پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه میتواند برندینگ کسبوکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1848484183
دو فریضه مهم ولی مظلوم
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
دو فریضه مهم ولی مظلوم نويسنده: سید امیرحسین کامرانی راد اشارهامر به معروف و نهى از منكر، يعنى نگران سرنوشت ديگران و در انديشه خوشبختى مردمان بودن. اسلام، آيين ديگرگرايى است و هرگز بىتفاوتى پيروان خود را درباره گرفتارىهاى ديگران روا ندانسته است و امر به معروف و نهى از منكر، يكى از نمونههاى والاى ديگرگرايى است. از نگاه آموزههاى دينى، بالاترين نمونه دوستى و مهرورزى، به شكل امر به معروف و نهى از منكر نمود مىيابد. حضرت على عليهالسلام در سخنى زيبا در اين باره مىفرمايند: «بهترين برادرانت كسى است كه تو را به راه هدايت راهنمايى كند، پرهيزكارى را براى تو فراهم آورد و تو را از پيروى خواهشهاى نفسانى بازدارد.» نيز فرمودند: «بايد دوستترين انسانها نزد تو كسى باشد كه تو را به سوى باليدن و بزرگ شدن راهنمايى كند و عيبهايت را به تو گوشزد كند».اهميت امر به معروف و نهى از منكر، تأثير آن بر سلامت فرد و اجتماع و شرايط انجام آن ـ كه سبب مىشود اين دو واجب مهم به درستى صورت پذيرد ـ از بحثهايى است كه در اين نوشتار به آن اشاره خواهد شد. از ياد نبريم كه اهميت امر به معروف و نهى از منكر تا آنجاست كه براى زنده كردن آن، قيام خونينى چون قيام عاشورا پديد آمده است.نخستین هفته ماه محرم، هفته زنده نگهداشتن امر به معروف و نهی از منکر نامگذاری شده است. از آنجا که امرو نهی، دو ابزار اساسی تربیت و پرورش روح آدمی است، امر به معروف و نهی از منکر نیز شیوه اصلی پیامبران و مصلحان در تربیت و هدایت مردم بوده است. از این رو، احیای این دو فریضه پر برکت الهی، استمرار حرکت انسان ساز پیامبران گذشته و بسترساز تحقق صلاح و اصلاح جامعه در آینده است. با امید به موفقیت آمران به معروف و ناهیان از منکر که مصداق امت برگزیده قرآنی و پیروان راستین حضرت سیدالشهدا علیهالسلام میباشند، زوایای مختلف این دو گوهر انسانساز را از نظر میگذرانیم.معنای امر به معروف و نهی از منکر« امر» به معنای فرمان دادن و « نهی» به معنای بازداشتن و منع از انجام کاری است. «معروف»، هر آن چیزی است که عقل و دین، آن را به نیکی و خوبی میشناسند و معرفی میکنند و «منکر»، هر آن چیزی است که عقل و شرع، آن را ناپسند میدارند. پس امر به معروف، یعنی فرمان دادن به انجام کارهای نیک و نهی از منکر، به معنای بازداشتن از بدی و ناپسندی است. یکتاپرستی، نیکی به پدر و مادر، انفاق به خویشاوندان، کمک به مساکین و درماندگان، برپایی نماز، پایبندی به عهد، مبارزه با ظلم و ستم، امر به معروف و نهی از منکر، پرداخت وجوهات شرعی و... نمونههایی از معروفها، و شرک به خداوند، زنا و فحشا، ربا، سرقت، دست درازی به اموال یتیمان، تکبر، اسراف و بدخویی، نمونههایی از منکرهای ذکر شده در قرآن کریم میباشند.امر به معروف و نهی از منکر در قرآندستور قرآن کریم بر ضرورت و وجوب امر به معروف و نهی از منکر کاملا آشکار است. در آیهای میخوانیم:« و باید از میان شما گروهی باشند دعوتگر به خیر که به نیکی (معروف) فرمان دهند و از ناشایستی(منکر) باز دارند و اینان رستگارانند». دراهمیت امر به معروف و نهی از منکر همین بس که در قرآن کریم، نام آمرین به معروف، در کنار نام پیامبران آمده است و کیفر قاتلان آنان، مثل کیفر قتل انبیاست.امر به معروف و نهی از منکر در روایاتپیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله وسلم) درباره ضرورت امر به معروف و نهی از منکر میفرمایند:« امت من تا هنگامی که امر به معروف و نهی از منکر میکنند و بر نیکی و تقوا یار یکدیگرند، در سلامتی خواهند بود و هر گاه آن را رها کنند، برکتها از ایشان رخت خواهد بست...». امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) نیز میفرمایند:« امر به معروف و نهی از منکر را وامگذارید که بدکارانتان بر شما چیره میگردند و آنگاه که دعا کنید، دعایتان مستجاب نشود». امام حسین علیهالسلام در این باره فرمودند: «... خداوند به عنوان فریضه از امر به معروف و نهی از منکر آغاز میکند تا نشان دهد که اگر این فریضه ادا شود و استوار گردد، همه فریضهها ـ چه آسان و چه دشوار ـ استوار خواهد گشت؛ از آن رو که امر به معروف و نهی از منکر، دعوت به اسلام، مخالفت با ظالم، تقسیم غنیمتهای جنگی و غیرجنگی، گردآوری زکات از جایگاه آنها و پرداخت آن به مستحقان است».روایات امر به معروف و نهی از منکرحضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:ای اباذر! مَثَل کسی که مردم را (به معروف) دعوت میکند و خود عمل به آن نمیکند همانند کسی است که بدون زه کمان تیراندازی میکند.« امّت من همواره در خیر و سعادتند مادام که امر به معروف و نهی از منکر نمایند و بر انجام نیکیها همکاری کنند».« آمران به معروف، خلیفه خدا در زمین هستند.»« زمانی که امت من امر به معروف و نهی از منکر را ترک کند، باید خود را برای عذاب خدا آماده سازد»آداب امر به معروف و نهی از منکر در کلام پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) درباره آداب امر به معروف و نهی از منکر فرمود ند:آمر به معروف، نیازمند آن است که به حلال و حرام آگاه و از آنچه دیگران را امر و نهی میکند، خود، فارغ شده باشد. برای خلق، ناصح مهربان و با آنان رفیق باشد. با لطف و بیان خود، آنان را دعوت کند، اخلاق آنان را بشناسد تا با هر یک مناسب شأنش رفتار کند، به مکر نفس و نیرنگهای شیطان بینا و بر آن چه بدو رسد، شکیبا باشد و آنان را به سبب آن چه بدو رسیده، مکافات و از آنان شکایت نکند، خشونت نورزد و برای نفس خود خشمگین نشود. نیّت خود را برای خدا خالص گرداند و از او یاری بخواهد و در پی رضایت او باشد. پس اگر با او مخالفت و در حقش جفا کنند، صبر پیشه کند و اگر با او موافقت کنند و سخنش را بپذیرند، سپاسگزاری کند و کار خود را به خدایش واگذرد و به عیب خویش بنگرد».