محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830777987
چه کنم تا زیبا بخوانم؟
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: احمد ابوالقاسمي حرفهاي متفاوتي نسبت به همه قاريان معروف کشورمان دارد؛ حرفهايي که شايد نه به مذاق قاريان جوان خوش بيايد و نه به مذاق پيشکسوتان
چه کنم تا زيبا بخوانم؟قاريان ايراني را ميتوان به دو دسته تقسيم کرد؛ آنهايي که اصل و اساس قرائت صحيح را تجويد ميدانند و قارياني که بيشتر به لحن اهميت ميدهند و معتقدند که براي تلاوت زيبا بايد کمي از قواعد تجويد گذشت. اما احمد ابوالقاسمي- قاري شناخته شده کشورمان- را نميتوان جزو هيچ گروه از اين قاريان قرار داد. او با هزار و يک دليل منطقي- البته از نظر خودش- معتقد است که مهمترين رکن قرائت، صوت و جنس صداي قاري است. رفته بوديم همه آن سوالهايي را که در ذهنمان، از سوژهاي به نام «تلاوت» رژه ميرفت بپرسيم. احمد ابوالقاسمي هم کم نگذاشت و کلي حرف جالب و البته تا به حال گفته نشده را درباره اين سوره تحويلمان داد. فکر ميکرديم شايد آتش مانند باشد در مطرح کردن سوالها ولي ديديم که حرفهاي ابوالقاسمي تند و تيزتر است.قول داديم که مصاحبه بيشتر از 45 دقيقه طول نکشد ولي اين گفت وگو حداقل دو ساعت طول کشيد و خود ابوالقاسمي اعتراف کرد که تا به حال اينقدر دقيق و ريز در هيچ کجا درباره تلاوت قرآن صحبت نکرده است. گفتههاي دقيق و ريز استاد بدون کم و کاست پيش روي شماست.متاسفانه الان سهم صوت در تلاوتها بسيار کم ديده ميشود. اگر ما بتوانيم به اين مرحله برسيم که قاريان جوان بيشتر از اينکه به آهنگها و الحان توجه کنند، سراغ زيبايي صوت بروند، موفقتر ميشوند. صوت مثل جنس يک پارچه است و لحن مثل مدل دوخت آن. اگر پارچهاي صلاحيت دوخته شدن را نداشته باشد هر چقدر هم دوخت زيبايي داشته باشد، باز هم نميتوان از آن لباس زيبايي تهيه کرد.- خيليها شما را به استاد «صوت و لحن» ميشناسند؛ يعني ما نبايد درباره تجويد با شما صحبت کنيم؟من در کشور به «صوت و لحن» معروف شدهام. علتش هم اين است که بيشتر صوت و لحن را به قاريان جوان آموزش دادهام. اين ميان بعضيها فکر ميکنند و ميگويند که من فقط بايد در زمينه صوت و لحن صحبت کنم. ميگويند فلاني نبايد وارد محدوده تجويد شود. من يک قاري هستم که 27 سال است به شکل حرفهاي قرائت قرآن ميکنم. خيلي خوب و حتي بهتر از خيليها ميتوانم درباره تجويد نظر بدهم. نميخواهم درباره علم و تاريخ تجويد حرف بزنم. ميخواهم نظراتم را درباره تلفظ حروف و ميزان تاثير تجويد در قرائت بگويم.- اتفاقاً درباره تجويد، اختلاف محسوسي ميان قاريان جوان و پيشکسوتان وجود دارد. پيشکسوتان ميگويند که قاريان جوان زياد به اين بخش مهم قرائت توجه نميکنند. نظر شما چيست؟هر نسلي از قاريان به طور طبيعي دنبال موضوعي بودهاند. زماني که قرائت قرآن در کشور ما شروع شد وعدهاي دنبال اين ماجرا رفتند، موضوعي به نام صوت و لحن وجود نداشت که کسي بخواهد به آن بپردازد. طبيعي بود که آن نسل بيشتر به دنبال تجويد برود. حالا که موضوع ديگري به نام صوت و لحن مطرح شده است، ميتوان روي اين موضوع کار کرد.