دو فريضه مهم ولي مظلوم/ ارائه ويژه‌نامه اينترنتي هفته احياي امر به معروف و نهي از منكر

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: دو فريضه مهم ولي مظلوم/ ارائه ويژه‌نامه اينترنتي هفته احياي امر به معروف و نهي از منكر
گروه وبلاگ و IT: به مناسبت فرارسيدن هفته احياي امر به معروف و نهي از منكر سايت «راسخون» ويژه‌نامه اينترنتي ارائه كرده است.
به گزارش خبرگزاري قرآني ايران(ايكنا)، ديدگاه‌هاي فقهي امام راحل(ره) و مقام معظم رهبري، امام علي(ع) و نهاد نظارت در حكومت، جايگاه امر به معروف و نهي از منكر در توسعه فرهنگي، دو فريضه مهم ولي مظلوم، امر به معروف و نهي از منكر از ديدگاه قرآن در دو بخش، امر به معروف و نهي از منكر از ديدگاه ائمه(ع)، تأملي دوباره در امر به معروف و نهي از منكر؛ رهيافت‌ها و رويكردها، ابعاد اجتماعي و آثار و بركات امر به معروف ونهي از منكر، امر به معروف ونهي از منكر در گفتار و سيره معصومان(ع)، دو اصل حياتي اسلام، امر به معروف و نهي از منكر از ديدگاه لقمان حكيم(ع)، امر به معروف و نهي از منكر از ديدگاه روايات، شيوه‌هاي امر به معروف و نهي از منكر از عناوين بخش‌هاي مختلف اين ويژه‌نامه است.

امر به معروف از منظر امام راحل(ره) و مقام معظم رهبري، نظارت همگانى در سيره و سخن امير مومنان(ع)، راه شناخت بهترين دوست، ظرافت‌هاى امر به معروف و نهى از منكر، غيرت دينى و امر به معروف تسامح و اعتدال در مكتب فاضلين نراقى(ره)، راه‌كارهاي گسترش فرهنگ امر به معروف و نهي از منكر، آثار سياسى امر به معروف و نهى از منكر، انضباط و اقتدار اجتماعى در پرتو امر به معروف ونهى از منكر، اولويت‌هاي فريضه امر به معروف ونهي ازمنكر، امر به معروف و نهى از منكر در انقلاب اسلامى ايران از ديگر بخش‌هاي اين ويژه‌نامه است.

در بخش «امام علي(ع) و نهاد نظارت در حكومت» آمده است: «كم‌ترين ترديدي وجود ندارد كه يك دولت اعم از اين كه دولت ديني باشد يا عرفي، يكي از وظايف آن نظارت بر حسن اجراي قوانين است. اين امر نياز به تأكيد شرعي ندارد بلكه اصلي عقلي است كه اجراي آن از نظر هر انسان عاقلي الزامي است، زيرا روشن است كه وجود قوانين از يك طرف و حضور مردم از طرف ديگر، الزاماً نياز به واسطه‌اي دارد كه نام آن نظارت بر حسن اجراي قانون است. در دنياي امروز اين نظارت‌ها به قدري گسترده شده است كه برخي مهم‌ترين وظيفه دولت و حكومت را همين نظارت دانسته و معتقدند كه حكومت به جاي مداخله مستقيم در كارها، بهتر است همان نقش نظارتي خود را ايفا كرده و آن را براي حفظ و سلامت جامعه كافي مي‌دانند.»

«يك تفاوت آشكار ميان آموز‌ه‌هاي اسلامي با آنچه امروزه در غرب وجود دارد اين است كه نظارت عمومي و جامع مورد تأييد قرار گرفته در حالي كه در فرهنگ حقوقي غرب، دخالت مردم در كارهاي يكديگر روا شمرده نشده و صرفاً دولت و نهادهاي عمومي چنين مسوليتي دارند، به همين دليل است كه افراد نه تنها مسوليتي ندارند بلكه ورود آنان به اين عرصه براي آنان مسوليت هم دارد. اين در حالي است كه پايه و اساس امر به معروف و نهي از منكر بر به رسميت شناخته شدن نوعي نظارت عمومي است. البته اين نظارت به معناي وجود قضايي افراد حاضر در صحنه نيست، بلكه اساس آن بر پايه نوعي حس مسوليت فردي و اجتماعي متقابل است كه اجراي آن پاداش اخروي دارد.»

در قسمت‌هايي از «جايگاه امر به معروف و نهي از منكر در توسعه فرهنگي» مي‌خوانيم: «فريضه خطير و الهي امر به معروف و نهي از منكر بر خلاف تصور عامه مردم، يك وظيفه فرعي معمولي نيست، بلكه دامنه گسترده آن شامل همه امور بينشي و گرايشي و كوششي مي‌شود و معروف و منكر در عقيده و افكار و اخلاق و اعمال‌، در رابطه با فرد و جامعه مطرح است.»

«در بينش و گرايش بسوي معروف‌ها و منكر‌ها و موضع‌گيري در جهت آنها، اين مطلب نقش تعيين‌كننده دارد كه بدانيم و به ديگران هم بفهمانيم كه معروف و منكر باهم تضاد دارند و در دو جهت مخالف هم قرار دارند. در طرف معروف‌ها زمامدار خداست و همه معروف‌ها منسوب به آن ذات اقدس و جمال مطلق است. در طرف منكر سردمدار ابليس و جنود اوست و همه منكرات و زشتي‌ها متوجه اوست. معارف اسلامي گوياست كه امر به معروف و نهي از منكر دو خلق الهي و دو خوي بندگان خالص اوست. با انجام امر به معروف و نهي از منكر، صفات الهي زنده مي‌شود و روش خدايي ياري مي‌شود و با ترك آن‌، راه و روش شيطان زنده مي‌شود.»

در مقاله «دو فريضه مهم ولي مظلوم» به توضيح معناي امر به معروف و نهي از منكر مي‌پردازد كه در بخش‌هايي از آن مي‌خوانيم: «امر به معناي فرمان دادن و نهي به معناي بازداشتن و منع از انجام كاري است. معروف، هر آن چيزي است كه عقل و دين، آن را به نيكي و خوبي مي‏شناسند و معرفي مي‏كنند و منكر، هر آن چيزي است كه عقل و شرع، آن را ناپسند مي‏دارند. پس امر به معروف، يعني فرمان دادن به انجام كارهاي نيك و نهي از منكر، به معناي بازداشتن از بدي و ناپسندي است.»

«يكتاپرستي، نيكي به پدر و مادر، انفاق به خويشاوندان، كمك به مساكين و درماندگان، برپايي نماز، پايبندي به عهد، مبارزه با ظلم و ستم، امر به معروف و نهي از منكر، پرداخت وجوهات شرعي و غيره نمونه‏هايي از معروف‏ها، و شرك به خداوند، زنا و فحشا، ربا، سرقت، دست‌درازي به اموال يتيمان، تكبر، اسراف و بدخويي، نمونه‏هايي از منكرهاي ذكر شده در قرآن كريم است.»

در اين ويژه‌نامه تلاش شده با ذكر نمونه‌هاي امر به معروف و نهي از منكر در قرآن و روايات و سخنان بزرگان اسلامي، تبعات و آثار انجام اين دو فرضيه را در زندگي فردي و اجتماعي افراد بررسي كند.

اما اين ويژه‌نامه به دليل حجم زياد مطالب و در برخي موارد تكراري مخاطب را خسته مي‌كند و علاقه مخاطب به خواندن همه مطالب كاهش پيدا مي‌كند.
دوشنبه 9 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 292]