امر به معروف و نهی از منکر در کلام امام علی علیهالسلامالف: فضیلت امر به معروف و نهی از منکر امر به معروف برتر از جهادحضرت علی (علیهالسلام) اهمیّت امر به معروف و نهی از منکر را در مقایسه با جهاد در راه خدا اینگونه بیان میفرمایند: همه اعمال نیک و حتی جهاد در راه خدا در مقایسه با امر به معروف و نهی از منکر مثل قطره در مقابل دریاست. همچنین امام (علیهالسلام) در پاسخ به این شبهه که ممکن است بر اثر امر به معروف و نهی از منکر جان یا روزی کسی به خطر بیفتد میفرمایند:امر به معروف و نهی از منکر نه اجل کسی را نزدیک میسازد و نه روزی او را کم میکند.امر به معروف و نهی از منکر دو صفت الهیحضرت علی (علیهالسلام) در اهمیّت امر به معروف و نهی از منکر، آن دو را اوصاف الهی میشمارند: امر به معروف و نهی از منکر دو صفت از صفات پسندیده خداوند سبحان است و این دو مرگ کسی را نزدیک نمیکنند و روزی را نمیکاهند.امر به معروف برترین اعمالعلی (علیهالسلام) در تبیین اهمیّت مسأله امر به معروف و نهی از منکر میفرمایند:«امر به معروف با فضلیتترین اعمال بندگان خداست» و در جای دیگر میفرمایند: هدف نهایی دین امر به معروف و نهی از منکر و بر پاداشتن حدود الهی است.امر به معروف و نهی از منکر، نوعی از جهاداز امام علی (علیهالسلام) درباره ایمان سؤال کردند، آن حضرت فرمودند: ایمان بر چهار ستون صبر، یقین، عدل و جهاد استوار است، حضرت در ادامه و در معرفی بیشتر جهاد اضافه میکنند: جهاد که از پایههای اصلی ایمان است خود بر چهارگونه انجام میگیرد که دو صورت آن امر به معروف و نهی از منکر است... هر که امر به معروف را به جای آورد، با مومنان همراهی کرده و آنها را نیرومند ساخته است و هر که نهی از منکر کند در حقیقت بینی منافقان و افراد دو رو را به خاک مالیده است.ب: تشویق به امر به معروف و نهی از منکر در موارد بسیاری امام علی (علیهالسلام) مردم را به امر به معروف و نهی از منکر تشویق فرمودهاند؛ به عنوان نمونه به چهار مورد اشاره میشود:دستور به اجرای امر به معروف و نهی از منکرحضرت درمناسبتها و موقعیتهای گوناگونی از افراد میخواهند که این دو تکلیف را به جای آورند. از جمله میفرمایند: عمل کننده به نیکی و بازدارنده از شرّ و بدی باش. نیز میفرمایند: امر کننده به معروف و نهی کننده از منکر باش.سبقتگیری در امر به معروفمردم بیشتر در امور مادی نظیر کسب مقام و مال به رقابت میپردازند. علیبن ابیطالب (علیهالسلام) به عنوان رهبری الهی که مسئولیّت نشان دادن راههای واقعی کمال را به عهده دارد راه صحیح سبقتگیری را این گونه بیان میکنند:ای مردم اگربه ناچار میخواهید باهم رقابت کنید، پس چه بهتر که در برپایی حدود الهی و امر به معروف برهم پیشی گیرید و سعی کنید هر یک از شما بیشتر و بهتر از دیگری در این عرصه بکوشد.اظهار رضایت از آمرین به معروف و ناهین از منکرچون مردم مصر در مقابل ستم و فساد و تباهی ایستادگی کردند و از رهبران خود در خواست کردند که احکام الهی را رعایت کنند و از ستم خودداری کنند، این کار آنها که مصداق کامل امر به معروف نهی از منکر، موجب خوشنودی علی علیهالسلام شده بود. از این رو آن حضرت هنگامی که مالک اشتر را به عنوان استاندار مصر به آن سرزمین فرستادند، طیّ نامهای که نوشتند از کار آنها قدردانی کردند. حضرت علی(علیهالسلام) در آن نامه فرمودند: این نامه از بنده خدا علی امیرالمؤمنین به سوی آن دسته از مردم مصر است که برای خدا به خشم آمدند، در آن هنگام که در زمین نافرمانی خدا میشد و حقّ خدا رعایت نمیشد و ستم در همه جا شایع بود و نه به معروف عمل میشد و نه از منکر و زشتی جلوگیری به عمل میآمد....منع از ترک امر به معروف و نهی از منکرشیوه دیگر از تشویق به رعایت تکلیف امر به معروف و نهی از منکر این است که گاه حضرت به جای امر مستقیم به اجرای این دو تکلیف از ترک این دو مهّم منع فرمودند و میگفتند: از پشت کردن به یکدیگر و ترک امر به معروف و نهی از منکر پرهیز کنید.ج: ترک امر به معروف... و آثار آن تسلط بدکاران نتیجه ترک امر به معروف و نهی از منکروقتی علیبن ابیطالب (علیهالسلام) دربستر شهادت قرار گرفتند، به امام حسن(علیهالسلام) و امام حسین (علیهالسلام) سفارشهای بسیاری درباره رعایت احکام و مقررات اسلامی و نحوه شرکت در فعالیتهای اجتماعی کردند.از جمله مواردی که در آن سفارشها به چشم میخورده توجّه به امر به معروف و نهی از منکر است: امام علیهالسلام در قسمتی از این مطالب میفرمایند: از تشویق همدیگر به انجام کارهای شایسته و بازداشتن از ارتکاب کار زشت خودداری نکنید و بدانید که اگر این کار راترک کردید بدکاران بر شما مسلط میشوند. وقتی آنها مسلط شدند هر اندازه دعا کنید دعای شما قبول نمیشود....عذاب و لعنت و... نتیجه امر به معروف و...در خطبه قاصعه علی علیهالسلام هشدار میدهند و میفرمایند: خداوند سبحان گذشتگان را از رحمت خود دور نکرد مگر به خاطر ترک امر به معروف و نهی از منکر؛ یعنی افراد سفیه را که بیخردانه مرتکب گناه میشدند برای نافرمانیهایشان از رحمت خود دور ساخت و خردمندان و صاحبان اندیشه راهم به جهت ترک نهی از منکر دچار عذاب و لعن کرد.