تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805519554
کشتی جمهوری اسلامی در دریای 1389
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: کشتی جمهوری اسلامی در دریای 1389 سال جدید چه خواهد شد ایران در سال 1388، از حیث سیاسی، سال تقابل و منازعه را پشت سر گذاشت. انتخابات ریاست جمهوری در این سال با مناظره آغاز شد و با مجادله ادامه یافت و در نهایت به مقابله و منازعه کشیده شد. شکافهای اجتماعی در ایران امروز هر چند که کم شمار نیستند ، ولی اصلی ترین شکاف در جامعه ایران کماکان شکاف سنت– تجدد است. بدین معنا که مقتضیات حیات سنتی با مقتضیات زندگی مدرن در جامعه ایران به سختی با یکدیگر جمع می شوند و همین امر علت العلل تقابل نیروها و بازیگران مختلف در جامعه ایران است ؛ چه تحقق مطالبات اجتماعی مدرن در جامعه ای که مبتنی بر سنت است، طبیعتاً خالی از تقابل نخواهد بود. علاوه بر شکاف سنت و تجدد، شکاف طبقاتی نیز در فضای سیاسی ایران در سال 88 کاملاً تاثیرگذار بود و میان تمایلات سیاسی افراد در رأی به احمدی نژاد یا موسوی و وضعیت اقتصادی شان عمدتاً رابطه معناداری برقرار بود.به هر حال نتیجه انتخابات ریاست جمهوری به گونه ای بود که نیروهای اجتماعی تجددگرای جامعه را از سر اعتراض به خیابانها کشاند. برخورد قهرآمیز با معترضان در کنار اصرار و ابرام مهتران و کهتران جریان سبز نسبت به ادامه اعتراضات خیابانی، سال 88 را به سالی پرهزینه برای ملت ایران بدل کرد. در این میان هر یک از طرفین دعوا نیز دیگری را مسئول هزینه های تحمیل شده به مردم می دانست؛ چه کسی که دستور برخورد با معترضان را صادر می کرد و چه کسی که معترضان را به ادامه اعتراضاتشان فرامی خواند و تشویق می کرد. هر چند که میان آمار رسمی و غیررسمی تلفات و خسارات اعتراضات خیابانی تفاوت از زمین تا آسمان بود ولی هر چه بود همه اذعان داشتند که در سال 88 نه انتخابات آبی به آسیاب وحدت در نظام جمهوری اسلامی ریخت و نه اختلافات سیاسی به شیوه ای مدنی و قانونی حل و فصل شد. بسیاری از ناظران سیاسی، سال 88 را سال خاتمه حیات اصلاح طلبان در نظام دانستند و پاره ای از ناظران سیاسی نیز، همچون حسین بشیریه،در تحلیل خود بر حوادث پس از انتخابات، مدعی شدند جریان اصلی قدرت در نظام جمهوری اسلامی دچار ناتوانی در بسیج نیروهای اجتماعی هوادار خود است اما دیری نپایید که جریان مذکور مجدداً نیروهای اجتماعی اش را بسیج کرد و ورق سیاست را در ایران پس از انتخابات برگرداند. گذشته از دعوای قدیمی سنت و تجدد که در قالب های گوناگون رخ می نماید ، سال 88 ، سال میدانداری افراطیون بود و سال هزینه دادن میانه رو ها و عقلگرایان.در این سال ، تندورهای هر دو طیف ، تا آنجا که توانستند تاختند و تازاندند و به نصایح و میانجی گری ها وقعی ننهادند و مدام بر حجم هزینه ها افزودند و پل های پشت سر را فروشکستند.آنها ، نه تنها خود در مسیر "میانه" پای نگذاشتند ، بلکه میانه روان عقل اندیش را نیز به انواع تهمت ها و افتراها آزردند تا سرانجام بسیاری از آنان ترجیح دادند سکوت پیشه کنند و در دعوایی که هیچ کدام از طرف هایش سر سوزنی کوتاه آمدن نمی دانند اساساً وارد نشوند.در هر صورت سال 88 با تمام مسائل و مشکلات حل نشده اش گذشت و اینک باید به سال آینده چشم دوخت تا مگر گشایش و آرامشی در فضای سیاسی کشور پدید آید. اگر سال 88 سال تقابل و منازعه هزینه ساز بود، بازیگران و جریانهای سیاسی ایران می توانند سال 89 را به سال تدبیر و عقلانیت هزینه سوز بدل کنند.سال 89 ، سال بهتری می تواند باشد برای ملت ایران ، اگر افراطیون از میدانداری خلع شوند و اگر عقلای قوم ، بتوانند صدایشان را به گوش وجدان تنش سازان برسانند که "در مسابقه جهانی پیشرفت و توسعه داریم عقب می مانیم."در این میان باید این نکته تلخ را بپذیریم که وحدت ملی به معنای عمیق خود در ایران امروز، رویایی است که به آسانی محقق نخواهد شد. چه اینک علاوه بر نیروهای اجتماعی تجددگرا و سنت گرا ، شخصیتها و رجلی که سالها استوانه های نظام جمهوری بودند نیز با یکدیگر مشکلات بنیادین و – ظاهراً – لاینحل دارند. بنابراین اگر نخواهیم سخنان رسمی بگوییم، باید بگوییم ایران امروز هنوز راه زیادی تا رسیدن به منزلگاه وحدت ملی در پیش دارد. به هر حال توجه به این مشکلات بنیادین در فضای سیاسی کشور ، می تواند کنش بازیگران سیاسی جامعه ایران را بر مبنای تدبیر و عقلانیت استوار سازد. چه دردهای انتخابات 88 در این جامعه هنوز فروکش نکرده اند و زخمهای پنهان و آتشهای زیر خاکستر، هر آن ممکن است سر باز کنند و شعله ور شوند. بنابراین شایسته است که چهره ها و جریانهای تاثیرگذار در فضای سیاسی ایران، در سال 89 به گونه ای عمل کنند امیدهای از دست رفته باز آیند و کشتی جمهوری اسلامی ، همانند گذشته ها ، برای همه طیف های سیاسی مقید به قانون اساسی جا داشته باشد و البته مسافران این کشتی نیز میخ بر کف آن نکوبند!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 266]
-
گوناگون
پربازدیدترینها