- ولي اين دليل نميشود که جوانان به تجويد- که يکي از ارکان تلاوت صحيح است- کمتر توجه کنند، اين طور نيست؟قديميها موضوعي به نام صوت و لحن نداشتند. اصلاً علم اين موضوع در دسترسشان نبود. برعکس الان جوانان زيادي به اين ماجرا ميپردازند. اين تندروي جوانان منجر به اين اختلاف شده است. به نظرم آن زمان خيلي در تجويد غرق شده بوديم و حالا در صوت و لحن. تجويد کارش بستن دست و پاي قاري نيست؛ کارش ايجاد سهولت در تلفظ حروف و کلمات است. تجويد يک مجموعه قوانين نيست که در قرائت دست و پاي قاري را ببندد و او را مجبو کند که محدود عمل کند. شما اگر بعضي از احکام تجويد را رعايت نکنيد. اصلاً نميتوانيد بخوانيد. تجويد بيشتر در خدمت آسانتر تلاوت کردن است. اما اگر زيادي به آن هم پرداخته شود، دست و پاي قاري را خواهد بست؛ اينجا همان نقطه اختلاف ماست.- يعني زيبا قرائت کردن را نبايد فداي قواعد تجويد کرد؟هر يک از اجزاي قرائت، سهمي در تلاوت قرآن دارند. اگر سهم هر يک مشخص شود ما ديگر اختلافي نخواهيم داشت. سهم تجويد مشخص است و سهم صوت و لحن هم همين طور. ولي ما در اين سهمبندي اشتباه کردهايم. قديميها تجويد را پررنگتر و مهمتر ميدانند و جديديها سهم تجويد را کم و سهم صوت و لحن را بيش از حد کردهاند. قديميها به همان خشک خواندن اعتقاد دارند. در اين خشک خواندن ديگر زيبايياي وجود نخواهد داشت. ميشود در عين رعايت تجويد، زيبا هم خواند، مثل قرائتهاي استاد منشاوي يا استاد غلوش. در ضمن به نظرم همه قاريان جوان دنبال کمرنگ کردن تجويد نيستند. اين جوي که ايجاد شده بيشتر به دليل اشتباه قديميهاست! تجويد واقعا ميتواند در زيبايي قرائت موثر باشد؛ ولي بعضيها زيادي نسبت به آن خشک عمل ميکنند. البته کساني هم که ميگويند بايد از بعضي قواعد تجويد عدول کنيم تا بتوانيم قرائت زيبايي داشته باشيم، اشتباه ميکنند. ما براي قرائت زيبا از قوانين تجويد عدول نميکنيم؛ بلکه حرف ما اين است؛ کاري که قاري براي زيبا خواندن يا سهولت در خواندن انجام ميدهد، جزء تجويد است.- فکر ميکنيد چرا اينقدر پيشکسوتان و نسل اوليها نسبت به جو ايجاد شده ابراز نگراني ميکنند و حالا تبديل به منتقدان نسل جديد قاريان شدهاند؟يکي از دلايلي که استادان تجويد نگرانند و حق هم دارند نگران باشند، اين است که آنها ميترسند به مرور رعايت تجويد به طور کامل فراموش شود. آنها به همين دليل تاکيد دارند که بايد سختگيريهاي هميشگي وجود داشته باشد تا روند از بين رفتن قواعد تجويد بين قاريان کندتر شود. شايد اگر خيال آنها راحت شود که تجويد در همين سطح باقي ميماند و ضعيفتر نميشود ديگر سختگيري نکنند.- اگر قرار باشد به يکي از نقاط ضعف قاريان نسل جديد اشاره کنيد، آن نقطه ضعف چيست؟