از دست دادن نیروی تشخیصاز آثار بسیار خطرناک ترک امر به معروف و نهی از منکر آن است که قدرت تشخیص امور از انسان گرفته میشود. ابوجحیفة، از یاران مورد اعتماد امام علی (علیهالسلام) میگوید: شنیدم که امیرالمومنین (علیهالسلام) درباره امر به معروف و نهی از منکر میفرمودند: بر اثر دور ماندن از رحمت الهی اوّل چیزی که از آن محروم میشوید جهاد با دست است، سپس با زبان و بعد از آن جهاد با قلبهایتان است. آن گاه فرمودند:کسی که حتی با قلبش به طرفداری از نیکیها و مبارزه با منکرات برنخیزد، قلبش واژگون میشود یعنی توان تشخیص نیک و بد را از دست میدهد.شکایت از تارکان امر به معروف و نهی از منکرامام علی (علیهالسلام) در ضمن خطبهای دشمنترین مردم را در نزد پروردگار عالم دو طایفه معرفی میکنند: دسته اوّل کسانیاند که به جهت نافرمانی خداوند، آنها را به خودشان واگذاشته است. دسته دوّم گروهیاند که نادانیها را در خودجمع کردهاند و افراد ناآگاه را گمراه میکنند.آن حضرت در ادامه میفرمایند: به خدا شکایت میکنم از آن گروهی که با جهل و نادانی زندگی میکنند و در گمراهی میمیرند. در نزد آنها چیزی زشتتر از معروف و پسندیدهتر از منکر نیست. اگر کتاب خدا را به صورت صحیح به آنها ارائه کنید وقعی نمینهند، ولی اگر در احکام خدا به گونهای که با میل آنها هماهنگ شود تحریفی انجام گیرد، آن را با اشتیاق میپذیرند.ه : وضع امر به معروف و نهی از منکر در آخرالزمان حضرت امیر (علیهالسلام) در یکی از خطبهها، ضمن اخبار از حوادث بعد از خود میفرمایند: بعد از من روزگاری خواهد آمد که چیزی در آن پنهانتر از حقّ و آشکارتر از باطل نخواهد بود. و در شهرها چیزی زشتتر از کار نیک و زیباتر از اعمال زشت و منکر نخواهد بود.و: فلسفه امر به معروف و نهی از منکر و آثار آن برای امر به معروف و نهی از منکر حکمتهای بسیار نقل شده است اما آنچه در برخی از سخنان امام علی (علیهالسلام) آمده است چنین است:امر به معروف و نهی از منکر، مایه اصلاح عوامعلی بن ابیطالب (علیهالسلام) در مورد حکمت امر به معروف و نهی از منکر میفرمایند: خداوند متعال فرماندادن به کارهای پسندیده را برای اصلاح عوام و سوق دادن آنها به راه رستگاری و سعادت واجب کرد. همینطور نهی از منکر و باز داشتن از کارهای ناپسند را واجب فرمود تا از کارهای ناشایست و ارتکاب معاصی کم خردان جلوگیری شود.موجب سلامت دنیا و آخرت استامر به معروف و نهی از منکر درفرهنگ اسلامی (برخلاف نظر اغلب مردم که گمان میکنند پایبندی به این دو تکلیف ممکن است به مصالح دنیوی فرد ضرر داشته باشد) از جمله عوامل حفظ سلامت دنیا و حتی آخرت انسانهاست. امام علی (علیهالسلام) در اینباره میفرمایند:هر که در او سه چیز وجود داشته باشد دنیا و آخرتش سالم خواهد بود: اوّل این که امر به معروف کند و اگر کسی او را به معروف امر کرد آن را بپذیرد. دوّم این که از کارهای زشت نهی کند و خود نیز از مرتکب شدن منکران بپرهیزد.پابرجایی شریعت و توانمندی مومناناز علل تشریع امر به معروف برپایی دین ذکر شده است. حضرت امیر (علیهالسلام) میفرمایند: استواری و برپایی دین نتیجه امر به معروف و نهی از منکر است. در جای دیگر میفرمایند: هر که امر به معروف کند، مومنان را تقویت کرده و پشت آنها را محکم ساخته است و کسی که نهی از منکر کند بینی منافقان را به خاک مالیده است.ز: مراتب امر به معروف و نهی از منکر نهی از منکر به شکلهای مختلف قابل اجراست و مراتب آن از جهت ثواب و ارزش با همدیگر متفاوتند. امام علی (علیهالسلام) میفرمایند: گروهی از مردم با دست و زبان و قلب خود به مبارزه با منکرات میپردازند. این طایفه همه خصلتهای نیک را در خود جمع کردهاند. گروهی تنها با زبان و قلب، و نه با دست، به مبارزه با منکر برمیخیزند که این طایفه به دو خصلت نیک تمسک جستهاند یکی را رها ساختهاند. گروهی دیگر تنها با قلب خود به مبارزه با منکر میپردازند و مبارزه با دست و زبان را وا مینهند. این گروه تنها به یک خصلت نیکو اکتفا کردهاند امّا دستهای هم هستند که نه با زبان و نه با قلب و نه با دست با منکرات مبارزه نمیکنند. اینها در حقیقت مردگان زنده نمایند.ح: ذم آمران بیعمل در یکی از خطبههای نهجالبلاغه، امام علی (علیهالسلام) مردم را نصیحت میکنند و به آنها از ناپایداری دنیا سخن میگویند و سفارش میکنند که وظایف خود را به طور دقیق انجام دهند در قسمتی از آن میفرمایند:لَعَنَ اللّهُ الامرینَ بِالْمَعْروُف التارِکیِنَ لَهُ وَ النّاهیِنَ عَنِ الْمُنْکَر الْعامِلیِنْ بِهِ؛خدا لعنت کند کسانی را که امر به معروف میکند، ولی خود به آن پایبند نیستند و نهی از منکر میکنند، ولی خود مرتکب آن میشوند.این کار نشانه گمراهیامام علی (علیهالسلام) میفرمایند: در گمراهی فرد همین بس که مردم را به چیزی امر کند که خود آن را به جا نمیآورد و از چیزی بار دارد که خود آن را ترک نمیکند.امر به معروف و نهی از منکر در کلام گهربارامام باقر(علیهالسلام)بد قومی هستند، قومی که بر امر به معروف و نهی از منکر، عیب میگیرند و آنرا بی ارزش میپندارند.امر به معروف و نهی از منکر، فریضه بزرگ است که در پرتو آن سایر واجبات اجرا و انجام میشود.کسی که جلو منکر را نگیرد همانند کسی است که مجروحی را در کنار جاده رها کند تا بمیرد.منکر مثل آتشی است که اگر با نهی شما خاموش نشود، همه چیز را میسوزاند.فرمایشاتامامخمینی(رحمت الله علیه)درموردامربهمعروفونهیازمنکر امر به معروف و نهی از منکر بر همه ملت واجب است. سفارش به حق، که امر به معروف است و نهی از منکر است، بر همه مسلمین واجب است. از آنچه در نظر شرع حرام، و آنچه بر خلاف مسیر ملت و کشور اسلامی، و مخالف با حیثیت جمهوری اسلامی است، به طور قاطع اگر جلوگیری نشود همه مسئول میباشند. شما از اول اگر جلوی فساد را نگیرید، معلوم نیست که به وضع سابق منتهی نشود.