واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست - تهران امروز نوشت: *اخیرا دکتر مجید تفرشی پژوهشگر تاریخ معاصر ساکن لندن اسنادی را مربوط به تحولات سال ۱۹۸۰ میلادی مصادف با ۱۱دی ۱۳۵۸ تا ۱۰ دی ۱۳۵۹ منتشر کرده است. این اسناد حدود ۲۳۰ پرونده با حجم تقریبی ۲۲ هزار برگ سند است. *آرشیو ملی بریتانیا مطابق سنت همه ساله خود در نیمه دسامبر گذشته (آذرماه امسال) پروندههای اسناد مربوط به تحولاتی که سی سال تمام از وقوع آن گذشته را طی مراسمی روی تعداد محدودی از پژوهشگران و نویسندگان آزاد کرد. اسناد آزاد شده امسال در این آرشیو عمدتا مربوط به تحولات سال 1980 میلادی/ 11 دی 1358 تا 10 دی 1359 شمسی میباشد. دکتر مجید تفرشی، پژوهشگر ایرانی که تحقیقات خود را روی مسائل ایران معاصر متمرکز کرده است، برای یازدهمین سال پیاپی به عنوان تنها محقق ایرانی و فارسی زبان به این مراسم دعوت شده بود. *در تازهترین گزارش منتشرشده توسط تفرشی درباره اسناد آرشیو ملی بریتانیا، وی به بازتاب مسائل مربوط به گروگانگیری ۵۲ دیپلمات آمریکایی در تهران پرداخته است. بر اساس این اسناد، «واکنش عمومی در قبال گروگانگیری در فرازی از گزارش محرمانه تودیعی جان گراهام سفیر بریتانیا در تهران در تاریخ ۴ ژوئن ۱۹۸۰/ ۱۴ خرداد ۱۳۵۹ این گونه بازتاب یافته است: در نوامبر گذشته [زمان آغاز اشغال سفارت آمریکا]، تعداد کمی از ایرانیان این اقدام را غلط شمرده و بیشتر آنان آمریکا را سزاوار آن میدانستند. بنی صدر از کسانی بود که علنا مخالف این اقدام بود، ولی او راهی برای پایان بخشیدن به گروگانگیری جز اقداماتی برای کاهش احساسات عمومی نداشت. دیوید ردوی، دیپلمات جوان ولی تاثیرگذار که در ابتدای انقلاب دبیر اول سفارت بریتانیا در تهران بود، گزارشی جالب از نشست مطبوعاتی روز ۲۷ ژانویه ۱۹۸۰/ ۷ بهمن ۱۳۵۸ ابوالحسن بنی صدر نخستین رئیسجمهور ایران درباره مسائل داخلی کشور، از جمله بحران گروگانگیری و حواشی آن جلسه ارسال کرد. به گفته ردوی، در حالی که قرار بود نشست مطبوعاتی بنی صدر در ساعت سه و نیم بعد از ظهر آغاز شود، تا ساعت چهار و نیم هنوز احمد سلامتیان مدیر کمپین بنی صدر مشغول نوشتن نطق رئیسجمهور بود و نهایتا جلسه در ساعت پنج آغاز شد. ردوی ضمن اشاره به پوشش شدید امنیتی این نشست، متذکر شده که برای حضور در آن نشست معرفی نامهای از وزارت ارشاد ملی دریافت کرده، ولی او به دلیل جو ناشی از اتهام جاسوسی به بری روزن، گروگان و وابسته مطبوعاتی سفارت آمریکا، ترجیح داده بود که احتیاط کرده و به نام وابسته اطلاع رسانی سفارت بریتانیا در این نشست حاضر نشود. *درست در همین زمان (میانه مارس ۱۹۸۰)، سفرای اروپایی مقیم تهران که از یک سو نگران اقدام نظامی آمریکا بودند و از سوی دیگر به موفقیت تلاشهای به جای این اولتیماتوم، نامهای محرمانه به سید احمد خمینی نوشتند و از طریق او از آیت اللهالعظمی خمینی خواستار مداخله شخصی و انسان دوستانه ایشان برای حل مسئله گروگانگیری و اشغال سفارت آمریکا و دست کم اجازه ارتباط و دیدار با گروگانها شدند. نگارش این نامه در شرایطی میسر شد که بر اساس توافق بین شرکای ایران با آمریکا و شرکای اروپایی آن کشور و پس از دیدار بنیصدر با رهبر انقلاب، قرار شد برای نخستینبار کنترل و نگهداری گروگانها از دست دانشجویان خارج و به دولت ایران منتقل شود. هر چند این مسئله با انجام حمله نظامی نافرجام آمریکا به ایران مسیری دیگری یافت و با تاخیر عملی شد. روز ۱۲ آوریل/ ۲۳ فروردین بنیصدر در یک نشست خصوصی با سفرای کشورهای اروپایی و ژاپن ضمن ابراز مخالفت خود با تداوم گروگانگیری و مغایرت آن با منافع ملی ایران گفت: «اگر میتوانستم امام را قانع کنم، این ماجرا امروز خاتمه مییافت. از نظر امام، گروگانها تضمینی علیه مداخله آمریکا در مخالفت با تثبیت کامل جمهوری اسلامی است که اکنون با استقرار پارلمان مستقر شده است.» بنی صدر همچنین گفت که آیت الله خمینی باید نمایندگان مجلس را ملزم کند که در نخستین اقدام خود، دستور آزادی گروگانها را صادر کنند. این در حالی بود که بر اساس برنامه اعلام شده، هنوز دو ماه از زمان این دیدار و آغاز به کار مجلس وقت باقی بود. گراهام، سفیر انگلیس در گزارش خود از این دیدار و تحلیل سخنان بنیصدر نوشت: «تعیین وقت برای آزادی گروگانها جزو اختیارات بنیصدر نیست. ما قبلا هم شاهد تعیین وقت بوده ایم و باید تاکید کنم که تمهیدات آمریکا و دورنمای اقدامات وسیعتر، ایرانیان را آب دیده کرده است. با این همه و با وجود این که در گذشته او پارتیزان و خرابکار بوده، من شخصا به نیات بنیصدر اعتماد دارم. » /28119
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 404]