نقطه ضعف جوانان اين است که چون نميتوانند ضمن رعايت صحت، زيبا بخوانند صحيح خواندن را کنار ميگذارند. جوان ما ميبيند که اگر بخواهد خشک بخواند تلاوتش زيبايي ندارد، اگر هم بخواهد زيبا بخواند که رعايت تجويد برايش سخت ميشود به نظرم ميتوان مرزي بين اين دو پيدا کرد که همان «تجويد درست و زيبا» است. متاسفانه رفتار بعضيها باعث شده قاريان نسل جديد نسبت به تجويد بدبين شوند، در حالي که اگر آنها بدانند رعايت تجويد باعث زيباتر شدن تلاوت ميشود حتما سراغش ميروند. متاسفانه در کشور ماکرسي تلاوت بسيار کم است و چون کرسي تلاوت نداريم طول ميکشد تا يک قاري بتواند خودش را پيدا کند. کرسيهاي تلاوت ما در اختيار قاريان محدودي قرار گرفته و اين قاريان خيلي خوب پيشرفت کردهاند.- اگر بخواهيم يک تعريف از قرائت صحيح و زيبا داشته باشيم، اين قرائت از نظر شما داراي چه ويژگيهايي است؟قرائت قرآن نبايد طوري باشد که يکي از اجزاي آن خودش را پررنگتر از بخش ديگر نشان بدهد. دقيقا يک قاري قرآن مثل کسي است که ده تا بچه را با هم بزرگ ميکند؛ پس بايد به همه آنها به يک اندازه توجه کند. اگر يک نفر در قرآن خواندن فقط به تجويد توجه کند و لحن را رها کند يا برعکس، قاري موفقي نخواهد بود. قاري موفق قرآن کسي است که بتواند مديريتي درست بر تمام اين فروعات در زمان قرائت داشته باشد. البته مسلما اين کار سختي است.- يعني همه اجزاي قرائت به يک اندازه در شکلگيري تلاوت صحيح تاثير دارند و هيچ يک مهمتر از ديگري نيستند؟گاهي تلاوتهايي که صوت در آنها حرف اول را زده است، توانسته تاثير بيشتري داشته باشد؛ مثل تلاوتهاي عبدالباسط و منشاوي که ابرصوتهاي دنياي قرائت هستند. اگر درجه تجويد در اين تلاوتها کمتر هم باشد باز تاثيرش به دليل صوت خوب بيشتر است اما اگر در يک تلاوت، صوت ضعيف و تجويد عالي باشد، باز هم تلاوت ضعيف خواهد بود.- نظرتان خيلي متفاوت است. قاريان معمولا يا روي تجويد تاکيد بيشتري ميکنند يا روي لحن و کمتر شنيدهايم کسي صوت را مهمترين عامل تلاوت زيبا و صحيح بداند؟بله، همينطور است. متاسفانه الان سهم صوت در تلاوتها بسيار کم ديده ميشود. اگر ما بتوانيم به اين مرحله برسيم که قاريان جوان بيشتر از اينکه به آهنگها و الحان توجه کنند، سراغ زيبايي صوت بروند، موفقتر ميشوند. صوت مثل جنس يک پارچه است و لحن مثل مدل دوخت آن. اگر پارچهاي صلاحيت دوخته شدن را نداشته باشد هر چقدر هم دوخت زيبايي داشته باشد، باز هم نميتوان از آن لباس زيبايي تهيه کرد. قاريان جوان ما بيشتر به دنبال مدلها و دوختهاي جديد هستند ولي از جنس و اصل صدا غافلند. گاهي با صداهاي زشت و غير جذاب، ملوديهاي پيچيدهاي را ميخوانند، اما ميبينند که تاثير زيادي روي مخاطب نميگذارد.- ولي صوت که يک موضوع خدادادي است و نميتواند ملاک خوبي براي ارزيابي يک قاري باشد؟اين حرف کاملا اشتباه است که چون صوت را خدا داده، پس بايد رهايش کرد. صوت نسبت به همه بخشهاي ديگر قرائت قابليت پردازش و تربيت بيشتري دارد. نوع صوت شما هنگام صحبت کردن با يک بچه با نوع صوتتان موقع صحبت کردن با استادتان فرق ميکند. شما دائما در طول روز در نوع صدايتان تغييرات ايجاد ميکنيد. اين تغييرات در تلاوت قرآن هم بايد وجود داشته باشد. صوت جاي کار زيادي دارد ولي متاسفانه ميگويند که صوت را خدا داده، پس رهايش کنيم و سراغ بخشهاي ديگر تلاوت برويم.