این دو از والاترین و شریفترین واجبات هستند و به وسیله این دو واجب، دیگر واجبات برپا میشود. همان طوری که هر شخص و هر فردی موظف است که خودش را اصلاح کند، موظف است که دیگران را هم اصلاح کند.امر به معروف و نهی از منکر در آینه عقلجدای از دلایل نقلی فراوان در ضرورت امر به معروف و نهی از منکر، دلایل عقلی نیز بر ضرورت احیای این دو فریضه سرنوشت ساز تاکید دارد ؛ چرا که امر به معروف، نشانه تعهد و علاقه انسان به سلامتی جامعه و نهی از منکر، تلخ کردن کام خلافکاران است. امر به معروف، ضامن اجرای تمام واجبات است و نهی از منکر، ضامن ترک همه محرّمات. امر به معروف، نیکوکاران را تشویق کرده و جامعه را رشد میدهد و نهی از منکر، جامعه را از سقوط نجات میبخشد. شرایط امر به معروف و نهی از منکرمنظور از شرایط امر به معروف و نهی از منکر، ارائه راهکاری عملی جهت اجرای آن است. این که چه شرایطی باید فراهم گردد تا این فریضه مؤثر واقع شود و به جای از بین بردن تکلیف، به هدف اصلی خود، یعنی ایجاد معروف و از بین بردن منکر برسد. برای این منظور، چهار شرط را برشمردهاند؛ نخست آن که خود آمر و ناهی، معروف و منکر را بشناسند و شرایط وجوب آن دو را بدانند، دوم این که آمر و ناهی احتمال بدهند که امر به معروف و نهی از منکر، تأثیر دارد، اگر چه تأثیر آن تدریجی و غیر مستقیم باشد، سوم این که تارک معروف و عامل به منکر، بر ادامه شیوه خود اصرارداشته باشند و چهارم آن که امر به معروف و نهی از منکر، موجب مفسدهای بزرگتر و بروز منکری عظیمتر نباشد. توجه به این نکته ضروری است که از بدعتها و انحرافات فکری، شرطهای معمول کنار گذاشته میشود و همه چیز فدای صیانت از دین میگردد.مراحل امر به معروف و نهی از منکربرای امر به معروف و نهی از منکر، سه مرحله را متذکر شدهاند: نخست این که انسان، از بروز گناه، اندوهگین باشد و قلبا راضی از کار منکر نبوده و از آن متنفر باشد. در این مرحله هیچکس معاف نیست و حتی افراد ناتوان نیز باید از گناه متنفر باشند؛ زیرا اگر کسی راضی به عمل قومی باشد، در عمل آنان شریک است.در مرحله دوم، آمر به معروف، با زبان به خلافکار هشدار میدهد و به خوبیها سفارش میکند، و مرحله سوم آن است گه اگر بیان، اثر نکرد، با قدرت در برابر منکرات بایستد. این اِعمال قدرت و خشونت باید بسیار سنجیده و حساب شده باشد تا موجب بروز هرج و مرج در جامعه و ایجاد منکرهای بزرگتر نگردد.آثار و پیامدها امر به معروف و نهی از منکرآثار فردی و اجتماعی امر به معروف و نهی از منکر، آن قدر فراوان است که در قرآن و روایات، حساب این دو فریضه پربرکت از دیگر فریضهها جدا شده است. بهرهمندی از الطاف خداوند، نجات از قهر و غضب الهی، وفور نعمتهای اقتصادی، کسب حلال، عزّت و سرافرازی مؤمنین، سرکوبی و کنترل اشرار و برقراری نظم و انضباط اجتماعی، نمونههایی از آثار و برکتهای آن است. در بُعد فردی، کسی که آمر به معروف باشد، خود، اهل معروف خواهد شد و خواه ناخواه، به رستگاری خواهد رسید و در بُعد اجتماعی، امر به معروف و نهی از منکر، ضامن بقای کلیه برکتهای معنوی، اخلاقی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی جامعه مسلمین است.امر به معروف و نهی از منکر در سیره معصومین علیهمالسلام نخستین آمر به معروف در جامعه مسلمین، خود حضرت رسول اکرم (صلیاللهعلیهوآله)و سلم) بود و مسلمانان، پس از صدر اسلام، با اختصاص تشکیلات مستقلی جهت اجرای این دو فریضه، به نام امور حسبه، گروه ویژهای را مسئول اجرای آن نمودند. اصولاً بدون احیای این دو فریضه، واجبهای دیگر، به مرور زمان ارزش و محتوای خود را از دست خواهند داد و حدود الهی نیز تعطیل خواهد شد. امام باقر(علیهالسلام) فرمودند:«حقا که امر به معروف و نهی از منکر، روش پیامبران، شیوه صالحان و فریضه سترگی است که با آن، دیگر فرایض بر پا میشود».آداب امر به معروف و نهی از منکرآمر به معروف، به هنرمندی میماند که در هر موقعیت و شرایطی، میبایست به گزینش بهترین شیوه بپردازد. از اینرو، در علم اخلاق که دانش آداب است، بیش از علم فقه، به آداب امر به معروف نهی از منکر پرداخته شده است. از مهمترین این آداب، عدم تجسس و دخالت آمر به معروف و ناهی از منکر در زندگی خصوصی افراد است. نکته اساسی دیگر آن است که مقصود از امر به معروف و نهی از منکر، تلاش در جهت اصلاح گناهکار و تطهیر ظاهر اجتماع از مفاسد است. پس تا حد امکان باید از ریختن آبروی افراد و تحریک مجرمان، جلوگیری کرد. ویژگیهای آمر به معروف و ناهی از منکرآمر به معروف و ناهی از منکر باید این ویژگیها را داشته باشد: خود را فراموش نکند، دارای عدالت و تقوا باشد، عامل به گفتار خود باشد، مراقب باشد تا بدعتگذاری نکند و از پیش خود حلالی را حرام و حرامی را حلال نسازد، اخلاص در عمل داشته و در انجام وظیفه صبور باشد؛ زیرا منکر، به تدریج ریشه دار شده است، پس زدودن آن نیز به صبر و زمان نیاز دارد. آن که با دیگران رفیق است، سخنش در دلها مینشیند و امر و نهیش، مؤثر واقع میشود؛ پس هر کس که مشتاق اصلاح دیگران است، باید زحمت رفق و مدارای با مردم را بپذیرد و خُلق خود را خوش کند. ولایت فقیه و مسأله امر و نهیدر روزگاری که هنوز بسیاری از کشورهای اسلامی در نظام پادشاهی و حکومت خاندانی به سر میبرند، نظام جمهوری اسلامی ایران در تطبیق قوانین شرعی با شرایط عصر نوین، سربلند بیرون آمده و نمونهای سرافراز از حکومت دینی را ارائه داده است. اساس این حکومت بر ولایت فقیه است و همین ویژگی، آن را از سایر نظامهای مشابه، متمایز ساخته و به آن اقتدار دینی بخشیده است. وجود محسوس امر به معروف و نهی از منکر در جامعه، همان