تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 14 آذر 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):سخن چون دواست، اندکش سودمند و زیادش کشنده است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

ساختمان پزشکان

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

دوره آموزش باریستا

مهاجرت به آلمان

بهترین قالیشویی تهران

بورس کارتریج پرینتر در تهران

تشریفات روناک

نوار اخطار زرد رنگ

ثبت شرکت فوری

تابلو برق

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1837555747




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

سفت به دنیا چسبیدند!


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سفت به دنیا چسبیدند!علل تنهایی سیدالشهدا(3)
زر و زیور دنیا
در مقاله شماره (1)  و شماره (2) به برخی علل تنهایی امام حسین‎(علیه‎السلام) در واقعه کربلا پرداختیم که در این مطلب برخی علل دیگر را بررسی می نماییم. 3. علت باز ماندن افراد از یاری رسانی ولیّ خدامسئله اساسی و عبرت‌آموز دیگر این كه؛ اگر قبلاً انسان خودش را برای همراهی با ولیّ خدا آماده نكرده باشد، عقب خواهد ماند. سیدالشهدا(علیه‎السلام) از ماه‌ها قبل اعلام موضع كردن،‌ یك نمونه آن طرمّاح بود كه در راه با چند نفر دیگر، به حضرت برخوردند (یكی دو منزل با كوفه بیشتر فاصله نداشت) حضرت پرسیدند: «وضع كوفه چگونه است؟» گزارشی داد كه وضع كوفه خوب نیست،‌ قلوب مردم با شما، اما شمشیرهایشان علیه شماست، ما كه از كوفه بیرون می‌آمدیم، در مخلیه، لشكر انبوهی برای جنگ با شما جمع شده بود كه تاكنون لشكری به این عظمت و وسعت ندیده بودیم،‌ از آن طرف، طرمّاح برای خانواده‌اش آذوقه می‌برد؛ لذا به حضرت عرض كرد: اجازه بدهید آذوقه‌ها را برسانم و برگردم. حضرت فرمودند: «سعی كن زود بیایی.» رفت، زود هم برگشت ولی وقتی به همین منزل رسید، خبر شهادت سیدالشهدا(علیه‎السلام) را شنید. از ماه‌ها قبل سیدالشهدا (علیه‎السلام) از مدینه خارج شده و اعلام موضع كرده‌اند، بعد از 6 ماه كه حضرت در محاصره دشمن قرار گرفته، تازه ایشان برای زن و بچه‌اش آذوقه می‌برد. تلقی این آدم را ببینید در مقابل دعوت حضرت حاضر شد؛ مثلاً ماشین آخرین سیستم یا هواپیمای شخصی خود را بدهد كه حضرت سوار شوند و از محاصره ابن زیاد بیرون روند غافل از این كه، حضرت آمده‌اند تا ابن زیاد را محاصره تاریخی كرده، شكست دهند.نقطه ضعف بالاتر این كه، به حضرت نصیحت می‌كند ـ به این خیال كه حضرت محتاج نصیحت اوست ـ گفت: بیایید به یمن برویم، كوفیان وفادار نیستند من برای شما در كوهستان‌های یمن 20 هزار شمشیرزن آماده می‌كنم تا جنگ را از آنجا شروع كنید. غافل از این كه 20 هزار شمشیرزن كه مثل شما بخواهند آذوقه زن و بچه را بر سیدالشهدا (علیه‎السلام) مقدم بدارند، به درد سیدالشهدا(علیه‎السلام) نمی‌خورند. پس اگر با تمام وجود آماده نبوده، مشغول آذوقه زن و بچه و نام و نشان باشیم، مسلّم است كه ولیّ خدا تنها می‌ماند. آنان که به امام کمک نکردندآنهایی كه به حضرت كمك نكردند، چند دسته بودند: 1- یك دسته كسانی هستند كه در صف دشمن رودرروی سیدالشهدا(علیه‎السلام) ایستادند و تا حدّ ریختن خون ایشان مقاومت كردند. 