تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815528493
خشم می کشد
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: خشم مي کشدبررسي علل پرخاشگري در کودکان
پرخاشگري و رفتارهاي تهاجمي نوعي از اعمال خشونت بار عليه ديگران است که مي تواند باعث آسيب يا صدمه به ديگران شود. بيشتر کارشناسان پرخاشگري کودکان را به شکل پرخاشگري آشکار دربردارنده پرخاشگري جسماني مانند زدن ، هل دادن ، لگد زدن ، پرتاب اشياء و تهديد به انجام اين اعمال همراه با حملات عمدي بيزار کننده و آزاردهنده براي قرباني ؛ و پرخاشگري رابطه اي که موجب حذف ديگران از جمع مي شوند ، تعريف کرده اند. در پسران بيشتر پرخاشگري جسماني و در دختران پرخاشگري رابطه اي بيشتر گزارش شده است.پرخاشگري کودکان به شکل پرخاشگري آشکار دربردارنده پرخاشگري جسماني مانند زدن ، هل دادن ، لگد زدن و.. و پرخاشگري رابطه اي که موجب حذف ديگران از جمع مي شوند را شامل مي شود. عوامل زمينه ساز در پرخاشگري کودکانخشونت پديده اي پيچيده است که در آن خصوصيات ارثي ، عوامل زيستي و هورموني ، نيرو هاي روانشناختي و شاخص هاي فرهنگي و اجتماعي مي توانند با هم در تعامل باشند.خانواده مي تواند از جهات مختلف موجب بروز يا تشديد پرخاشگري شود که مهمترين اين عوامل عبارتند از:• شيوه هاي نامناسب فرزند پروري والدين: برخي شيوه هاي فرزند پروري و استفاده نامناسب از تنبيه و تشويق موجب تقويت خشم و پرخاشگري در فرزندان مي شوند.
• الگوهاي نا مناسب رفتاري در خانواده: نشان دادن رفتارهاي پرخاشگرانه از سوي يکي از اعضاي خانواده موجب الگوسازي اين رفتار توسط کودک مي شود. • تاثير پذيري از رفتار پرخاشگرانه مشاهده شده در محيط و در رسانه ها • تشويق رفتار پرخاشگرانه • آزار جسمي و جنسي خشونت در رسانه هارسانه ها عامل مؤثري در رشد و تحول سيستمهاي ارزشي ، و شکل دهنده رفتار مي باشند ؛ تحقيقات مربوط به تأثير رسانه ها بر کودکان و نوجوانان ، نشان داده اند که اين کودکان:• ترس از خشونت ندارند؛ • به تدريج مي پذيرند که خشونت راهي براي حل مشکل است؛ • به تقليد خشونت مي پردازند؛ • ناخودآگاه با شخصيت هاي خاصي چه قربانيان و چه قرباني کنندگان همانند سازي مي کنند. مشاهده خشونت در برنامه هاي تلويزيوني باعث پرخاشگري در کودکان مي شود. گاهي اوقات حتي ديدن يک برنامه خشونت آميز مي تواند پرخاشگري را افزايش دهد. کودکاني که مکرراً نمايشهايي پر از خشونت را تماشا مي کنند و ازاين کار منع هم نمي شوند، به احتمال زياد ، به تقليد آنچه مي بينند مي پردازند.اثر خشونت تلويزيوني ممکن است فوراً در رفتار يا گفتار کودک نمودار شود و يا سالها بعد خود را نشان دهد. البته خشونت تلويزيوني تنها علت پرخاشگري يا رفتار خشونت آميز نيست ولي از عوامل مهم تلقي مي شود.توصيه هائي براي والدين در برخورد با خشونت ناشي از رسانه ها:والدين مي توانند با استفاده از راههاي پيشنهاد شده ي زير کودکان خود را از خشونت مفرط تلويزيوني محافظت کنند. • به برنامه هايي که کودکان مي بينند توجه کنيد و بعضي از آنها را همراه کودک خود ببينيد. چنانچه کودک خود را به هنگام تماشاي برنامه هاي خاص تلويزيوني همراهي کنيد ، مي توانيد سؤالهاي او را بهتر برايش توضيح دهيد و جلوي کج فهمي او را بگيريد.
• زمان تماشاي برنامه هاي تلويزيوني را محدود کنيد. توجه داشته باشيد که تلويزيون را نبايد دراتاق خواب بچه ها قرار دهيد. با اين عمل خود باعث مي شويد که کودک با اثرات منفي برنامه هاي خشونت آميز تلويزيوني ، به خواب نرود ؛ همچنين نظم ساعت خواب و بيداري او مختل نمي شود. • به کودکان خود تذکر بدهيد که اگر چه هنرپيشه حقيقتاً مجروح نشده يا به قتل نرسيده است ، لکن اين گونه خشونتها در دنياي واقعي يا بسيار دردناک است يا منجر به مرگ مي شود. • هنگامي که برنامه هاي خشونت آميز پخش مي شود، يا کانال را عوض کنيد يا تلويزيون را خاموش کنيد. توضيح دهيد که مشکل آن برنامه چيست و به گونه اي با منطق درخور فهم کودک ، آسيب و ضرر موجود در آن برنامه را توضيح دهيد تا ميل کودک يا اصرار او براي تماشاي اين گونه برنامه ها کاهش يابد. • در حضور بچه ها صحنه هاي خشونت آميز را تأييد نکنيد و بگوييد که بدترين شيوه براي حل يک مشکل، روش خشونت آميز است. • تأثير همسن و سالان و دوستان و همکلاسي ها بايد به حداقل برسد. به اين منظور با والدين بچه هاي ديگر تماس بگيريد و در مورد نوع برنامه ها ي تلويزيون و مدت زمان مناسب براي تماشاي تلويزيون توافق کنيد. • مدت تماشاي تلويزيون توسط کودکان ، جدا ازمحتواي آن بايد کم شود چون کودکان را از پرداختن به فعاليت هاي مفيد ديگر از قبيل مطالعه، بازي با دوستان و رشد و پرورش علائق خود باز مي دارد. منبع: انجمن روانپزشکي کودک و نوجوانتنظيم براي تبيان: مريم عطاريان :تلويزيون هم فيلتر مي خواهد واکسيناسيون اينترنتي سپري در برابر آتش مربي رايانه است يا مادر!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 169]
-
گوناگون
پربازدیدترینها