اقتدار دینی است که در حکومت مبتنی بر ولایت فقیه، در کاملترین شکل خود است؛ زیرا در رأس حکومت، فقیهی عادل قرار دارد که در تصمیمگیریهای کلان، اولویت را به اجرای احکام دینی میدهد. لزوم فرهنگسازیفرهنگ هر جامعه، مجموعهای از ارزشها و باورهای عمومی را با خود دارد که به طور طبیعی، بر رفتارهای افراد جامعه تأثیر میگذارد. اگر روحیه استقبال از ارشاد و راهنماییهای دانایان، روحیه انتقاد پذیری و حق گرایی، فرهنگ رایج یک ملت باشد، آن گاه شاهد مشارکت گسترده مردم در تحقق آرمانهای دینی و از جمله، ارزش نهادن به معروفها و مبارزه با منکرات خواهیم بود. برای انجام این مهم، باید فرهنگ سازی کرد. متصدیان فرهنگی جامعه، افراد تأثیرگذار و الگوهای مردمی، در این زمینه وظیفهای سترگ در پیش رو دارند. آنان میتوانند با تبلیغ علمی و عملی، ارزش والای حقپذیری را احیا کنند و خود با پذیرش انتقاد در میدانهای گوناگون اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و ورزشی، عملا به گسترش و تقویت آن همت گمارند؛ به ویژه هنرمندان که میتوانند روح تعهد را در قالبهای متنوع هنری، در کالبد انسانها بدمند.الگوهای عملیتاریخ، به درستی نمیداند سخن جاودانه امام حسین (علیهالسلام) در آغاز نهضت عاشورا که فرمود: «...قصد من، امر به معروف و نهی از منکر...است» و سپس اثبات عملی آن با نثر جان خود و عزیزانش، الهام بخش چه نهضتها، انقلابها، اصلاحها و ظلم ستیزیها، در طول تاریخ اسلام بوده است. اما همین اندازه روشن است که سیره معصومان معروف پرور که هر یک، به گونهای در راه مبارزه با طاغوتهای منکرپرور زمان خویش به شهادت رسیدند، منابع الهام بخش مجاهدان و مصلحان ظلم ستیز در طول تاریخ اسلام بوده است. در عصر حاضر، اندیشههای قهرمان بزرگ مبارزه با طاغوت، امام خمینی رحمهالله ، الگوی ملموس و آزموده شده مبارزه با منکرات و احیای معروفهاست.نتيجه امر به معروف و نهى از منكر در اجتماعبرخى از عبادتها، تنها اثرسازنده فردى دارند و برخى نيز افزون بر دارا بودن ثمره شخصى، از فايدههاى اجتماعى برخوردار هستند و سود آن، جامعه را فرا مىگيرد. از جمله اين عبادتها، امر به معروف و نهى از منكر است. بديهى است اگر انسانها به ناهنجارىهاى اجتماعى افراد بىاعتنا نباشند و با شيوههاى درست، به كارهاى ناشايست آنها واكنش نشان دهند، آنان به وظيفههاى خويش آشنا مىشوند. قانون را پاس مىدارند، زبان خويش را به سخنان نيشدار نمىآلايند، از دام خودمحورى رها مىشوند و به ديگرگرايى روى مىآورند و در نتيجه، جامعهاى همگرا شكل مىگيرد كه در آن، همه درباره سرنوشت يكديگر، نگران و پاسبان حقوق همديگر هستند.اهتمام قلبى داشتن به امر به معروف و نهى از منكرامير مؤمنان على (عليهالسلام)، انسانهايى را كه به طور كامل امر به معروف و نهى از منكر را رها كردهاند تا آنجا كه حتى در دل خويش نيز از ناهنجارىهاى آشكارى كه انجام مىپذيرد، بيزارى نمىجويند، در شمار مردهها دانسته است. ايشان با اشاره به تفاوت انسانها درباره اين مسئله مىفرمايند:از مردمان، كسى است كه كار زشت را ناپسند مىشمارد و به دست و زبان و دل خود، آن را خوش نمىدارد. چنين كسى، ويژگىهاى نيك را به كمال رسانيده است. نيز از آنان كسى است كه به زبان و دل خود انكار كند و دست به كار نبرد. چنين كسى دو خصلت از خصلتهاى نيك را فراگرفته و خصلتى را تباه ساخته است. همچنين از آنان كسى است كه منكر را به دل زشت مىدارد، ولى با دست و زبان خويش اقدامى نمىكند. چنين كسى دو ويژگى را كه شريفتر است، نابود ساخته و [تنها] به يك ويژگى پرداخته است. نيز از آنان كسى است كه منكر را با زبان و دست و قلب رها ساخته است. چنين كسى، مردهاى ميان زندگان است.امر به معروف و نهى از منكر، رمز رستگارى شخص و جامعهامر به معروف و نهى از منكر، به معناى دغدغه داشتن و احساس مسئوليت كردن در برابر خود و همنوعان و نشانه خيرخواهى انسانها به يكديگر است. اگر اين دو فريضه بزرگ، بهجا و بههنگام انجام پذيرد، جامعه سالم معنوى پديد خواهد آمد و زمينه براى رويش و زايش انواع خوبىها و زيبايىها فراهم مىآيد.بىگمان، همه ما هم دوست داريم خود، رستگار باشيم و هم در جامعهاى زندگى كنيم كه افراد آن رستگارند. قرآن كريم راه رسيدن به رستگارى را اينگونه فرا راهمان نهاده است: «بايد ميان شما امتى باشند كه به [كارهاى] خير فرابخوانند و امر به معروف و نهى از منكر نمايند و آنها رستگارانند».با پيمودن جاده امر به معروف و نهى از منكر، انسانها بر قله بهترينها جاى مىگيرند؛ همانگونه كه قرآن كريم فرموده است: «شما بهترين امتى هستيد كه براى مردمان پديد آمدهاند كه به نيكى فرمان مىدهيد و از ناشايستى بازمىداريد.» بنابراين، يكى از ويژگىهاى رستگاران آن است كه اهل امر به معروف و نهى از منكر هستند.امر به معروف و نهى از منكر، آينهدارى خداوندبرخى از آدمها از نظر معنوى تا آنجا پيشرفت مىكنند كه به رنگ فرشتهها درمىآيند، همانگونه كه حكيم سنايى گفته است:تو فرشته شوى ار جهد كنى از پى آنك برگ توت است كه گشته است به تدريج اطلس بعضىها نيز پا را فراتر گذاشته و خدايى شدهاند و آينهدار صفات پروردگار مىشوند. امر به معروف و نهى از منكر نيز آينهدارى خداست و صفت خدا را در وجود انسان بازمىتاباند؛ چرا كه خداوند نخستين كسى است كه امر به معروف و نهى از منكر كرده است؛ حقيقتى كه از اين آيه شريفه استفاده مىشود: «به راستى، خداوند به عدل و احسان و اداى حق خويشاوندان فرمان مىدهد و از ناشايستى و كار ناپسند و سركشى بازمىدارد.» از اين رهگذر هر جا امر به معروف و نهى از منكر مىشود، جامعه از عطر خوش پروردگار، آكنده مىگردد و چهره خداوند بازتابانيده مىشود.