2- دسته دیگر كسانی بودند كه، بی‌تفاوت نشسته، فقط نصیحت كردند كه، به كوفه نروید اگر بروید كشته می‌شوید، و با كشته شدن شما زمین خالی از حجّت می‌شود.(1) بعضی هم مثل عبیدالله جعفی، از كوفه خارج شده بود تا در جریان نباشد اما حضرت در راه با او برخورد كردند و فرمودند: «عبیدالله، وضع تو به خاطر عثمانی بودن خوب نیست اگر به ما ملحق شوی همه گذشته‌ات جبران می‌شود.» در جواب گفت: من از كوفه خارج شدم تا خیالم راحت باشد، حالا دوباره خودم را گرفتار كنم. نه با شما هستم نه با ابن زیاد، ولی اسب تندرویی دارم كه هر كس سوار بر آن شود، دشمن نمی‎تواند او را بگیرد، آن را به شما می‌دهم كه فرار كنید. عده‌ای نیز مشغول طواف و تلاوت قرآن بوده‌، از سیدالشهدا(علیه‎السلام) غافل شدند. حال آن كه وقتی سیدالشهدا(علیه‎السلام) راه افتادند که، در كعبه ایستادن، مشكلی را حل نمی‌كند. مسئله اساسی كمبود معرفت است. این كه انسان نفهمد تنها راه، راه «ولیّ خدا» است. تلقی این آدم را ببینید در مقابل دعوت حضرت حاضر شد؛ مثلاً ماشین آخرین سیستم یا هواپیمای شخصی خود را بدهد كه حضرت سوار شوند و از محاصره ابن زیاد بیرون روند غافل از این كه، حضرت آمده‌اند تا ابن زیاد را محاصره تاریخی كرده، شكست دهند.3- عده‌ای نیز مشغول طواف و تلاوت قرآن بوده‌، از سیدالشهدا(علیه‎السلام) غافل شدند. حال آن كه وقتی سیدالشهدا(علیه‎السلام) راه افتادند که، در كعبه ایستادن، مشكلی را حل نمی‌كند. مسئله اساسی كمبود معرفت است. این كه انسان نفهمد تنها راه، راه «ولیّ خدا» است، این كه انسان خیرخواهی خود را برای ولیّ خدا از حدّ پیشكش كردن اسب و مانند اینها،‌ جلوتر نبرد،‌ این كه؛ خودش را به اصطلاح فهمیم‌تر از ولیّ خدا بداند و خیال كند این حق را دارد كه ولیّ خدا را موعظه كند، عوامل تنهایی ولیّ خدا و جدایی حساب ما از اوست.در مقابل، حضرت ابوالفضل(علیه‎السلام) سرآمد همه كسانی بودند كه از روی بصیرت و درایت به حضرت پیوستند، اگر همه مقاتل را بگردید، یك ‌جا نمی‌یابید كه موّرخان نقل كرده‌اند كه حضرت پیشنهادی به امام داده باشند كه مثلاً بروید یا نروید، جنگ كنید یا نكنید،‌ زن و بچه با خودتان ببرید یا نبرید، كاملاً می‌دانند كه سیدالشهدا(علیه‎السلام) موعظه لازم ندارند و اگر انسان می‌خواهد بهره ببرد، باید همراه حضرت شود. 4- عده‌ای هم كسانی بودند كه دیر آمدند؛ چند نفر از بزرگان بلخ وقتی نامه حضرت به دستشان رسید با سخنرانی‌های تند دیگران را تحریك كرده، راه افتادند ولی وقتی رسیدند كه دیگر دیر شد و ماجرای كربلا تمام شده بود؛ چون از قبل آمادگی نداشتند.