- ولي در آييننامه مسابقات بينالمللي همه کشورها هم، به صوت کمتر توجه ميشود و امتياز بسيار ناچيزي را براي آن در نظر ميگيرند.سهمبندي در مسابقات هم اشتباه شده است. خيلي سال پيش چند نفر در کشور مالزي دور هم نشستهاند و اين سهمبندي را مشخص کردهاند. آنها گفتهاند که تجويد 40 نمره دارد، صوت چون خداداد است و مهم نيست 15 نمره، لحن 25 نمره و 20 نمره هم وقف و ابتدا. آنها اين سنگ را در چاه انداختند و حالا هزار تا قاري ديگر نميتوانند اين سنگ را در بياورند. اولين چيزي که براي شنونده ايجاد جاذبه کرده و حواس او را جمع ميکند، رنگ و لعاب صوت قاري است. مثلا استاد منشاوي در عين داشتن يک موسيقي ساده، روان و هنرمندانه، با صداي ملکوتي خودش دنيا را فتح کرد. صوت در درجه اول تاثيرگذارترين ابزار قرائت قرآن است.- اگر قرار باشد شما آيين نامه مسابقات را تدوين کنيد، چه سهمي براي صوت قائل ميشويد؟حداقل 40 نمره از 100 نمره را به صوت ميدهم. تا به حال تعريفي از صوت خوب نشده و کسي سراغش نرفته چون همه فکر ميکنند که خدادادي است. همه کساني که ميگويند مصطفي اسماعيل با لحنش معناي آيات را به شنونده ميفهماند، اشتباه ميکنند چون اين نابغه قرائت با صوتش اين کار را انجام ميداد. متاسفانه الان صداي زيبا و پر تحرير بايد نمره اندکي در مسابقات بگيرد و اين در حالي است که به قاري براي رعايت وقف و ابتدا بين 15 تا 20 نمره ميدهند.- شما سالهاست که در جلسات مختلف به آموزش قاريان جوان ميپردازيد؛ فکر ميکنيد چه بايد کرد که در آيندهاي نزديک شاهد ظهور نسل جديد قاريان موفق ايراني باشيم؟در خلباني اصطلاحي داريم به نام «ميزان ساعت پرواز» و به خلبانها متناسب با تعداد ساعتهاي پروازي که داشتهاند، درجه ميدهند. بين يک خلبان که 800 ساعت پرواز داشته با خلباني که 2 هزار ساعت پرواز داشته اختلاف بسيار زياد است. کار آقايان هم در اين زمينه شبيه خلبانان است؛ يعني هر چقدر بيشتر تلاوت کند، قاري موفقتري محسوب ميشوند. متاسفانه در کشور ماکرسي تلاوت بسيار کم است و چون کرسي تلاوت نداريم طول ميکشد تا يک قاري بتواند خودش را پيدا کند. کرسيهاي تلاوت ما در اختيار قاريان محدودي قرار گرفته و اين قاريان خيلي خوب پيشرفت کردهاند. در مصر کرسي تلاوت آنقدر زياد است که به همه قاريان از جمله قاريان درجه دو، سه، چهار و پايينتر نوبت ميرسد تلاوت کنند؛ به همين دليل پيشرفت آنها بيشتر از ماست. در ايران کرسي مداحي خيلي زياد است ولي فرهنگ داشتن کرسي تلاوت وجود ندارد. تعداد قرائتهايي که قاريان ايراني انجام ميدهند شايد يک صدم تلاوتهاي قاريان مصري باشد.دانيال ابوالحسن، مجله همشهري آيهتنظيم براي تبيان: شکوري_کارشناس بخش قرآن
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 374]
-
گوناگون
پربازدیدترینها