امر به معروف و نهى از منكر، وظيفهاى همگانىاز نگاه آموزههاى دينى، امر به معروف و نهى از منكر وظيفهاى همگانى است و همه بايد خود را در اين مسئله مسئول بدانند. « امر به معروف كه مىتوان آن را ارشاد خواند و نهى از منكر كه مىتوان آن را انتقاد خواند، واجبى عمومى است و برابر آنچه امروزه مسئوليت همگانى يا نظارت عمومى يا نظارت ملّى مىگويند، قرار مىگيرد. اين فريضه در انحصار هيچ فرد يا گروه يا مقامى نيست و اگر هم گروهى در آن پيشگام شود و خود در زمينهاى، معروف را فروگذارد و منكر را انجام دهد، ديگران وظيفه دارند كه همانها را امر به معروف و نهى از منكر كنند. بر اين اساس، كوچكترين و ضعيفترين فرد جامعه نيز بايد امر به معروف و نهى از منكر را از دست ندهد».«گروهى امر به معروف و نهى از منكر نمىكنند و مىگويند: اگر لازم باشد، فلان شخصيت يا مقام و يا فلان انجمن اسلامى، اين كار را انجام دهند. بىخبر از آنكه امر به معروف همچون نماز، وظيفه همه است و امكان دارد آن مسئلهاى را كه شما مىبينيد، فلان مسئول يا رئيس، مشاهده نكند».امر به معروف و نهى از منكر غيرمستقيماثرگذارترين گونه امر به معروف و نهى از منكر آن است كه شخص، پيش از سفارش و نهى ديگران، خود اهل عمل باشد، پس آنگاه امر به معروف و نهى از منكر كند. شهيد مطهرى در اين باره مىنويسد: «شما اگر بخواهيد به شكل غيرمستقيم امر به معروف و نهى از منكر بكنيد، يكى از راههاى آن اين است كه خودتان نيكوكار و اهل عمل باشيد. وقتى خودتان اينگونه بوديد، مجسمهاى خواهيد بود از امر به معروف و نهى از منكر. هيچچيز بشر را بيشتر از عمل تحتتأثير قرار نمىدهد. هر اصلاحگرى، نخست بايد صالح باشد تا بتواند اصلاحگر باشد. او بايد پيش برود و آنگاه بگويد پشت سر من بياييد. خيلى تفاوت است ميان كسى كه ايستاده و به سربازش دستور مىدهد: برو به پيش، من اينجا ايستادهام و كسى كه خودش جلو مىرود و مىگويد: من رفتم، تو هم پشت سر من بيا. فيلسوف معروف معاصر، ژان پل سارتر مىگويد: « من كارى كه مىكنم، در حقيقت، جامعه خود را نيز به آن كار وادار كردهام» و درست هم هست. هر كارى كه شما بكنيد، كار خوب يا بد، جامعه خود را نيز به آن كار واداشتهايد. خواه ناخواه، كار شما موجى به وجود مىآورد؛ تعهدى براى جامعه ايجاد مىكند؛ بايدى است براى خود شما و بايدى است براى اجتماع شما. وقتى من كارى مىكنم، زبان عمل من اين است كه تو هم مثل من باش. بنابراين، شما نمىتوانيد به گفتار من توجه كنيد، ولى به كردار من بىتوجه باشيد».اهل عمل نبودن آمر به معروف و ناهى از منكريكى از پىآمدهاى زيانبار امر به معروف و نهى از منكرى كه خودِ شخص به آن پاىبند نيست، آن است كه ديگران را به سوى گناه و انجام كارهاى ناشايست تشويق مىكند. امام محمد غزالى در اين باره در سخنى شنيدنى مىنويسد: « اگر كسى چيزى بخورد و آنگاه به مردمان بگويد شما نخوريد كه زهر نابودكننده است، آنها بر وى ريشخند زده و گرايش آنان به آن خوردنى افزايش پيدا مىكند و با خود مىگويند: اگر نه آن است كه آن چيز، خوشتر و لذيذتر است، آن را براى خود نگزيدى.» از اين گذشته، هم دين و هم عقل به زشتى امر به معروف و نهى از منكرى كه با عمل همراه نباشد، حكم مىكند.در قرآن كريم در اين باره مىخوانيم: « أَتَأْمُرُونَ الْنَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ؛ آيا مردمان را به نيكويى فرامىخوانيد و خود را فراموش مىكنيد.» (بقره: 44) و همچنين مىخوانيم: « اى مؤمنان! چرا چيزى مىگوييد كه انجام نمىدهيد. خداوند از اينكه چيزى را بگوييد كه انجام نمىدهيد، بيزار است.» (صف: 2 و3 )پروين اعتصامى چه زيبا در اين باره سروده است:اى آنكه راستى به من آموزى خود در ره كج از چه نهى پا را امر به معروف و نهى از منكر، تنها به انگيزه خدايى و از سر خيرخواهىيكى از شرايط اثرگذارى امر به معروف و نهى از منكر آن است كه براى خدا و از روى خيرخواهى و دلسوزى بوده و از غرضورزى و اظهار برترىجويى به دور باشد. امام خمينى (رحمت الله علیه) در اينباره مىفرمايند: « شايسته است امركننده به معروف و نهى كننده از منكر، در امر و نهى خود و مراتب نهى از منكرش، مانند پزشك مهربانى باشد كه درمان كننده است و مانند پدر دلسوزى باشد كه رعايت مصلحت شخص مقابل را مىكند و اين امر و نهى او از روى لطف و رحمت ويژه باشد. انگيزه خود را خالص كند براى رضاى خدا و كار خود را از هرگونه هوا و هوسى تهى نمايد. همچنين نخواهد كه با امر به معروف و نهى از منكر، اظهار برترى نمايد و نيز نفس خود را پاك نداند و خود را برتر از آن كسى كه مرتكب گناه شده و الان او را امر و نهى مىكند، نشمارد كه چهبسا براى آن شخص صفات خوبى باشد كه مورد رضايت خداوند بوده و خداوند او را دوست بدارد، هر چند از اين كارش بدش مىآيد و از آن طرف، در آمر به معروف و ناهى از منكر، صفات زشتى باشد كه خداوند از آن بيزار است، در حالى كه خودش نمىداند و فكر مىكند آدم خوبى است».امر معروف خصلتى است شريف ليك از مشفِق نظيف لطيف صفتِ آنكه سالك راه است «فَبِما رَحمةٍ مِن الله» است اى كه از عيب ديگران پرسى تو مگر از خدا نمىترسى تا كنى زهد خويش را مشهور كه تويى فاسق و منم مستور امر به معروف و نهى از منكر، نماد رها بودن از بىتفاوتىقرآن كريم، انسانهاى بىتفاوت و آنهايى را كه امر به معروف و نهى از منكر را وانهادند، سزاوار لعن مىداند: «كسانى از بنىاسرائيل كه كفر ورزيده بودند، بر زبان داوود و عيسى بن مريم لعنت شدند؛ چرا كه سركشى كردند و از اندازه درگذشتند. آنان يكديگر را از كار ناپسندى كه مىكردند، بازنمىداشتند؛ پس كار و كردارشان چه بد بود».