در مقابل، حضرت ابوالفضل(علیه‎السلام) سرآمد همه كسانی بودند كه از روی بصیرت و درایت به حضرت پیوستند، اگر همه مقاتل را بگردید، یك ‌جا نمی‌یابید كه موّرخان نقل كرده‌اند كه حضرت پیشنهادی به امام داده باشند كه مثلاً بروید یا نروید، جنگ كنید یا نكنید،‌ زن و بچه با خودتان ببرید یا نبرید، كاملاً می‌دانند كه سیدالشهدا(علیه‎السلام) موعظه لازم ندارند و اگر انسان می‌خواهد بهره ببرد، باید همراه حضرت شود. الف ـ علاقه به دنیا: اگر در دل انسان هوسی باشد این هوس در جایی راهش را از اولیای خدا جدا می‌كند ولو ممكن است قدم‌هایی همراه با اولیای خدا برود اما آنجایی كه این هوس سر بر می‌دارد راه انسان را از ولیّ خدا جدا می‌كند. تأخیرها، سستی‌ها، كم معرفتی‌ها و ... از همه مهم‌تر، تعلق به دنیاست كه موجب می‌شود انسان تا مرز ریختن خون سیدالشهدا(علیه‎السلام) پیش برود. همان كسانی كه برای سیدالشهدا نامه نوشته بودند، برای حفظ دنیا و غنیمت بردن از یكدیگر سبقت می‌گرفتند تا پیش ابن زیاد، عزیز شوند. كار آنها در اثر حبّ دنیا به جایی رسید كه صفشان را از سیدالشهدا(علیه‎السلام) جدا كردند. عمر سعد كسی است كه در لشكر صفین، اگر فرمانده نبوده لااقل شركت داشته است اما حالا فرماندهی لشكر ابن زیاد را قبول كرده!‌ طمع در گندم ری، ریشه این تغییر موضع بود. وقتی به او پیشنهاد فرماندهی لشكر را دادند یك شب مهلت خواست. در واقع ابن زیاد نوعی تزویر كرد،‌ اول تجهیز كرد و فرماندهی آن را همراه با حكومت ری، به عمر سعد داد چون ری،‌ آن روز بخش عظیمی از منطقه حكومت اسلامی بود، بعد كه برای حركت آماده شد به او گفتند: شورش خوابیده و سركوب شده باید به كربلا بروی. همان كسانی كه برای سیدالشهدا نامه نوشته بودند، برای حفظ دنیا و غنیمت بردن از یكدیگر سبقت می‌گرفتند تا پیش ابن زیاد، عزیز شوند. كار آنها در اثر حبّ دنیا به جایی رسید كه صفشان را از سیدالشهدا(علیه‎السلام) جدا كردند. گفت:‌ نمی‌روم، گفتند مهم نیست. حكومت ری را برگردان. گفت: اجازه دهید فكر كنم، تا صبح قدم می‌زد و تأمل می‌كرد و می‌گفت: «می‌گویند» یك آخرتی هست یعنی از لفظ «یقولون» استفاده می‌كرد و بالاخره به جنگ سیدالشهدا(علیه‎السلام) رفت. حضرت بین دو لشكر با او صحبت كردند و فرمودند: چرا در این كار شركت كردی؟!‌ گفت: دنیایم چنین و چنان است. حضرت فرمودند: من تأمین می‌كنم. بهانه‌های زیادی آورد، آخر هم زیر بار نرفت؟تعلّق خاطر به دنیا در جایی انسان را رودرروی اولیای خدا قرار می‌دهد و این خطر برای همه ما جدی است. بعضی از بزرگان تعبیر خیلی زیبایی داشته، می‌گفتند: یكی از اقسام گریه در مراسم سیدالشهدا(علیه‎السلام) گریه خوف است كه انسان واقعاً خائف باشد، نكند روزی پیش بیاید مثل مدعیانی كه نامه نوشته بودند كه، باغ‌های ما آماده، نهرهای ما جاری و مزارع ما خرم و آباد است، منتظر قدوم شما هستیم اما وقتی كه ولیّ خدا آمد تیغ روی او بكشیم، و بعد از دعوت،‌ او را محاصره كنیم. پی‎نوشت:1- خود این سخنان، حجت علیه آنها است. شما كه می‌دانید سیّدالشّهدا(علیه‎السلام) كسی است كه اگر برود زمین از حجت خالی می‌شود چرا او را تنها گذاشتید؟سید محمد مهدی میرباقریگروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی. 





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 477]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن