيشتر سالمندان در نزد خانواده ها نگهداري مي شوند ولي رفتار برخي فرزندان با والدينشان به هيچوجه شايسته نيست. وي اظهار كرد: انتظار مي رود فرزندان هنگاميكه والدين به دليل ناتواني جسمي زمين گير مي شوند از آنها حمايت لازم داشته باشند. مسئول مركز سالمندان سپيدار ايلام همچنين از مشاركت و حمايت شبكه بهداشت و درمان شهرستان ايلام، واحد خواهران سپاه ناحيه ايلام، شركت ايلام سرنگ و جمعيت هلال احمر استان در ارايه كمك به مركز تقدير و تشكر كرد. معاون توانبخشي بهزيستي ايلام نيز در اين خصوص مي گويد: در كنار خدمات حمايتي، اجتماعي قابل ارايه به سالمندان در قالب دستورالعمل ها و وظايف شوراي استاني سالمندان، خوشبختانه روز به روز بستر خدمات قابل ارايه به سالمندان تخصصي تر و بهتر مي شود. زهرا نادري به خبرنگار ايرنا گفت : هم اينك بالغ بر چهار هزار سالمند استان از خدمات حمايتي و تخصصي از جمله طرح توانمندسازي سالمندان، ارايه خدمات سيار و دريافت خدمات در منزل به صورت روزانه و شبانه بهزيستي برخوردارند. وي آمار مراكز شبانه روزي نگهداري سالمندان در استان را دو مركز برشمرد و گفت: همچنين يك مركز روزانه و چهار مركز خدمات در منزل و در مجموع هفت مركز ويژه خدمات به سالمندان به تعداد 290نفر در استان فعال بوده كه خدمات مراقبتي، نگهداري، توانبخشي و درماني را به اين قشر جامعه ارايه مي كنند. وي از جمله مشكلات مراكز سالمندان را نگراني در مورد افزايش تعداد مراجعان سالمند به مراكز شبانه روزي، پايين بودن ميزان يارانه ها و ضعيف بودن سهم مشاركتهاي مردمي در راستاي بهبود و ارتقا ارايه خدمات عنوان كرد. نادري ابراز اميدواري كرد با مشاركت افراد خير، توانمند و متخصص زمينه ارايه خدمات مطلوبتر به اين سالمندان فراهم شود. وي همچنين نقش اصحاب رسانه را در حساس سازي و جلب مشاركت مردم به بهزيستي مهم دانست و گفت: رسانه هاي مختلف گروهي مي توانند در اين زمينه كارآمد و موثر عمل كرده و زمينه مشاركت مردم در ارايه كمك به مددجويان زير پوشش را فراهم كنند. هنگام برگشتن چهره همه آنها از مقابل چشمانم مي گذشت و حرفهاي تك تك آنها در گوشم مي پيچيد، چقدر دوست داشتند فرزندشان را ملاقات كنند! پيرزن زن با لهجه عربي عاجزانه مدام مرا مي خواند و مي گفت: بگو به ... بياد به من سر بزنه... سه گناه است كه زود عقوبت آن برمي گردد و به آخرت نمي رسد: عاق والدين، ظلم به مردم و كفران احسان. گزارش از: آزاده خرم 7171/1139
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 271]
-
گوناگون
پربازدیدترینها