در روايات هم از رسول خدا (صلىاللهعليهوآله و سلم) مىخوانيم كه خداوند، اهل منطقهاى را عذاب كرد و همين كه فرشتگان از خدا پرسيدند: گروهى از اهل منطقه گنهكار نيستند، چرا آنها به آتش گنهكاران سوختند، فرمود: به دليل سكوت و بىاعتنايىشان. بىگمان، بىاعتنايى به عملكرد انسانها، عقبماندگى جامعه را رقم مىزند و به بىبندوبارى اخلاقى افراد مىانجامد و اجتماع را از پيشرفت بازمىدارد.امر به معروف و نهى از منكر فرادستاناز نگاه اسلام، امر به معروف و نهى از منكر، وظيفهاى همگانى است و بر اين اساس، فرودستان نيز مىتوانند فرادستان را امر به معروف و نهى از منكر كنند. حضرت علی( عليهالسلام) اين راه را براى جامعه اسلامى گشود و اين درس را به آنان آموخت كه دايره امر به معروف و نهى از منكر حتى مىتواند، شخصى چون على بن ابىطالب ( عليهالسلام) را نيز فراگيرد. آن حضرت در اينباره مىفرمايند: « با من چنانكه با پادشاهان سركش سخن مىگوييد، حرف نزنيد و چنانكه از آدمهاى خشمگين كناره مىگيرند، دورى نجوييد و با ظاهرسازى با من رفتار نكنيد و گمان مبريد اگر حقى به من پيشنهاد دهيد، بر من گران مىآيد...؛ زيرا كسى كه شنيدن حق يا عرضه شدن عدالت بر او مشكل باشد، عمل كردن به آن براى او دشوارتر خواهد بود.» اين سخن، روح اعتماد به نفس را در انسان مىدمد و در نتيجه، او را توانا مىسازد تا در هر پايگاه و جايگاهى كه هست، امر به معروف و نهى از منكر را رها نكند، گرچه در برابر حاكم يا زمامدارى باشد.امر به معروف و نهى از منكر به همراه مداراامر به معروف و نهى از منكر، زمانى اثرگذار است كه همراه با مدارا و به دور از خشونت و تندروى باشد. «متأسفانه برخى افراد هنگام انجام اين وظيفه و در غير زمان ناچارى، از راه خشونتآميز وارد مىشوند و گاهى سخنان زشت و زننده به كار مىبرند. به همين دليل، اين نوع امر به معروفها و نهى از منكرها، نه تنها اثر خوبى از خود بهجا نمىگذارند، بلكه گاهى اثرى واژگونه برجا مىگذارند؛ در حالى كه روش پيامبر و اهل بيت (عليهمالسلام) نشان مىدهد كه آنها هنگام اجراى اين دو وظيفه، آنها را با نهايت لطف و محبت درهم مىآميختند و به همين دليل، سرسختترين افراد، به زودى در برابر آنها تسليم مىشدند».امام خمينى (رحمت الله علیه) نيز در اين زمينه مىنويسند: «درباره امر به معروف و نهى از منكر، يكى از امور مهم، همين مدارا كردن است. چهبسا اگر انسان، ديگرى را با خشونت و شدت امر به معروف و نهى از منكر كند، كار آن شخص از گناه كوچك به گناهان بزرگ و بلكه به كفر و ارتداد بكشد. معمولاً در كام انسان، امر و نهى تلخ و ناگوار است و خشم را برمىانگيزد. بنابراين، آنكه امر به معروف و نهى از منكر مىكند، بايد اين تلخى و ناگوارى را با شيرينى بيان و مدارا و اخلاق نيكو جبران كند، تا سخنش اثر كند و دل سخت گنهكار را نرم و رام نمايد».امر به معروف و نهى از منكر به دور از عيبجويىيكى از ويژگىهاى ناپسند، عيبجويى از ديگران است. گاه عيبجويى نماى آراستهاى به خود مىگيرد و به شكل امر به معروف و نهى از منكر، نمود پيدا مىكند. در حقيقت، برخى انسانها نه به انگيزه اصلاح، كه از سر عيبجويى و برترىخواهى و از روى پاك نشان دادن خويش و آلوده نشان دادن ديگران، امر به معروف و نهى از منكر مىكنند. در اين هنگام، انجام چنين كارى نه تنها عبادت نيست، بلكه لغزش و گناهى آشكار است. چه زيبا فرموده اند حضرت على (عليهالسلام) در اين باره: « بر كسانى كه گناه [آشكار] ندارند و از سلامت دين برخوردارند، سزاست كه بر گناهكاران و نافرمانان رحمت آرند و شكر اين نعمت بگزارند؛ چندانكه اين شكرگزارى، آنان را از عيبجويى مردمان بازدارد. تا چه رسد به آن عيبجويى كه ـ افزون بر عيبجويى ـ برادرش را نكوهش و به آنچه بدان گرفتار است، سرزنش كند. آيا به خاطر ندارد كه خدا چگونه بر او بخشيد و گناهان او را پوشيد و چگونه او را سرزنش مىكند كه خود نيز [چهبسا [چنان گناهى كرده است و اگر گناهى همانند گناه آن شخص را انجام نداده است، گناهان ديگرى داشته كه از آن گناه بزرگتر است. به خدا سوگند، اگر گناهى كه كرده، بزرگ نيست و كوچك است، گستاخى او را بر عيبجويى مردمان، گناهى بزرگتر بايد شمرد».امر به معروف و نهى از منكر و كرامت انسانهاخداوند انسانها را گرامى داشته است و مىفرمايد: « وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنيآدَمَ ؛ و همانا ما فرزندان آدم را گرامى داشتيم». (اسراء: 40) ازاينرو، بايسته است انسانها نيز كرامت يكديگر را پاس دارند. گونهاى از اين پاسداشت كرامت آدميان، در امر به معروف و نهى از منكر نمود مىيابد؛ آنجا كه انجام اين واجب الهى به همراه مدارا و پرهيز از تندروى و درشتى كردن و به دور از عيبجويى، سرزنش و برترىخواهى باشد. اهلبيت (عليهمالسلام) همواره به كرامت انسانها توجه داشتند و هيچ گاه نمىپسنديدند كه از كرامت كسى كاسته شود. «گاه پيش مىآمد كه كافران با رهبرشان مسلمان مىشدند و پيامبر اكرم (صلىاللهعليهوآله و سلم) رهبر آنان را به عنوان سرپرست همان گروهِ مسلمان شده مىگمارد و روا نمىدانست كسى كه تا ديروز، محبوب مردم بوده است، امروز به سبب مسلمان شدن، فردى عادى باشد. به هر حال، احترام، توجه به ويژگىهاى شايسته، دوستى و تشويق، از شيوههاى باارزش پيروزى در امر به معروف و نهى از منكر است. حتى اگر شخص، هيچ كمالى ندارد، ولى نياكان و بستگان او، يا منطقه مسكونى او، يا اساتيد و دوستان او از برجستگىهايى برخوردارند، مىتوان از اين اهرمها استفاده كرد. براى مثال مىتوان گفت: تو كه فرزند فلانى هستى، تو كه اهل فلان منطقه هستى، تو كه از دوستان فلانى هستى، شايسته است كه اينگونه باشى».