تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816930258
اهمیت تحرک سیاسی در دانشگاه
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: اهمیت تحرک سیاسی در دانشگاهاهمیت تحرک سیاسی در دانشگاه و خصوصیات آن تحرک سیاسی در دانشگاه، واجب و لازم است. اصلاً نباید از آن اجتناب کرد و نبایستی از آن ترسید، و نبایستی اجازه داد که خاموش بشود.
منتها معنای تحرک سیاسی، آن چیزی که بعضی میفهمند و کج و بد میفهمند، نیست! بعضی میخواهند اینطور وانمود کنند که تحرک سیاسی دانشجوها، یعنی یک حالت معارضه گرفتن در درون دانشگاه! یعنی در سنگر دانشگاه، معارضهای نسبت به دولت و نظام به وجود بیاید! نه، این خطا و کجاندیشی و زشتاندیشی است! اگر کسی بخواهد اینگونه تحرک پیدا کند، البته این خیلی بد است. دو سه خصوصیت در این حرکت سیاسی هست:یکی اینکه طبیعت دانشجو، آرمانگرایی است؛ باید هم آرمانگرا باشد. اگر آرمانگرا نباشد، این حرکت متوقف خواهد شد. در زمینه علم هم باید آرمانگرا باشد. در زمینه جامعه و مسائل جاری خودش هم باید آرمانگرا باشد. اصلاً آرمانگرایی جوان، مایه پیشرفت است. اگر آرمانگرایی را در جوانان خفه کردند و کوبیدند و از بین بردند یا زشت شمردند اشکال بزرگی متوجه خواهد شد این نباید باشد.مطلب دوم این اس که باید آن حالت طرفداری و جانبداری از حکومت و دولت، به عنوان یک عرف رایج، در دانشگاه و غیردانشگاه وجود داشته باشد. البته تا مادامی که حکومت، حکومتی است که مورد قبول مردم است؛ حالا یک وقتی خدای نکرده، حکومتی بر سر کار بیاید که به جبر و به زور و با اعمال استبداد و دیکتاتوری و این چیزها بخواهد عمل کند، آن بحث جدا گانهای است.طبیعت دانشجو، آرمانگرایی است؛ باید هم آرمانگرا باشد. اگر آرمانگرا نباشد، این حرکت متوقف خواهد شد. در زمینه علم هم باید آرمانگرا باشد. در زمینه جامعه و مسائل جاری خودش هم باید آرمانگرا باشد. اصلاً آرمانگرایی جوان، مایه پیشرفت استوقتی که حکومت، حکومتی است که مورد قبول و مورد علاقه مردم است، مردم حاضرند برای آن جانفشانی کنند، نسبت به آن عشق بورزند، با آن همکاری بکنند، آنچه را که باید انتخاب مستقیم بکنند، انتخاب بکنند، باید نسبت به مسئولیت حکومت و نسبت به نظام و دولت، یک حالت گرایش و جانبداری وجود داشته باشد، کما اینکه در همه جای دنیا اینطور است؛ حتی در کشورهای پیشرفته دنیا! البته میخواهم بگویم در همه جا.در هر حال، آن کسانی که در رأس نظام و مسئولان و خدمتکاران نظام هستند، و به اصطلاح بارکشان گردن کلفتی که دارند این گردونه را این طرف و آن طرف میکشند که در داخل این گردونه، هر کسی دارد کار خودش را انجام میدهد باید مورد شکرگزاری و تقدیر باشند. معارضه کردن با اینها و قرار دادن دانشجوها در مقابل اینها یک خطا و یک انحراف است! نتیجه این میشود که آن آرمانگرایی در کنار این جانبداری، حالت انتقاد غیر خصمانه میشود.نباید جلوی انتقاد را گرفت؛ میخواهند انتقاد بکنند، بکنند؛ اما نباید خصمانه باشد.- تا آنجایی که به قضایای داخل کشور ارتباط پیدا میکند- حرکت سیاسی دانشجویی، یعنی اینکه نسبت به دولت و مسئولان، حالت جانبداری و تعصب باشد، و احیاناً در مقابل مخالف، متعصبانه طرفداری کنند؛ اما همراه با انتقاد. اگر قرار باشد که انتقاد نباشد، پس آرمانگرایی هم نیست. نباید هر کاری که دولت کرد، بگویند نه، این درست نیست! اما اینطور هم نباشد که هر کاری میکنند، بگویند بله!منبع: کتاب نکته های ناب (جلد اول)تنظیم برای تبیان: عطاالله باباپور
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 105]
-
گوناگون
پربازدیدترینها