امر به معروف و نهى از منكر به همراه دانش و آگاهىيكى از شرايط امر به معروف و نهى از منكر آن است كه همراه با دانش و آگاهى باشد؛ زيرا در غير اين صورت، نه تنها به اصلاح و تعالى شخص و جامعه نمىانجامد، كه زيانبار خواهد بود. شهيد علامه مطهرى(رحمت الله علیه) در اينباره مىنويسند: « اين وظيفه بزرگ، دو پايه و شرط اساسى دارد كه يكى از آنها، رشد و آگاهى است. امر به معروف و نهى از منكر، تخصص مىخواهد. دانايى، روانشناسى و جامعهشناسى مىخواهد، تا انسان بفهمد كه چگونه امر به معروف و نهى از منكر كند؛ يعنى راه معروف را بشناسد و ببيند معروف كجاست. منكر را بشناسد و ريشه آن را به دست آورد و بفهمد از كجا سرچشمه مىگيرد و آنگاه امر به معروف و نهى از منكر كند. به همين سبب، ائمّه دين(سلام الله علیهم) فرمودهاند: «بهتر است نادان و آدم ناآگاه امر به معروف و نهى از منكر نكند؛ چون او كار را بدتر مىكند. به خدا قسم، من مىترسم زيانى كه از راه امر به معروف و نهى از منكر جاهلانه كردهايم يا آسيبهايى كه از اين راه به اسلام زدهايم، از زيان رها كردن امر به معروف و نهى از منكرمان، بيشتر باشد.» امام صادق (عليهالسلام) در اين باره مىفرمايند: «كسى بايد امر به معروف و نهى از منكر كند كه خوب را از بد بازشناسد، نه كسى كه راه و چاه را نداند و آگاه نباشد كه از چه، به چه فرامىخواند، به باطل يا به حق.» در قرآن كريم نيز مىخوانيم: «أَدْعُوا إِلَى اللّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ؛ از روى آگاهى به سوى خدا فرامىخوانم». (يوسف: 108)صبر، لازمه امر به معروف و نهى از منكرهيچ كارى بدون صبر و بردبارى به سامان نمىرسد و نتيجه دلخواه را به انسان نمىدهد. به گفته زيباى حافظ:صبر و ظفر هر دو دوستان قديمند بر اثر صبر نوبت ظفر آيد در قرآن كريم مىخوانيم: «أَقِمِ الصَّلاَةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنكَرِ وَاصْبِرْ عَلَى مَا أَصَابَكَ؛ نماز را به پا دار و امر به معروف و نهى از منكر كن و در برابر سختىها و آزارهايى كه [در اين راه] به تو مىرسد، شكيبا باش». (لقمان: 17)« بىگمان، از آنجا كه امر به معروف و نهى از منكر بر برخى افراد گران مىآيد، به واكنش از سوى آنان مىانجامد؛ چرا كه سودپرستان برترىجو و خطاكاران خودخواه، به آسانى رام نمىشوند و حتى در مقام آزار آمران به معروف و ناهيان از منكر برمىآيند. در چنين حالى، تنها با شكيبايى و بردبارى مىتوان بر اين دشوارىها چيره شد و به هدف دست يافت.» افزون بر اين، اگر امر به معروف و نهى از منكر با صبر و بردبارى همراه نباشد، چهبسا به تنشهاى بىجا بينجامد و شخص را از جاده انصاف بيرون كند و بيش از آنكه سازنده باشد، زيانبار شود و به درگيرى پايان يابد.پیامهایی در مورد امر به معروف و نهی از منکرانضباط اجتماعیامر به معروف و نهی از منکر، نوعی انضباط اجتماعی است؛ یعنی محدود کردن تمایلات اشخاص در برابر مصالح جامعه؛ و در واقع نوعی کنترل افراد منحرف است.نشانه رشدامر به معروف و نهی از منکر، نشانه رشد است، حضرت لوط در برابر گروه گناهکار پرسید: آیا در میان شما یک نفر رشید هست تا مانع این کار شما شود؟اهمیت فوقالعادهدر اهمیت امر به معروف همین بس که علما به دلیل ارتباط قلبی انسان با آن (یعنی تنفر قلبی از منکر)، آن را در اصول دین و به دلیل برخوردهای عملی و اینکه یکی از واجبات است، آن را در ردیف فروع دین مطرح کردهاند. شهید ثانی میفرمایند: آیات و روایات امر به معروف و نهی از منکر آن قدر زیاد است که کمر را میشکند.بهترین دوستدر حدیث آمده است: بهترین د وست آن است که هنگام خلاف، مانع تو شود و بدترین دوست آن است که به تو تذکر ندهد. امام صادق(علیه السلام) در
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
دو فریضه مهم ولی مظلوم نويسنده: سید امیرحسین کامرانی راد اشارهامر به معروف و نهى از منكر، يعنى نگران سرنوشت ديگران و در انديشه خوشبختى مردمان بودن. اسلام، آيين ...
29 دسامبر 2008 – دو فريضه مهم ولي مظلوم/ ارائه ويژهنامه اينترنتي هفته احياي امر به معروف و نهي از منكر گروه وبلاگ و IT: به مناسبت فرارسيدن هفته احياي امر به معروف و ...
ياري دو فريضه مهم، اما مظلوم مقدمه در همه نظامهاي سياسي دنيا، قشري خاص مامور اجراي ... يامرون بالمعروف و ينهون عن المنکرمردان و زنان با ايمان، ولي همديگرند، يکديگر را امر ...
دو فریضه مهم ولی مظلوم. ... لزوم فرهنگسازیفرهنگ هر جامعه، مجموعهای از ارزشها و باورهای عمومی را با خود دارد که به طور طبیعی، بر رفتارهای افراد جامعه تأثیر میگذارد.
دو فریضه مهم ولی مظلوم خداوند به عنوان فریضه از امر به معروف و نهی از منکر آغاز میکند تا نشان دهد که اگر ... مَثَل کسی که مردم را (به معروف) دعوت میکند و خود عمل به آن ...
دو فریضه مهم ولی مظلوم امر به معروف و نهى از منكر، يعنى نگران سرنوشت ديگران و در انديشه خوشبختى مردمان بودن. اسلام، آيين ديگرگرايى است و هرگز بىتفاوتى ...
دو فریضه مهم ولی مظلوم خداوند به عنوان فریضه از امر به معروف و نهی از منکر آغاز میکند تا نشان دهد که اگر این فریضه ادا ... به معروف و نهی از منکر نه اجل کسی را نزدیک ...
دو فریضه مهم ولی مظلوم نيز فرمودند: «بايد دوستترين انسانها نزد تو كسى باشد كه تو را به سوى باليدن و بزرگ .... از این رو آن حضرت هنگامی که مالک اشتر را به عنوان ...
دو فریضه مهم ولی مظلوم - اضافه به علاقمنديها اسلام، آيين ديگرگرايى است و هرگز بىتفاوتى پيروان خود را درباره گرفتارىهاى. ... از این رو، احیای این دو فریضه پر ...
دو فریضه مهم ولی مظلوم از ياد نبريم كه اهميت امر به معروف و نهى از منكر تا آنجاست كه براى زنده كردن آن، قيام ... نخستین هفته ماه محرم، هفته زنده نگهداشتن امر به معروف و ...
-